Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Patronat medialny 🌺

‚‚Chłop­cze, to jest młoda brzo­za. Drze­wo, które chcę ci po­da­ro­wać. Bę­dzie tylko twoje. Każdy męż­czy­zna powinien mieć w swoim życiu wła­sne drze­wo. Za­sadź je i o nie dbaj. Patrz, jak ro­śnie i jak zrzu­ca li­ście je­sie­nią oraz jak wy­pusz­cza młode wio­sną. Ob­ser­wuj, jak sobie radzi, gdy miota nią wiatr. Jak re­agu­je na słoń­ce. Czerp siłę z jej soków i szu­kaj przy niej wy­tchnie­nia”.

Książki Kasi znam doskonale i każda z nich trafia głęboko do mojego serca. Jestem dumna, że mogę mieć pod swoimi skrzydłami kolejną historię spod jej pióra. Dziękuję Kasiu za zaufanie ❤️

„Dom przy brzozie” to kontynuacja „Werandy pachnącej jaśminem”. Cieszę się, że taka historia powstała, byłam ciekawa co stanie się z córką Ani, jak sobie poradzi ze stratą matki, oraz to, jak Łukasz odnajdzie się w tym wszystkim, co się stało. Podoba mi się to, że @kasia.przybysz_autor nie koloryzuje w swoich dziełach. Tutaj wszystko jest bardzo życiowe.

Tym razem poznajemy lepiej historię Marty, siostry Ani. Wraz z mężem Miłoszem kupuje dom w Konstancinie. Są oni rodziną zastępczą Jagody, która ma już dwanaście lat. Wydaje się, że ich życie jest poukładane, ale czy napewno? Kobieta dowiaduje się, że jej mąż skrywa tajemnicę, o której nie chce mówić. Czy małżeństwo Miłosza i Marty przetrwa próbę czasu?

To nie jest łatwa lektura, nie mamy tutaj kwiatków i motylków. Kasia zawsze narzuca sobie ciężki temat. Czytamy o życiu po stracie Ani, która miała za sobą ciężkie życie. Już sam fakt, że kobieta nie przeżyła tego strasznego morderstwa sprawił, że pękło mi serce. Cieszę się, że jej córka trafiła na ludzi, którzy ją kochają i że został przy niej Łukasz.

Kasia pokazuje nam, jak ważna jest rozmowa i do czego może doprowadzić jej brak. Ta książka zmusza do refleksji, a końcówka tej pozycji jak zawsze zaskakuje czytelnika. Pokochałam Marcela, to świetny mężczyzna. Jestem ciekawa co tym razem wymyśli autorka. Jedno jest pewne, jest to moja ulubiona pisarka i kocham jej książki. Kasiu, pisz więcej ❤️

Patronat medialny 🌺

‚‚Chłop­cze, to jest młoda brzo­za. Drze­wo, które chcę ci po­da­ro­wać. Bę­dzie tylko twoje. Każdy męż­czy­zna powinien mieć w swoim życiu wła­sne drze­wo. Za­sadź je i o nie dbaj. Patrz, jak ro­śnie i jak zrzu­ca li­ście je­sie­nią oraz jak wy­pusz­cza młode wio­sną....

Rozwiń

Zwiń

Dzisiaj przychodzę do Was z kolejnym debiutem i kolejnym autorem, który jest praktycznie niewidoczny na bookstagramie, co według mnie jest nie do przyjęcia. Książka „Ogrody Ciszy” @marekadamgrabowski to ciekawie napisana pozycja, gdzie fabuła może Was trochę zaskoczyć. U mnie właśnie tak się stało, nie spodziewałam się tego, co tutaj przeczytałam. Pan Marek zaskakuje.

Panie @marekadamgrabowski , dlaczego to jak takie krótkie?! Przecież ta historia powinna być rozciągnięta przynajmniej na trzysta stron! Nie zgadzam się, żeby tak szybko się skończyła! Chciałabym chociaż przeczytać historię, lub ciąg dalszy widziany oczyma Arete, to byłoby coś.

