To przez ten wiatr

Raczej sredniawka, ale są wciągające momenty, zwłaszcza te pod koniec. Brakowało mi konkretnego głównego wątku fabularnego.

Raczej sredniawka, ale są wciągające momenty, zwłaszcza te pod koniec. Brakowało mi konkretnego głównego wątku fabularnego.

Kupiłem tę książkę wieki temu (wersję elektroniczną w dniu, gdy w księgarni zobaczyłem książkę fizyczną!) i odłożyłem na długo na półkę. Jakub Nowak kojarzy mi się z wspaniałym “Amnezjakiem” - zbiorem opowiadań SF - i jakoś nie mogłem przemóc się do kolejnej jego pozycji, obawiając się, jak ten świetny debiutant poradzi sobie z “przekleństwem drugiego dzieła”? Czy słuszne to były obawy?
Kanwą wydarzeń powieściowych są zdarzenia zaistniałe historycznie: oto Helena Modrzejewska (z mężem Karolem Chłapowskim),państwem Sypniewskimi, Henrykiem Sienkiewiczem (felietonistą u progu sławy i kariery, a później to już wiadomo: noblistą i naszym dekoratorem narodowego fantazmatu i piewcą nieistniejących wielkości) oraz Łucjanem Paprockim i gromadką dzieci wyjeżdżają w 1876 roku do Ameryki i osiedlają się w kalifornijskim Anaheim, gdzie - jak tu widać, a okaże się to i historycznie - bez powodzenia próbują prowadzić ranczo, żyjąc w przyjacielskiej komunie. Wszystko inne: rozmowy, pijaństwa, uczucie Sienkiewicza do Modrzejewskiej (obsesja raczej) i ten duszny nastrój potęgowany przez podmuchy gorącego Santa Ana, to już licentia poetica pisarza, debiutującego tu pełnowymiarowym dziełem.
Uczynienie z postaci historycznych i niemal już pop-kulturowych bohaterów powieści i opowiedzenie ich (domniemanych, czy bardziej wydumanych) amerykańskich losów jest zabiegiem tyleż ryzykownym, co odważnym. Sam długo zastanawiam się, czy konieczny był ten Sienkiewicz i ta Modrzejewska, a nie postaci Sienkiewicz-like i Modrzejewska-like, w których to dopiero krytyka dopatrywała by się podobieństw do rzeczywiście żyjących wówczas bohaterów? Z drugiej jednak strony ukazanie prawdziwych bohaterów w okrytym nieco mrokiem tajemnicy okresie ich życia i przerobienie ich egzystencji na całkiem normalną dialogowo-fizjologiczną pozwala na ukazanie motywacji czy inspiracji dla bardziej już znanych ich dokonań; “to jak w gardle im rodził się śpiew” innymi słowy. Dość ciekawa perspektywa… A opisy upojenia Sienkiewicza na lokalnym święcie winobrania i ten z finału powieści tyleż brawurowe co obrzydliwie dosłowne - wprost mistrzowskie (uśmiałem się)!
To, co jednak do pewnego momentu wydaje się potencjalnie możliwą historią, rodzącą się w głowie pisarza na kanwie znanej ogólnie historii, w pewnym momencie - po jakimś fikołku fabuły- staje się raczej światem alternatywnym, który jak wiemy się jednak nie ziścił… I chyba zdajemy sobie sprawę, że lepiej nam żyć w tej naszej “alternatywie”... A Autor powieści z nas sobie tą pisaniną zadrwił i zwyczajnie nas wmanewrował w swoją gierkę.
Zdecydowanie jest to literatura kalecząca gładkie oblicza kryształów, strącająca może i z piedestałów czy wręcz świętokradcza dla co bardziej wyczulonych czytelników. No jeśli kto nie uwierzy, że mógł Sienkiewicz bywać w burdelu, a Modrzejewska “chadzać na stronę”, to tak - przeżyje tu szok poznawczy. Ja jestem obrazoburcą (i lubię nim być),a tymczasem aż sam drze z ekscytacji i złości, na ileż sobie ten Nowak tu pozwala!
Co jednak ciekawe - zarzuty zarzutami, a jak dobrze się to czyta! Jak bez przymusu wraca do kolejnych chwil lektury! Bo też ładnie to jest napisane (może to zresztą bardziej zarzut niż pochwała?).
I na koniec jeszcze coś o konwencji, bo książka jest też rasowym i całkiem udanym westernem! Jakoś był ten gatunek w pogardzaniu (filmowo i literacko),a teraz jakoś przeżywa renesans (filmy jak "3:10 do Yumy" czy "Psie pazury" czy cała książkowa seria zaczynająca się od "Na południe od Brazos"). I ja też już nie krzywię się grymaśnie na samo słowo western, a tu mam kolejny przykład bardzo udanego jego przykładu!
Ja oceniam relatywnie dość wysoko, ale rację mają i ci, co dają i po 4-5 “gwiazdek”. Nie oburza mnie szarganie narodowych świętości, nie razi naturalistyczny (zwłaszcza tam, gdzie to potrzebne!) język, no i mam jakąś słabość do tego Autora. Cholera, ciężko wystawić notę nie najwyższą książce “i tak ulubionego” Pisarza! Czekam na kolejne dokonania pana Nowaka…

