Sny umarłych

Nie oznaczę opinii jako SPOILER ale poniżej znajdują się SPOILERY dla osób, które chciałabym przestrzec, by po tę książkę nie sięgali - bo nie ma za bardzo po co.

Zacznijmy od tego, że opis na tylnej okładce średnio odpowiada temu, co znajdziemy w samej książce.

Tak naprawdę główną bohaterką jest kobieta, która opowiada, co myśli i robi "główny" bohater, a także przedstawia swoją własną historię. Sama książka kręci się wokół tego, że dwójka ta przy każdym swoim spotkaniu uprawia s*ks, przy czym "główny" bohater za każdym razem bije główną bohaterkę, a potem zasypia i ma sny, w których widzi martwego dawnego kolegę, który to z kolei niby naprowadza go na jakieś wskazówki własnej śmierci (średnio mu to idzie). Potem dochodzi kolejny duch, ogólnie para ta widzi różne duchy, które dziwnie się zachowują.

Fabuła niemiłosiernie się ciągnie, a na spokojnie zmieściłaby się w 120 stronach maksymalnie. Zakończenie beznadziejne, bo tak naprawdę niczego nie wyjaśnia, a scena łapówki jest po prostu dziwna. Ciekawy pomysł w beznadziejnej formie, nieudolnie poprowadzone.

Nie oznaczę opinii jako SPOILER ale poniżej znajdują się SPOILERY dla osób, które chciałabym przestrzec, by po tę książkę nie sięgali - bo nie ma za bardzo po co.

Zacznijmy od tego, że opis na tylnej okładce średnio odpowiada temu, co znajdziemy w samej książce.

Tak naprawdę główną bohaterką jest kobieta, która opowiada, co myśli i robi "główny" bohater, a także...

Całość na: http://www.ksiazkowewyliczanki.pl/2024/05/mroczne-i-nierzeczywiste-sny-umarych.html

Historia, o którą pokusiła się pisarka, jest dziwna, bardzo specyficzna i na pewno nie do każdego trafi. Łączy ona fantastykę z elementy horroru, zawiera w sobie również trochę kryminału, a wszystko ma pokazać poważne problemy, które istnieją w społeczeństwie koreańskim.

Główny bohater ma zdolność widzenia duchów. Jego relacje z innymi są z tego powodu trudne. Udaje mu się znaleźć kobietę, z którą tworzy związek, jednak jest on bardzo dziwny i skomplikowany, zawiera w sobie bardzo dużo przemocy. Sama postać kobieca też jest specyficzna, bo nie jest do końca żywa. Autora wprowadza tutaj wątki fantastyczne wyrastające z wierzeń, dopowiadając własną historię.

Wątek odkrywania przyczyn śmierci znajomego wywołuje lawinę innych zjawisk. Duchy, które pojawiają się na drodze bohatera i blisko związanych z nim osób pokazują, jak niewiele trzeba, żeby zostać przez ten świat skrzywdzonym. Autorka przedstawia mroczną stronę kontaktów z duchami, które potrafią bardzo mocno wpłynąć na człowieka.

Odkrycie przyczyn śmierci zmarłego kolegi i kobiety, z którą był związany, a która coraz bardziej zbliża się do Tae-gyeonga pokazuje jak wiele złego dzieje się w społeczeństwie, co nie jest dostrzegane na co dzień. Wykorzystywanie kobiet, przemoc w związkach, niezwykle brutalne relacje, które wyłaniają się podczas lektury. Zresztą motyw przemocowego związku jest tutaj pokazany również w innym przypadku, a tok działania i myślenia bohatera, który się go dopuszcza sprawia, że jest jeszcze bardziej przejmujący. Autorka w posłowiu wspomina, że kierowała się prawdziwymi wydarzeniami, a to jeszcze bardziej przeraża.

Nie przypominam sobie, żebym wcześniej czytała tego typu lekturę. Była mroczna, brutalna i nietypowa. Pewne wątki do mnie trafiły, inne mniej, ale było to bardzo ciekawe doświadczenie. Jest to z pewnością specyficzna literatura wschodnioazjatycka, która może się podobać lub nie, ale zdecydowanie wyróżnia się na tle innych książek, które do tej pory miałam okazję czytać. Czy polecam? Myślę, że znajdą się osoby, którym ten tytuł się spodoba.

