Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Niemal każdy zna filmy w reżyserii Juliusza Machulskiego. Bardzo lubię jego filmy, więc z ogromną ciekawością i jeszcze większymi oczekiwaniami sięgnęłam po jego powieść.
Jest 13 sierpnia 1961 roku. Jeremi Felicki świeżo upieczony kierowca w II Departamencie MSW niespodziewanie ma zawieźć ministerialną delegację do siedliska Gadastruga na Kaszubach. Właśnie tam pułkownik Henke i major Poletyło mają wręczyć Order Budowniczych PRL towarzyszowi Podkalickiemu. Niestety przed wręczeniem medalu, obsługa siedliska znajduje zwłoki towarzysza w schronie przeciwatomowym. A nad nim wiszącą małpę.

Ta książka to świetny kryminał retro, do tego oparty na "zasadzie tzw. jednego pokoju". Tu każdy przebywający w siedlisku jest podejrzany i ma swoje tajemnice. Krok po kroku, na jaw wychodzą kolejne smaczki i absurdy tamtych czasów, a całość okraszona jest licznymi anegdotami i nawiązaniami do kultury i sztuki. Temu wszystkiemu towarzyszy świetny, lekko absurdalny humor.

emocje logiczne.blogspot.com
IG:@mamazaczytana

Niemal każdy zna filmy w reżyserii Juliusza Machulskiego. Bardzo lubię jego filmy, więc z ogromną ciekawością i jeszcze większymi oczekiwaniami sięgnęłam po jego powieść.
Jest 13 sierpnia 1961 roku. Jeremi Felicki świeżo upieczony kierowca w II Departamencie MSW niespodziewanie ma zawieźć ...

Rozwiń

Zwiń

Bardzo rzadko sięgam po książki z gatunku fantasy i science fiction. Jakoś nie kupuję tych stworzonych światów, nie trafiają do mnie. Co jakiś czas próbuję jednak czegoś nowego...ale cóż ta pozycja trafia na listę książek porzuconych w trakcie czytania.
Główna bohaterka Marika nadal ma w pamięci ślad, kiedy to bogowie żyli obok ludzi. Dziś jest zwykłą policjantką w małym miasteczku, w którym ludzie i "nieludzie" są dla siebie życzliwi.
Niestety, ale zupełnie nie mogłam wejść w stworzony przez autorkę świat. Zwyczajnie nie przypadł mi do gustu. Nie wiem czy to kwestia tego, że nie jest to mój ulubiony gatunek, czy kwestia samej książki. Stąd brak mojej zwyczajowej oceny opartej na kolorach, która mogłaby być w tym wypadku krzywdząca. Dobrnęłam do 90 stron i odpuściłam. Niestety, ale do tego momentu nie zaintrygowały mnie nawet zagadki kryminalne. Zabrakło tej iskry, która sprawiłaby, że ten inny świat by mnie pochłonął. ( a bywały historie fantasy, którymi byłam zachwycona).

emocje logiczne.blogspot.com
IG:@mamazaczytana

Bardzo rzadko sięgam po książki z gatunku fantasy i science fiction. Jakoś nie kupuję tych stworzonych światów, nie trafiają do mnie. Co jakiś czas próbuję jednak czegoś nowego...ale cóż ta pozycja trafia na listę książek porzuconych w trakcie czytania.
Główna bohaterka Marika nadal ma w p...

Rozwiń

Zwiń

Czy lubicie czytać kryminały z bardzo rozbudowaną warstwą obyczajową? Ja bardzo lubię takie książki.
W studzience kanalizacyjnej na osiedlu w Łodzi, zostają znalezione zwłoki kobiety. Do sprawy zostaje przydzielony cieszący się niezbyt dobrą sławą policjant. Tropy prowadzą do firmy produkującej kosmetyki. Wszystko się gmatwa, kiedy prowadzący śledztwo zaczyna się spotykać z kobietą łudzącą podobną do ofiary.

Uważam, że był to całkiem udany debiut. Na początku było trochę chaotycznie i trudno było mi się połapać o co chodzi, ale potem wszystko już wskoczyło na właściwe tory. Finał całej intrygi okazał się dość zaskakujący, ale jednocześnie dobrze logicznie dopracowany.

Tak jak wskazywałam, książka ma bardzo rozbudowaną warstwę obyczajową, przez co cała historia zyskała, pomimo zbrodni, dużo ciepła. Jedyny zarzut mam co do wątku romansu, momentami dla mnie był zbyt wulgarnie, co zupełnie nie było tutaj potrzebne.

emocje logiczne.blogspot.com
IG:@mamazaczytana

Czy lubicie czytać kryminały z bardzo rozbudowaną warstwą obyczajową? Ja bardzo lubię takie książki.
W studzience kanalizacyjnej na osiedlu w Łodzi, zostają znalezione zwłoki kobiety. Do sprawy zostaje przydzielony cieszący się niezbyt dobrą sławą policjant. Tropy prowadzą do firmy produku...