Dawno nie przeczytałam tak szybko książki. Orfeusz pracuje jako psycholog w Ogrodach Ciszy, w miejscu, które pokazuje, że śmierć jest czymś dobrym. Jest to obóz koncentracyjny, a ludzie to zwykłe numerki, z których robi się dereż, a z dereżu powstaje wiele rzeczy, takich jak np lakiery do paznokci, pasty do butów, i mnóstwo innych takich. Autor wykazał się wielką wyobraźnią, mamy tu elementy fantastyki, obóz koncentracyjny, a to wszystko zawarte w kilkudziesięciu stronach i to mi się nie podoba! Ta historia serio powinna być dłuższa, bo autor pokazał, że jego wyobraźnia działa na najwyższych obrotach i ta lektura aż prosi się, żeby dopisać do niej sceny.

Powiem Wam jedno, dawno nie czytałam tak pokręconej historii. Ale pokręconej w dobry sposób i podoba mi się to, o czym tu przeczytałam.

Moją ulubioną postacią jest bez wątpienia żona Orfeusza, Arete, która była zwyczajnie głupia. Nie zliczę ile razy śmiałam się pod nosem, ta kobieta jest mistrzem. Jest to zupełne przeciwieństwo męża, który wydaje się mieć głowę na karku. Mieli oni także syna, którego trzymali w słoiku życia, rozumiecie to? Dziecko w słoiku, któremu mamusia kupowała zabawki 🫣

Przy tej lekturze nie ma czasu na nudę, dzieje się tutaj wiele, akcja jest szybka i ciekawa, dlatego tak nie mogę przeżyć, że czyta się ją w moment. Muszę przyznać, że autor sobie to ciekawie wymyślił, a przede wszystkim zmusił swojego czytelnika do refleksji, a wiem, że lubicie takie pozycje.

Polecam!

Dzisiaj przychodzę do Was z kolejnym debiutem i kolejnym autorem, który jest praktycznie niewidoczny na bookstagramie, co według mnie jest nie do przyjęcia. Książka „Ogrody Ciszy” @marekadamgrabowski to ciekawie napisana pozycja, gdzie fabuła może Was trochę zaskoczyć. U mnie właśnie tak s...

Rozwiń

Zwiń

Mam jedno ważne pytanie… Czy @gorzka.czekolada.wydawnictwo wydaje tylko książki, które łamią serce?
Kolejny raz udało im się sprawić, że po moim policzku poleciały łzy 🥹🥹

Zaczyna się mocno… Ember traci ojca, który zginął na wojnie. Dziewczyna nienawidzi wojska, chociaż jej tata nie był żołnierzem, a lekarzem, który ratował ich życie. Niestety, jego życia nie udało się uratować. Dziewczyna musi być silna, bo jej matka się rozpadła, a przecież ma jeszcze siostrę i młodszego brata… W jej życiu pojawia się Josh, który pomaga jej w trudnych chwilach. Ale czy jest w stanie poradzić sobie z żałobą?

Co to była za historia 🥹 smutna i jednocześnie dająca nadzieję na lepsze jutro. Było mi strasznie żal Ember, która musiała być silna, nie mogła się rozkleić i która straciła tak wiele. Okazuje się także, że dziewczyna też wiele zyskała, bo Josh to chodzący ideał. Czy można skreślać kogoś za jego przeszłość? Pewnie można, ale czy nie są ważniejsze czyny i zachowanie, jakie ma teraz?

Nie jest to łatwa pozycja. Uroniłam na niej trochę łez i kiedy już myślałam, że wszystko skończy się dobrze, przeszłam mini zawał. Chciałabym Wam zdradzić ten olbrzymi plot twist, ale musicie dojść do tego samodzielnie, powiem Wam jedno, zaczęłam krzyczeć ze złości. Ile złego może przejść jedna osoba, żeby zaznać w końcu szczęścia?

