Ta powieść to kwintesencja życia – tego, które bywa okrutne, trudne do zniesienia i przygnębiające, ale również tego, które napawa szczęściem, daje nadzieję i możliwość spełnienia. Tessa, która pogrążyła się w smutku po tym, jak w wyniku wypadku straciła wzrok na 100 dni, jest bohaterką wrażliwą, delikatną i nieprzeciętną. Od najmłodszych lat uwielbiała obserwować i opiewać w wierszach otaczający ją świat, z którego czerpała garściami, ciesząc się słońcem, spokojem domowego kąta i miłością dziadków.
Cała jej radość zniknęła w chwili, gdy w polu widzenia zabrakło jasności, a dobrze znane i uwielbiane przez nią obrazy zastąpiła nieprzenikniona ciemność.

W „100 dniach słońca” Abbie Emmons przeprowadziła czytelników przez morze rozterek, doświadczeń i odczuć. Skupiła naszą uwagę nie tylko na niewidomej Tessie, ale również na próbującym jej pomóc Westonie, który mierzy się z własnymi słabościami.

Tych dwoje mocno poturbowanych bohaterów daje sobie szansę, próbując zmierzyć się z życiem w świecie, gdzie inwalidzi są wytykani palcami i nie mogą czuć się bezpiecznie. Ich wyjątkowa podróż przez uczucia, usłana licznymi sprzeczkami i napisanymi w myślach wierszami, daje początek niezwykłej przyjaźni. Takiej, która jest w stanie rozjaśnić mrok i dać nadzieję na szczęśliwe zakończenie. Wspólnie odkrywają, że oprócz wzroku człowiek ma jeszcze wiele zmysłów, które tylko czekają na odkrycie.

Wciąż rozczulam się, wspominając „100 dni słońca”. Nie wiem, czy nadejdzie kiedyś dzień, w którym zapomnę o tej powieści. Dodała mi skrzydeł.

Ta powieść to kwintesencja życia – tego, które bywa okrutne, trudne do zniesienia i przygnębiające, ale również tego, które napawa szczęściem, daje nadzieję i możliwość spełnienia. Tessa, która pogrążyła się w smutku po tym, jak w wyniku wypadku straciła wzrok na 100 dni, jest bohaterką wrażliwą, delikatną i nieprzeciętną. Od najmłodszych lat uwielbiała obserwować i opiewać...

Hejka! ,,100 dni słońca" to niesamowita młodzieżówka, która całkowicie poruszyła moje serce i wiele mnie nauczyła. Zdecydowanie uważam, że jest to must-read dla każdego!! 🥹🫶🏻

Jest to przepiękna historia o młodych ludziach, których skrzywdziło życie, opowieść o odwadze, pokonywaniu własnych słabości i odkrywaniu świata na nowo 🦋✨️

O matko!! 🥹🩵 Jaka ta książka jest CUDOWNA!! Gdy dotarłam do ostatniej strony, z moich ust wyrwało się głośne ,,niee!!" Bardzo nie chciałam kończyć tej historii, ogromnie przywiązałam się do bohaterów i pokochałam świat wykreowany przez autorkę 😍

Wyobrażacie sobie z dnia na dzień stracić wzrok? Myślę, że ja byłabym przerażona. I tak właśnie czuła się szesnastoletnia Tessa, gdy nagle w wyniku wypadku, utraciła wzrok 👀 Porzuciła swoją pasję (blogowanie, tworzenie poezji) i całkowicie zamknęła się w sobie.

Jednak pewnego dnia do jej życia, przedarł się promień słońca ☀️ w postaci optymistycznego, uśmiechniętego i pełnego energii Westona. Chłopak pomimo braku nóg (stracił je 3 lata przed poznaniem Tessy w wyniku wypadku na deskorolce),cieszy się z życia i dostrzega jego piękno ✨️ Chce zarazić swoim myśleniem również zrozpaczoną dziewczynę. Na początku całkowicie nie chce go słuchać, zniechęca go do siebie i wypycha za drzwi, jednak później jej emocje się zmieniają i nie wyobraża sobie dnia bez miękkiego głosu chłopaka 🫶🏻

Weston jest uosobieniem odwagi, pokonywania swoich lęków i podejmowania nowych wyzwań. Nie ma dla niego rzeczy niemożliwych, zaskakuje swoją zawziętością i samodyscpliną. Zaraża wszystkich swoją pozytywną energią, jest troskliwy i bardzo liczy się dla niego dobro bliskich ❤️‍🩹🥹 Jednak pod maską radości, czasami nadal czai się lęk...

