Krzyk

"Jeśli nie ma strachu, nie ma powodu do wiary. Bez obawy przed nicością po śmierci, wiara nie ma sensu. Bóg staje się niepotrzebny"

To jedna z tych książek, które ja, na własny użytek, nazywam "bardzo amerykańskie" i które zapowiadają się świetnie, a potem albo coś idzie nie tak, albo dokładnie powielają ograne schematy. Ta też zaczynała się bardzo ciekawie i przede wszystkim bardzo tajemniczo.

W psychiatryku umiera człowiek, którego zgon sprawia wrażenie samobójstwa. Jednak wezwanej na miejsce śledczej Sarah Geringën, byłej agentce służb specjalnych coś nie daje spokoju, zwłaszcza tajemniczą jej się wydaje blizna na czole denata o kształcie cyfr 488. O co tu chodzi i co tak naprawdę się stało?

Naprawdę zapowiadało się bardzo dobrze. Niestety im dalej w treść, tym bardziej amerykańsko. Zaczyna się zwyczajny wyścig, który ja nazwałam sobie, "kto kogo wyprzedzi"? Kto jest sprytniejszy; kto bardziej wyszkolony; kto bardziej bezwzględny; kto pierwszy da się zabić; kto przetrwa i ocaleje, itd.

I tak naprawdę główny temat badań i doświadczeń na ludziach, ciągnących się całymi latami i "angażujących" pewnych wysoko postawionych ludzi, rozmywa się totalnie. Oczywiście nie mogło się też, schematycznie zresztą, obejść bez wątku romansowego. Na szczęście był on dość nienachalnie zarysowany, więc aż tak mi nie przeszkadzał.

Reasumując, to bardzo, bardzo pospolity średniak. Niczym się specjalnie nie wyróżniający i nie sądzę, bym zbyt długo pamiętała tę książkę.

"Jeśli nie ma strachu, nie ma powodu do wiary. Bez obawy przed nicością po śmierci, wiara nie ma sensu. Bóg staje się niepotrzebny"

To jedna z tych książek, które ja, na własny użytek, nazywam "bardzo amerykańskie" i które zapowiadają się świetnie, a potem albo coś idzie nie tak, albo dokładnie powielają ograne schematy. Ta też zaczynała się bardzo ciekawie i przede...

Dawno nie czytałam takiego gniotu ;) zaczęło się fajnie, cała historia mnie zaciekawiła, ale styl pisania autora, niepotrzebne wątki i sztuczne przedłużanie nie zadziałało na korzyść tej książki. Ledwo dobrnęłam do końca i z każdą kolejną stroną czułam zażenowanie. Nie polecam. :)

Dawno nie czytałam takiego gniotu ;) zaczęło się fajnie, cała historia mnie zaciekawiła, ale styl pisania autora, niepotrzebne wątki i sztuczne przedłużanie nie zadziałało na korzyść tej książki. Ledwo dobrnęłam do końca i z każdą kolejną stroną czułam zażenowanie. Nie polecam. :)

Zaczęła się znakomicie, po 100 stronach było już tylko gorzej. Szkoda zmarnowanego potencjału, zaczęła się jak świetny kryminał skandynawski, skończyła jak Dan Brown dla ubogich, wątek romantyczny - tragedia.

Zaczęła się znakomicie, po 100 stronach było już tylko gorzej. Szkoda zmarnowanego potencjału, zaczęła się jak świetny kryminał skandynawski, skończyła jak Dan Brown dla ubogich, wątek romantyczny - tragedia.

Bardzo dużo się dzieje, ale trzeba oddać książce, że jest ciekawa i pochłaniająca.

Bardzo dużo się dzieje, ale trzeba oddać książce, że jest ciekawa i pochłaniająca.

Pełna zaskakujących zwrotów akcji. Sensacyjna i tajemnicza. Wiarygodności powieści nadają fakty, które autor bardzo umiejętnie wykorzystał w książce. No i zakończenie książki daje wiele do myślenia.

Pełna zaskakujących zwrotów akcji. Sensacyjna i tajemnicza. Wiarygodności powieści nadają fakty, które autor bardzo umiejętnie wykorzystał w książce. No i zakończenie książki daje wiele do myślenia.

Ciekawa, wciągająca powieść, która do końca trzyma w napięciu, mimo że momentami jest bardzo przerysowana, przegadana i naciągana.
Akcja rozpoczyna się w norweskim szpitalu psychiatrycznym, po czym dynamicznie przenosi się w różne części świata w pogoni za rozwiązaniem zagadki pacjenta czterysta osiemdziesiąt osiem.
W powieści nie brak dramatów rodzinnych, sekretów, wielkich wybuchów i teorii naukowych.
Powieść oparta jest na prawdziwych wydarzeniach, dlatego przerażająca jest świadomość tego, do czego zdolni są ludzie w imię swoich chorych ambicji.

