Ostatnia chowa klucz

Nic specjalnego. Pierwsza połowa spoko a druga wraz z zakończeniem jakaś taka rozmazana, naciągana.

Nic specjalnego. Pierwsza połowa spoko a druga wraz z zakończeniem jakaś taka rozmazana, naciągana.

Tragedia. Jakbym słuchała nastolatek siedzących na murku w parku.

Tragedia. Jakbym słuchała nastolatek siedzących na murku w parku.

Trzyma w napięciu, o licealistkach

Trzyma w napięciu, o licealistkach

Z całej książki najbardziej podobały mi się zwierzenia matki Marzeny i porywacza dziewczynek.
Reszta, ani zła ani dobra. Książkę stanowią przede wszystkim wspomnienia dojrzałej już Marzeny. Główna oś wydarzeń oparta (pomimo porwań i morderstwa)na szkolnej rutynie, którą przeplatają przesłuchania i próba wyjaśnienia, co właściwie się stało z licealistkami.
Na pierwszych stronach wyczuwa się niebezpieczne napięcie, dostrzega się widmo nieuniknionego zła, jednak po chwili, wszystko blaknie i pryska. Niestety nastrój grozy raz ulotniony, nie jest w stanie się odtworzyć. Mroki , ciemności i zło już nie powracają. Przedstawioną monotonię życia małomiasteczkowej młodzieży barwią jedynie wspomniane już wynurzenia. Oczekiwałam chyba czegoś innego. Bardziej oblepiającego, duszącego i schizofrenicznego, chociaż skłamałabym, gdybym powiedziała że czytało się to źle. Czytało się dobrze, pomimo braku wartkiej akcji, ciekawych bohaterów i zawiłych intryg i manipulacji.
W moim odczuciu, książka w klimacie obyczaju.

Z całej książki najbardziej podobały mi się zwierzenia matki Marzeny i porywacza dziewczynek.
Reszta, ani zła ani dobra. Książkę stanowią przede wszystkim wspomnienia dojrzałej już Marzeny. Główna oś wydarzeń oparta (pomimo porwań i morderstwa)na szkolnej rutynie, którą przeplatają przesłuchania i próba wyjaśnienia, co właściwie się stało z licealistkami.
Na pierwszych...

Autorkę znam z trochę z innego gatunku i byłam ciekawa jak jej wyjdzie kryminał. Było całkiem nieźle. Kryminał, który na pewno trzyma w napięciu. Dodatkowo z zaskakującym zakończeniem. Było wszystko czego czytelnik oczekuje.

Stary strych, mroczna atmosfera, zaginięcie jednej z uczestniczek... jak się okazuje nie tylko jednej. Czy ktoś pragnie zemsty? Dlaczego giną tak młode dziewczyny? Co jest tego przyczyną? Z kartki na kartkę, wszystko powoli się wyjaśnia, aż dochodzimy do sedna, która jest samo zakończenie.

Przeczytałam tą książkę bardzo szybko, chciałem za wszelką cenę dowiedzieć się kto jest winny całego zamieszania, a najbardziej jaki ma motyw.

Akcja toczy się z perspektywy jednej z dziewczyn. Marzena jest jedną z tych, która również była na strychu. Czy może wiedzieć coś więcej? Domyślać się? Czy jako nastolatka rozwiąże zagadkę? Koniecznie przeczytajcie.

Jestem mile zaskoczona i już szukam kolejnego kryminału. Interesujące są "Kości proroka ". Ktoś może czytał? Jak wrażenia?

Polecam 💪💪💪

Autorkę znam z trochę z innego gatunku i byłam ciekawa jak jej wyjdzie kryminał. Było całkiem nieźle. Kryminał, który na pewno trzyma w napięciu. Dodatkowo z zaskakującym zakończeniem. Było wszystko czego czytelnik oczekuje.

Stary strych, mroczna atmosfera, zaginięcie jednej z uczestniczek... jak się okazuje nie tylko jednej. Czy ktoś pragnie zemsty? Dlaczego giną tak...

"Ostatnia chowa klucz" to książka, którą trudno jednoznacznie ocenić.
Dużym minusem jest główna bohaterka Marzena - irytująca i infantylna. Sama historia porwania, morderstwa i śledztwa jest wciągająca. W moim odczuciu opowieść jest bardzo mroczna - w trakcie czytania często myślałam ile jeszcze może znieść Marzena, co jeszcze spotka nastolatkę? Kolejnym minusem jest brak wyjaśnienia niektórych elementów (np. dlaczego dziewczyny zakładają klub? Dlaczego wybrały Julię?).

