Przyjemna, wciągająca i napisana ładnym językiem. Już nie mogę się doczekać kolejnej części!


Dodatkowo, moim zdaniem, książka ta swoim stylem przypomina "Necrovet" oraz "Legendy i Latte", które czytałam w zeszłym roku na fali ich popularności. Być może przez fakt, że "Instytut absurdu" nie jest tak popularny albo przez samą wartość historii, książka ta ostatecznie podobala mi się znacznie bardziej od wspomnianych powyżej tytułów.

Przyjemna, wciągająca i napisana ładnym językiem. Już nie mogę się doczekać kolejnej części!


Dodatkowo, moim zdaniem, książka ta swoim stylem przypomina "Necrovet" oraz "Legendy i Latte", które czytałam w zeszłym roku na fali ich popularności. Być może przez fakt, że "Instytut absurdu" nie jest tak popularny albo przez samą wartość historii, książka ta ostatecznie...

Fajna i przyjemna w czytaniu, co prawda raczej dla młodszych czytelników ale i tak miło spędziłam czas.

Fajna i przyjemna w czytaniu, co prawda raczej dla młodszych czytelników ale i tak miło spędziłam czas.

Niezły pomysł, ale do opowiedzenia tej historii przydałby się ktoś inny. Niezwykłe postacie, ale ich potencjał zmarnowany a główna bohaterka drażniąca swoją infatylnością. Intryga niezbyt wciągająca a jeśli pojawi się tom 2, nie kupię, bo aż tak mnie nie ciekawi, czy to się zmieni.

Niezły pomysł, ale do opowiedzenia tej historii przydałby się ktoś inny. Niezwykłe postacie, ale ich potencjał zmarnowany a główna bohaterka drażniąca swoją infatylnością. Intryga niezbyt wciągająca a jeśli pojawi się tom 2, nie kupię, bo aż tak mnie nie ciekawi, czy to się zmieni.

1. Pogodna, lekka opowieść. Bardzo ciekawe wątki słowiańskie.
2. Zdecydowanie funkcjonowanie bohaterki w dalszych częściach książki irytująca - bo poziom lęku jest tak wysoki, że zaczyna zakłócać odbiór wydarzeń.
3. Nawet jestem ciekawa co dalej, ale mam nadzieje, że opowieść i bohaterka będą mniej infantylne.

1. Pogodna, lekka opowieść. Bardzo ciekawe wątki słowiańskie.
2. Zdecydowanie funkcjonowanie bohaterki w dalszych częściach książki irytująca - bo poziom lęku jest tak wysoki, że zaczyna zakłócać odbiór wydarzeń.
3. Nawet jestem ciekawa co dalej, ale mam nadzieje, że opowieść i bohaterka będą mniej infantylne.

Lekka, przyjemna pozycja. Czytałam jeszcze za czasów publikacji na znanej, pomarańczowej platformie. Tam mieliśmy możliwość poznania szerszej perspektywy losów zawodowych Elizy Żaczek (oraz jej miłosnym perypetii),nie wspominając o rozwoju postaci jak i głównej intrygii serii. Przypuszczam, iż pojawią się one w kolejnych tomach - niemniej przyznam, że ich brak był dla mnie nieco dotkliwy, nastawiłam się na więcej 'mięsa', a mniej przytulnego wstępu.

Na koniec kilka słów o naszej protagonistce: mi osobiście przypadła do gustu, niemniej mam wrażenia, że to jedna z tych postaci, którą albo się lubi albo darzy jawną antypatią przez wzgląd na jej, no cóż, miejscami **absurdalne** zachowanie.

Lekka, przyjemna pozycja. Czytałam jeszcze za czasów publikacji na znanej, pomarańczowej platformie. Tam mieliśmy możliwość poznania szerszej perspektywy losów zawodowych Elizy Żaczek (oraz jej miłosnym perypetii),nie wspominając o rozwoju postaci jak i głównej intrygii serii. Przypuszczam, iż pojawią się one w kolejnych tomach - niemniej przyznam, że ich brak był dla mnie...

🪄Sięgając po tę książkę zupełnie nie myślałam o tym, że aż tak mi się spodoba - musiałam przerzucić się z audiobooka na e-booka, żeby móc czytać „jeszcze bardziej”, bo to jest coś, co może potrwać, niezwykle komfortowa fantastyka z wyjątkowymi postaciami o zabawnym poczuciu humoru.

