Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Koniec wojny to nie był koniec cierpienia. To nowy początek, ale niełatwy. Pełen bólu, niepewności i walki o siebie, najbliższych, o swoją godność, przyszłość, miejsce na świecie.
O tym przekonała się Ruth - Niemka, która była ślepo zapatrzona w Fuhrera i oddała mu dosłownie wszystko - wraz z ciałem, aby rodzić idealne, niemieckie dzieci. Już w pierwszej części widzieliśmy jak przeszła przemianę, teraz natomiast zaczyna się walka. A Niemce na polskich ziemiach nie jest łatwo.
Ruth musi się mierzyć zarówno ze swoim ciałem - chorobami, gwałtem, jak i z duszą. W jej głowie pojawiają się dylematy i rozterki, które pchają ja ku niebezpiecznemu.
Co okaże się ważniejsze dobro dzieci z Lebensborn? I co tak naprawdę jest teraz dla nich dobrem? Jaką decyzję podejmie Ruth i czy jest możliwy happy end?
Przekonajcie się sami, bo ta książka daje do myślenia.
Muszę jeszcze wspomnieć o piórze autorki. Jest naprawdę świetne. Pani Sabina tak czaruje słowem, że przez tak ciężką historie idzie się naprawdę lekko i kartki same się obracają. Sprawia że razem z bohaterami odczuwamy zarówno te dobre i złe emocje i że czujemy się tak jakbyśmy to my musieli dokonywać tych najcięższych wyborów.

Koniec wojny to nie był koniec cierpienia. To nowy początek, ale niełatwy. Pełen bólu, niepewności i walki o siebie, najbliższych, o swoją godność, przyszłość, miejsce na świecie.
O tym przekonała się Ruth - Niemka, która była ślepo zapatrzona w Fuhrera i oddała mu dosłownie wszystko - wra...

Rozwiń

Zwiń

Jest tu mnóstwo emocji - rozpacz rozdzierająca serce po starcie, zdrada kogoś kto miał być tym jedynym, rozczarowanie stratą przyjaźni, a do tego odpowiedzialność za rodzinę, którą się kocha. To wszystko w jednej chwili spada na barki Ember.

W tym samym momencie pojawia się również Josh, który wyciąga do niej pomocną dłoń zawsze kiedy tego potrzebuje. Staje się wsparciem i wybawieniem.

Chemię między bohaterami wyczuwa się dosłownie każdym skrawkiem duszy, więc nie dziwię się skąd ten tytuł. Ich dialogi, zbliżenia, przepychanki rozpalają zmysły i sprawiają że chce się więcej.

Radość przeplata się z bólem, jest śmiech i jest też miejsce na łzy. Porusza, boli, koi. Idealne new adult.

Jest tu mnóstwo emocji - rozpacz rozdzierająca serce po starcie, zdrada kogoś kto miał być tym jedynym, rozczarowanie stratą przyjaźni, a do tego odpowiedzialność za rodzinę, którą się kocha. To wszystko w jednej chwili spada na barki Ember.

W tym samym momencie pojawia się również Josh, ...

Rozwiń

Zwiń

mroczna strona pani Klaudii bardzo mi się podoba, a tą książką tylko potwierdziła, że dobrze wie co robi.

Naszą bohaterką jest Olga, której mąż 5 lat temu zaginął i został okrzyknięty bestią. Ale Olga w to nie wierzy. Dobrze zna swojego męża, jednak gdy koszmar wraca, pojawiają się wątpliwości...

Pani Klaudia wie jak budować napięcie. W każdym rozdziale czuć grozę i atmosferę niespodziewanego niebezpieczeństwa. Krótkie rozdziały z perspektywy mordercy sprawiają też, że jaśniejsza dla nas staje się motywacja, ale wprowadza niepokój i pojawiają się rozterki. Komu można zaufać? Kto jest zamieszany? Do tego niedomknięte sprawy z przeszłości tworzą w umyśle bohaterki ciągle wątpliwości i domysły, a świetna narracja sprawia że ta psychoza i nam się udziela.

Zakończenie - ja jak zwykle nie odgadłam finału, jednak zasianie ziarenka niepewności jest naprawdę świetne!
Polecam! Koniecznie czytajcie!

mroczna strona pani Klaudii bardzo mi się podoba, a tą książką tylko potwierdziła, że dobrze wie co robi.