Chłopak doskonale wie, co czuje Tessa i w pełni ją rozumie, choć dziewczyna tego nie wie, bo nie zdradził jej o swojej niepełnosprawności. Chce ją nauczyć doświadczania piękna świata i pozostałymi zmysłami.

Historia Westona i Tessy skłania do refeksji i czerpania 100% z każdego dnia, ponieważ nigdy nie wiadomo, kiedy utraci się dotychczasowy świat, obecne życie.. dzięki niej bardziej zaczęłam doceniać, to, że mogę się samodzielnie poruszać i poznawać świat własnymi oczami ❤️

Oczywiście w tej książce nie zabrakło wątku romantycznego, który został stworzony bardzo subtelnie, delikatnie, ale pokazywał prawdziwą miłość, o którą chce się walczyć 🥰

Styl pisania autorki jest cudowny, bardzo podobało mi się przedstawienie tej historii z dwóch perspektyw całkowicie zapomniałam Towarzyszyło mi podczas czytania wiele emocji, poznawałam tą pozycję jak zaczarowana. Jest to wzruszająca i rozczulająca opowieść- miałam łzy w oczach i wielki uśmiech na twarzy.

W moim sercu rozchodziło się przyjemne ciepło, gdy czytałam o relacjach Westona z jego przyjacielem i braćmi. Weston i Rudy to najlepsi kumple, często żartują, świetnie się razem bawią, ale w trudnych sytuacjach potrafią się wesprzeć, doradzić i są dla siebie wielkim oparciem.
Weston bardzo troszczył się również o swoich młodszych braci, był gotów skoczyć za nimi w ogień.

Jeśli o relacjach mowa, to relacja Tessy z dziadakami również wywoływała uśmiech na mojej twarzy. Dziadkowie w pełni ją rozumieli, dawali jej przestrzeń, pomagali i wspierali w każdej sytuacji ❤️‍🩹

Pokochałam tą książkę całym sercem i ogromnie ja Wam polecam!! 🥹❤️
Ps. Weston to mój nowy książkowy mąż 🤭💍

Hejka! ,,100 dni słońca" to niesamowita młodzieżówka, która całkowicie poruszyła moje serce i wiele mnie nauczyła. Zdecydowanie uważam, że jest to must-read dla każdego!! 🥹🫶🏻

Jest to przepiękna historia o młodych ludziach, których skrzywdziło życie, opowieść o odwadze, pokonywaniu własnych słabości i odkrywaniu świata na nowo 🦋✨️

O matko!! 🥹🩵 Jaka ta książka jest...

Wyobraźcie sobie łąkę pełną pięknych kwiatów, których zapach unosi się w powietrzu, a ich liście łaskoczą was w nogi. Słońce rzuca swoje promienie na waszą twarz, a wy mrużąc oczy wchłaniacie tyle ciepła ile się da, a na wasze usta wkrada się leniwy uśmiech i jesteście po prostu szczęśliwi. Tak właśnie czułam się podczas czytania tej książki.
Jest to zdecydowanie przepiękna i wyjątkowa historia, która skradnie serce każdego kto tylko się w niej zanurzy. Opowiada nam o Tessie, która w skutek wypadku traci wzrok na sto dni, a razem z tym normalność i przyjemność, którą czerpała pisząc wiersze i umieszczając je na swoim blogu. Poznaje Westona, który oferuje pomoc w pisaniu ale ukrywa przed nią swoją niepełnosprawność, bo chce poczuć się jak normalny nastolatek, bez ciągłego współczującego wzroku.
W ten sposób rozpoczyna się ich wspólna przygoda, która z początku przypomina zachmurzone niebo, lecz z czasem chmury uciekają w dal. Weston pozwala jej odnaleźć na nowo szczęście, mimo iż Tessa uparcie twierdzi, że tego nie chce. Ale on ciągle wraca i wraca...

