Niebezpieczna gra

Troszkę mi się dłużyła ta historia choc sam pomysł jest ciekawy. Trochę monotonnie prowadzona akcja i malo ,,szalenstwa,, miały bohaterki. Może inne historie Oli Wilk beda bardziej pokrywające.

Troszkę mi się dłużyła ta historia choc sam pomysł jest ciekawy. Trochę monotonnie prowadzona akcja i malo ,,szalenstwa,, miały bohaterki. Może inne historie Oli Wilk beda bardziej pokrywające.

W sierpniu 1964 roku zanotowano w Szczecinku -0,1 stopnia Celsjusza.

Asia Opiat-Bojarska wspominając o tym fakcie, pisała o moim rodzinnym mieście, jeszcze zanim się poznaliśmy. To nie może być przypadek. Przypadki nie istnieją, prawda? Powiedzcie, że to prawda.

A teraz na poważnie. Tym razem autorka zabiera nas w podróż do Łodzi. Prosimy o zapięcie pasów, ponieważ mając za przewodniczkę Joannę Opiat-Bojarską tudzież Aleksandrę Wilk, turbulencje gwarantowane. Oczywiście będą one spowodowane nie lada emocjami.

W Niebezpiecznej grze, oprócz architektury i historii miasta Włókniarzy, zgłębimy się także w hermetyczny świat sztuki. Nie codziennie mamy okazję poznać galerie sztuki od kuluarów, przyglądając się od wewnątrz pracy marszandów.

Oczywiście autorka jak zwykle popisała się niesamowitym researchem z medycyny, przykuwając szczególną wagę do amnezji. Nasza przewodniczka zabiera nas nie tylko na łódzki parnas, ale również parias, czyli squat odbijający głębokim echem przeszłość bohaterki. „Nie ma większej odwagi, niż przyjmowanie życia na trzeźwo. Takim, jakie jest”.

Wspomniany tytuł, to 10., jubileuszowa książka autorki. Ja tymczasem, jako wierny fan jej twórczości, mam na swoim koncie 14 tytułów spod jej pióra. Liczby mówią same za siebie. Warto sięgać po książki JOB.

A może macie ochotę sprawdzić nietypowy, dwutorowy rodzaj narracji, która prowadzona jest zarówno z perspektywy lirycznego „ja”, jak i głównej bohaterki? Enjoy! ;)

PS. A propos bohaterki, Aleksandra Wilk sugeruje, że „z psami się nie rozmawia. Tak mówi stara zasada wszystkich doświadczonych przez życie ludzi”. ;)

W sierpniu 1964 roku zanotowano w Szczecinku -0,1 stopnia Celsjusza.

Asia Opiat-Bojarska wspominając o tym fakcie, pisała o moim rodzinnym mieście, jeszcze zanim się poznaliśmy. To nie może być przypadek. Przypadki nie istnieją, prawda? Powiedzcie, że to prawda.

A teraz na poważnie. Tym razem autorka zabiera nas w podróż do Łodzi. Prosimy o zapięcie pasów, ponieważ mając...

Kolejny ciekawy kryminał tej autorki. Już sięgam po trzeci tom.

Kolejny ciekawy kryminał tej autorki. Już sięgam po trzeci tom.

Naprawdę ciekawa, dużo lepsza niż pierwsza część. Główna bohaterka nareszcie ogarnięta i ciekawe elementy jej przeszłości.

Naprawdę ciekawa, dużo lepsza niż pierwsza część. Główna bohaterka nareszcie ogarnięta i ciekawe elementy jej przeszłości.

"Niebezpieczna gra" to ciąg dalszy losów Aleksandry Wilk, która tym razem, specjalnie na prośbę przyjaciela z dawnych lat przyjeżdża do Łodzi - miasta mocno związanego z latami jej młodości. To tam uciekła z domu, tam poznawała nowych ludzi i zupełnie inne życie.

Po latach Aleksandra wraca, jednak zupełnie nie spodziewa się tego, co ją czeka w tym mieście. Mężczyzna po wypadku, w sprawie którego pojawia się w Łodzi, okazuje się wcale nie taki obcy, a cały pobyt bohaterki staje się niebezpieczny.

Fabuła książki, podobnie jak poprzednia cześć, jest bardzo ciekawa, wciąga, bawi i relaksuje. Czyta się z dużą przyjemnością i trudno się oderwać chociaż na chwilę.

"Niebezpieczna gra" to ciąg dalszy losów Aleksandry Wilk, która tym razem, specjalnie na prośbę przyjaciela z dawnych lat przyjeżdża do Łodzi - miasta mocno związanego z latami jej młodości. To tam uciekła z domu, tam poznawała nowych ludzi i zupełnie inne życie.

Po latach Aleksandra wraca, jednak zupełnie nie spodziewa się tego, co ją czeka w tym mieście. Mężczyzna po...