Kupiłem tę książkę wieki temu (wersję elektroniczną w dniu, gdy w księgarni zobaczyłem książkę fizyczną!) i odłożyłem na długo na półkę. Jakub Nowak kojarzy mi się z wspaniałym “Amnezjakiem” - zbiorem opowiadań SF - i jakoś nie mogłem przemóc się do kolejnej jego pozycji, obawiając się, jak ten świetny debiutant poradzi sobie z “przekleństwem drugiego dzieła”? Czy słuszne...

Dużo jest książek, które czytam, a potem szybko zapominam o czym były, ta z pewnością się do nich nie zalicza. Oryginalny pomysł i ciekawa historia. Książka jest dobrze napisana, nie lubię westernów i Sienkiewicza też nie do końca, a Jakub Nowak mnie urzekł. Książka trochę brutalna, często zabawna, ale i poważna, zaskakująca. Czekam na kolejne dzieła autora

Dużo jest książek, które czytam, a potem szybko zapominam o czym były, ta z pewnością się do nich nie zalicza. Oryginalny pomysł i ciekawa historia. Książka jest dobrze napisana, nie lubię westernów i Sienkiewicza też nie do końca, a Jakub Nowak mnie urzekł. Książka trochę brutalna, często zabawna, ale i poważna, zaskakująca. Czekam na kolejne dzieła autora

Książka ciekawa, Zręcznie wplecione postaci historyczne jak Henryk Sienkiewicz, Helena Modrzejewska i inne w pełnokrwistą (dosłownie) fabułę westernową.

Książka ciekawa, Zręcznie wplecione postaci historyczne jak Henryk Sienkiewicz, Helena Modrzejewska i inne w pełnokrwistą (dosłownie) fabułę westernową.

Powieść to jawna szydera z naszego narodowego pokrzepiciela serc.
Nie jestem fanką takiego poczucia humoru, muszę jednak przyznać, że książka jest oryginalna. Wcale nie chodzi w niej o uprawę winorośli na farmie w Kalifornii., tylko o zabawę konwencją westernu i sceny pełnego absurdalnego okrucieństwa, których nie powstydziłby się Tarantino.
Jedno z ciekawszych doświadczeń czytelniczych od początku roku.

Powieść to jawna szydera z naszego narodowego pokrzepiciela serc.
Nie jestem fanką takiego poczucia humoru, muszę jednak przyznać, że książka jest oryginalna. Wcale nie chodzi w niej o uprawę winorośli na farmie w Kalifornii., tylko o zabawę konwencją westernu i sceny pełnego absurdalnego okrucieństwa, których nie powstydziłby się Tarantino.
Jedno z ciekawszych doświadczeń...

Ależ mam dysonans czytelniczy.
Z jednej strony uwielbiam odniesienia do faktów, Sienkiewicza i Modrzejewskiej, ten westernowy klimacik.
Z drugiej strony nie kupuję wielu rozwiązań fabularnych, szczególnie zakończenia.
Miałem radość z czytania, bez wątpienia.

Sam nie wiem, chętnie sięgnę po kolejne książki Nowaka, żeby się przekonać.

Ależ mam dysonans czytelniczy.
Z jednej strony uwielbiam odniesienia do faktów, Sienkiewicza i Modrzejewskiej, ten westernowy klimacik.
Z drugiej strony nie kupuję wielu rozwiązań fabularnych, szczególnie zakończenia.
Miałem radość z czytania, bez wątpienia.

Sam nie wiem, chętnie sięgnę po kolejne książki Nowaka, żeby się przekonać.

Książkę polecano niegdyś w Czytelni Dwójki. Jakoś długo jednak nie było mi z nią po drodze. Ciekawy pomysł, barwny język, ale gdyby nie lektor, który bardzo dobrze czyta, to jednak nie dokończyłabym tej książki. Są ciekawsze momenty (sceny rozgrywające się między Heleną i Sienkiewiczem),ale ogólnie to miałam poczucie, że nie jest to historia dla mnie, realia są zbyt odległe. A o tamtych czasach w Ameryce wolę poczytać książki z serii amerykańskiej Czarnego. Także oceniam jako lekturę dla koneserów.

Książkę polecano niegdyś w Czytelni Dwójki. Jakoś długo jednak nie było mi z nią po drodze. Ciekawy pomysł, barwny język, ale gdyby nie lektor, który bardzo dobrze czyta, to jednak nie dokończyłabym tej książki. Są ciekawsze momenty (sceny rozgrywające się między Heleną i Sienkiewiczem),ale ogólnie to miałam poczucie, że nie jest to historia dla mnie, realia są zbyt...