🪄Bohaterowie to dla mnie chyba najmocniejszy element „Instytutu Absurdu” - bardzo szybko potrafiłam ich rozróżnić, a jest ich całkiem sporo, nie mówiąc o tych drugoplanowych, czy epizodycznych. Relacje i przepychanki słowne między nimi są bardzo przyjemne do śledzenia i nie są jednowymiarowe.

🪄Jedynym moim zdaniem minusem tej książki jest słabe rozwinięcie wątków dotyczących świata i fabuły (nie mogłam nigdzie znaleźć informacji, czy jest to seria, czy nie...). Uniwersum ma spory potencjał i chętnie bym jeszcze poczytała o tym, bo sposób przedstawienia różnych istot zaciekawił mnie od samego początku.

🪄Zakończenie zostawia wiele niedopowiedzeń i osobiście bardzo chciałabym więcej. Jest to bardzo komfortowa fantastyka, podobna do książek moich ulubionych polskich autorek. Jeśli ktoś chce lekkiej i przyjemnej lektury, której największym atutem są wielobarwne postacie, zdecydowanie mogę polecić „Instytut Absurdu”.

🪄Sięgając po tę książkę zupełnie nie myślałam o tym, że aż tak mi się spodoba - musiałam przerzucić się z audiobooka na e-booka, żeby móc czytać „jeszcze bardziej”, bo to jest coś, co może potrwać, niezwykle komfortowa fantastyka z wyjątkowymi postaciami o zabawnym poczuciu humoru.

🪄Bohaterowie to dla mnie chyba najmocniejszy element „Instytutu Absurdu” - bardzo szybko...

Bardzo fajny pomysł na książkę, niestety, mam pewne zastrzeżenia do jej wykonania. Humor był spoko, choć ilość gier słownych była w pewnym momencie dla mnie przesadzona. Podobało mi się za to zaznaczenie, jak ważna jak ekologia. Postacie, niestety, były płaskie, historia ta jest oparta po prostu na szalonej akcji i żarcikach. Z fabułą też jest problem – do niczego nie prowadzi, a za to ogromny minus. Minus również za to, że najważniejsza tajemnica tej opowieści nie została rozwiązana. Mam wrażenie, że wydawca kazał podzielić maszynopis autorki na co najmniej dwa tomy, dlatego historia urywa się nagle, a wszystkie wątki nie są zakończone.

Bardzo fajny pomysł na książkę, niestety, mam pewne zastrzeżenia do jej wykonania. Humor był spoko, choć ilość gier słownych była w pewnym momencie dla mnie przesadzona. Podobało mi się za to zaznaczenie, jak ważna jak ekologia. Postacie, niestety, były płaskie, historia ta jest oparta po prostu na szalonej akcji i żarcikach. Z fabułą też jest problem – do niczego nie...

Absurdalnie dobra książka. Historie, które rozprawiają się z polskimi legendami i słowiańskim mitami. Taki polski Harry Potter.
Starszy czytelnik również znajdzie coś dla siebie, a przedstawienie historii i śmieszne dialogi sprawią, że to będzie kilka dobrych chwil z książką.

Absurdalnie dobra książka. Historie, które rozprawiają się z polskimi legendami i słowiańskim mitami. Taki polski Harry Potter.
Starszy czytelnik również znajdzie coś dla siebie, a przedstawienie historii i śmieszne dialogi sprawią, że to będzie kilka dobrych chwil z książką.

Powiem krótko - Niesamowita dawka fantastyki, vibe Harrego Pottera, magicznych stworzeń, cudownego humoru i nuty tajemnicy, dlatego każdy kto jest spragniony magii musi przeczytać ten tytuł!

Powiem krótko - Niesamowita dawka fantastyki, vibe Harrego Pottera, magicznych stworzeń, cudownego humoru i nuty tajemnicy, dlatego każdy kto jest spragniony magii musi przeczytać ten tytuł!

Książka mimo ,że skierowana do młodszej grupy wiekowej to spodoba się także starszym czytelnikom, szukających czegoś lekkiego do czytania. Jest miłym odskokiem od poważnych treści ,a absurd ,aż się z niej wylewa.

Książka mimo ,że skierowana do młodszej grupy wiekowej to spodoba się także starszym czytelnikom, szukających czegoś lekkiego do czytania. Jest miłym odskokiem od poważnych treści ,a absurd ,aż się z niej wylewa.