Anonimowi Heretycy

Bardzo dobra książka, po którą polecam sięgnąć. Najbardziej urzekli mnie bohaterowie, którzy mimo swojego młodego wieku naprawdę zachowują się dojrzale (z małymi wyjątkami oczywiście). Podobało mi się w jaki sposób ze sobą rozmawiali nawet mimo różnic światopoglądowych. Zachowywali względem swoich przekonań szacunek i nie oceniali nikogo na ich podstawie. Wątek romantyczny był fajnym urozmaiceniem i dodał tej książce charakteru młodzieżowego.

Bardzo dobra książka, po którą polecam sięgnąć. Najbardziej urzekli mnie bohaterowie, którzy mimo swojego młodego wieku naprawdę zachowują się dojrzale (z małymi wyjątkami oczywiście). Podobało mi się w jaki sposób ze sobą rozmawiali nawet mimo różnic światopoglądowych. Zachowywali względem swoich przekonań szacunek i nie oceniali nikogo na ich podstawie. Wątek romantyczny...

Muszę przyznać, że jest to dosyć specyficzna młodzieżówka, pełna różnorodności, a także “młodzieńczej złości”, o ile można to tak nazwać. Bardzo podobał mi się fakt tego, że mimo tak skrajnie odmiennych celów oraz wierzeń życiowych, nasi główni bohaterowie potrafili się ze sobą dogadać. Wiele z przesłanek, które towarzyszyły im w trakcie buntu, były naprawdę racjonalne, bo czy każdy z nas nie powinien mieć szansy na normalne życie i pokazywanie siebie? Bo przecież nie robią oni żadnej krzywdy innym osobom tym, że są oni odmienni od większości. Należy również podkreślić, że przez historię się wręcz płynie. Ja osobiście słuchałam jej w audiobooku i jak nigdy - przesłuchałam go w dwa dni. Pod sam koniec byłam wręcz zaskoczona, że poszło to tak szybko. Wśród minusów podkreśliłabym fakt tego, że sama fabuła bardzo szybko ucieka z głowy. Nie jest zwyczajnie niczym nadzwyczajnym, ale na przysłowiowe odmóżdżenie? Jest naprawdę dobra. Jeżeli któreś z wydawnictw zdecyduje się na wydanie innych książek tej autorki, z chęcią po nie sięgnę.

Muszę przyznać, że jest to dosyć specyficzna młodzieżówka, pełna różnorodności, a także “młodzieńczej złości”, o ile można to tak nazwać. Bardzo podobał mi się fakt tego, że mimo tak skrajnie odmiennych celów oraz wierzeń życiowych, nasi główni bohaterowie potrafili się ze sobą dogadać. Wiele z przesłanek, które towarzyszyły im w trakcie buntu, były naprawdę racjonalne, bo...

6.5, ale nie ma tutaj połówek. A szkoda.
Bardzo sympatyczna książka. Nie wiedzieć czemu spodziewałam się czegoś innego i dużo gorzej napisanego.

6.5, ale nie ma tutaj połówek. A szkoda.
Bardzo sympatyczna książka. Nie wiedzieć czemu spodziewałam się czegoś innego i dużo gorzej napisanego.

Niesamowita jest młodzież w tej książce, a najbardziej niesamowite jest to, jak ze sobą rozmawiają mimo różnic światopoglądowych.

Niesamowita jest młodzież w tej książce, a najbardziej niesamowite jest to, jak ze sobą rozmawiają mimo różnic światopoglądowych.

Z jednej strony to książka warta uwagi, zawierająca pewną mądrość, aby nie podążać ślepo za innymi i myśleć samodzielnie, z drugiej jednak fabuła wydała mi się zbyt prosta. Porusza ważne tematy, między innymi tolerancji, szacunku i odmienności. Pokazuje, że nie należy wkładać wszystkich do jednej szuflady. Przeszkadzało mi to, że jedyną cechą części bohaterów było to w co wierzą. Nie uważam, że jest to zła książka, z pewnością można ją ocenić jako dobrą, szczególnie dla młodszych czytelników. Lekki styl pisania autorki sprawił, że przyjemnie się ją czytało, ale to wszystko. Jakoś nie mogę trafić na młodzieżówkę, w której bym się zakochała.

Z jednej strony to książka warta uwagi, zawierająca pewną mądrość, aby nie podążać ślepo za innymi i myśleć samodzielnie, z drugiej jednak fabuła wydała mi się zbyt prosta. Porusza ważne tematy, między innymi tolerancji, szacunku i odmienności. Pokazuje, że nie należy wkładać wszystkich do jednej szuflady. Przeszkadzało mi to, że jedyną cechą części bohaterów było to w co...

"Kościół to ludzie, a ludzie popełniają błędy".

To nie jest książka o herezji religijnej czy przewracaniu ogólnie przyjętego porządku. Za to, jest to pozycja, w której młodzi ludzie próbują odnaleźć swoje miejsce w świecie. Dorastając poznają siebie i środowisko, w którym żyją na nowo. Zaczynają dostrzegać mankamenty rzeczywistości, sprzeczności, ale także możliwości ich zmiany. Mają świadomość, że głos dzieci i młodzieży też może się liczyć. To od nich zależy, czy zgodzą się na niesprawiedliwość, czy wzniecą bunt.

