Wiosna
- Kategoria:
- literatura piękna
- Cykl:
- Pory roku (tom 3)
- Tytuł oryginału:
- Spring
- Wydawnictwo:
- W.A.B.
- Data wydania:
- 2021-04-14
- Data 1. wyd. pol.:
- 2021-04-14
- Data 1. wydania:
- 2019-03-28
- Liczba stron:
- 320
- Czas czytania
- 5 godz. 20 min.
- Język:
- polski
- ISBN:
- 9788328087651
- Tłumacz:
- Jerzy Kozłowski
- Tagi:
- wiosna pory roku zmiany Shakespeare
W Wiośnie głos Ali Smith przesycony jest nadzieją. Trzecia, po świetnej Zimie i rewelacyjnej Jesieni, część głośnego cyklu Pory roku to pełna uroku opowieść o związkach międzyludzkich i nadziei na lepsze jutro.
Co łączy Katherine Mansfield, Charliego Chaplina, Shakespeare’a, Rilkego, Beethovena, brexit, współczesność, przeszłość, północ, południe, wschód, zachód, mężczyznę opłakującego dawne czasy, kobietę uwięzioną w czasach obecnych? Wiosna. Wielka łączniczka.
Zwracając uwagę na migrację opowieści w czasie i nawiązując do motywów z Peryklesa, jednej z najbardziej opornych i zwariowanych sztuk Shakespeare’a, Ali Smith snuje nieprawdopodobną opowieść o nieprawdopodobnych czasach. W dobie murów i zamknięcia Smith otwiera drzwi. Czasy, w których żyjemy, zmieniają swoją naturę. Czy zmienią też naturę opowieści? Nadzieja umiera ostatnia.
Porównaj ceny
W naszej porównywarce znajdziesz książki, audiobooki i e-booki, ze wszystkich najpopularniejszych księgarni internetowych i stacjonarnych, zawsze w najlepszej cenie. Wszystkie pozycje zawierają aktualne ceny sprzedaży. Nasze księgarnie partnerskie oferują wygodne formy dostawy takie jak: dostawę do paczkomatu, przesyłkę kurierską lub odebranie przesyłki w wybranym punkcie odbioru. Darmowa dostawa jest możliwa po przekroczeniu odpowiedniej kwoty za zamówienie lub dla stałych klientów i beneficjentów usług premium zgodnie z regulaminem wybranej księgarni.
Za zamówienie u naszych partnerów zapłacisz w najwygodniejszej dla Ciebie formie:
• online
• przelewem
• kartą płatniczą
• Blikiem
• podczas odbioru
W zależności od wybranej księgarni możliwa jest także wysyłka za granicę. Ceny widoczne na liście uwzględniają rabaty i promocje dotyczące danego tytułu, dzięki czemu zawsze możesz szybko porównać najkorzystniejszą ofertę.
Mogą Cię zainteresować
Oficjalne recenzje
Nowa nadzieja
Ostatnie wieści dotyczące problemów z dostępnością kierowców w Wielkiej Brytanii sprawiły, że brexit ponownie stał się szeroko dyskutowanym tematem. Ktoś mógłby zastanawiać się w związku z tym, czy „Pory roku”, tetralogia (cóż za zaskoczenie) Ali Smith podejmująca ten wątek, oferują jakiekolwiek odpowiedzi na padające w mediach – lub domach – pytania, czy proponują rozwiązania, czy pomagają zrozumieć to co się dzieje. Już przy okazji „Jesieni” zaznaczałem, że szkockiej autorce nie chodzi o ostry komentarz czy polemikę, a ubranie w literackie obrazy podskórnych odczuć i lęków, których inaczej opisać nie można. We „Wiośnie”, co nie zaskakuje po „Zimie”, dominuje nadzieja, choć i ona kryje w sobie ziarno niepewności.
Trzeci tom cyklu to tekst najbardziej bezpośredni i najprostszy spośród dotychczasowych. Jest także, jakkolwiek to zabrzmi, najjaśniejszy. „Pory roku” od samego początku wyraźnie dawały do zrozumienia, że Ali Smith uważa brexit za społeczno-kulturalną katastrofę, która u niej — Szkotki, co warto pamiętać — przelała czarę goryczy i bezpośrednio zmusiła do wyraźnej krytyki trapiących Wielką Brytanię klasizmu, rasizmu i ksenofobii. We „Wiośnie” wątki te nie znikają — byłoby o to bardzo trudno, kiedy wziąć pod uwagę, że spora część powieści toczy się w ośrodku dla nielegalnych migrantów — ale pisarka splata losy bohaterów w taki sposób, aby poznający je czytelnik w końcu uwierzył w to, że sytuacja może się poprawić.