Rozwiń

Zwiń

Muszę przyznać, że byłam bardzo ciekawa tej książki od momentu jej zapowiedzi. Rzadko mam okazję przeczytać kryminał napisany przez policjanta.
W brutalny sposób zostaje zamordowany naczelnik wydziału kryminalnego policji. Jego koledzy zrobią wszystko, żeby znaleźć sprawcę. Szczególnie zależy na tym Markowi Barczyńskiemu, który zmaga się z osobistymi problemami. U jego córki stwierdzono nawrót choroby nowotworowej, a on nie ma pieniędzy na leczenie. Z niespodziewaną propozycją przychodzi do niego tajemniczy Alfa.

Ta historia aż kipi emocjami. Nie będę ukrywać, że dla mnie najważniejszy był wątek związany z chorobą córki Barczyńskiego. Autor stworzył bohatera, któremu się współczuje i kibicuje, ale jednocześnie takiego, który w pewnym momencie wkurza, bulwersuje i rozczarowuje.

Bardzo podobał mi się sposób przedstawienia pracy policji, nie wiem na ile był przerysowany na potrzeby książki, ale ja właśnie tak wyobrażałam sobie zawsze ten klimat. Spotkałam się z zarzutami innych czytelników, że za dużo w tym wszystkim przekleństw. Ja, wielka przeciwniczka przeklinania w książkach, nie odebrałam tego w taki sposób. Przekleństwa akurat w tej książce, mi nie przeszkadzały, raczej budowały atmosferę.

Zakończenie pomimo pewnych moich domysłów, zaskakuje. Z niecierpliwością czekam na kolejną książkę autora.

emocje logiczne.blogspot.com
IG:@mamazaczytana

Muszę przyznać, że byłam bardzo ciekawa tej książki od momentu jej zapowiedzi. Rzadko mam okazję przeczytać kryminał napisany przez policjanta.
W brutalny sposób zostaje zamordowany naczelnik wydziału kryminalnego policji. Jego koledzy zrobią wszystko, żeby znaleźć sprawcę. Szczególnie z...

Rozwiń

Zwiń

A ja jak zwykle na opak.... Kiedy ta część serii jest przez większość czytelników oceniana, jako najlepsza, w mojej ocenie wypada najgorzej.
Ostatnia noc chińskiego roku, Chesca (która po odejściu Eleny Blanco kieruje specjalną brygadą hiszpańskiej brygady BAC) zamierza spędzić ten czas z Zaratem. Ten jednak ma inne plany. Chesca wychodzi sama na zabawę, w trakcie której poznaje tajemniczego mężczyznę. Następnego dnia znika bez śladu. Przyjaciele z brygady koniecznie muszą ją znaleźć.

Autorzy ukrywający się pod pseudonimem Carmen Mola przyzwyczaili mnie już w poprzednich częściach do wartkiej i wciągającej akcji z dużą dawką przemocy i brutalności. Muszę przyznać, że ta część jest chyba najbardziej zaskakująca i wciągająca. Ma również najbardziej osobisty wymiar dla wszystkich członków brygady, przez co potęguje emocje. To było bardzo dobre taktyczne zagranie autorów, dodatkowo wyśmienicie napisane. Jednocześnie stanowi to doskonałe wyjście do rozważań na temat moralności, tego jak potrafi być subiektywna w zależności od okoliczności.

W mojej jednak ocenie granica dobrego smaku została lekko przekroczona. "Mała" epatuje brutalnością niemal na każdym kroku, momentami jest po prostu obrzydliwie. Uważam, że było to po prostu niepotrzebne.

emocje logiczne.blogspot.com
IG:@mamazaczytana

A ja jak zwykle na opak.... Kiedy ta część serii jest przez większość czytelników oceniana, jako najlepsza, w mojej ocenie wypada najgorzej.
Ostatnia noc chińskiego roku, Chesca (która po odejściu Eleny Blanco kieruje specjalną brygadą hiszpańskiej brygady BAC) zamierza spędzić ten czas z ...