W książce elementy militarne, trochę hokeja i historię miłosną, która powoli dojrzewa. Co prawda bohaterowie rzucają się na siebie już w początkowych scenach, jednak wszystko poszło w zupełnie inną stronę, niż myślałam i to był ciekawy zabieg.

Autorka ma fajne pióro, czytałam zaledwie garstkę jej książek, ale wiem, że chętnie sięgnę po resztę, bo potrafi ona zachęcić czytelnika. To jedna z tych lektur, od których ciężko było mi się oderwać i muszę Wam powiedzieć, że chłonęłam ją każdym skrawkiem duszy. Wciągnęłam się niesamowicie i chociaż nie jest to łatwa historia, zostanie w moim sercu na dłużej.

Uwaga! Ta książka zmusza do refleksji!

Polecam Wam, jest warta poznania. To jedna z tych pozycji, obok której nie można przejść obojętnie.

Mam jedno ważne pytanie… Czy @gorzka.czekolada.wydawnictwo wydaje tylko książki, które łamią serce?
Kolejny raz udało im się sprawić, że po moim policzku poleciały łzy 🥹🥹

Zaczyna się mocno… Ember traci ojca, który zginął na wojnie. Dziewczyna nienawidzi wojska, chociaż jej tata nie był ż...

Rozwiń

Zwiń

„Pewnego dnia znowu się spotkamy…”

Ostatnio cztery razy trafiłam na książki, które rozerwały moje serce. Rzadko płaczę, zazwyczaj oszczędzam łzy, w końcu mam zespół suchego oka, ale czasem się nie da powstrzymać płaczu. Nie przy takiej pozycji…

Przy tej książce potrzeba chusteczek, nie da się przy niej nie wylać łez, przynajmniej ja nie dałam rady.

Pierwsze co, chciałabym wam powiedzieć, jest to, żebyście doceniali to, co macie. Życie jest strasznie przewrotne i może zmienić się w moment. Ta pozycja zmusiła mnie do refleksji i nie potrafię sobie wyobrazić tego, przez co przeszedł Josh, to doprowadza mnie do kolejnej fali łez. Myślę, że ta książka trafiła do mojego serca, bo nie wyobrażam sobie życia bez mojego męża, ogromnie doceniam to, co mam, a że jest to mój największy fan, wiem, że to przeczyta. Dawid, kocham Cię.

Już na samym początku moje serce pękło. Nie wiem co mam Wam napisać. Chciałabym, żeby wystarczyło „ta książka jest warta poznania, sięgnijcie po nią, tylko nie zapomnijcie o chusteczkach.” To jak, takie coś Wam wystarczy?
Wiem, że dla wielu tak, jednak napisze Wam coś więcej…

Ta historia to prawdziwa bomba emocjonalna. Listy Lauren łamały moją duszę. Cieszę się, że kobieta miała czas, żeby je napisać. Josh bez słów od niej był wrakiem człowieka, a te listy wyciągały go na powierzchnię. Piękne jest to, że żona dba o niego nawet zza grobu. O niego i o ich pieska. Czekałam na te kilka słów od niej, tak samo jak jej mąż. Były one najlepszą częścią tej książki.

Nie dałam rady przeczytać tej lektury na raz. Za bardzo mnie poruszała, musiałam przy niej usiąść, pomyśleć, docenić to co mam, żeby za moment wrócić do lektury i tak przez trzy dni. Wiem, że ta historia zostanie w moim sercu na długo. Takich emocji się nie zapomina, takie książki zapamiętuje się na długo.

Sprawdźcie, takie dzieła warto znać, warto się przy nich zatrzymać i pomyśleć, docenić to, co mamy obok siebie, na wyciągnięcie ręki.