Naszą bohaterką jest Olga, której mąż 5 lat temu zaginął i został okrzyknięty bestią. Ale Olga w to nie wierzy. Dobrze zna swojego męża, jednak gdy koszmar wraca, pojawiają się wątpli...

Rozwiń

Zwiń

Drugi tom - drugi rok nauki w szkole oszustów.
Ci sami fantastyczni bohaterowie, tylko nowe przygody, zagadki i wyzwania.

Ta książka ma naprawdę potterowski klimat. Jest ekipa, rywalizacja, chęć zdobywania wiedzy i przyjaźń ponad wszystko!

Gabriel i ekipa po wydarzeniach zeszłego roku chce dojść do prawdy i zdyskredytować Bezimiennych. Drogą do tego jest pokonanie tytułowego labiryntu, który ma w sobie wiele przeszkód i zagadek, a aby go przejść niezbędne okażą się zdolności każdego z ekipy.
Do tego dochodzi walka z włamaniem, nauka codziennych, fascynujących przedmiotów i przekonanie dyrektora, aby nie przenosił Penelope do innej szkoły.
Pojawiają się nowe fajne wątki i bohaterowie Val i Vilette, dzięki którym zakończenie staje się dramatyczne i ciężko doczekać się tego, co się wydarzy w kolejnym tomie.

Drugi tom - drugi rok nauki w szkole oszustów.
Ci sami fantastyczni bohaterowie, tylko nowe przygody, zagadki i wyzwania.

Ta książka ma naprawdę potterowski klimat. Jest ekipa, rywalizacja, chęć zdobywania wiedzy i przyjaźń ponad wszystko!

Gabriel i ekipa po wydarzeniach zeszłego roku ch...

Rozwiń

Zwiń

Autorka przedstawia bardzo ciekawą tezę - wszystko to, co czego doświadczamy w okresie prenatalnym - w brzuchu mamy - ma wpływ na to kim jesteśmy, jak się czujemy, jakie mamy traumy i jakie decyzje podejmujemy.
Najpierw podeszłam do tej tezy z dużą obojętnością czy nawet powściągliwością. Im dalej jednak zagłębiałam się w lekturę, tym bardziej się przekonywałam.
Marianna przekonuje nas swoją historią, niełatwą, bolesną. Dzięki temu pokazuje gdzie i jak patrzeć, na co zwracać uwagę i jak wrócić do przeszłości.
Dzięki temu przypominałam sobie różne sytuacje, anegdoty i niektóre rzeczy pięknie się ze sobą splatały.
To książka pełna zadumy, empatii, dzięki której można spróbować zrozumieć siebie.
Ale tak naprawdę, głęboko.

Autorka przedstawia bardzo ciekawą tezę - wszystko to, co czego doświadczamy w okresie prenatalnym - w brzuchu mamy - ma wpływ na to kim jesteśmy, jak się czujemy, jakie mamy traumy i jakie decyzje podejmujemy.
Najpierw podeszłam do tej tezy z dużą obojętnością czy nawet powściągliwością. ...

Rozwiń

Zwiń

Szalona, pewna siebie doktorantka, która unika zobowiązań i pracownik ochrony, były rugbista z romantyczną duszą.

Czy to może się udać?

Jak najbardziej!
A jeśli dodamy do tego związek na niby, przyjaźń zmieniająca się w miłość, cudowne relacje rodzinne to po prostu musi się udać!
Jednak Talia Hibbert urzekła mnie najbardziej swoim ciętym humorem i żarcikami, które sprawiały, że wybuchałam śmiechem, a pikantne odzywki i docinki sprawiały, że robiło się gorąco🔥
I właśnie to kontrastowe i niecodzienne zestawienie bohaterów sprawia, że akcja wciąga i bardzo dobrze się ją czyta.
Danika jest odważna, impulsywna, a równocześnie przenikliwa i twarda.
Zafir to jej przeciwieństwo - cichy, skryty, prostolinijny (ale nie prostacki!), a do tego dobry i oddany. Kiedy poznajmy ich historie, przeszłość, relacje po prostu nie da ich się nie lubić.
Czytałam też pierwszą część z serii o siostrach Brown i bardzo miłym (chociaż w sumie oczywistym) aspektem było to, że bohaterowie przewijali się w niektórych scenach. Jeżeli jednak chcecie zacząć czytać od tej części - również nie widzę przeszkód.
Ja natomiast z niecierpliwością i wypiekami na twarzy czekam na to co przytrafi się najmłodszej z sióstr.

