One Dark Window

Do tej książki miałam dwa podejścia. Pierwsze było w wyjątkowo kiepskim dla mnie czasie. Drugie zaś... O Mamo! Ja tą książkę wchłonęłam, a ona wchłonęła mnie, bez reszty.
Zamki, suknie, bale, karoce i lasy. To jest zdecydowanie mój vibe, dołożymy do tego trochę mroku, romansu, więzów rodzinnych i jestem w domu. A jak podsypiemy to wszystko wyjątkowym systemem magicznym i genialnie opisanymi scenami walk. No, wychodzę z siebie i staje obok. Rachel stworzyła genialną historię, osadzoną na pograniczu rebeli z motywem ratowania tych, których większość postrzega jako zagrożenie. To, że rozstrzelała mi serduszko na końcu, mogłabym pominąć, ale nie pominę 😅 Pozycja ta jest z ogrodniczeniem 16+, więc mogą po nią sięgnąć zarówno starsi, jak i młodsi czytelnicy. Dlatego polecam każdemu, kto chcę się zatracić w tym wyjątkowym miejscu, żeby chociaż na chwilę oderwać się od rzeczywistości.

Do tej książki miałam dwa podejścia. Pierwsze było w wyjątkowo kiepskim dla mnie czasie. Drugie zaś... O Mamo! Ja tą książkę wchłonęłam, a ona wchłonęła mnie, bez reszty.
Zamki, suknie, bale, karoce i lasy. To jest zdecydowanie mój vibe, dołożymy do tego trochę mroku, romansu, więzów rodzinnych i jestem w domu. A jak podsypiemy to wszystko wyjątkowym systemem magicznym i...

"Może być". Podobał mi się (z początku obecny) jesienny klimat, nie podobały mi się rymowanki. Bohaterka to trochę taki self insert, nie ma w niej nic szczególnego ani inspirującego. Mogłaby mieć 17 lat, nie 20.
Wątek romantyczny, tak jak w większości słabych romansów, opierał się głównie na obopólnym pożądaniu, a niestety nie na tym że ktoś się z kimś dogaduje & że faktycznie mogą na sobie polegać. Taki rodzaj zakochania to faktycznie w ciągu paru minut przychodzi, tyle że w prawdziwym życiu mija równie szybko, a w głupich romansach nie.
Początek 6/10, sama końcóweczka 7/10, ale za takie sytuacje jak kiedy główna bohaterka prawie się zabiła bo nie chciała się przyznać że gość co do którego ma pewność że mu się podoba podoba się też jej... litości.

"Może być". Podobał mi się (z początku obecny) jesienny klimat, nie podobały mi się rymowanki. Bohaterka to trochę taki self insert, nie ma w niej nic szczególnego ani inspirującego. Mogłaby mieć 17 lat, nie 20.
Wątek romantyczny, tak jak w większości słabych romansów, opierał się głównie na obopólnym pożądaniu, a niestety nie na tym że ktoś się z kimś dogaduje & że...

Całkiem niezła książka, oryginalny system magiczny, fabuła wciągająca i lekko mroczna. Bohaterowie mogliby być lepiej napisani, ale nie jest źle. Romans nie przypadł mi do gustu, był jakiś taki bez większej chemii. Ciekawią mnie dalsze losy bohaterów, więc na pewno sięgnę po kolejny tom.

Całkiem niezła książka, oryginalny system magiczny, fabuła wciągająca i lekko mroczna. Bohaterowie mogliby być lepiej napisani, ale nie jest źle. Romans nie przypadł mi do gustu, był jakiś taki bez większej chemii. Ciekawią mnie dalsze losy bohaterów, więc na pewno sięgnę po kolejny tom.

Tej książce przypadła rola mojego powrotu do gatunku fantasy po bardzo długiej przerwie - i spełniła ją doskonale! Poza paroma drobnymi niedociągnięciami w fabule, historia jest naprawde fajnie opracowana. Ciekawy zamysł, bohaterowie, a wątek romantyczny moim zdaniem nieprzesadzony, nie "pochłania" reszty książki. Bawiłam się z nią świetnie. Z przyjemnością zabieram się za drugą część dylogii!