Jestem totalnie zakochana w tej książce i dała mi ona mnóstwo radości. Jest takim promyczkiem, mimo iż porusza ważną tematykę. Autorka zadbała o to by roztopić najbardziej skamieniałe serce. A całość poznajemy z dwóch perspektyw co jest totalnie cudownee, bo możemy poznać uczucia obu bohaterów i być świadkiem jak powstaje coś pięknego. Nie zliczę ile razy się uśmiechałam, praktycznie cały czas. Weston ma świetne poczucie humoru, a Tessa tworzy świetne wiersze. Ważną lekcją, którą każdy powinien wyciągnąć podczas czytania tej książki, jest to, że niepełnosprawność nie wyklucza nikogo. I jak to mówił Weston - to nie my jesteśmy chorobą. Jesteśmy nadal sobą, ludźmi. Ponadto, najpiękniejsze jest to czego nie widzą oczy, ale to co czuje dusza. Czytajcie i zakochujcie się tak jak zapewne setki czytelników.

Wyobraźcie sobie łąkę pełną pięknych kwiatów, których zapach unosi się w powietrzu, a ich liście łaskoczą was w nogi. Słońce rzuca swoje promienie na waszą twarz, a wy mrużąc oczy wchłaniacie tyle ciepła ile się da, a na wasze usta wkrada się leniwy uśmiech i jesteście po prostu szczęśliwi. Tak właśnie czułam się podczas czytania tej książki.
Jest to zdecydowanie...

Młodzieżowa oczywiście ale dała mi dzisiaj słońce))

Młodzieżowa oczywiście ale dała mi dzisiaj słońce))

Polecam wszystkim!
-brak przekleństw
-zero scen 18+
-idealny opisany watek o Tessie
-Związek Tessy i Westona został wybitnie opisany.
- wniosek książki: ''Nie poddawaj się'' [nie jest on opisany o tak ''nie poddawaj się'' tak po prostu]

Polecam wszystkim!
-brak przekleństw
-zero scen 18+
-idealny opisany watek o Tessie
-Związek Tessy i Westona został wybitnie opisany.
- wniosek książki: ''Nie poddawaj się'' [nie jest on opisany o tak ''nie poddawaj się'' tak po prostu]

"100 dni słońca" to słodka, pełna ciepła młodzieżówka, którą zdecydowanie polecam... Ale... (zawsze jest jakieś "ale"): Końcówka była zbyt chaotyczna, a co najważniejsze, Tessa była OCIEMNIAŁA, nie NIEWIDOMA!!! Osoba niewidoma jest od urodzenia, ociemniała od pewnego momentu - jako osoba, która miała styczność z osobami niewidomymi, ociemniałymi i uczyła się o nich uważam, że przy takich książkach powinien być większy research.. Ale to drobiazgi przy tym, jak ta książka była piękna (choć przewidywalna)

"100 dni słońca" to słodka, pełna ciepła młodzieżówka, którą zdecydowanie polecam... Ale... (zawsze jest jakieś "ale"): Końcówka była zbyt chaotyczna, a co najważniejsze, Tessa była OCIEMNIAŁA, nie NIEWIDOMA!!! Osoba niewidoma jest od urodzenia, ociemniała od pewnego momentu - jako osoba, która miała styczność z osobami niewidomymi, ociemniałymi i uczyła się o nich uważam,...

#100dnisłońca , a ja miałam dzięki tej książce taki cały jeden rozświetlony dzień ☀️ bo jest dosłownie jak promyczek, który rozświetli najczarniejsze chmury i da nadzieję na coś lepszego. Niesamowita historia pełna wartości, którą każdy może i wręcz powinien chcieć przeczytać. Szczególnie w młodym wieku. Ale oczywiście nie tylko! Dałam 5/5 i zostawiam kawałek serducha zarówno Tessie jak i Westonowi ❤️