Powieść oddziałuje intensywnie na dwóch płaszczyznach: fabularnej, bo koniec końców wszystko układa się pomyślnie, i symbolicznej. To przede wszystkim ta druga sprawia, że lekturę odkłada się z uśmiechem na ustach: zamiast zniszczonej przez samotność kobiety spędzającej mroźną zimę w pustym domu czytelnik spotyka tutaj młodą dziewczynę, której ciekawość, nieustępliwość i odwaga dają niemal nadnaturalne zdolności. A ona, co ważne, wykorzystuje je właśnie po to, by nieść nadzieję — staje się wiosną. Daje swojemu małemu światu i odmienia go w takiej skali, w jakiej może to zrobić (a może, jak zdaje się sugerować Smith, nawet nieco większej),czym pokazuje, że zmiana w ogóle jest możliwa.
Nie oznacza to, iż z powieści zniknęły inne charakterystyczne cechy tetralogii. Pierwsza część tekstu poświęcona jest przeżywającemu żałobę reżyserowi, który jednocześnie tęskni za scenarzystką-mentorką, walczy z jej następcą, koniecznie próbującym zmienić biografię dwójki pisarzy w telenowelę i usiłuje zrozumieć, dlaczego pokochał swoją wyobrażoną córkę, zamiast spróbować porozmawiać z rzeczywistą. Jego wątek przypomina nieco ten poświęcony Elisabeth z „Jesieni”, ale nie jest ani tak rozbudowany, ani tak poruszający, lecz wciąż ważny dla odbioru powieści. Odgrywa szczególną rolę: poprzez kontrast podkreśla to, co wydarzy się w późniejszych rozdziałach. Sam w sobie także jest bardzo ciekawy i żałowałem po lekturze, że autorka zdecydowała się zamknąć go bez obszerniejszego rozwinięcia.
„Wiosna” jest tak oczywistą kontynuacją dwóch wcześniejszych powieści, że nie trzeba by zdradzającego wszystko tytułu, aby je ze sobą powiązać. Ali Smith rozwija otwarte wcześniej wątki (choć nie te fabularne — każdy kolejny tom to zestaw zupełnie nowych historii) i cały czas utrzymuje bardzo wysoką literacką formę. Jeśli zainteresowali się Państwo „Porami roku”, to po ich trzecią część mogą sięgać bez wahania – z pewnością się nie zawiodą.
Bartosz Szczyżański
Oceny
Książka na półkach
- 401
- 213
- 75
- 19
- 13
- 9
- 9
- 8
- 5
- 5
OPINIE i DYSKUSJE
"Wiosna" Ali Smith może być spokojnie traktowana jako samodzielna powieść. Niemniej jednak wątki obecne w "Jesieni" i "Zimie" znajdują tutaj rozwinięcie, autorka nawiązuje ponownie do tematów takich jak Brexit, sięga również po liczne odniesienia do literatury. Ponownie mam wrażenie, że nie potrafiłam wyłapać wszystkich nawiązań i zrozumieć prozę Smith w stu procentach, "Wiosna" stanowiła dla mnie pewnego rodzaju wyzwanie. Na tle poprzednich części wyróżnia ją jednak subtelna atmosfera nadziei i "jaśniejszy" ton.
"Wiosna" Ali Smith może być spokojnie traktowana jako samodzielna powieść. Niemniej jednak wątki obecne w "Jesieni" i "Zimie" znajdują tutaj rozwinięcie, autorka nawiązuje ponownie do tematów takich jak Brexit, sięga również po liczne odniesienia do literatury. Ponownie mam wrażenie, że nie potrafiłam wyłapać wszystkich nawiązań i zrozumieć prozę Smith w stu procentach,...
więcejOznaczone jako spoiler Pokaż mimo toTo wspaniałe przedsięwzięcie. Cztery pory roku. Stanowią całość. Każda książka jest inna, ale razem tworzą wyjątkową mozaikę. Zachęcam do czytania ich w kolejności i razem, bo dopiero wtedy widać pełnię pomysłu autorki. Zresztą, wspaniałego pomysłu.
