Christine

Cześć. Stephen King na chwilę wraca. Serdecznie zapraszam po krótką opinie. Ale ogólnie rzecz biorąc historia jest super.

Autor: Stephen King.
Tytuł: Christine.
Przeczytano stron: 830.
Wydawwnictwo: Prószyński I S-ka.

Opinia:

Christine. Co tutaj się działo. Od samego początku ta historia mnie ciekawiła. Jest naprawdę super.
Arnie ma dopiero 17 lat i zafascynował się w Christine, w pewnym starym samochodzie, który kupuje od starszego Pana. Jego przyjaciel go przed tym autem przestrzega. Nie wie, że auto ma w sobie złą moc. Ale ten chłopak się w tym aucie zakochał jak we własnej dziewczynie. Co się dalej działo w tej historii, tego Wam nie zdradzę. Moja ocena to: 1000 /1000 punktów. Kingowi nie będę ich zaniżać. Polecam.

Pozdrawiam Was serdecznie. 😯

Cześć. Stephen King na chwilę wraca. Serdecznie zapraszam po krótką opinie. Ale ogólnie rzecz biorąc historia jest super.

Autor: Stephen King.
Tytuł: Christine.
Przeczytano stron: 830.
Wydawwnictwo: Prószyński I S-ka.

Opinia:

Christine. Co tutaj się działo. Od samego początku ta historia mnie ciekawiła. Jest naprawdę super.
Arnie ma dopiero 17 lat i zafascynował się w...

Stephen King — kto nie zna tego autora❓

Długo musiałam się przekonywać do samego autora i ta książka kompletnie nie była strzałem w dziesiątkę. Nużąca, za długa i z kiepskim zakończeniem. Motyw morderczego samochodu według kompletnie nieudany i przerysowany. Odkładałam ją na półkę kilkukrotnie. Mówiąc krótko - zmęczyła mnie 😅

Po tylu znakomitych recenzjach i zachwytach samym autorem myślałam, że wyrwie mnie z butów, a tu raczej układała mnie do snu 😴

To tylko potwierdza, że ile ludzi, tyle opinii 📕📚

Stephen King — kto nie zna tego autora❓

Długo musiałam się przekonywać do samego autora i ta książka kompletnie nie była strzałem w dziesiątkę. Nużąca, za długa i z kiepskim zakończeniem. Motyw morderczego samochodu według kompletnie nieudany i przerysowany. Odkładałam ją na półkę kilkukrotnie. Mówiąc krótko - zmęczyła mnie 😅

Po tylu znakomitych recenzjach i zachwytach...

Stawiam wyzwanie! Niech ktoś napisze trzymającą w napięciu historię o zbuntowanej i krwiożerczej pralce! Albo psychicznie chorej, szalonej sokowirówce! A może psychopatyczna, seryjnie mordercza elektryczna hulajnoga!
Jeśli ktoś byłby w stanie to zrobić, to właśnie King.

Będąc małym berbeciem, wydawało mi się ze samochody jeżdżą same, nie widziałem za szybą kierowców tylko szarą złowieszczą pustkę, która przerażała mój niewinny wtedy umysł. Nie wiem, czy to popularność przyciemnianych szyb w latach 90-tych, czy samochody po prostu były zbyt szybkie dla mojego małoletniego oka, a może to wina naiwnej dziecięcej wyobraźni (pewnie to ostatnie). Gdyby jednak ktoś wtedy przeczytał mi na dobranoc "Christine" byłbym w stanie wziąć tą historię za fakt objawiony i pewnie nigdy w życiu nie wsiadł bym już do samochodu.

Groza tej powieści nie wynika wszakże z samego faktu morderczego pojazdu, ani nawet sposobu w jaki "Christine" poluje na swoje ofiary. To zgrabne rozwiązania fabularne, ale najbardziej przerażające są w tym wszystkim uczucia i psychologiczne uwarunkowania tak typowe dla człowieka - zaborcza zazdrość mylona z miłością, przechodząca stopniowo, ale bardzo szybko w obsesyjną potrzebę kontroli - takie relacje łączą ostatecznie Plymoutha Fury z Arnim, samochód z dorastającym chłopakiem, napastliwą kobiecość Christine z młodzieńczą uległością i podatnością na wpływy głównego bohatera.