Tej książce przypadła rola mojego powrotu do gatunku fantasy po bardzo długiej przerwie - i spełniła ją doskonale! Poza paroma drobnymi niedociągnięciami w fabule, historia jest naprawde fajnie opracowana. Ciekawy zamysł, bohaterowie, a wątek romantyczny moim zdaniem nieprzesadzony, nie "pochłania" reszty książki. Bawiłam się z nią świetnie. Z przyjemnością zabieram się za...

To jedna z lepszych książek fantasy które przeczytałam. Wszystko w niej "grało", od wykreowanego świata, świetnych wyrazistych bohaterów i głównego wątku, nawet romans mi nie przeszkadzał. Zaraz zabieram się za drugą część!

To jedna z lepszych książek fantasy które przeczytałam. Wszystko w niej "grało", od wykreowanego świata, świetnych wyrazistych bohaterów i głównego wątku, nawet romans mi nie przeszkadzał. Zaraz zabieram się za drugą część!

Jeszcze nie końca wiem, czy wciągnę się w uniwersum, ale ad rem.
Historia koncentruje się na postaci Elspeth Spindle, która żyje w świecie dotkniętym klątwą i nieustannie towarzyszy jej złowrogi głos w głowie. Elspeth podejmuje ryzyko, by uwolnić siebie i innych od tej ciemności. Akcja nabiera tempa, gdy Elspeth spotyka Ravyna, który odgrywa kluczową rolę w jej poszukiwaniach. Ich wspólna podróż jest pełna niebezpieczeństw, tajemnic i niespodziewanych zwrotów akcji. Rachel Gillig stworzyła złożone i wielowymiarowe postacie, które są centrum tej opowieści. Elspeth jest silną i zdeterminowaną bohaterką, której walka z własnymi demonami i wewnętrznymi głosami nadaje jej głębi i autentyczności. Ravyn, tajemniczy i enigmatyczny książę, stanowi doskonałe uzupełnienie dla Elspeth, a ich relacja rozwija się w sposób naturalny i angażujący. Postacie drugoplanowe również wnoszą istotne elementy do fabuły, wzbogacając świat przedstawiony przez Gillig.

Jeszcze nie końca wiem, czy wciągnę się w uniwersum, ale ad rem.
Historia koncentruje się na postaci Elspeth Spindle, która żyje w świecie dotkniętym klątwą i nieustannie towarzyszy jej złowrogi głos w głowie. Elspeth podejmuje ryzyko, by uwolnić siebie i innych od tej ciemności. Akcja nabiera tempa, gdy Elspeth spotyka Ravyna, który odgrywa kluczową rolę w jej...

Fabuła jest ciekawa i spodobał mi się motyw Kart Opatrzności oraz to, w jaki sposób główna bohaterka została wciągnięta w całą rebelię.
Ciekawy jest też ten system kar za nadmierne korzystanie z kart oraz to, że każda karta niesie ze sobą coś innego.
Boli mnie to, że autorka chciała być oryginalna, dlatego zamiast nazwać główną bohaterkę Elizabeth, bo to byłoby mało oryginalne po prostu przekręciła jej imię. Albo Ravyn i Renelm. Co to mają być za imiona?
Pomysł, żeby przed każdym rozdziałem wstawić coś w stylu karty zawierającą jakieś pradawne mądrości wydaje się ciekawy i momentami był to świetny pomysł, ale widać, że autorce często brakowało pomysłu, przez co większość z tych tekstów jest po prostu żałosna.
Poza tym nie rozumiem, dlaczego w ostatnim rozdziale zmieniono narratora z pierwszej osoby na trzecią. Wygląda to dość dziwnie.
Osobiście fabuła mnie wciągnęła (pomimo, że była baaardzo przewidywalna) i zaczęłam kibicować Yewom w zebraniu całej talii i jestem ciekawa, jak to się pociągnie, ale przez ilość błędów, jakie znalazłam w tej książcę (zjedzone literki czy nierzadko całe słowa),a uwierzcie, że była tego masa, uznałam że nie mam zamiaru wspierać wydawnictwa.