Rozwiń

Zwiń

Dawno nie czytałam takiej książki, po której zakończeniu mam więcej pytań niż odpowiedzi. Czy to znaczy, że to była zła książka? - w żadnym wypadku. Ta książka po prostu była dziwna, a ja uwielbiam takie klimaty.
Dwie pęknięte dusze. Evie - dziewczyna, która wie kiedy kłamiesz; znaleziona sześć lat temu dziewczynka, zaniedbana i głodna. Nikt jej nie szukał, do dziś nie wiadomo kim jest. Cyrus Haven - psycholog, który w dzieciństwie przeżył ogromną tragedię. A w tym wszystkim morderstwo młodej łyżwiarki.
Ta historia została opowiedziana z dwóch perspektyw. To tak naprawdę całkiem nieźle studium psychologiczne, którego siłą napędową jest poszukiwanie mordercy. Mamy tu do czynienia z bardzo ciekawym zabiegiem. Autor skupia się głównie na przeżyciach i analizie życia głównych bohaterów, a jednocześnie równolegle tak jakby z boku prowadzi wątek zbrodni. To właśnie ten wątek wpływa na dynamikę całej akcji. O ile, wątek kryminalny zostaje rozwiązany w całości, to jeśli chodzi o rozwiązanie "psychologicznych" wątków, to autor pozostawia te kwestie otwarte.
Nie byłabym oczywiście sobą, gdybym nie wytknęła jakiś błędów. Akurat w tym przypadku, nie mogę nic zarzucić autorowi, ale mam pewne zastrzeżenia co do tłumaczenia. Dawno nie spotkałam się z tak koszmarym użyciem feminatywów. O ile jestem jeszcze w stanie przełknąć "piekarkę", to przy "gościniach", a przede wszystkim "świadkini" włosy stawały mi dęba.

IG:@mamazaczytana

Dawno nie czytałam takiej książki, po której zakończeniu mam więcej pytań niż odpowiedzi. Czy to znaczy, że to była zła książka? - w żadnym wypadku. Ta książka po prostu była dziwna, a ja uwielbiam takie klimaty.
Dwie pęknięte dusze. Evie - dziewczyna, która wie kiedy kłamiesz; znaleziona ...

Rozwiń

Zwiń

Czy tworzycie sobie pewne wyobrażenia na temat twórczości autora? Od dłuższego czasu miałam w planach książki autorki , dlatego z przyjemnością sięgnęłam po tę pozycję. Zazwyczaj przy wyborze lektury, kieruje się właśnie autorem i tytułem. Rzadko czytam okładkowe opisy. Dlatego zaskoczeniem dla mnie było to, że jest to zbiór opowiadań.
Uważam, że opowiadania to wbrew pozorom bardzo trudna forma literacka i wyzwanie. Tu akurat wszystkie opowiadania mają wspólny mianownik - dintojra to zemsta.
Dokładnie tak wyobrażałam sobie twórczość autorki. To pewnego rodzaju literacki bunt, który nie bierze jeńców. Momentami niegrzecznie, ale nigdy wulgarnie. Kiedy trzeba krzyknąć, autorka nie owija w bawełnę, ale potrafi też wyciszyć zmysły. Wtedy wkrada się metaforyka i efemeryczność.
Bardzo ciężko mi się ocenia opowiadania, bo każde z nich tworzy odrębny byt. Wiadomo jedne były lepsze, drugie gorsze. Mnie najbardziej chyba spodobało się ostatnie tytułowe. Z przyjemnością sięgnę po dłuższe formy autorki.

IG:@mamazaczytana

Czy tworzycie sobie pewne wyobrażenia na temat twórczości autora? Od dłuższego czasu miałam w planach książki autorki , dlatego z przyjemnością sięgnęłam po tę pozycję. Zazwyczaj przy wyborze lektury, kieruje się właśnie autorem i tytułem. Rzadko czytam okładkowe opisy. Dlatego zaskoczenie...

Rozwiń

Zwiń

To będzie zupełnie inny wpis. Jestem dość specyficzną czytelniczką i przy wyborze książek kieruje się zazwyczaj autorem albo tytułem książki. Nauczona doświadczeniem rzadko czytam okładkowy opis, żeby nie psuć sobie zabawy z lektury.
Czytałam parę książek autorki, które mi się podobały, dlatego z radością zgłosiłam się do booktouru z książką, tym bardziej że nie kojarzyłam, żebym czytała książkę "Archer's Voice. Znaki miłości". Mam bardzo dobrą pamięć i po paru przeczytanych zdaniach, zaczęło mi w głowie świtać "Halo, ale ja już to czytałam". Obejrzałam z każdej strony okładkę, skrzydełka - żadnej informacji że książka była wydana pod innym tytułem, oprócz tego, że zawiera wcześniej niepublikowany fragment. Szybko sięgnęłam do czytnika i patrzę, że w rzeczywistości to stare poczciwe "Bez słów".

Całe szczęście, że to był tylko bt, ale strasznie bym się wkurzyła po zakupie książki, gdyby okazało się, że już ją mam, ale pod innym tytułem. Co prawda, parę razy słyszałam o praktyce, że książki wydane wcześniej, później zmieniają tytuły, ale uważam że z szacunku do czytelnika, taka informacja powinna się znaleźć na okładce.

emocje logiczne.blogspot.com
IG:@mamazaczytana

To będzie zupełnie inny wpis. Jestem dość specyficzną czytelniczką i przy wyborze książek kieruje się zazwyczaj autorem albo tytułem książki. Nauczona doświadczeniem rzadko czytam okładkowy opis, żeby nie psuć sobie zabawy z lektury.
Czytałam parę książek autorki, które mi się podobały, d...

Rozwiń

Zwiń