Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Ostatnio coraz częściej stosowana forma przeplatanej narracji oraz naprzemiennych opisów przeszłości i teraźniejszości tworzy ciekawą kompozycję.
Historia zaskakuje zwrotami akcji, chociaż mamy irytujące podobieństwo do amerykańskich horrorów - grupa nierozgarniętych studentów i brak logicznego myślenia przy samoorganizacji.

Ostatnio coraz częściej stosowana forma przeplatanej narracji oraz naprzemiennych opisów przeszłości i teraźniejszości tworzy ciekawą kompozycję.
Historia zaskakuje zwrotami akcji, chociaż mamy irytujące podobieństwo do amerykańskich horrorów - grupa nierozgarniętych studentów i brak logic...

Rozwiń

Zwiń

Książka bardzo mi się spodobała, z czystym sumieniem przyznam dyszkę.
Od pierwszych stron w zasadzie historia niepokoi i trzyma w napięciu, nastrój który buduje autorka jest delikatnie mroczny, idealnie by złapać się w sidła gęstej atmosfery. Doceniam, że w książce nie znajdziemy monotonnych powtórzeń ani irracjonalnych decyzji bohaterów, których nie sposób zrozumieć.
Powieść od początku atakuje nas wieloma wątkami i oczywiście na początku trzeba się szybciutko we wszystkim połapać - perspektywa kilku bohaterów oraz dodatkowo przeszłość wymieszana z teraźniejszością. Książkę czyta się leciutko i z zaciekawieniem. Zdecydowanie polecam.

Książka bardzo mi się spodobała, z czystym sumieniem przyznam dyszkę.
Od pierwszych stron w zasadzie historia niepokoi i trzyma w napięciu, nastrój który buduje autorka jest delikatnie mroczny, idealnie by złapać się w sidła gęstej atmosfery. Doceniam, że w książce nie znajdziemy monotonny...

Rozwiń

Zwiń

Rozbudowana powieść z historią nieprzewidywalną, którą można przeczytać w leniwe wieczory. Idealna dla osób wrażliwych, nie ma tu brutalnych opisów, autor skupia się na wątku kryminalnym i historii życia bohaterów. Jeśli w dodatku ktoś lubi rozbudowane wątki obyczajowe jest to zdecydowanie pozycja dla niego.
Jednak troszkę się zmęczyłam czytaniem - wątek Olgi niestety jest monotonny, mogłoby w zasadzie w ogóle go nie być, wystarczyłby wątek Kacpra, żeby historia nabrała rozpędu bez zbędnego przeciągania. Autor niebezpiecznie manewrował w wątkach, których w zasadzie wszyscy mamy dosyć - covid, wzmożona emigracja ukraińska, jednak udało mu się nie przekroczyć magicznej linii grubej przesady. Podkreślanie tego jak nieładnie są traktowani Ukraińcy stało się w pewnym momencie nudne, było tego za dużo a w dodatku było to przesadzone.

Rozbudowana powieść z historią nieprzewidywalną, którą można przeczytać w leniwe wieczory. Idealna dla osób wrażliwych, nie ma tu brutalnych opisów, autor skupia się na wątku kryminalnym i historii życia bohaterów. Jeśli w dodatku ktoś lubi rozbudowane wątki obyczajowe jest to zdecydowanie...

Rozwiń

Zwiń

Powieść łatwo się czyta, historia lekko niepokoi, ale nie trzyma w napięciu. Podczas czytania miałam luźne wrażenie podobieństwa, jeśli chodzi o odczucia przy czytania, do "Bad mommy. Zła mama".

Powieść łatwo się czyta, historia lekko niepokoi, ale nie trzyma w napięciu. Podczas czytania miałam luźne wrażenie podobieństwa, jeśli chodzi o odczucia przy czytania, do "Bad mommy. Zła mama".

