Na samym początku dodatku byłam rozczarowana tym, co okazało się tam znajdować. Myślałam, że dostane trochę bonusowych rozdziałów Króla Wron i Księżniczki Shabbe. Na szczęście po 3 rozdziałach byłam już zachwycona tym dodatkiem, już wiem po kim odziedziczyła swój charakterek Fallon.

A teraz wracając do początku, to była najlepsza część ze wszystkich. Dużo tajemniczości i nie do końca wiadomo komu ufać. Źli okazują się dobrymi, a ci dobrzy złymi? Na to pytanie można znaleźć odpowiedź tylko w jeden sposób.

Jeśli chodzi o Dante Regio to za każdym razem, gdy tylko otwierał jape życzyłam mu najgorszego, tak samo sytuacja ma się z Tavo. Trochę za mało było w tej części dla mnie Lorcana, natomiast przedstawienie relacji Fallon z ojcem zdecydowanie na plus powieści.

Na samym początku dodatku byłam rozczarowana tym, co okazało się tam znajdować. Myślałam, że dostane trochę bonusowych rozdziałów Króla Wron i Księżniczki Shabbe. Na szczęście po 3 rozdziałach byłam już zachwycona tym dodatkiem, już wiem po kim odziedziczyła swój charakterek Fallon.

A teraz wracając do początku, to była najlepsza część ze wszystkich. Dużo tajemniczości i...

Współpraca reklamowa z wydawnictwem Nowe Strony✨

Finałowy tom trylogii Królestwa Wron. Fallon próbuje znaleźć sposób na wydostanie się z tarapatów, w które została wpędzona podstępem. Jej szanse na uwolnienie są jednak nikłe. Wszystko wokół niej aż ocieka obsydianem, przez co Fallon nie ma dostępu do więzi z Lorcanem.

Pod ziemią okazuje się, że dziewczyna ma sprzymierzeńca w osobie, której nigdy by o to nie podejrzewała. A Dante Regio postradał rozum do reszty.

Lorcan w tym czasie szaleje z niepokoju, nie zważając na niebezpieczeństwo próbuje odnaleźć ukochaną. A do stoczenia pozostaje jeszcze ostateczna bitwa ku uwolnieniu Wron i Shabbinów. Czy przeznaczenie będzie miało szansę się wypełnić ?

Dante Regio wskoczył na pierwsze miejsce najbardziej znienawidzonych przeze mnie postaci. Życzyłam mu żeby sczezł w piekle za każdym razem jak otwierał usta.

Pierwsza połowa książki to mnóstwo informacji i zwrotów akcji. Dowiadujemy się razem z Fallon wielu rzeczy i nie miałam pojęcia komu można ufać. 🤔Pokrewieństwo i powinowactwo pomiędzy bohaterami jest tak złożone, że można się pogubić. Ogromny plus za drzewo genealogiczne na początku tomu, bo w połowie już nie wiedziałam kto jest kim dla kogo 😆.

Chociaż pierwsza część obfitowała w niespodzianki, dla mnie było zdecydowanie za mało Lorcana. Dlatego druga część książki podobała mi się bardziej 🤭. Fallon jak zwykle nie zawodzi. To postać, która jest momentami tak bezmyślna i naiwna, że ciężko w to uwierzyć, ale jednocześnie nie da się nie darzyć jej sympatią. Taki już jej urok😆.

Uwielbiam przyjaciół Fallon i zdecydowanie za mało ich było w tej książce! Zabrakło mi też trochę budowania relacji Fal z ojcem, moim zdaniem za szybko się wszystko działo między nimi jak na fakt, że dopiero się poznali.

Nie jest to seria, która w jakiś sposób wstrząsnęła moim światem, ale zżyłam się z Wronami i znalazłam jakiś komfort w tej historii. Na pewno była to przyjemna wędrówka, a dodatkowa nowelka o Cathalu i Dayi, chociaż nie była odkrywcza, zaspokoiła moją ciekawość.

Współpraca reklamowa z wydawnictwem Nowe Strony✨

Finałowy tom trylogii Królestwa Wron. Fallon próbuje znaleźć sposób na wydostanie się z tarapatów, w które została wpędzona podstępem. Jej szanse na uwolnienie są jednak nikłe. Wszystko wokół niej aż ocieka obsydianem, przez co Fallon nie ma dostępu do więzi z Lorcanem.

Pod ziemią okazuje się, że dziewczyna ma...

To była najlepsza część trylogii, choć początek bardzo mi się dłużył. W tym tomie główną bohaterką jest swoją najlepszą wersją, wyzbywa się w większości naiwności i infantylność na rzecz sprytu i hartu ducha. Ten tom dał mi kilka ciekawych zwrotów akcji, rozwój bohaterów, więcej naszej głównej dwójki i satysfakcjonujące zakończenie serii. Na koniec było krótkie opowiadania o poznaniu się rodziców Fallon co było czymś fajny ale też ciężko mi było zrozumieć ich więź bo to się serio działo natychmiastowo.