Wraz z postępem fabuły dusza Christine nabiera demonicznego charakteru, a dusza i osobowość Arniego karłowacieje, mutuje, przeobraża się w zgniłą namiastkę człowieczeństwa. Całą ta historia piekielnego związku jest wyśmienicie przedstawiona, co tylko pokazuje, że właśnie do tego typu obrazów najlepiej pasuje styl Kinga, językowo prosty, w wydźwięku sąsiedzki, gawędziarski, osadzony mocno w popkulturze, napakowany ironią, trochę cyniczny.

Stawiam wyzwanie! Niech ktoś napisze trzymającą w napięciu historię o zbuntowanej i krwiożerczej pralce! Albo psychicznie chorej, szalonej sokowirówce! A może psychopatyczna, seryjnie mordercza elektryczna hulajnoga!
Jeśli ktoś byłby w stanie to zrobić, to właśnie King.

Będąc małym berbeciem, wydawało mi się ze samochody jeżdżą same, nie widziałem za szybą kierowców tylko...

Nie jestem wielką fanką motoryzacji. Samochód ma mnie zawieźć z miejsca A do miejsca B, mało palić i jak najrzadziej się psuć. Wiem jednak, że wielu jest fanów czterech kółek, którzy o modelach, przyspieszeniu do 100km/h i tuningu auta są w stanie rozmawiać godzinami. Nie moja bajka, nie mój film.
Dlatego tak długo zwlekałam z sięgnięciem po książkę Stephena Kinga "Christine", którego tytułowym bohaterem a właściwie bohaterką jest plymouth fury rocznik 1958.
Pozycja ta utwierdziła mnie w przekonaniu, że wyobraźnia autora nie ma granic. Krwiożerczy samochód, pałający rządzą zemsty wydawać się może pomysłem co najmniej ryzykowanym. W tym przypadku jednak Christine to "istota", która nie w sobie nic z groteski. Tajemnicze auto budzi w czytelniku autentyczną grozę, jest jak Nemezis wymierzająca sprawiedliwość: bez wahania i litości.
Kiedy Arnie Cunningham natknął się na stare, zdezelowane auto wystawione na sprzedaż poczuł, że musi ono należeć do niego. Ten zakompleksiony, wycofany chłopak zakochał się w samochodzie, którego poprzedni właściciel nazwał imieniem Christine. Mimo ostrzeżeń jedynego przyjaciela decyduje się on na zakup samochodu, które tylko z pozoru jest zwykłym autem. Christine bowiem to narzędzie zbrodni, które eliminuje z zimną krwią wrogów i osoby nieprzychylne jej i nowemu właścicielowi. Zagrożeni są rodzice Arniego, niechętni nowemu zakupowi, jego szkolni koledzy, a nawet dziewczyna i najlepszy przyjaciel.

"Christine" to 100% Kinga w Kingu. To wciągająca powieść zawierająca w sobie elementy grozy, ze świetnie skonstruowaną fabułą i zaskakującym zakończeniem. To historia o przyjaźni, potrzebie bezwarunkowej akceptacji i pasji, która może przerodzić się w obsesję. Dwójka młodych bohaterów wchodzących powoli w dorosłe życie to postacie z krwi i kości, do których czuje się sympatię, choć nie zawsze zgadza się z ich wyborami. To jedna z bardziej znanych książek autora wymieniana jednym tchem ze "Lśnieniem", "Smętarzem dla zwierzaków" czy "Carrie". Tym którzy jeszcze jej nie czytali serdecznie polecam!

Audiobook (czytał Krzysztof Plewako-Szczerbiński).

Nie jestem wielką fanką motoryzacji. Samochód ma mnie zawieźć z miejsca A do miejsca B, mało palić i jak najrzadziej się psuć. Wiem jednak, że wielu jest fanów czterech kółek, którzy o modelach, przyspieszeniu do 100km/h i tuningu auta są w stanie rozmawiać godzinami. Nie moja bajka, nie mój film.
Dlatego tak długo zwlekałam z sięgnięciem po książkę Stephena Kinga...

