Przytul mnie

Piękna okładka i powieść.

Piękna okładka i powieść.

O tom pierwszy z biblioteki,oni ładnie się tulą.
I były tam mowy o Wyklętych,jeden był szpiclem UB,
Tam,też była przemoc domowa,czyli coś bardzo brzydki.Mi się podobała,książka.
Bo lubię główną bohaterkę ,ona czasem jest wybuchowa i ma porywczy charakter.
Ale wie,czego chcę.I jak ładna przyroda tam była.

O tom pierwszy z biblioteki,oni ładnie się tulą.
I były tam mowy o Wyklętych,jeden był szpiclem UB,
Tam,też była przemoc domowa,czyli coś bardzo brzydki.Mi się podobała,książka.
Bo lubię główną bohaterkę ,ona czasem jest wybuchowa i ma porywczy charakter.
Ale wie,czego chcę.I jak ładna przyroda tam była.

Miłość dopada każdego,czasami trzeba tylko definitywnie odciąć od siebie przeszłość.Ania po rozwodzie wraca do rodziców i zaczyna prace w szkole.Początki nie są łatwe.Były mąż nadal jest realnym zagrożeniem.Michał dostaje w spadku leśniczówkę.Przyjeżdża w swoje rodzinne strony.Ania i Michał spotykają się coraz częściej.Ania jednak nie pozwala zbliżyć się do siebie.Michał postanawia zawalczyć o miłość.Czy Ania poradzi sobie ze strachem przed mężem tyranem?Zawsze los daje nam szanse na szczęśliwe zakończenie,tylko czasami szczęściu trzeba pomóc.Historia bardzo ciekawie się czyta,jest wiele wątków historycznych.Jeśli chodzi o moją opinie książka powinna się zakończyć na pierwszej części.

Miłość dopada każdego,czasami trzeba tylko definitywnie odciąć od siebie przeszłość.Ania po rozwodzie wraca do rodziców i zaczyna prace w szkole.Początki nie są łatwe.Były mąż nadal jest realnym zagrożeniem.Michał dostaje w spadku leśniczówkę.Przyjeżdża w swoje rodzinne strony.Ania i Michał spotykają się coraz częściej.Ania jednak nie pozwala zbliżyć się do siebie.Michał...

książka bardzo fajna. trochę trzeba się skupić na czytaniu bo dużo wątków do ogarnięcia jest. Historie z czasów wojny dziadka Anki i powiązania Mirka są dość skomplikowane i musiałam je często powtarzać żeby zrozumieć. ale ogólnie książka ciekawa. polecam.

książka bardzo fajna. trochę trzeba się skupić na czytaniu bo dużo wątków do ogarnięcia jest. Historie z czasów wojny dziadka Anki i powiązania Mirka są dość skomplikowane i musiałam je często powtarzać żeby zrozumieć. ale ogólnie książka ciekawa. polecam.

"Przytul mnie" to książka, która wpadła w moje ręce trochę przez przypadek. Zaczęłam ją czytać i wciągnęła mnie bez reszty. Nie mogłam się od niej oderwać, a na jej czytanie poświęcałam każdą wolną chwilę. Przeczytałam ją bardzo szybko, a dopiero pod koniec zorientowałam się, że właściwie nieco odciągam moment w którym skończę ją czytać.
Wątek miłosny jest tylko jednym z kilku i co ważne nie jest to zupełnie przesłodzona miłość, a uczucie, które jest budowane na trudnych wydarzeniach z przeszłości z którymi bohaterowi muszą sobie poradzić. Ponadto w książce Pani Moniki można znaleźć ciekawe opisy wydarzeń z czasów okupacji sprytnie wplecione w całość opowieści. Mnogość wątków jest fascynująca począwszy od głównych bohaterów, czyli uczucia Ani i Michała, przez sytuację rodzinną Ani aż po wątki związane z innymi bohaterami opowiadania. Według mnie każdy z nich równie ciekawy.
Książka z pewnością trafi na mają półkę w kategorii "Ulubione", a Pani Monika Rebizant-Siwiło do grona jednych z ciekawszych, polskich autorów. Dzięki "Przytul mnie" zdajemy sobie sprawę, że na prawdziwą i szczęśliwą miłość nigdy nie jest za późno, a wiele wydarzeń ma miejsce, kiedy najmniej się ich spodziewamy. Książkę polecam w 100% i przyznaję, że z chęcią przeczytam kolejną w której wydarzenia przedstawione są z perspektywy Michała.