"Ostatnia chowa klucz" to książka, którą trudno jednoznacznie ocenić.
Dużym minusem jest główna bohaterka Marzena - irytująca i infantylna. Sama historia porwania, morderstwa i śledztwa jest wciągająca. W moim odczuciu opowieść jest bardzo mroczna - w trakcie czytania często myślałam ile jeszcze może znieść Marzena, co jeszcze spotka nastolatkę? Kolejnym minusem jest brak...

Historia, której nie spodziewałabym się po tej autorce.
Sam tytuł wywoływał u mnie skojarzenia ze wspomnieniami dojrzałych kobiet o utraconej miłości - jednak nie pytajcie mnie dlaczego, gdyż nie jestem w stanie tego wyjaśnić. A to opowieść z dreszczykiem, choć faktycznie mamy tutaj wątek wspomnień z nastoletnich lat. Muszę przyznać, że momentami odczuwałam nieprzyjemny dreszcz na plecach. Interesująco spędzony czas z lekturą, choć każdy może mieć inne odczucia.

Historia, której nie spodziewałabym się po tej autorce.
Sam tytuł wywoływał u mnie skojarzenia ze wspomnieniami dojrzałych kobiet o utraconej miłości - jednak nie pytajcie mnie dlaczego, gdyż nie jestem w stanie tego wyjaśnić. A to opowieść z dreszczykiem, choć faktycznie mamy tutaj wątek wspomnień z nastoletnich lat. Muszę przyznać, że momentami odczuwałam nieprzyjemny...

Akcja powieści dzieje się w miasteczku pod Warszawą, gdzie wszyscy się znają. W pewien wieczór cztery nastolatki spotykają się na strychu, aby przeprowadzic inicjację przyjęcia jednej z nich do grupy. Następnego dnia okazuje się, że nowa członkini grupy Julia zaginęła. Po jakimś czasie dziewczyna wraca, ale niczego nie pamięta, oprócz tego że była więziona z czarnym workiem na głowie. Niedługo potem zostaje zamordowana druga dziewczyna.
Kto był porywaczem? Czy ktoś poluje na przyjaciółki? Śledztwo oprócz policji prowadzi jedna z dziewczyn, a rozwiązanie zagadki znajduje się na ostatniej stronie książki!
Albena Grabowska po raz kolejny udowodniła mi, że świetnie czuje się w różnych gatunkach literackich.
Polecam🤓

Akcja powieści dzieje się w miasteczku pod Warszawą, gdzie wszyscy się znają. W pewien wieczór cztery nastolatki spotykają się na strychu, aby przeprowadzic inicjację przyjęcia jednej z nich do grupy. Następnego dnia okazuje się, że nowa członkini grupy Julia zaginęła. Po jakimś czasie dziewczyna wraca, ale niczego nie pamięta, oprócz tego że była więziona z czarnym workiem...

Ta książka jest moim pierwszym spotkaniem z twórczością tej autorki i przyznam, że chciałam je jak najszybciej zakończyć. Jest w tej książce tak duży ładunek bardzo negatywnych uczuć i czegoś tak niepokojącego, że czytałam najszybciej jak mogłam, żeby wyjść w końcu z tej strefy dyskomfortu. A ponieważ główny wątek nie został wyjaśniony to poczucie straconego czasu nasiliło się. Niestety przychylam się do negatywnych opinii innych czytelników, ale mimo to sięgnę po inne, lepiej ocenianie, książki tej autorki.

Ta książka jest moim pierwszym spotkaniem z twórczością tej autorki i przyznam, że chciałam je jak najszybciej zakończyć. Jest w tej książce tak duży ładunek bardzo negatywnych uczuć i czegoś tak niepokojącego, że czytałam najszybciej jak mogłam, żeby wyjść w końcu z tej strefy dyskomfortu. A ponieważ główny wątek nie został wyjaśniony to poczucie straconego czasu nasiliło...

Niestety rozczarowanie. A okładka i opis naprawdę zachęcały do przeczytania

Niestety rozczarowanie. A okładka i opis naprawdę zachęcały do przeczytania