Książka „Niebezpieczna gra” autorstwa Joanny Opiat-Bojarskiej to moje kolejne spotkanie i druga część cyklu z Aleksandrą Wilk.
Tym razem nasza bohaterka opuszcza Poznań i wyjeżdża do miasta Łodzi. Wszystko to za sprawą pacjenta z amnezją, który został przywieziony do szpitala z wypadku. „Opuchnięty” jedynie co powtarza to to, że będzie rozmawiał z Aleksandrą Chmielewską. Chmielewska to nazwisko panieńskie Aleksandry Wilk. Kim jest tajemniczy „opuchnięty” i skąd zna Olkę?
W Łodzi poznajemy także policjantkę Urszulę Zimińską, która zajmuje się niewyjaśnionym morderstwem sprzed lat. Znana aktorka została uduszona we wlanym domu. Tropy, które bada Zimińska wielokrotnie prowadzą ją tam, gdzie akurat przebywa Aleksandra Wilk. Przypadek? Czy może pacjent z amnezją w jakiś sposób się wiąże ze sprawą przed lat?
Aleksandra mogła sobie pozwolić na wycieczką do Łodzi ponieważ jej dzieci przebywały akurat na obozie, ale nie martwcie się jej szwagierka nie zrezygnowała z walki o jej dzieci. My za to możemy poznać przeszłość naszej bohaterki i dowiedzieć się dlaczego Olka już kiedyś była w Łodzi.
„Niebezpieczna gra” wciąga jeszcze bardziej niż poprzednia część.

Książka „Niebezpieczna gra” autorstwa Joanny Opiat-Bojarskiej to moje kolejne spotkanie i druga część cyklu z Aleksandrą Wilk.
Tym razem nasza bohaterka opuszcza Poznań i wyjeżdża do miasta Łodzi. Wszystko to za sprawą pacjenta z amnezją, który został przywieziony do szpitala z wypadku. „Opuchnięty” jedynie co powtarza to to, że będzie rozmawiał z Aleksandrą Chmielewską....

Od ostatniej przeczytanej przeze mnie książki autorstwa Joanny Opiat-Bojarskiej, minęło trochę czasu, więc czas nadrobić zaległości.
"Niebezpieczna gra" to drugi tom z psycholog Aleksandrą Wilk, kobietą ambitną , która przeszła swoje prywatne piekło w poprzedniej części. Teraz jest znacznie silniejsza.
Fabuła opiera się na dwóch podstawowych elementach- tajemniczego pacjenta szpitala, który uległ wypadkowi i zupełnie nic nie pamięta oraz na niewyjaśnionych morderstwach samotnych starszych kobiet z przeszłości. Z początku te dwa wątki wydają się zupełnie niespójne, ale jak to bywa, powoli odkrywamy ich połączenia.
Niestety, cała akcja , jak dla mnie, wlecze się zbyt monotonnie. Zabrakło mi adrenaliny, ekscytacji i jakiegoś mocnego uderzenia. Nie pomogli także bohaterowie- w moich oczach okazali się mało charyzmatyczni, zaś sama pani psycholog powinna być ostrożniejsza.
Czytając tę powieść, nie czułam fascynacji, jak przy innych dziełach tejże autorki, lecz nie zamierzam poprzestać i niebawem z czystej ciekawości sięgną po tom nr 3.

Od ostatniej przeczytanej przeze mnie książki autorstwa Joanny Opiat-Bojarskiej, minęło trochę czasu, więc czas nadrobić zaległości.
"Niebezpieczna gra" to drugi tom z psycholog Aleksandrą Wilk, kobietą ambitną , która przeszła swoje prywatne piekło w poprzedniej części. Teraz jest znacznie silniejsza.
Fabuła opiera się na dwóch podstawowych elementach- tajemniczego...

Książka niezbyt mnie zachwyciła. Niby czyta się ją szybko, dialogi nie męczą, fabuła też nie jest strasznie skomplikowana, ale bardzo irytowała mnie postać Aleksandry Wilk. Niestety nie polubiłam jej. Może to dlatego, że nie czytałam pierwszej części i nie potrafiłam się zgrać z główną bohaterką?
A postać Urszuli bardzo przypomina mi inną policjantkę, z małej miejscowości o nazwie Lipowo.
Daję 6*

Książka niezbyt mnie zachwyciła. Niby czyta się ją szybko, dialogi nie męczą, fabuła też nie jest strasznie skomplikowana, ale bardzo irytowała mnie postać Aleksandry Wilk. Niestety nie polubiłam jej. Może to dlatego, że nie czytałam pierwszej części i nie potrafiłam się zgrać z główną bohaterką?
A postać Urszuli bardzo przypomina mi inną policjantkę, z małej miejscowości o...

Niesamowita , zwrotna akcja. I bardzo polubilam Urszulę, do której na początku nie mogłam się przekonać. Ale polecam!

Niesamowita , zwrotna akcja. I bardzo polubilam Urszulę, do której na początku nie mogłam się przekonać. Ale polecam!

Najlepsza z całej serii. Mało realistyczna, ale wciągająca fabuła.

Najlepsza z całej serii. Mało realistyczna, ale wciągająca fabuła.