Całość na: http://www.ksiazkowewyliczanki.pl/2024/05/mroczne-i-nierzeczywiste-sny-umarych.html

Historia, o którą pokusiła się pisarka, jest dziwna, bardzo specyficzna i na pewno nie do każdego trafi. Łączy ona fantastykę z elementy horroru, zawiera w sobie również trochę kryminału, a wszystko ma pokazać poważne problemy, które istnieją w społeczeństwie koreańskim.

Główny...

Bardzo lubię koreańskie książki, ale ta powieść zupełnie do mnie nie trafiła. Chaotyczna narracja, całkiem zacne przesłanie, że jak jesteś podły za życia to i po śmierci los ugryzie Cię w tyłek, tyle że na pierwszy plan wysuwa się złośliwa biżuteria i mokre nogi głównego bohatera. Zdecydowanie strata czasu.

Bardzo lubię koreańskie książki, ale ta powieść zupełnie do mnie nie trafiła. Chaotyczna narracja, całkiem zacne przesłanie, że jak jesteś podły za życia to i po śmierci los ugryzie Cię w tyłek, tyle że na pierwszy plan wysuwa się złośliwa biżuteria i mokre nogi głównego bohatera. Zdecydowanie strata czasu.

„Mam nadzieję, że ci, którzy czerpią w życiu radość i przyjemność z nękania, krzywdzenia, zastraszania i wykorzystywania seksualnego, jak najszybciej skończą w ziemi, aby stać się pożywieniem dla zwierząt i robactwa, a w ostateczności nawozem dla roślin".

W powieści jest bohater, który nie żyje, nawiedza kolegę, aby, odkryć co mu się stało? Według mnie każdy ma to na, co sobie zasłużył. Zwłaszcza zwyrodnialcy. Mamy tutaj delikwenta, który wykorzystał młodą dziewczynę na tle seksualnym. Podzielam zdanie autorki, że tacy powinni prędko skończyć w ziemi. Niech pożrą ich robaki.

Książka chaotyczna, podzielam zdanie reszty, ale ujdzie. Będzie, temat do pogadania na wieczorze autorskim. Bora Chung niedługo w okolicy...

„Mam nadzieję, że ci, którzy czerpią w życiu radość i przyjemność z nękania, krzywdzenia, zastraszania i wykorzystywania seksualnego, jak najszybciej skończą w ziemi, aby stać się pożywieniem dla zwierząt i robactwa, a w ostateczności nawozem dla roślin".

W powieści jest bohater, który nie żyje, nawiedza kolegę, aby, odkryć co mu się stało? Według mnie każdy ma to na, co...

Książka mi się nie podobała. Była zbyt brutalna, pojawiło się zbyt wiele niedomówień, a fabuła była dla mnie zbyt chaotyczna. Szkoda - zapowiadała się bardzo intrygująco.

Książka mi się nie podobała. Była zbyt brutalna, pojawiło się zbyt wiele niedomówień, a fabuła była dla mnie zbyt chaotyczna. Szkoda - zapowiadała się bardzo intrygująco.

Audiobook

Po „przeklętym króliku” byłam ciekawa tej autorki i się nie zawiodłam. Było mrocznie, intensywnie. Duchy z wątkiem kryminalistycznym. Było dziwnie, był dyskomfort. Czasami się ciężko czytało, ale w jakiś taki dobry sposób. Podobał mi się wątek bycia nieżywym, ale nie martwym? Jesli dobrze to ujęłam. Nie mogę się doczekać reszty książkę Bory Chung. Ciężko było się oderwać i ile razy musiałam się zastanowić czy dobrze słyszałam co się tam działo? Uwaga: dużo przed przemocy. Polecam jeśli ktoś lubi literaturę dziwną i mroczna.

Audiobook

Po „przeklętym króliku” byłam ciekawa tej autorki i się nie zawiodłam. Było mrocznie, intensywnie. Duchy z wątkiem kryminalistycznym. Było dziwnie, był dyskomfort. Czasami się ciężko czytało, ale w jakiś taki dobry sposób. Podobał mi się wątek bycia nieżywym, ale nie martwym? Jesli dobrze to ujęłam. Nie mogę się doczekać reszty książkę Bory Chung. Ciężko było...