Ciekawa, wciągająca powieść, która do końca trzyma w napięciu, mimo że momentami jest bardzo przerysowana, przegadana i naciągana.
Akcja rozpoczyna się w norweskim szpitalu psychiatrycznym, po czym dynamicznie przenosi się w różne części świata w pogoni za rozwiązaniem zagadki pacjenta czterysta osiemdziesiąt osiem.
W powieści nie brak dramatów rodzinnych, sekretów,...

dosyć dobrze się zapowiadało, ale w połowie książki było już jasne, że zamiast rasowego thrillera dorwałam sensację... książka bardzo "francuska", trochę jak Minier, Grange czy Chattam, dobry język i mroczna tematyka, ale... za dużo przypadkowości w stylu "zabili go i uciekł" :/ trochę naciągane, a tego nie lubię - stąd niższa ocena

dosyć dobrze się zapowiadało, ale w połowie książki było już jasne, że zamiast rasowego thrillera dorwałam sensację... książka bardzo "francuska", trochę jak Minier, Grange czy Chattam, dobry język i mroczna tematyka, ale... za dużo przypadkowości w stylu "zabili go i uciekł" :/ trochę naciągane, a tego nie lubię - stąd niższa ocena

Wciągająca powieść sensacyjna, w której wątki kryminalne łączą się z elementami mistycyzmu i grozy. Wszystko zaczyna się od tajemniczego zgonu pacjenta szpitala psychiatrycznego. Gdy przyczyną śmierci okazuje się przerażenie, rusza bezkompromisowe śledztwo, które prowadzi do nielegalnych eksperymentów, toczonych pod egidą służb specjalnych, a potem - już całkowicie po kryjomu - przez fanatyków religijnych.

Są tu momenty słabsze i trochę naciągane, ale taka już specyfika tego gatunku. Najważniejsze, że cały czas coś się dzieje, nie ma zbędnej gadaniny, a czytelnik pochłonięty lekturą nie będzie zwracał uwagi na mijający czas.

Wciągająca powieść sensacyjna, w której wątki kryminalne łączą się z elementami mistycyzmu i grozy. Wszystko zaczyna się od tajemniczego zgonu pacjenta szpitala psychiatrycznego. Gdy przyczyną śmierci okazuje się przerażenie, rusza bezkompromisowe śledztwo, które prowadzi do nielegalnych eksperymentów, toczonych pod egidą służb specjalnych, a potem - już całkowicie po...

W powieściach inspirowanych prawdziwymi wydarzeniami nigdy nie mamy gwarancji ile jest prawdy a ile fikcji. Czy istnieje jakaś granica pomiędzy wyobraźnią autora a historią?
Akcja książki rozpoczyna się w szpitalu psychiatrycznym Gaustad w Oslo. Prawdą jest że przeprowadzano tutaj zabiegi lobotomii na psychicznie chorych pacjentach stosując prymitywną przezoczodołową technikę. Zabiegom towarzyszyła duża śmiertelność. Należy pamiętać że te operacje na mózgu nie wnosiły zbyt wiele w naukę. Celem było wyeliminowanie wszelkich chorób psychicznych. W książce jednak nie o lobotomii ale o innych, nielegalnych eksperymentach na pacjentach...
Jest tutaj nawiązanie także do prawdziwych tajnych operacji CIA w latach 1950-1970 z zastosowaniem LSD.
Ciekawostką o szpitalu psychiatrycznym Gaustab jest że podczas okupacji Norwegii w latach 1940-1945 pacjenci i lekarze unikli zesłania do obozów koncentracyjnych. Przez kilka miesięcy zbierali własny mocz, gdy żołnierze nadeszli wylali wszystko na grzejniki powodując ogromny fetor, nie do zniesienia. Żołnierze szybko odeszli.
Książka jest rewelacyjna. Sporo akcji i wątków. Czyta się ją jednym tchem. Niestety pod koniec za dużo fantastyki m.in poszukiwanie archaicznej nieświadomości, „częstotliwość krzyku niczym mikrofalowe promieniowanie tła kosmosu”
Jestem pod ogromnym wrażeniem książki. Autor napisał kawał porządnego thrillera z elementami przygodowymi i fantastyki.
„Krzyk” jest próbą odpowiedzi na pytanie czy dusza istnieje i co dzieje się z nami po śmierci. To tylko próba bo żadni naukowcy, badania czy nowoczesne technologie nie dadzą nam odpowiedzi.

W powieściach inspirowanych prawdziwymi wydarzeniami nigdy nie mamy gwarancji ile jest prawdy a ile fikcji. Czy istnieje jakaś granica pomiędzy wyobraźnią autora a historią?
Akcja książki rozpoczyna się w szpitalu psychiatrycznym Gaustad w Oslo. Prawdą jest że przeprowadzano tutaj zabiegi lobotomii na psychicznie chorych pacjentach stosując prymitywną przezoczodołową...

Wciągająca fabuła. Z zaciekawieniem przechodziłam przez kolejne strony, aby dowiedzieć się jak rozwinie i zakończy się opisana zagadka.

Wciągająca fabuła. Z zaciekawieniem przechodziłam przez kolejne strony, aby dowiedzieć się jak rozwinie i zakończy się opisana zagadka.