Miłość i fascynacja rzeczami, tak się kończy. Przeraża, wstrząsa, rzuca na kolana.

Polecam

Miłość i fascynacja rzeczami, tak się kończy. Przeraża, wstrząsa, rzuca na kolana.

Polecam

Potrzebowałem czegoś lekkiego do przeczytania i ta książka idealnie się do tego nadała. Bardzo fajna historia, w której nieco zmieniłbym zakończenie, ale dobrze wiem, że King wiele rzeczy lubi robić po swojemu wbrew oczekiwaniom czytelników. Teraz muszę sobie odkurzyć film, który obejrzałem jako dzieciak, bo chyba różnił się znacznie od literackiego pierwowzoru.

Potrzebowałem czegoś lekkiego do przeczytania i ta książka idealnie się do tego nadała. Bardzo fajna historia, w której nieco zmieniłbym zakończenie, ale dobrze wiem, że King wiele rzeczy lubi robić po swojemu wbrew oczekiwaniom czytelników. Teraz muszę sobie odkurzyć film, który obejrzałem jako dzieciak, bo chyba różnił się znacznie od literackiego pierwowzoru.

Nie jest to jakaś wybitna książka, ale warto po nią sięgnąć. Nawet jeśli nie przypadnie wam do gustu motyw samochodu-mordercy to docenicie ją za inne rzeczy. Za powrót do młodości, za siłę przyjaźni i miłości. Za szaleństwo na punkcie auta.

Nie jest to jakaś wybitna książka, ale warto po nią sięgnąć. Nawet jeśli nie przypadnie wam do gustu motyw samochodu-mordercy to docenicie ją za inne rzeczy. Za powrót do młodości, za siłę przyjaźni i miłości. Za szaleństwo na punkcie auta.

Nie jest to wybitne ani tym bardziej straszne, ale ma swój urok.

Nie jest to wybitne ani tym bardziej straszne, ale ma swój urok.

Z uwagi na wydanie dwutomowe tutaj kilka słów odnośnie zakończenia całej historii.

King jak już zdążyłam się przekonać także i w tej książce zrobił otwarte zakończenie całej historii.
Oczywiście brak też sielankowego zakończenia opowieści w stylu pokonałeś smoka to będziesz żyć długo i szczęśliwie.

Po latach posiadania książki, znacznego smaku nabiera z wiekiem.

Z uwagi na wydanie dwutomowe tutaj kilka słów odnośnie zakończenia całej historii.

King jak już zdążyłam się przekonać także i w tej książce zrobił otwarte zakończenie całej historii.
Oczywiście brak też sielankowego zakończenia opowieści w stylu pokonałeś smoka to będziesz żyć długo i szczęśliwie.

Po latach posiadania książki, znacznego smaku nabiera z wiekiem.

Bardzo długo to wydanie książki leżało u mnie w bibliotece.
Jak widać musiałam dojrzeć do przeczytania tej książki.
Kto by pomyślał, że opowieść o morderczy samochodzie może mnie tak zaciekawić.
King jest mistrzem horroru. Nie wszystkie jego książki czyta się z łatwością. Warto się jednak przekonać. Ja zobaczyłam, że im jestem starsza tym bardziej doceniam pióro pisarza.

A co do samej książki... To była miłość od pierwszego wejrzenia. Siedemnastoletni Arnie Cunningham zobaczył Christine i zdecydował, że musi ona należeć do niego. Rodzice, dziewczyna, najlepszy przyjaciel i wrogowie Arniego przekonali się, co znaczy stanąć na drodze mściwej i bezlitosnej Christine. Bo Christine to nie kobieta. To siejący zło i śmierć Plymouth fury rocznik 1958, samochód za którym siedzi LeBay.

Bardzo długo to wydanie książki leżało u mnie w bibliotece.
Jak widać musiałam dojrzeć do przeczytania tej książki.
Kto by pomyślał, że opowieść o morderczy samochodzie może mnie tak zaciekawić.
King jest mistrzem horroru. Nie wszystkie jego książki czyta się z łatwością. Warto się jednak przekonać. Ja zobaczyłam, że im jestem starsza tym bardziej doceniam pióro...