To była najlepsza część trylogii, choć początek bardzo mi się dłużył. W tym tomie główną bohaterką jest swoją najlepszą wersją, wyzbywa się w większości naiwności i infantylność na rzecz sprytu i hartu ducha. Ten tom dał mi kilka ciekawych zwrotów akcji, rozwój bohaterów, więcej naszej głównej dwójki i satysfakcjonujące zakończenie serii. Na koniec było krótkie opowiadania...

[współpraca reklamowa]
Po relacjach i recenzjach dziewczyn bałam się, że będę mocno zawiedziona. Tak też było, ale tylko na początku. Po paru miesiącach przerwy od tej historii miałam problem z ogarnięciem akcji, bo bardzo dużo się dzieje, ale z każdym rozdziałem było mi coraz łatwiej. Pierwsze 200 stron mogę śmiało porównać do „Mody na sukces” połączonej z jakimś tureckim serialem. Każdy był jakimś krewnym każdego. Ktoś miał tę samą krew co ktoś inny i jak dla mnie było tego trochę za dużo. Na szczęście już w dalszej części się to uspokoiło. Jestem pewna, że łatwiej byłoby mi gdybym czytała wszystkie części od razu po sobie.

"Ocalony przez półmisek"… Szkoda słów i nerwów, żeby to nawet jakkolwiek komentować. Sam wątek Justusa, który ma siedem żyć jak jakiś kot (pozdo Kinga😉) i fakt, że nie wiadomo po jakiej on był stronie (na początku),był mocno męczący. „Ptaszki” Lore zostawię tam, gdzie ich miejsce 🙃 Kiedy Fallon wróciła do Lore to automatycznie akcja zaczęła mi się o wiele bardziej podobać.

Fallon w tym tomie była trochę taka nijaka. Król Wron mocno ratował sytuację. Dante just being Dante i irytował jeszcze bardziej niż w poprzednich częściach.

Cieszę się, że ta dwójka otrzymała swoje szczęśliwe zakończenie, bo zasługiwali na to, a już w szczególności Lore. Po dłuższym namyśle stwierdzam, że fajnie została powiedziana ich przyszłość, bez czytania tego w epilogu tylko przepowiednie. Ostatnie 100 stron czytałam ze łzami w oczach, zarówno przez akcje jaka się działa, jak i przez fakt, że to już koniec. Kocham tę serię i pomimo, że to był najgorszy tom ze wszystkich to cieszę się, że po nią sięgnęłam. Ocenę podciągnęłam trochę przez sam sentyment do tej serii.

A co do nowelki… Nie miałam do niej żadnych oczekiwań, ale jakoś nie zostałam jej fanką. Mogłoby jej tu nawet nie być i nie byłoby mi z tego powodu smutno.

[współpraca reklamowa]
Po relacjach i recenzjach dziewczyn bałam się, że będę mocno zawiedziona. Tak też było, ale tylko na początku. Po paru miesiącach przerwy od tej historii miałam problem z ogarnięciem akcji, bo bardzo dużo się dzieje, ale z każdym rozdziałem było mi coraz łatwiej. Pierwsze 200 stron mogę śmiało porównać do „Mody na sukces” połączonej z jakimś tureckim...

Uwielbiam tą trylogię, jednak 3 tom z lekka mnie roczarował :( Pierwszy tom długo nsie rozkręcał, drugi był świetny wiec liczyłam, że trzeci to bedzie petarda a mam wrażenie, że autorka wyhamowała cala akcję :/ W ogóle nie czulam tych emocji co przy poprzedmim tomie :/ Muszę też przyznać, że zakończenie kompletnie mi sie nie spodobało, tak jakby brakło ze 2 rozdziałów aby zamknąć całą historię. Mialam duże oczekiwania i niestety sie rozczarowałam :/

Uwielbiam tą trylogię, jednak 3 tom z lekka mnie roczarował :( Pierwszy tom długo nsie rozkręcał, drugi był świetny wiec liczyłam, że trzeci to bedzie petarda a mam wrażenie, że autorka wyhamowała cala akcję :/ W ogóle nie czulam tych emocji co przy poprzedmim tomie :/ Muszę też przyznać, że zakończenie kompletnie mi sie nie spodobało, tak jakby brakło ze 2 rozdziałów aby...

Moja ocena może nie być obiektywna,bo znudziłam się tą historią.Idea przeznaczonych sobie,czytanie we wzajemnych myślach,sprawiło,że wątek romantyczny stał się przewidywalny i mało emocjonujący.Ognia nie dodały temu nawet dość liczne i odważne momenty zbliżeń.Zwłaszcza,że nie zabrakło w nich i żenujacych opisów.Nie mam mocnych zarzutów do tej książki,niby nie było źle,a jednak czytałam bez większego zainteresowania,byleby zakończyć serię. Wszelkie emocje,napięcie i zaciekawienie nie pojawiły się już w tej części.Przynajmniej dla mnie.