"Przytul mnie" to książka, która wpadła w moje ręce trochę przez przypadek. Zaczęłam ją czytać i wciągnęła mnie bez reszty. Nie mogłam się od niej oderwać, a na jej czytanie poświęcałam każdą wolną chwilę. Przeczytałam ją bardzo szybko, a dopiero pod koniec zorientowałam się, że właściwie nieco odciągam moment w którym skończę ją czytać.
Wątek miłosny jest tylko jednym z...

Bardzo miła, romantyczna wzruszająca powieść. Na jeden wieczór.Polecam!

Bardzo miła, romantyczna wzruszająca powieść. Na jeden wieczór.Polecam!

Jedna z tych książek, którą się naprawdę przyjemnie czyta i od początku czuje się sympatię do głównych bohaterów :-) może i jest banalna, ale jakże dobrze odrywa nas od "miastowego" życia, a przenosi w wiejskie klimaty ż wszelkimi "plusami " i "minusami" tamtejszego życia... polecam :-)

Jedna z tych książek, którą się naprawdę przyjemnie czyta i od początku czuje się sympatię do głównych bohaterów :-) może i jest banalna, ale jakże dobrze odrywa nas od "miastowego" życia, a przenosi w wiejskie klimaty ż wszelkimi "plusami " i "minusami" tamtejszego życia... polecam :-)

Szybko połknęłam, zachęcam gorąco. Chociażby dla tych niewiarygodnych rozgrywanych w Puszczy Solskiej historii z partyzantami, które akurat są podobno autentyczne. Niosą wiele wyjaśnień, co do najstarszych mieszkańców Lipska i pobliskich Brzezin. Wkradają się zatem klimaty walki z powojennym ustrojem. Podsumowując, można się pośmiać, można się rozpłakać.

Szybko połknęłam, zachęcam gorąco. Chociażby dla tych niewiarygodnych rozgrywanych w Puszczy Solskiej historii z partyzantami, które akurat są podobno autentyczne. Niosą wiele wyjaśnień, co do najstarszych mieszkańców Lipska i pobliskich Brzezin. Wkradają się zatem klimaty walki z powojennym ustrojem. Podsumowując, można się pośmiać, można się rozpłakać.

Oto ona. Anka Jabłońska, 27 lat, rozwódka z bolesną przeszłością i bez przyszłości. Przynajmniej o sobie tak myśli. Po rozstaniu z okrutnym, stosującym przemoc domową mężem, powraca do rodzinnego domu. Pracuje w szkole, jednak tej pracy nie lubi, środowisko nauczycielskie okazuje się być mało sympatyczne i o dziwo pełne konkurencji i złośliwości. Ania stara sobie ułożyć życie na nowo. Czy nowy, sąsiad, a znajomy z dzieciństwa, Michał, jej w tym pomoże? Czy złe wspomnienia odejdą w zapomnienie?

Miejscami fabuła jest do bólu przewidywalna, by nie rzec, banalna. Szczególnie widoczne jest to w wątku romansowym- monotonne kłótnie, powroty, rozstania. W efekcie powieść nie poruszyła mnie w jakiś znacznym stopniu, choć na uwagę zasługuje fakt poruszenia tematu przemocy domowej i ukrywania tego przez ofiary- chociaż z kolei w dziwny sposób on się „rozwiązuje”. Ciekawym także wątkiem jest historia dziadka Ani z czasów wojny, partyzanckiej walki, pojęcia zdrady i lojalności. Dostaniemy tu również szczyptę sekretów rodzinnych, z którymi ciężko się podzielić z bliskimi, oprócz miłości występuję też przyjaźń, gdzie dobrze się z daną osobą rozmawia oraz pomoc drugiej osobie. Kiedy wydaje się, że jest już dobrze, nagle dzieje się coś, nad czym bohaterowie nie panują.

Mimo tych niedociągnięć, nie mogę stwierdzić, że książka jest zła. Oceniłabym ją raczej jako mocno przeciętną, ma dobre i słabe strony. Myślę, że fani historii obyczajowo- miłosnych znajdą w niej coś dla siebie.

Oto ona. Anka Jabłońska, 27 lat, rozwódka z bolesną przeszłością i bez przyszłości. Przynajmniej o sobie tak myśli. Po rozstaniu z okrutnym, stosującym przemoc domową mężem, powraca do rodzinnego domu. Pracuje w szkole, jednak tej pracy nie lubi, środowisko nauczycielskie okazuje się być mało sympatyczne i o dziwo pełne konkurencji i złośliwości. Ania stara sobie ułożyć...

Świetns obyczajówka.Lekkie pióro autorki i emocje, które wywołują i uśmiech, i wzruszenie powodują,że nie sposób się od niej oderwać.

Świetns obyczajówka.Lekkie pióro autorki i emocje, które wywołują i uśmiech, i wzruszenie powodują,że nie sposób się od niej oderwać.