Jesteśmy społecznością, która kocha książki

"𝙿𝚘𝚖𝚘𝚌 𝙳𝚘𝚖𝚘𝚠𝚊" Freida McFadden 4,75/5 ♧ Na początku mojej recenzji chciałabym zaznaczyć, że nie zwykłam czytać kryminałów. Jest to jedna z niewielu książek o tym gatunku, którą postanowiłam przeczytać. Dowiedziałam się o niej dzięki Zuzi z zaksiążkowanych i w sumie to jej recenzja przekonała mnie do zakupy. ♧ „Pomoc domowa” to opowieść z wieloma plot twistami. Kiedy byłam przekonana, że już coś odgadłam lub czytałam myśląc, że zakończenie jest oczywiste, nagle autorka wyskakiwała z czymś tak absurdalnie dalekim od moich założeń, że resztę stron czytałam z otwartą buzią. ♧ Książka napisana jest przyjemny i prostym stylem pisania, dzięki czemu czyta się ją bardzo szybko. Ja sama przeczytałam całość w niecałe trzy dni, co tylko pokazuję jak bardzo wciągająca jest to historia. ♧ Mimo tego, że jest to kryminał, było sporo momentów, na których się zaśmiałam. Pokochałam główną bohaterkę za jej charakter i nieszablonowość. ( Chociaż na końcu delikatnie się jej przeraziłam) Często niestety mierzymy się w książkach z irytującymi i niezbyt inteligentnymi głównymi bohaterkami, ale zapewniam, że w „Pomoc domowa” tego nie znajdziecie. ♧ Millie musiała zmierzyć się z ogromnymi trudnościami w przyszłości. Spędziła kilka lat w więzieniu. A najlepsze jest to, że powód jej pobytu dowiadujemy się dopiero pod koniec książki. Jest bardzo silna, odważna, a przede wszystkim sprytna. Przez jej zachowanie na końcu pierwszego tomu, zakochałam się w niej jeszcze bardziej. ♧ Momentami czytając przechodziły mnie takie dreszcze jakbym naprawdę była na miejscu Millie i nie potrafiła wydostać się z małego pokoju. Przeżywałam z nią strach, stres, ale i też te bardziej satysfakcjonujące momenty. (a szczególnie ten jeden moment na końcu, który musicie już sami przeczytać) ♧ Jeśli skusicie się na przeczytanie, to śmiało piszcie do mnie na pv, bo czuję silną potrzebę podzielenia się z kimś moimi przemyśleniami. ♧ I naprawdę mogę się z wami założyć, że zaczynając „Pomoc domowa” nie wpadniecie na jej zakończenie. "𝘞𝘪𝘦𝘥𝘻𝘪𝘢ł𝘢𝘮, ż𝘦 𝘵𝘰 𝘣𝘺ł𝘰 𝘻𝘣𝘺𝘵 𝘱𝘪ę𝘬𝘯𝘦, 𝘣𝘺 𝘮𝘰𝘨ł𝘰 𝘣𝘺ć 𝘱𝘳𝘢𝘸𝘥𝘻𝘪𝘸𝘦"