Moja ocena może nie być obiektywna,bo znudziłam się tą historią.Idea przeznaczonych sobie,czytanie we wzajemnych myślach,sprawiło,że wątek romantyczny stał się przewidywalny i mało emocjonujący.Ognia nie dodały temu nawet dość liczne i odważne momenty zbliżeń.Zwłaszcza,że nie zabrakło w nich i żenujacych opisów.Nie mam mocnych zarzutów do tej książki,niby nie było źle,a...

,,Dom składanych obietnic" to idealny przykład, jak ostatnim tomem popsuć całą serię.
Połowa książki to podniosłe i patetyczne opisy kutasa Lore, które naprawdę wprawiały w zażenowanie. Do tego jakiś pseudo dirty talking, którego nawet nie chce mi się komentować. Były rozległe opisy seksu, ale napisane w tak obleśny sposób, że musiałam je pomijać, bo bym się porzygała z obrzydzenia. Po czterystu stronach naprawdę już miałam wrażenie, że nie zdołam doczytać tego festiwalu żenady. Właściwej akcji praktycznie nie było - bohaterowie chodzili tylko z miejsca w miejsce i można było usnąć z nudów. Wszystko opierało się na podejmowaniu przez głównych bohaterów samych najgłupszych decyzji, a potyczki i "wojna" z Dantem to był jeden wielki kabaret. Wszystkie intrygi polityczne i rodzinne zostały spłycone i dopiero na ostatnich stu stronach faktycznie zaczyna się coś dziać.

,,Dom składanych obietnic" to idealny przykład, jak ostatnim tomem popsuć całą serię.
Połowa książki to podniosłe i patetyczne opisy kutasa Lore, które naprawdę wprawiały w zażenowanie. Do tego jakiś pseudo dirty talking, którego nawet nie chce mi się komentować. Były rozległe opisy seksu, ale napisane w tak obleśny sposób, że musiałam je pomijać, bo bym się porzygała z...

Najlepsza cześć. Zero nudy i naiwnej, irytującej Fallon. W końcu rozwinęła się na tyle, że stała się świetną bohaterką.

Najlepsza cześć. Zero nudy i naiwnej, irytującej Fallon. W końcu rozwinęła się na tyle, że stała się świetną bohaterką.

Początek książki był obiecujący, Fallon, która znalazła się z dala od Lore'a okazała się całkiem spoko babką. W poprzednich tomach częściej mnie irytowała swoim zachowaniem, ale tutaj widać sporą poprawę. Mamy też ogromną ilość plot twistów do przetrawienia i całkiem dużo nowych informacji. Później już akcja trochę zwalnia i w niektórych momentach robi się wręcz nudno. I wtedy właśnie wkraczają coraz to "ciekawsze" sceny erotyczne, które nie do końca przypadły mi do gustu. Ogólnie wolę Lore'a i Fallon, kiedy są oddzielnie🤣 Oczywiście mają swoje dobre momenty i lubię ich wymiany zdań, ale ich "więź" wydaje się być czysto fizyczna.

Oczywiście muszę wspomnieć o postaci, która podnosi ciśnienie bardziej niż spora dawka kofeiny... Dante, w niektórych momentach jego zachowanie wręcz mnie bawiło. I trzeba przyznać, że stwarzając tę postać, autorka odwaliła kawał dobrej roboty.
Co do zakończenia, jak już wspomniałam nie za bardzo mnie ono kupiło. Jest to dobre domknięcie całej serii, jednak mi zabrakło fajerwerków. A nowelka, która jest dodatkiem do książki opisująca początki relacji rodziców Fallon, jest moim zdaniem totalnie zbędna i nic nie wniosła do mojego życia.
Ogólnie jako całość polecam tę historię, wywołała we mnie wiele emocji i na pewno zostanie w mojej pamięci na dłużej. Współpraca reklamowa z @wydawnictwonowestrony

Początek książki był obiecujący, Fallon, która znalazła się z dala od Lore'a okazała się całkiem spoko babką. W poprzednich tomach częściej mnie irytowała swoim zachowaniem, ale tutaj widać sporą poprawę. Mamy też ogromną ilość plot twistów do przetrawienia i całkiem dużo nowych informacji. Później już akcja trochę zwalnia i w niektórych momentach robi się wręcz nudno. I...

Literówki, włącznie z określeniem "z przyjemnościom", serio??
Poza tym ciekawe było tak do połowy. Dalej przesada.
Z całej serii drugi tom jest najlepszy.

Literówki, włącznie z określeniem "z przyjemnościom", serio??
Poza tym ciekawe było tak do połowy. Dalej przesada.
Z całej serii drugi tom jest najlepszy.