„Pewnego dnia znowu się spotkamy…”

Ostatnio cztery razy trafiłam na książki, które rozerwały moje serce. Rzadko płaczę, zazwyczaj oszczędzam łzy, w końcu mam zespół suchego oka, ale czasem się nie da powstrzymać płaczu. Nie przy takiej pozycji…

Przy tej książce potrzeba chusteczek, nie d...

Rozwiń

Zwiń

Zaczęło się niewinnie, wręcz spokojnie, żeby z czasem wydarzenia zmieniły się w coś niespotykanego. Bardzo podoba mi się taki zabieg. Ta historia, sprawia, że ciężko jest się od niej oderwać i chociaż ma ponad 500 stron, połknęłam ją na raz i nie chciałam odłożyć jej nawet na moment.

Polecam Wam tę pozycję, tutaj nic nie jest oczywiste. Są momenty grozy, a także takie, przy których można się pośmiać. Czy wiecie, że można załatwić potwora, który wychodzi spod łóżka, krówkami? Tak, zwykłymi, słodkimi krówkami. Nie powiem, uśmiechnęłam się pod nosem podczas czytania. Miejscami jest zabawnie! Sprawdźcie to sami.

Zaczęło się niewinnie, wręcz spokojnie, żeby z czasem wydarzenia zmieniły się w coś niespotykanego. Bardzo podoba mi się taki zabieg. Ta historia, sprawia, że ciężko jest się od niej oderwać i chociaż ma ponad 500 stron, połknęłam ją na raz i nie chciałam odłożyć jej nawet na moment.

Pol...

Rozwiń

Zwiń

Meg żyje w cieniu swojego brata Caspara, który jest gwiazdą popu. Nawet jej rodzice skupiają się bardziej na sławnym bracie, a ona zostaje zepchnięta na drugi plan. Dziewczyna jest influencerką, a każda marka chce z nią współpracować, w końcu jej brat to wielka gwiazda. Pomyślicie, że to przecież idealne życie, nie? Dziewczyna dostaje za darmo wszystko, co tylko chce, wystarczy, że pokaże to w Internecie, czego chcieć więcej? No właśnie to tak nie do końca, jak może się wydawać. Meg nie czuje się z tym dobrze, uważa, że znalazła się w pułapce rodzinnej marki McCarthy. Ciągle jest porównywana do brata i nękana przez internetowych hejterów. Ukrywa przed światem swoją miłość i talent do muzyki. Nawet jej najbliżsi nie wiedzą, jaki sekret skrywa.

Pierwszy raz spotkałam się z taką książką. Tutaj muzyka gra główne skrzypce i nawet na moment nie została zepchnięta na bok, co jest mało spotykane. Owszem, są inne wątki, ale wszystko kręci się w koło nutek. Polubiłam zarówno Meg, chociaż na początku się na to nie zapowiadało, a także Alanę, która odegrała ważną rolę w tej historii, nie tylko jako nowa przyjaciółka Meg, ale także osoba, która najbardziej ją wspierała, podczas odkrywania kart.

Lekturę czyta się szybko, dzięki temu, że mamy tu krótkie rozdziały, które poruszają trudne tematy. Mamy tu między innymi doskonały przykład tego, do czego może doprowadzić hejt w sieci. Pamiętajmy, że po drugiej stronie monitora też jest człowiek, który ma uczucia i chociaż potrafi wiele znieść, jego tama może w końcu pęknąć.

Według mnie jest to świetna młodzieżówka. Bez dwóch zdań jest to historia, po którą mogą sięgać młodsze osoby. Ta pozycja otwiera oczy na wiele kwestii. Widzimy jak bohaterowie przekraczają swoje granice, jak przełamują bariery. Znajdziemy tu także rozterki miłosne, które okazywane są w różny sposób.

Polecam Wam sięgnąć po ten tytuł, chociaż początkowo nie zapowiadało się na tak dobrą historię, okazuje się, że z czasem taka właśnie wyszła. Dajcie zanurzyć się w świecie pełnym muzyki.

