Jesteśmy społecznością, która kocha książki

A Fallon… Kocham ją ponad wszystko, ale nie da się ukryć, że
jest porywcza i impulsywna. I słucha przede wszystkim własnego serca.

A Lore… ależ by się oburzał, wiedząc, jakiego języka używam.
Dałabym wszystko, by móc słyszeć teraz jego gderanie.
Dałabym wszystko, by móc usłyszeć jego oddech.
Przyciskam rękę do klatki piersiowej i ugniatam bolący mięsień w jej wnętrzu.

Myślę o Lorcanie, o tym, jak emocje, które mną teraz targają, zbledną wobec jego emocji, kiedy dowie się, że jego przeznaczona została żoną innego. Wyrwie Dantemu serce.

Wyszepczę mu to do jego szpiczastego ucha tuż przed tym,
jak usunę go z tego świata i uczynię Lorcana Ríhbiadha władcą
nieba i panem ziem, które ukradli mu kiedyś Fae.

Żałuję, że to nie ja spełniłem twoje marzenie o posiadaniu
magicznej mocy.
Przesuwam palcami po jego włosach mających teraz postać
smug dymu, żałując, że nie są prawdziwe.
Mam jeszcze wiele innych marzeń, Lore, z których większość możesz spełnić tylko ty.
To dobrze. Jego niematerialny dotyk tańczy na moim obojczyku, a później wokół karku, na którym w jakiś magiczny sposób zaciska ręce z dymu i mnie przytrzymuje.

Chciałabym, żeby to się już skończyło.
Jego palce sztywnieją na moich, a głowa odrobinę się przechyla.
– Przepraszam, że muszę cię rozczarować, mo khrá, ale ty i ja
nigdy się nie skończymy.
Przewracam oczami, które wydają się gumowe i gorące od
nadmiaru emocji.
– Mówiłam o wojnie, kochany.

Moja krew może pozostawać związana z innym, ale serce należy tylko do ciebie.
Choć jego ciało wydaje się wykute z kamienia, który znajduje
się pod naszymi butami, dotyk sprawia, że mój przeznaczony
zaczyna topnieć.