Książka opowiada o dziewczynie, która uległa wypadkowi samochodowemu i straciła na 100 dni wzrok. Nastolatce wali się świat, jest przerażona i czuje, że już nic dobrego jej po tym wszystkim nie czeka. Nie jest nawet pewna, czy go odzyska. Musiała porzucić pisanie poezji i swojego bloga, czym właściwie żyła, więc jej dziadkowie, z którymi mieszka, wpadają na pomysł, by zamieścić ogłoszenie w gazecie w poszukiwaniu osoby, która jej w tym wszystkim pomoże - będzie jej słuchać i pisać za nią, tak, by dziewczyna dalej mogła się rozwijać i by wróciła do niej choć cząstka nadziei i motywacji.
I wtedy wkracza on - Weston, chłopak golden retriever, który zyskał moją sympatię już od pierwszych stron. Sam ma niepełnosprawność i brakuje mu traktowania go w „zwykły” sposób przez innych. Nie chce, żeby ktoś mówił dziewczynie o jego niepełnosprawności, dzięki czemu czuje się przy niej w końcu tak jak pragnął, bo ona jedyna nie patrzy (brzydka gra słów, ale właściwie używając tego w poście mogę od razu Wam napisać, że książka mimo trudności tematu jest połączona z dobrze wyważonym humorem na tej podstawie i potrafi wywołać ogromny uśmiech na buzi) kontynuując - nie patrzy na niego poprzez pryzmat smutnej życiowej historii, a jednak dzięki niej chłopak doskonale może rozumieć dziewczynę.
Tessa nie jest na początku chętna na pomoc chłopaka, jednak ten się nie poddaje i wraca. Wraca. Wraca.
A na końcu to ona będzie musiała zawalczyć o niego i wracać, wracać, wracać.

Kocham podział tej książki na części pt węch, smak, słuch i dotyk… (i jeszcze jest wzrok) - to jak Weston chciał pokazać Tessie, że można doceniać świat i go nie widzieć, a czasem nawet właśnie to czego nie widzimy, jest najpiękniejsze… ❤️

Współpraca reklamowa z @wydawnictwoyoung dziękuję! 5/5⭐️

#100dnisłońca , a ja miałam dzięki tej książce taki cały jeden rozświetlony dzień ☀️ bo jest dosłownie jak promyczek, który rozświetli najczarniejsze chmury i da nadzieję na coś lepszego. Niesamowita historia pełna wartości, którą każdy może i wręcz powinien chcieć przeczytać. Szczególnie w młodym wieku. Ale oczywiście nie tylko! Dałam 5/5 i zostawiam kawałek serducha...

𝐑𝐄𝐂𝐄𝐍𝐙𝐉𝐀

♥︎ 𝐓𝐲𝐭𝐮𝐥: ,,100 𝒅𝒏𝒊 𝒔𝒍𝒐𝒏𝒄𝒂"
♥︎ 𝐀𝐮𝐭𝐨𝐫: @makeyourstorymatter
♥︎ 𝐖𝐲𝐝𝐚𝐰𝐧𝐢𝐜𝐭𝐰𝐨: @wydawnictwoyoung
♥︎ 𝐖𝐢𝐞𝐤: 12+

[𝐰𝐬𝐩𝐨𝐥𝐩𝐫𝐚𝐜𝐚 𝐫𝐞𝐤𝐥𝐚𝐦𝐨𝐰𝐚 ]

𝐎𝐜𝐞𝐧𝐚: ★★★★★

❀ ,,100 𝒅𝒏𝒊 𝒔𝒍𝒐𝒏𝒄𝒂" to wzruszająca, lekka i pełna emocji książka. Od pierwszych stron się w niej zakochałam i skradła moje serce 🥺🤍 To moja nowa książkowa miłość. Poruszyła mnie swoją tematyką, emocjonalnością i wrażliwością. Ta historia jest niezwykle wartościowa i potrzebna, naprawdę wartą ją przeczytać 💞

❀ To romans Young Adult i lekka w czytaniu młodzieżówka. Porusza ona trudne i ważne tematy, takie jak: wypadek samochodowy, utrata wzroku i niepełnosprawność. Historia głównych bohaterów niezwykle mnie poruszyła i wzruszyła. Przepełniona jest przepięknymi i wartościowymi cytatami. Powinien ją poznać każdy, niezależnie od wieku 🥺🤍

❀ Styl pisania autorki urzekł mnie już od pierwszych stron. Jest tak cudowny, lekki i przyjemny w odbiorze. Naprawdę miło mi się czytało i świetnie się przy tym bawiłam. To dla mnie bardzo komfortowa odskocznia od rzeczywistości. Po tej książce dosłownie się płynie, co sprawiło, że wręcz nie czułam, że czytam.