Piękna książka o sile przyjaźni, miłości do drugiego człowieka i Boga/bogów. Pokazuje, jak wiele może zdziałać sama obecność drugiej osoby w naszym życiu i jak często tego nie doceniamy.

"Kościół to ludzie, a ludzie popełniają błędy".

To nie jest książka o herezji religijnej czy przewracaniu ogólnie przyjętego porządku. Za to, jest to pozycja, w której młodzi ludzie próbują odnaleźć swoje miejsce w świecie. Dorastając poznają siebie i środowisko, w którym żyją na nowo. Zaczynają dostrzegać mankamenty rzeczywistości, sprzeczności, ale także możliwości ich...

Spotkałem się z opinię, że książka niepochlebnie wyraża się o katolicyzmie jednak nic bardziej mylnego. Wraz z głównym bohaterem odkrywamy wprawdzie elementy hipokryzji wiary jako takiej, ale bez obrażania jej w żaden sposób.
Sama książka, fabuła prosta, bardzo łatwa, momentami mało spójna i dziecinna.

Spotkałem się z opinię, że książka niepochlebnie wyraża się o katolicyzmie jednak nic bardziej mylnego. Wraz z głównym bohaterem odkrywamy wprawdzie elementy hipokryzji wiary jako takiej, ale bez obrażania jej w żaden sposób.
Sama książka, fabuła prosta, bardzo łatwa, momentami mało spójna i dziecinna.

Wcale nie uważam, by książka podeszła do katolicyzmu w bardzo nietolerancyjny sposób. Mamy chłopaka, który nie wierzy i jedynie często wytyka hipokryzję tej religii. Myślę, że właśnie taki był cel książki- bohater, który się buntuje przeciwko niesprawiedliwemu systemu katolickiej szkoły. A to, że przy okazji okazuje się, że katolicyzm zawiera sporo hipokryzji, to już inna sprawa.
Mi książka bardzo się spodobała. Pokazuje, że czasem warto przeciwstawić się zasadom, które nam nie pasują.

Wcale nie uważam, by książka podeszła do katolicyzmu w bardzo nietolerancyjny sposób. Mamy chłopaka, który nie wierzy i jedynie często wytyka hipokryzję tej religii. Myślę, że właśnie taki był cel książki- bohater, który się buntuje przeciwko niesprawiedliwemu systemu katolickiej szkoły. A to, że przy okazji okazuje się, że katolicyzm zawiera sporo hipokryzji, to już inna...

Ciekawa, wciągająca, nieodkładalna.
Młodzieżówka, a mimo to angażująca.
Polecam.

Ciekawa, wciągająca, nieodkładalna.
Młodzieżówka, a mimo to angażująca.
Polecam.

Książka, w której słowo klucz stanowi wiara, jednak wiara rozumiana na tyle sposób ile ludzi na świecie, ponieważ nieważne w co wierzymy, dla każdego powinno się znaleźć miejsce na świecie.
Michael jest ateistą i w wyniku ciągłych przeprowadzek ze względu na pracę ojca, trafia do katolickiej szkoły świętej Klary. Już pierwszego dnia zyskuje przyjaciół, z którymi będzie tworzył klub Anonimowych Heretyków. Pomimo szkoły katolickiej, poznane przez niego osoby nie są typowymi katolikami. W grupie znajduje się żyd, dziewczyna wiary politeistycznej, unitarianin oraz dziewczyna, która chce zostać księdzem. Niesamowita mieszanka osób, która wspólnie zacznie działać w imię prawdy zatajanej przez szkołę. Prawdy, która istnieje w naszym świecie nie od dziś, jednak kościół nadal uważa ją za hańbiącą i niemającą prawa wyjść na świat.
Ta historia pokazuje, że wiara wcale nie musi dotyczyć tylko Boga. Świat nie musi opierać się tylko i wyłącznie na wierzę katolickiej, ponieważ to, że ktoś nie wierzy w Boga nie znaczy, że w nic nie wierzy. Wierzymy w miłość, w siebie, w rzeczy, których nie potrafimy pojąć, a jednak wiemy, że są prawdziwe.
To, że nie wierzymy w Boga nie umniejsza naszej osobie, nie sprawia, że nagle każdy nasz krok jest skażony złem.
Michael po przeczytaniu Biblii stał się lepszym człowiekiem, zmienił nieco swoje postępowanie, ale nadal nie uwierzył w Boga.
Wiara ma wszechstronne znaczenie i tylko my decydujemy, jak ją ukierunkujemy.

Książka, w której słowo klucz stanowi wiara, jednak wiara rozumiana na tyle sposób ile ludzi na świecie, ponieważ nieważne w co wierzymy, dla każdego powinno się znaleźć miejsce na świecie.
Michael jest ateistą i w wyniku ciągłych przeprowadzek ze względu na pracę ojca, trafia do katolickiej szkoły świętej Klary. Już pierwszego dnia zyskuje przyjaciół, z którymi będzie...