Ali Smith skupia się na najważniejszych współczesnych problemach. Nawiązuje do wielkiej polityki, brexitu, migracji i uchodźctwa, klimatu i pandemii, a także czasu i historii. Jej teksty przepełnione są odniesieniami do kultury i sztuki.
Zbiera te wątki i zgrabnie wplata w fabułę. Mamy więc aktualne problemy, które przemycone są w pełnej poezji narracji. Całość tworzy obraz współczesnego społeczeństwa i świata.
Bardzo ciekawa perspektywa, bardzo dobrze napisane i przemyślane teksty. Zdecydowanie zasługują na uwagę.
W „Wiośnie” mamy Wielką Brytanię po brexicie. Kraj próbuje odnaleźć się w nowej rzeczywistości. Richard - reżyser, Brittany – pracownica ośrodka dla uchodźców, i mała dziewczynka, Florence. Richard próbuje pogodzić się z losem i zaakceptować upływ czasu. Brittany zmaga się z codziennością. Florence jest tu wiosną i zmianą. Wszyscy troje wyruszają w podróż, by odnaleźć sens.
Świat u Ali Smith jest podzielony, pełen kontrastów, przesiąknięty strachem. Człowiekowi ciężko znaleźć w nim swoje miejsce. Autorka poświęca czas na kwestie związane z tożsamością, odosobnieniem i wypchnięciem poza margines. Zwraca uwagę na złożoność świata i złożoność ludzkiej natury.
Mam jednak poczucie, że w tym wiosennym odrodzeniu jest nadzieja. Być może refleksje skłonią nas do zmian.
Literatura, która skłania do namysłu, zostawia miejsca dla czytelnika, na jego własne wnioski i interpretacje.
„Czasem bywam niewidzialna. W niektórych sklepach i restauracjach, w kasach biletowych lub supermarketach, a nawet w miejscach, gdzie mówią głośno, na przykład proszę o informację na stacji lub coś takiego. Ludzie patrzą na mnie, jakbym była przezroczysta. Szczególnie pewni biali ludzie potrafią tak patrzeć na młodych, a także na czarnych i osoby rasy mieszanej, jakby nas nie było”. Tamże, s.180.
„Przenosimy się z jednego stanu niewidzialności do drugiego. Dawniej nie miałam żadnych praw i wciąż ich nie mam. Cały czas w drodze do tego kraju, który nazywacie swoim, dźwigałam za sobą strach. Wciąż go ze sobą noszę. Teraz widzę to tak: strach jest częścią mojego dobytku. Strach zawsze będzie jego częścią, gdziekolwiek trafię, do końca moich dni. Robiłam wszystko, żeby się dostać do waszego kraju. A wy, gdy przyjechałam, w pierwszej kolejności wręczyliście mi list o następującej treści: Witamy w kraju, w którym nie jest pani mile widziana. Jest pani teraz oficjalnie intruzem, z którym zrobimy, co nam się będzie podobało”. Tamże, s.254-255.
To wspaniałe przedsięwzięcie. Cztery pory roku. Stanowią całość. Każda książka jest inna, ale razem tworzą wyjątkową mozaikę. Zachęcam do czytania ich w kolejności i razem, bo dopiero wtedy widać pełnię pomysłu autorki. Zresztą, wspaniałego pomysłu.
więcejOznaczone jako spoiler Pokaż mimo toAli Smith skupia się na najważniejszych współczesnych problemach. Nawiązuje do wielkiej polityki, brexitu, migracji i...
Trzecia część nie podobała mi się tak samo, jak poprzednie. Nie są to łatwe książki. Podoba mi się poetycko język.
Trzecia część nie podobała mi się tak samo, jak poprzednie. Nie są to łatwe książki. Podoba mi się poetycko język.
Oznaczone jako spoiler Pokaż mimo toPrzeczytałam, ale naprawdę nie wiem o czym była książka.
Przeczytałam, ale naprawdę nie wiem o czym była książka.
Oznaczone jako spoiler Pokaż mimo to„Wiosna” to trzecia powieść Ali Smith w cyklu „Pory roku”. W tej części autorka porusza bardzo ważny i aktualny problem, jakim jest kryzys napływu uchodźców. Pokazuje bezduszny system w zderzeniu z wrażliwością społeczną.