Meg żyje w cieniu swojego brata Caspara, który jest gwiazdą popu. Nawet jej rodzice skupiają się bardziej na sławnym bracie, a ona zostaje zepchnięta na drugi plan. Dziewczyna jest influencerką, a każda marka chce z nią współpracować, w końcu jej brat to wielka gwiazda. Pomyślicie, że to p...

Rozwiń

Zwiń

Marion żyje w slamsach. Jej życie nie jest kolorowe. Kiedy dziewczyna trafia na ogłoszenie, w którym poszukiwana jest krwionpanna, wie doskonale, że to jest szansa dla niej na lepsze życie. Chociaż początki są wręcz idealne, a jej życie faktycznie się zmienia, to dziewczyna nie jest gotowa na to, co czeka na nią w domu Pożądania, do którego trafiła.

Mam mieszane uczucia co do tej pozycji. Z jednej strony mi się faktycznie podobała, jednak z drugiej czuję niedosyt. Czekałam na krwawy horror i faktycznie mamy tu masę krwi, w końcu krwiopanny ciągle ją oddają, to ten horror rozpętał się na samym końcu i trzymał w napięciu. Początek był trudny. Nie mogłam się wciągnąć w historię. Dopiero w momencie, kiedy Marion przekroczyła Dom Pożądania, zaczęło robić się lepiej. Ciekawiły mnie reguły tam panujące i autorka ciekawie to przedstawiła.

Podoba mi się, że mamy tutaj nawiązanie do Elżbiety Batory. Uważam, że to bardzo ciekawy zabieg. Co do Marion, to mam do niej mieszane uczucia. Miejscami była mocno irytująca, zachowywała się jak niedojrzała nastolatka. Mamy też masę scen, w których dziewczyna pokazuje, jak bliska stała się jej Lisavet. Baronowa również okazuje jej uczucie, możecie domyślić się, do czego to prowadzi.

Sam pomysł na fabułę jest bardzo fajny. Mamy trochę tajemnic, które wybuchają na ostatnich stronach. Żałuję jednak, że tak szybko to się kończy, bo faktycznie ten wątek mocno mnie przyciągnął. Jest krwawo, bardzo krwawo. Gęsia skórka murowana.

Polecam Wam sięgnąć po ten tytuł i wyrobić sobie zdanie na jego temat. Były momenty, kiedy faktycznie odnalazłam się w tym gotyckim klimacie. Może i Wy się odnajdziecie? Kto wie! Warto to sprawdzić !

Marion żyje w slamsach. Jej życie nie jest kolorowe. Kiedy dziewczyna trafia na ogłoszenie, w którym poszukiwana jest krwionpanna, wie doskonale, że to jest szansa dla niej na lepsze życie. Chociaż początki są wręcz idealne, a jej życie faktycznie się zmienia, to dziewczyna nie jest gotowa...

Rozwiń

Zwiń

Czy sięgacie po książki autorów, którzy nie są wcale tak popularni?
Jak wiecie, u mnie znajdziecie masę takich pozycji. Uwielbiam poznawać nowych autorów, a z Markiem Marcinkowskim miałam okazję zapoznać przy okazji jego książeczek dla dzieci, które polubiła moja córka. Swoją drogą, jeśli macie w domu maluszka, przyjrzyjcie się im bliżej!

„Wiele do stracenia. Cienie przeszłości” to druga część historii o nowojorskim finansiście. Andrew Freshet to ciekawa postać. Ja, jak to ja, zaczęłam poznawać go właśnie od tej części i wiecie co? To nie było dobre, dlatego zaczęłam czytać pierwszą część, która bardzo rozjaśniła mi obraz całej historii. Mam tam wiele kluczowych scen, które zmieniły życie Andrew i wpłynęły na to, jaki był w tej części. Świat w którym opłaca się mężczyzna jest pełen wielkich pieniędzy, ale także niebezpieczeństwa.