❀ Fabuła jest bardzo oryginalna i wyjątkowa. Nigdy nie czytałam podobnej książki, więc naprawdę mi zaimponowała. Cała historia jest podzielona na zmysły, co samo w sobie jest magiczne i ciekawe. Poznajemy ją z dwóch perspektyw i punktów widzenia obu bohaterów, co niesamowicie mi się spodobało.

❀ Bohaterowie są bardzo dobrze wykreowani i mają cudowne charaktery. Ogromnie ich polubiłam, z pewnością wiele osób może się z nimi utożsamić. Weston jest moim ulubionym bohaterem, jest taki słodki i uroczy 🥺💞 To typowy golden retriever boy i idealny książkowy mąż 💋 Relacja romantyczna między głównymi bohaterami była cudowna i słodka 🤍 Pokazuje ona, że każdy z nas zasługuje na szczęście i nic nas nie ogranicza 🥺

❀ Książka bardzo mi się spodobała i skradła moje serce 🤍 Ogromnie wam ją polecam! 💞 Koniecznie musicie poznać tą piękną i wzruszająca historię 🥺 To świetny i przyjemny romans, idealny na letnie dni. POLECAM! 💋

𝐑𝐄𝐂𝐄𝐍𝐙𝐉𝐀

♥︎ 𝐓𝐲𝐭𝐮𝐥: ,,100 𝒅𝒏𝒊 𝒔𝒍𝒐𝒏𝒄𝒂"
♥︎ 𝐀𝐮𝐭𝐨𝐫: @makeyourstorymatter
♥︎ 𝐖𝐲𝐝𝐚𝐰𝐧𝐢𝐜𝐭𝐰𝐨: @wydawnictwoyoung
♥︎ 𝐖𝐢𝐞𝐤: 12+

[𝐰𝐬𝐩𝐨𝐥𝐩𝐫𝐚𝐜𝐚 𝐫𝐞𝐤𝐥𝐚𝐦𝐨𝐰𝐚 ]

𝐎𝐜𝐞𝐧𝐚: ★★★★★

❀ ,,100 𝒅𝒏𝒊 𝒔𝒍𝒐𝒏𝒄𝒂" to wzruszająca, lekka i pełna emocji książka. Od pierwszych stron się w niej zakochałam i skradła moje serce 🥺🤍 To moja nowa książkowa miłość. Poruszyła mnie swoją tematyką, emocjonalnością i...

,,𝘾𝙤 𝙗𝙮 𝙗𝙮𝙡𝙤, gdybyśmy dotarły na to skrzyżowanie chwile wcześniej, lub chwilę później? Co, jeśli to moja wina, że znalazłyśmy się w tym właśnie miejscu i o tej konkretnej godzinie? Co by było, gdyby podkręcanie włosów nie zajęło mi aż tyle? Albo podkreślanie oczu? Albo wybór kolczyków?"

,,Wiec zniosłem to jak mężczyzna.
Myśle o tym, co by by było, gdybym zareagował inaczej.
Gdybym komuś o tym powiedział.
𝘾𝙤 𝙗𝙮 𝙗𝙮𝙡𝙤, 𝙜𝙙𝙮𝙗𝙮..."

𝙊𝙉𝘼 w wyniku wypadku traci wzrok na około 100 dni. Nie może pisać wierszy, które tak kocha. Ale wtedy zjawia się 𝙊𝙉. Po tym jak dziadkowie umieszczają w lokalnej gazecie informacje, że szukają dziewczyny w wieku ich wnuczki, która pomogłaby jej w spisywaniu wierszy, chłopak zgłasza się do pomocy (co prawda nie jest dziewczyną, ale to taki mały szczegół) Weston (bardzo mozolnie) zdobywa jej sympatię. Ukrywa przed nią jedynie fakt, że sam stracił obie nogi, czego dziewczyna nie może zobaczyć. Boi się, że kiedy odzyska wzrok i to odkryje nie będzie go takiego chciała.