Bohaterami są Richard, próbujący się pogodzić ze śmiercią przyjaciółki i Britany, pracownica obozu dla uchodźców. Drogi tych dwu osób splata mała dziewczynka Florence, która swoimi niekonwencjonalnymi zachowaniami zmienia ich postrzeganie rzeczywistości.
„Wiosna”, to lektura pełna melancholii, zmuszająca do zatrzymania się i zastanowienia się nad wartościami otaczającego świata.
W książce jest bardzo wiele nawiązań do kultury, sztuki, poezji. Jest to literatura niełatwa i w czasie jej czytania nie należy liczyć na odprężenie, raczej należy zachować wiele uważności i skupienia.
W mojej ocenie jest to bardzo dobra pozycja, ale nie wiem czy mogłabym polecić każdemu do przeczytania. Każdy powinien przekonać się sam, czy to jest literatura dla niego.
„Wiosna” to trzecia powieść Ali Smith w cyklu „Pory roku”. W tej części autorka porusza bardzo ważny i aktualny problem, jakim jest kryzys napływu uchodźców. Pokazuje bezduszny system w zderzeniu z wrażliwością społeczną.
więcejOznaczone jako spoiler Pokaż mimo toBohaterami są Richard, próbujący się pogodzić ze śmiercią przyjaciółki i Britany, pracownica obozu dla uchodźców. Drogi tych dwu osób splata mała...
Trzecia część tetralogii, fabuła jest skupiona wokół imigrantów.
Niektóre rozdziały świetne pod względem literackim, a niektóre zupełnie niezrozumiałe, jakby wyrwane z kontekstu.
Coraz częściej mam wrażenie, że Smith pisze do szuflady, a niechcący ktoś jej te książki wydaje.
Można przeczytać, ale nie trzeba.
Trzecia część tetralogii, fabuła jest skupiona wokół imigrantów.
Oznaczone jako spoiler Pokaż mimo toNiektóre rozdziały świetne pod względem literackim, a niektóre zupełnie niezrozumiałe, jakby wyrwane z kontekstu.
Coraz częściej mam wrażenie, że Smith pisze do szuflady, a niechcący ktoś jej te książki wydaje.
Można przeczytać, ale nie trzeba.
Wciąż próbuję znaleźć klucz do tego czworoksięgu. On się gdzieś tam czai, tuż pod literami, tuż nad białą gładzią niezapisanej kartki. Mam wrażenie, że już, już go znalazłem, a on wyślizguje się i umyka. Ale znajdę go - może "Lato" da odpowiedź. Niemniej, jak to zwykle z pogonią za białym królikiem bywa, jest ona fascynująca, a w króliczej norze - różności. Nie, nie tylko brexit - to byłoby za proste. Tu jest coś więcej, bardziej ogólnie, bardziej o nas wszystkich, nie tylko Brytyjczykach. EDIT: chyba znajduję. Swój/Obcy - wykorzystanie tego do objęcia/utrzymania władzy.
Wciąż próbuję znaleźć klucz do tego czworoksięgu. On się gdzieś tam czai, tuż pod literami, tuż nad białą gładzią niezapisanej kartki. Mam wrażenie, że już, już go znalazłem, a on wyślizguje się i umyka. Ale znajdę go - może "Lato" da odpowiedź. Niemniej, jak to zwykle z pogonią za białym królikiem bywa, jest ona fascynująca, a w króliczej norze - różności. Nie, nie tylko...
więcejOznaczone jako spoiler Pokaż mimo toAli Smith „Wiosna”
Wpadłam po uszy z prozą Ali Smith, czyta się tak dobrze że musiałam jak najszybciej sięgnąć po „Wiosnę”. Pisarstwo Smith zapada w pamięć, nieustannie mnie zachwyca tym co drobne i delikatne, co tak pięknie autorka próbuje wyeksponować. Chylę czoła.
W Wiośnie głos Ali Smith przesycony jest nadzieją. Trzecia, po świetnej Zimie i rewelacyjnej Jesieni, część głośnego cyklu Pory roku to pełna uroku opowieść o związkach międzyludzkich i nadziei na lepsze jutro. Zwracając uwagę na migrację opowieści w czasie i nawiązując do motywów z Peryklesa, jednej z najbardziej opornych i zwariowanych sztuk Shakespeare’a, Ali Smith snuje nieprawdopodobną opowieść o nieprawdopodobnych czasach. W dobie murów i zamknięcia Smith otwiera drzwi. Czasy, w których żyjemy, zmieniają swoją naturę. Czy zmienią też naturę opowieści? Nadzieja umiera ostatnia.