Szalona, pewna siebie doktorantka, która unika zobowiązań i pracownik ochrony, były rugbista z romantyczną duszą.

Czy to może się udać?

Jak najbardziej!
A jeśli dodamy do tego związek na niby, przyjaźń zmieniająca się w miłość, cudowne relacje rodzinne to po prostu musi się udać!
Jednak ...

Rozwiń

Zwiń

"Miłość mojego życia" - to nie jest romans, co można by wywnioskować po tytule.
"Miłość mojego życia"- to nie jest też thriller, co sugerowałby opis.
Dla mnie to powieść obyczajowa, w której miłość odgrywa bardzo dużą rolę, jest motorem wszystkiego, co się wydarzy.
Brak tu jednak tego napięcia, oczekiwania, dreszczyku emocji tak charakterystycznego dla thrillerów.

Czy to znaczy, że mi się nie podobało?
Absolutnie nie!
To czytało się naprawdę dobrze, rozdziały są krótkie, akcja wciąga, narracja jest prowadzona z perspektywy dwóch osób - co dla mnie zawsze jest plusem. Chociaż trzeba przyznać, że są miejsca i opisy, które się dłużą. Również po połowie książka nabiera większej dynamiki i zaczyna pędzić.
Główni bohaterowie czyli Leo i Emma to małżeństwo z dziesięcioletnim stażem.
Jednak dopiero teraz zaczynają wychodzić sekrety przeszłości i tajemnice, które miały pozostać nieodkryte, a mogą zrujnować przyszłość.
Czy tym razem zwycięży miłość, czy można budować swój świat na kłamstwie bez konsekwencji?
Przekonajcie się sami!

"Miłość mojego życia" - to nie jest romans, co można by wywnioskować po tytule.
"Miłość mojego życia"- to nie jest też thriller, co sugerowałby opis.
Dla mnie to powieść obyczajowa, w której miłość odgrywa bardzo dużą rolę, jest motorem wszystkiego, co się wydarzy.
Bra...

Rozwiń

Zwiń

Czekałam na ten drugi tom i to bardzo, bo rozwiązań i ciągów dalszych mogło być mnóstwo!
A jak było?
Jak w życiu.
Czyli nic nie było proste.

Przyznaję, że najbardziej porwał mnie wątek Sabiny i Adriana. Ten typ człowieka jakim był Adrian - narcyz, manipulant, dla którego najważniejszy jest wizerunek, wzbudza wiele negatywnych emocji. A zakończenie toksycznej relacji nie jest prostą sprawą nawet dla mądrej, wykształconej kobiety jaką jest Sabina, dla której jakby nie było rozwody to chleb powszedni.
Dzięki Sabinie dostajemy również wątek szkolnej miłości, która odnajduje się po latach.

Natomiast Dawid i Kinga.
Ona tuż po rozstaniu, po zdradzie. On syn jej najlepszej przyjaciółki.
I ta gorąca noc ach!
Oboje udają że nic się nie wydarzyło i oboje nie mogą zapomnieć...
I nic dziwnego, emocje między nimi, strach czy się uda, strach przed utrata przyjaźni...miotały nimi o nie pozwalały myśleć racjonalnie.
Natomiast to co autorka serwuje na końcu...
Teraz nie mogę się doczekać trzeciego tomu!
Czytajcie, bo pióro Pani Kasi jest naprawdę świetne. Dzięki temu historia płynie i ani się nie obejrzymy a to już koniec!

Czekałam na ten drugi tom i to bardzo, bo rozwiązań i ciągów dalszych mogło być mnóstwo!
A jak było?
Jak w życiu.
Czyli nic nie było proste.

Przyznaję, że najbardziej porwał mnie wątek Sabiny i Adriana. Ten typ człowieka jakim był Adrian - narcyz, manipulant, dla którego najważniejszy je...