Tematyka tej książki jest mi zupełnie nieznana. Chciałam się przekonać jak działa giełda i inwestowanie wielkich pieniędzy. Nie mam pojęcia, czy to, o czym tutaj przeczytałam to prawda, chociaż podejrzewam że tak, bo autor przemycił w lekturze sporo smaczków dla takich laików jak ja. Dowiedziałam się wielu ciekawych rzeczy. Wiecie, że nie zabrakło tu nawet krwawych momentów? Tak, dobrze czytacie, ta pozycja nie jest oczywista. Nie ma przy niej czasu na nudę.

Po tym jak wciągnęłam się w historię, co zrobiłam dopiero po tym, jak nadrobiłam jedyneczkę, czytałam książkę z dużym zainteresowaniem. Muszę Wam powiedzieć, że dzieje się tutaj dużo, mamy kilka postaci, których losy się ze sobą splatają. Świat wielkich pieniędzy wcale nie jest taki kolorowy, jak się może wydawać. W to wszystko wpleciony jest ciekawy humor. Niejednokrotnie uśmiechnęłam się pod nosem, za co daje dodatkową gwiazdkę.

Zachęcam Was do sięgnięcia po oba tomu tej lektury, @pisarzmarek wykonał kawał dobrej roboty. Książka nie tylko wizualnie jest świetnie wydana, środek mocno ciekawi. Nic tu nie jest oczywiste. Polecam!

Czy sięgacie po książki autorów, którzy nie są wcale tak popularni?
Jak wiecie, u mnie znajdziecie masę takich pozycji. Uwielbiam poznawać nowych autorów, a z Markiem Marcinkowskim miałam okazję zapoznać przy okazji jego książeczek dla dzieci, które polubiła moja córka. Swoją drogą, jeśli...

Rozwiń

Zwiń

Wiem, że wielu z Was sięga po książki zagranicznych autorów, argumentując to tym, że lepiej odnajdujecie się w ich stylu pisania i pomysłach. A co, jeśli Wam powiem, że polscy autorzy również potrafią sprawić, że czytelnik poczuje się zaintrygowany? Przykładem takiego pisarza jest właśnie @lukaszkonopczak , którego książkę miałam przyjemność poznać.

Jest to debiut. Już niejednokrotnie podkreślałam, że bardzo je lubię. Raczkujący autorzy potrafią przelać na kartki mnóstwo świeżości i to właśnie odnalazłam w tej lekturze.

Autor zabiera nas do Japonii. Ostatnio coraz częściej podróżuje literacko w te rejony i powiem wami że to miła odmiana. „Śpiew Stali” zabiera Czytelnika w fascynującą i brutalną podróż do serca średniowiecznej Japonii, gdzie mitologia miesza się z rzeczywistością, a losy bogów oraz ludzi łączą w dramatyczną sagę. To epicka opowieść o honorze, spiskach, zemście i sile woli niezłomnej jak stal.

Już od pierwszej strony zostałam wciągnięta w wir wydarzeń i absolutnie nie przeszkadzał mi fakt, że ta cegiełka ma ponad 650 stron. Mamy tu tyle zwrotów akcji, że ciężko jest oderwać się nawet na moment od lektury. Z tą książką siedziałam dwa wieczory, a to chyba coś znaczy?

Łukasz wykazał się kreatywnością. W ciekawy sposób przeplata boski świat z samurajami. Mamy wrażenie, że jawa miesza się ze snem. Niejednokrotnie uśmiechnęłam się pod nosem podczas lektury. O ironio, ile Cię tu mamy! Uwielbiam!

Uwaga, miejscami jest brutalnie, dlatego ważne jest, żeby po tę pozycję sięgały pełnoletnie osoby.