Dawno tak się nie cieszyłam na premierę książki, która jest młodzieżówką. Urzekła mnie relacja Tessy i Westona!! Sposób w jaki pokazuje jej, że dalej może być szczęśliwa i to, jak ona powoli się na niego otwiera. Nie jestem tylko przekonana, czy realnie przedstawiono bohatera wychodzącego z traumy, wydaje mi się, że w prawdziwym życiu nie do końca tak to wygląda. Sposób w jaki autorka przedstawia jego podejście po założeniu protez jest dość nieodpowiedzialny, chociażby w chwili, kiedy chłopak pierwszy raz wchodzi po schodach, robi to sam, o późnej porze, bez nikogo w pobliżu, co mogłoby się źle skończyć. Odnoszę wrażenie, że ,,za szybko" postanawia być silny. Mimo, że historia jest dość wyidealizowana (prawdopodobnie taka miała być) i momentami się na to krzywiłam to była też urocza i jej przekaz jest piękny i bardzo ważny. Nie będzie należeć do moich ulubieńców, ale podobała mi się.

[współpraca reklamowa]

,,𝘾𝙤 𝙗𝙮 𝙗𝙮𝙡𝙤, gdybyśmy dotarły na to skrzyżowanie chwile wcześniej, lub chwilę później? Co, jeśli to moja wina, że znalazłyśmy się w tym właśnie miejscu i o tej konkretnej godzinie? Co by było, gdyby podkręcanie włosów nie zajęło mi aż tyle? Albo podkreślanie oczu? Albo wybór kolczyków?"

,,Wiec zniosłem to jak mężczyzna.
Myśle o tym, co by by było, gdybym zareagował...

W moje ręce wpadła ostatnio książka “100 dni słońca”. Chyba najlepszą rekomendacją będzie fakt, że przeczytałam ją w jeden dzień, a przez ostatnie 50 stron siedziałam zapłakana jak bóbr. Ale przejdźmy najpierw do szybkiego opisu!🫶🏻

Tessa ulega wypadkowi, przez który traci wzrok. Istnieje jednak duża szansa, że po 100 dniach wzrok powróci. Nie ma jednak takiej pewności, co sprawia, że dziewczyna bardzo zamyka się sobie. Pewna przypadkowa znajomość (a może nie do końca tak przypadkowa),pozwoli jej “spojrzeć” na świat w inny sposób niż ten, który uznawała za oczywisty.

Od samego początku się wciągnęłam, lekki styl i dużo dialogów sprawia, że książkę pochłania się w ekspresowym tempie. Od samego początku czułam, że Weston będzie moim nowym książkowym crushem…i tak właśnie się stało! Uwielbiam w tej książce kreację bohaterów i ich autentyczność. Dostajemy perspektywę osoby, która musi się zmagać z chorobą i jest to pokazane w poważny, ale też pełen szacunku i delikatności sposób.

Mimo trudnych tematów czujemy, że książka daje ogrom nadziei i przestrzeń na to, że każdy przeżywa takie trudne sytuacje na swój własny sposób. Fragmenty poezji pisanej przez Tessę są przepełnione emocjami, a historia Westona może zainspirować wiele osób i mówi dużo na temat walki mimo ograniczeń i przekraczania własnych barier.

“100 dni słońca” łapała mnie za serce od pierwszej strony do ostatniej. Nigdy aż tak nie płakałam na książce i nie przywiązałam się w taki sposób do bohaterów. Absolutnie uwielbiam dynamikę między Westonem i Tessą i to jak złożone są ich historie.

Bardzo Wam polecam “100 dni słońca” jest to pełna nadziei, romantyzmu, uroku, ale też bardzo poważnych tematów i wrażliwości książka, która zachwyci wiele osób. W moim przypadku spowodowała odwołanie planów, żeby móc jak najszybciej poznać zakończenie i trafiła zdecydowanie do ulubieńców życia. <3

W moje ręce wpadła ostatnio książka “100 dni słońca”. Chyba najlepszą rekomendacją będzie fakt, że przeczytałam ją w jeden dzień, a przez ostatnie 50 stron siedziałam zapłakana jak bóbr. Ale przejdźmy najpierw do szybkiego opisu!🫶🏻

Tessa ulega wypadkowi, przez który traci wzrok. Istnieje jednak duża szansa, że po 100 dniach wzrok powróci. Nie ma jednak takiej pewności, co...