Znowu Ali Smith z mistrzowską wręcz precyzją kreuje swój mały świat, gdzie dopuszcza obrazy smutne, nie mogące wyjść z głowy. To zdecydowanie ogromne zaskoczenie iż trzecia część jest równie dobra, co dwie pozostałe, utrzymanie takiego poziomu to już naprawdę WOW według mnie. Jestem pod wielkim wrażeniem prozy Ali Smith. Nic nie zostało pozostawione przypadkowi, jej poetyckość połączona z bogatymi obrazami i ważnym społecznie przesłaniem – muszą budzić mój zachwyt, bo tak piszą tylko nieliczni. Wrażliwość autorki to istna perełka – dostrzeżenie złożoności i trudności życia w XXI wieku, gdzie co rusz spotykamy się z problemami, i co rusz się okazuje jak bardzo jesteśmy samotni mimo otaczających nas ludzi. Nasz wewnętrzny egoizmu, niechęć wobec obcych, lęków podsycanych przez mass media, i nas samych – wszystko to składowe historii Ali Smith, która swojej mocy nabiera ale nie robi tego w infantylny sposób, tylko odpowiednio mądry i subtelny.
Głośna, mocna proza która „została” we mnie, autorce udało się uniknąć kiczu, tandetnego uproszczenia tematów czy po prostu – generalizowania i stereotypizowania – dużo tu postawy humanitaryzmu, która dziś w XXI wieku tak niepokojąco gaśnie.
Polecam 7/10
Ali Smith „Wiosna”
więcejOznaczone jako spoiler Pokaż mimo toWpadłam po uszy z prozą Ali Smith, czyta się tak dobrze że musiałam jak najszybciej sięgnąć po „Wiosnę”. Pisarstwo Smith zapada w pamięć, nieustannie mnie zachwyca tym co drobne i delikatne, co tak pięknie autorka próbuje wyeksponować. Chylę czoła.
W Wiośnie głos Ali Smith przesycony jest nadzieją. Trzecia, po świetnej Zimie i rewelacyjnej Jesieni,...
Jestem pod wielkim wrażeniem prozy Ali Smith. Pięknie splecione poetyckie i bogate obrazy i nastroje z ważnym społecznym przesłaniem - ilustracją naszej współczesnej codzienności. Wrażliwe oko pisarza dostrzega złożoność i trudność życia w XXI wieku, w klinczu internetu, konsumpcjonizmu, hejtu, reklam, samotności w tłumie i obaw przed obcymi, którzy odbiorą nam dobrobyt i bezpieczeństwo, zarażą pasożytami i zbezczeszczą swą obecnością zadbane trawniki przed domami. Wszystko może się posypać i zatracić, chyba, że natura, jak zwykle, przyniesie z wiosną odnowę, odrodzenie i da kolejny zastrzyk nadziei na przyszłość.
To jest taka książka, którą można z pewnością czytać wielokrotnie i za każdym razem odkrywać kolejne pokłady treści. Przytoczenie głównych wątków byłoby ogromnym uproszczeniem i strywializowaniem. Nie wiem, jak Autorka to robi, ale potrafi budować prawdziwie magiczne historie i poruszać całą gamę emocji i przemyśleń. Polecam.
Jestem pod wielkim wrażeniem prozy Ali Smith. Pięknie splecione poetyckie i bogate obrazy i nastroje z ważnym społecznym przesłaniem - ilustracją naszej współczesnej codzienności. Wrażliwe oko pisarza dostrzega złożoność i trudność życia w XXI wieku, w klinczu internetu, konsumpcjonizmu, hejtu, reklam, samotności w tłumie i obaw przed obcymi, którzy odbiorą nam dobrobyt i...
więcejOznaczone jako spoiler Pokaż mimo toNie podobało mi się. Szacun dla twierdzących,że to wybitna proza. Dla mnie to wodolejstwo. Temat nośny i na czasie ale bez sensu,szkoda czasu.
Nie podobało mi się. Szacun dla twierdzących,że to wybitna proza. Dla mnie to wodolejstwo. Temat nośny i na czasie ale bez sensu,szkoda czasu.
Oznaczone jako spoiler Pokaż mimo to