Howdy!
Jeśli spojrzeć na „To przez ten wiatr” jako na przygodową wizję amerykańskiego epizodu w życiu Sienkiewicza i Modrzejewskiej, odświeżającą nieco zapomniane wątki w biografii warszawskiej bohemy, to prócz brudnych paznokci aktorki i pijackiego oddechu pisarza nie pozostaje nic prócz zdziwienia. Jeśli natomiast odrzucimy alternatywną opowieść z wątkiem romantycznym, książka Jakuba Nowaka staje się pełnokrwistym westernem, ze świetnie oddanym klimatem kalifornijskiego miasteczka, rancz i kowbojów, Meksykanów i „czarnych”, segregacji i rasizmu, brutalności życia codziennego i ludzkiej namiętności, którą miota suchy, niespodziewany (tytułowy) wiatr. W miłosnym trójkącie występuje nieco niemrawy Bozenta Chłapowski (potargana Modrzejewska to nadal prawdziwa królowa),bo bardziej od niego wyrazistą i pełną gorącej krwi okazuje się być Anusia. Do tego łiskacz w saloonie i dziadzio Dan. Wszyscy klną tu na potęgę, aż się kurzy. Nerwowy dzieciak Charlie i jego dwuznaczna relacja z synem Heleny „Modjeska”.
Naprawdę kozackie połączenie.
I dlatego właśnie mam pewien kłopot z oceną książki. Czytało się ją świetnie, bo autor pióro ma lekkie, wchodziło się w dziewiętnastowieczny świat bez trudu, w niełatwe i podłe przecież czasy, ale wówczas rodziło się pytanie, czy dla urzeczywistnienia autorskiej wizji niezbędne były wątki pisarsko-aktorskie? A może, tak sobie myślę, klucz do poznania czai się w tytule? Może to wiatr wywiał z rodaków nadzieje i ambicje? Osamotnieni, nie potrafili już kierować uczuciami. Z każdym dniem coraz bardziej zagubieni nie umieli przyznać się do porażki. Usychali jak winorośle, które chcieli uprawiać. Ogarniająca ich obojętność nie pozwalała im reagować na niesprawiedliwość i własną biedę. Śmierć stała się ich zwykłą towarzyszką, okryte smutkiem życie – przykrą codziennością. Bali się świata zewnętrznego i nie chcieli się do tego przed sobą przyznać.
A może, qrczę, może nowakowska wizja Sienkiewicza-erotomana to jednak jest coś? (żart)
Polecam Jakuba Nowaka przeczytać (zwłaszcza dla zaskakującego zakończenia czy literackich smaczków rodem z Krzyżaków),bo to oryginalna książka, która nie pozostawi Was obojętnymi.

Howdy!
Jeśli spojrzeć na „To przez ten wiatr” jako na przygodową wizję amerykańskiego epizodu w życiu Sienkiewicza i Modrzejewskiej, odświeżającą nieco zapomniane wątki w biografii warszawskiej bohemy, to prócz brudnych paznokci aktorki i pijackiego oddechu pisarza nie pozostaje nic prócz zdziwienia. Jeśli natomiast odrzucimy alternatywną opowieść z wątkiem romantycznym,...

Książka z pewnością zaskakuje. Rzuca światło na problemy z jakimi mogli borykać się emigranci w Kalifornii pod koniec XIX w. Sama historia jest jednak prowadzona nierówno. Zalicza wzloty i upadki, przestoje. Bohaterowie są brudni, chciwi i brutalni, momentami wręcz głupi.
Sprowadzając do jednego zdania - brudny, pachnący potem i innymi ludzkimi wydzielinami western.
Z pewnością znajdzie swoich amatorów, niestety nie dla mnie.

Książka z pewnością zaskakuje. Rzuca światło na problemy z jakimi mogli borykać się emigranci w Kalifornii pod koniec XIX w. Sama historia jest jednak prowadzona nierówno. Zalicza wzloty i upadki, przestoje. Bohaterowie są brudni, chciwi i brutalni, momentami wręcz głupi.
Sprowadzając do jednego zdania - brudny, pachnący potem i innymi ludzkimi wydzielinami western.
Z...

Dobry pomysł, widać że autor rzetelnie zbierał materiały do pracy, jednak książka ma zmienne tempo raz się czytało lżej raz ciężej. Nie wiem dlaczego, bo wszystko tu pasowało a jednak nie do końca. Warto spróbować, zawsze można przerwać.

Dobry pomysł, widać że autor rzetelnie zbierał materiały do pracy, jednak książka ma zmienne tempo raz się czytało lżej raz ciężej. Nie wiem dlaczego, bo wszystko tu pasowało a jednak nie do końca. Warto spróbować, zawsze można przerwać.