Rozwiń

Zwiń

12 listów na 12 miesięcy.
12 miesięcy po jej śmierci.
12 listów, które mają pomóc uporać się ze stratą i ruszyć dalej.

Ale czy to możliwe jeżeli miało się taka miłość jak Joshua i Lauren?
Miłość idealną, wyjątkową, która wypełnia każdy skrawek serca, a świadomość tego, że ta druga osoba jest sprawia, że wszystko staje się lepsze.

To książka o miłości - dzięki listom cofamy się w czasie, poznajemy początki związku, widzimy jak relacja się rozwijała, a uczucie kwitło. Bohaterom towarzyszymy też w tych najgorszych momentach - kiedy dowiadują się o nieuleczalnej chorobie i obserwujemy jak wpływa na codzienność.

Joshua to facet idealny. Ukierunkowany w 100% na żonę - jest zawsze kiedy go potrzebuje,wspiera, kocha, z pełnym zaangażowaniem spełnia jej zachcianki, stara sie wyprzedzać jej myśli i ulżyć w cierpieniu.

Nie raz się wzruszałam, bo wiadomo, że zawsze jest ciężko kiedy ktoś umiera, ale czym ta osoba jest młodsza tym wydaje się to bardziej niesprawiedliwe.
Myślami byłam przy Joshu rozumiałam jego ból i niechęć wracania do życia.

Bardzo podziwiałam Lauren - wiedziała, że nie ma dla niej ratunku i dzięki temu celebrowała życie - chciała wykorzystać je jak tylko mogła spełniać marzenia i spędzać czas z bliskimi.

I to jest właśnie coś co można wynieść z tej historii, być może banał - żyć tak jakby jutra miało nie być, tworzyć małe szczęścia i cieszyć się sobą.

Ps. Uwielbiam zakończenie ❤️

12 listów na 12 miesięcy.
12 miesięcy po jej śmierci.
12 listów, które mają pomóc uporać się ze stratą i ruszyć dalej.

Ale czy to możliwe jeżeli miało się taka miłość jak Joshua i Lauren?
Miłość idealną, wyjątkową, która wypełnia każdy skrawek serca, a świadomość tego, że ta druga osoba ...

Rozwiń

Zwiń

Już od samego początku zostajemy wciągnięci w mroczny klimat brudnych, patologicznych miejsc GOPu, do których normalny obywatel się nie zapuszcza.
Jest zbrodnia.
Nie jedna.
Przerażająca.
Tajemnicza.
Artystyczna.
Nie do rozwiązania.
Aż w końcu w akcie desperacji zostaje powołany zespół, który nie powinien powstać. Policjantów wydalonych ze służby, mających wiele na sumieniu.
Członkowie są różnorodni i nawet się nie lubią, co bardzo dodaje smaku i zaognia powieść jeszcze bardziej.
Jest on Rafał Lichy - dążący do autodestrukcji, pijaczyna, który jeden nałóg zastępuje drugim, a rozwiązanie sprawy staje się jego obsesją.
Zbrodnia jest zawiła i ciężko domyślić się zakończenia - jednak jest ono dobrze przemyślane a wszystkie kropki w końcu się łączą. Oprócz tego jest dość dużo erotycznych scen, a także wątki kibolskie.
Tu wszystko jest brudne, mroczne, ponure i szare.
Po takiej lekturze wątpię, aby ktokolwiek chciał tam przyjechać, ale warto wybrać się w te podróż właśnie na kartkach tej powieści...

A tak z ciekawostek to zostałam już kupiona od samego początku, bo główny bohater chodził do tego samego liceum co ja. I chociaż absolutnie nie miało to żadnego znaczenia, to później szukałam już innych znajomych terenów 🙃

Już od samego początku zostajemy wciągnięci w mroczny klimat brudnych, patologicznych miejsc GOPu, do których normalny obywatel się nie zapuszcza.
Jest zbrodnia.
Nie jedna.
Przerażająca.
Tajemnicza.
Artystyczna.
Nie do rozwiązania.
Aż w końcu w akcie desperacji zostaje powołany zespół, kt...

Rozwiń

Zwiń