Fabuła jest ciekawa i spodobał mi się motyw Kart Opatrzności oraz to, w jaki sposób główna bohaterka została wciągnięta w całą rebelię.
Ciekawy jest też ten system kar za nadmierne korzystanie z kart oraz to, że każda karta niesie ze sobą coś innego.
Boli mnie to, że autorka chciała być oryginalna, dlatego zamiast nazwać główną bohaterkę Elizabeth, bo to byłoby mało...

Mój problem z tą książką jest taki, że gdy na nią trafiłam, nie dostałam informacji że będzie to romanstasy. I nie mam problemu z romansami jeśli są dobrze napisane. A tutaj romans był okropny, nudny i mdły. Wydaje mi się, że głównie przez to książka mi się strasznie dłużyła. Świat i system magiczny oryginalny, postać Koszmaru też była ciekawa, chociaż nie do końca mi się podobał sposób, w jaki został wykreowany. Miałam wrażenie, że to wszystko miało być takie mroczne i klimatyczne, ale ja tego nie czułam. Główna bohaterka była strasznie irytująca, już miałam dość czytania tych jej przemyśleń, które krążyły bez celu. I tego jej biadolenia bez konca... Nie wiem jak Koszmar mógł tak długo wytrzymać w jej głowie... Podobno druga część jest lepsza, ale nie wiem czy jest cokolwiek w pierwszej części, co mnie zachęciło do sięgnięcia po drugi tom.

Mój problem z tą książką jest taki, że gdy na nią trafiłam, nie dostałam informacji że będzie to romanstasy. I nie mam problemu z romansami jeśli są dobrze napisane. A tutaj romans był okropny, nudny i mdły. Wydaje mi się, że głównie przez to książka mi się strasznie dłużyła. Świat i system magiczny oryginalny, postać Koszmaru też była ciekawa, chociaż nie do końca mi się...

Dylogia zapowiada się fantastycznie. Mam nadzieję że 2 tom mnie nie rozczaruje..

Dylogia zapowiada się fantastycznie. Mam nadzieję że 2 tom mnie nie rozczaruje..

„Okno skąpane w mroku” to książka, która totalnie mnie wciągnęła. Mamy świat spowity mgłą, która doprowadza do obłędu i zacieśnia się wokół mieszkańców Blunder. Mamy dziewczynę, która ukrywa się przed uzdrowicielami, nie tylko z powodu gorączki którą przeszła jako dziecko, ale też koszmaru, który ukrył się w jej ciele i ciągle do niej przemawia. Znajdziemy tu karty tarota posiadające magię i oprócz tego jakiś delikatny romantyczny wątek. Wszystkie te rzeczy przemówiły do mnie tym bardziej, że każdy rozdział zaczynał się ciekawym fragmentem / wierszem z księgi umieszczonej jako element fabuły. Opisy autorki mam wrażenie, że były dobrze zbalansowane z dialogami i przez to czytało się super szybko. Naprawdę klimatycznie i ciekawie, a zakończenie sprawia, że po prostu trzeba sięgnąć natychmiast po kolejny tom.

https://www.youtube.com/@angelic_on_point

„Okno skąpane w mroku” to książka, która totalnie mnie wciągnęła. Mamy świat spowity mgłą, która doprowadza do obłędu i zacieśnia się wokół mieszkańców Blunder. Mamy dziewczynę, która ukrywa się przed uzdrowicielami, nie tylko z powodu gorączki którą przeszła jako dziecko, ale też koszmaru, który ukrył się w jej ciele i ciągle do niej przemawia. Znajdziemy tu karty tarota...