Autor ma ciekawy styl pisania i mnóstwo pomysłów w głowie, co nam doskonale zademonstrował. Nigdy nie możemy być pewni, co przyniesie kolejna kartka tej powieści, bo dzieje się tutaj ogrom! Nie jest to idealna pozycja, jednak jest to bardzo dobry debiut i jak dla mnie @lukaszkonopczak ma olbrzymi potencjał, który mam nadzieję wykorzysta na kolejne książki.

Nie pozostało mi nic innego jak zachęcić Was tego, żebyście zasiedli do tej literackiej uczty.

Wiem, że wielu z Was sięga po książki zagranicznych autorów, argumentując to tym, że lepiej odnajdujecie się w ich stylu pisania i pomysłach. A co, jeśli Wam powiem, że polscy autorzy również potrafią sprawić, że czytelnik poczuje się zaintrygowany? Przykładem takiego pisarza jest właśnie ...

Rozwiń

Zwiń

Jak doskonale wiecie, zawsze chętnie sięgam po książki @ada.tulinska . Kiedy tym razem przeczytałam, że mamy tu silnych bohaterów i motyw hate-love, widziałam, że szybko poznam tę historię.

Nie zliczę ile razy podczas lektury zaśmiałam się pod nosem. Uwielbiam Holly i jej poczucie humoru, a w duecie z naszym Reidem, jest ciekawie, nawet bardzo. Chociaż początkowo nie polubiłam mężczyzny, z czasem zyskał on moją sympatię i na koniec okazało się, że jest to ciekawy facet, kto by pomyślał!

@ada.tulinska , kocham Cię za te wstawki o insulinooporności. Fajnie, że przemyciłaś w takiej książce takie małe smaczki. Zachwalam Was do przeczytania tego, co autorka na koniec ma nam do powiedzenia, to bardzo ciekawe informacje.

Holly zaczyna nowy etap swojego życia. Do nowego startu wybrała Nowy Jork, w którym otwiera swoją galerię sztuki. Kobieta poznaje tajemniczego mężczyznę, który bardzo interesuje się jej lokalem, nawet za bardzo. Coś tutaj śmierdzi. Kiedy na jaw wychodzi kto to jest, Holly nie ma już żadnych złudzeń, czeka ją ciężka walka o swoje nowe miejsce.

Ta książka już od pierwszych stron mnie zainteresowała. Przeczytałam ją w moment i ciężko było mi się rozstać z bohaterami. Absolutnie nie przeszkadzało mi to, że jest to przewidywalna historia, potrzebowałam czegoś takiego na odprężenie. Holly i Dave sprawili, że spędziłam z nimi świetny czas.

Zarówno ona, jak i on to silne postacie, co gwarantuje nam niezapomniane wrażenia. Nie mamy tu styczności z szarą myszką, co to, to nie. Nasza główna bohaterka potrafi walczyć o swoje i niejednokrotnie pokaże swój pazur, w końcu walczy o swoje marzenia.

Podoba mi się relacja pary. Nie rzucają się oni na siebie od pierwszej strony. Napięcie rośnie z każdą kolejną stroną. Ogromnie doceniam, że Ada poszła w tą stronę, bo z napięciem czekałam, kiedy to wszystko wybuchnie, a jak już wybuchło, to…. Ufff! Co za ogień!

Jest to idealna pozycja dla osób, które lubią, kiedy w książce robi się gorąco, a jednocześnie trochę dłużej mogą czekać na sceny zbliżeń. A mówię wam, czekanie popłaca!

Polecam z całego serca 💋

Jak doskonale wiecie, zawsze chętnie sięgam po książki @ada.tulinska . Kiedy tym razem przeczytałam, że mamy tu silnych bohaterów i motyw hate-love, widziałam, że szybko poznam tę historię.

Nie zliczę ile razy podczas lektury zaśmiałam się pod nosem. Uwielbiam Holly i jej poczucie humoru...

Rozwiń

Zwiń