Coś ohydnego.

Coś ohydnego.

Wciągająca, lepka, mroczna w niepowtarzalnym azjatyckim stylu.

Wciągająca, lepka, mroczna w niepowtarzalnym azjatyckim stylu.

Kurcze, wahałam się z oceną, bo książka była miejscami zbyt chaotyczna, ale jak na pierwsze moje spotkanie z tą autorką całkiem nieźle wypadła. Mamy tu faceta, który widzi duchy. Prześladują go, a on brnie w te historię sprowadzając nieszczęścia na siebie i na innych. Jego dziewczyna jest pół-zombie i dostaje energii życiowej w momencie, kiedy on stosuje na niej przemoc fizyczną. I sam ten koncept powinien dać wam do myślenia jaką makabra i mieszanka wybuchowa nas czeka. Dorzućmy do tego jeszcze więcej nieszczęść, śledztwo na temat śmierci byłego znajomego, niezłego dupka swoją drogą, sceny typu "ręką, noga, mózg na ścianie" oraz wiele poważnych przemyśleń na temat życia, krzywdy, przemocy seksualnej, finansowej... Przedziwna mieszanka od początku do końca, ale jeśli was to co napisałam nie odstraszył, to książka się wam pewnie spodoba.

Kurcze, wahałam się z oceną, bo książka była miejscami zbyt chaotyczna, ale jak na pierwsze moje spotkanie z tą autorką całkiem nieźle wypadła. Mamy tu faceta, który widzi duchy. Prześladują go, a on brnie w te historię sprowadzając nieszczęścia na siebie i na innych. Jego dziewczyna jest pół-zombie i dostaje energii życiowej w momencie, kiedy on stosuje na niej przemoc...

Staram się czytać sporo literatury azjatyckiej. Myślałam, że już dość dobrze poznałam ten styl. „Sny umarłych” pokazały mi jak bardzo się myliłam! Pochylam głowę z pokorą przed Borą Chung, bo udało się mnie zaskoczyć, poruszyć i zniesmaczyć.
To nie będzie lekka lektura. Jest brutalnie, poruszono tutaj bardzo trudny temat przemocy wobec kobiet (fizycznej i psychicznej). Do tego sprawa kryminalna, w której główny bohater stara się rozwikłać zagadkę śmierci „kolegi” ze szkolnych lat. I nad tym wszystkim góruje wątek paranormalny, który nadaje całej historii rytm.
Przede wszystkim to skomplikowana książka. Skomplikowane są wydarzenia i charaktery postaci. Autorka nie wyjaśnia dokładnie systemu magicznego, zostawia nas z ogromem niedopowiedzeń, ze szczątkami informacji, fragmentarycznymi wspomnieniami. Poznajemy zarys historii naszych bohaterów, ale nie możemy powiedzieć, że ich znamy. Czasami czułam się zagubiona, nie wiedziałam co jest jawą, a co snem. Czasem nie wiedziałam już czyj punkt widzenia czytam. Było mi trudno, ale też byłam zafascynowana i chciałam wiedzieć więcej. Wszystkiego niestety się nie dowiedziałam, a po ostatnim zdaniu nadal miałam masę pytań - ale ostatecznie to sprawiło, że ciągle myślę o „Snach (…)”.
Takiej historii jeszcze nie czytałam. Nie jest to horror, a przynamniej ja tak tego nie odbieram. To fantastyka, która stara się poruszyć trudne tematy nierówności społecznych, ale momentami ten przekaz ginie wśród paranormalnych wydarzeń.
W posłowiu dowiadujemy się, że Autorka inspirowała się prawdziwą historią i to chyba właśnie ten fakt ostatecznie mną wstrząsnął. Poziom niesprawiedliwości i bezkarności po prostu mnie głęboko zasmucił.
(Instagram @eaw.books)

Staram się czytać sporo literatury azjatyckiej. Myślałam, że już dość dobrze poznałam ten styl. „Sny umarłych” pokazały mi jak bardzo się myliłam! Pochylam głowę z pokorą przed Borą Chung, bo udało się mnie zaskoczyć, poruszyć i zniesmaczyć.
To nie będzie lekka lektura. Jest brutalnie, poruszono tutaj bardzo trudny temat przemocy wobec kobiet (fizycznej i psychicznej). Do...