Dawno się tak nie zmordowałam przy czytaniu książki. Jako pierwszy odrzucił mnie styl literacki. Przesadnie długie zdania, które aż proszą się o zakończenie i kropkę, są na siłę przeciągane do kolosalnych rozmiarów przez co łatwo pogubić się w uchwyceniu sensu zdania. Druga wada to wulgarny ton powieści - zupełnie mi nie podszedł, czułam się jakbym czytała wypociny starego piernika, a nie kobiety, które z reguły tworzą delikatniejsze i piękniejsze opisy. I ostatni temat to rozwlekła akcja. Po kilkudziesięciu stronach zanim zaczęło się cokolwiek dziać, uznałam, że pora zakończyć to umartwianie się. Staram się doczytywać książki do końca, ale kiedy trafiam na taką "perełkę", przez którą czytanie dwóch stron staje się męczarnią, poddaję się. Gdyby ktoś pytał - nie polecam.

Dawno się tak nie zmordowałam przy czytaniu książki. Jako pierwszy odrzucił mnie styl literacki. Przesadnie długie zdania, które aż proszą się o zakończenie i kropkę, są na siłę przeciągane do kolosalnych rozmiarów przez co łatwo pogubić się w uchwyceniu sensu zdania. Druga wada to wulgarn...

Rozwiń

Zwiń

Z czystym sercem mogę polecić tę książkę. Z początku lekko przeszkadzał mi język powieści, wydawał się niedbały, ale dzięki wartkiej akcji to wrażenie się rozmyło. Przyjemnie zaskoczyło mnie to, że nie przewidziałam zakończenia historii podczas czytania.

Z czystym sercem mogę polecić tę książkę. Z początku lekko przeszkadzał mi język powieści, wydawał się niedbały, ale dzięki wartkiej akcji to wrażenie się rozmyło. Przyjemnie zaskoczyło mnie to, że nie przewidziałam zakończenia historii podczas czytania.

Jest to moje pierwsze zetknięcie z tym autorem, ale książka wciągnęła mnie wystarczająco, żeby sięgnąć po kolejne jego ksiażki.
Postacie i wydarzenia, które opisuje autor sprawiają, że czytelnik zapada się w przedstawianej przez niego historii, która nie chce ulecieć z głowy. Można poczuć się przytłoczonym z powodu złej atmosfery, która ciągnie się od początku książki. Pierwszy wyraźny minus to oczywiście zniszczone życie rodzinne głównego bohatera - jak w każdym kryminale. Drugi maleńki - jak w bajkach dla dzieci autor stygmatyzuje wygląd bohaterek książki - dobre i kochane przez głównych bohaterów (Servaz, Vincent, Lang) są młode i piękne, ale innym, które są postaciami pobocznymi wykraczającymi poza zainteresowanie tych panów, brakuje urody. Nie wiem, czy autor to robi, bo ma takie fantazje i stawia się w miejscu swoich "podopiecznych", czy zwyczajnie próbuje ukierunkować spojrzenie czytelnika na własne tory, niemniej tak jawna manipulacja czytelnika nieco obraża.

Jest to moje pierwsze zetknięcie z tym autorem, ale książka wciągnęła mnie wystarczająco, żeby sięgnąć po kolejne jego ksiażki.
Postacie i wydarzenia, które opisuje autor sprawiają, że czytelnik zapada się w przedstawianej przez niego historii, która nie chce ulecieć z głowy. Można poczuć ...

Rozwiń

Zwiń

Cóż... Dziwna książka, ale lekko i przyjemnie się ją czytało. Nie czuję jakiegoś zawodu po przeczytaniu, ale nie czuję też satysfakcji, bo delikatnie mówiąc jest o niczym i nie ma tego pięknego przełomowego momentu, kiedy wszystko od początku do końca się wyjaśnia. Jakbym miała ją przypisać do odpowiedniego gatunku byłaby to lekka satyra.

Cóż... Dziwna książka, ale lekko i przyjemnie się ją czytało. Nie czuję jakiegoś zawodu po przeczytaniu, ale nie czuję też satysfakcji, bo delikatnie mówiąc jest o niczym i nie ma tego pięknego przełomowego momentu, kiedy wszystko od początku do końca się wyjaśnia. Jakbym miała ją przypisa...

Rozwiń

Zwiń

Książkę oceniam bardzo dobrze, czyta się ją lekko, z zaciekawieniem, historia angażuje czytelnika, jest ciekawa, nietuzinkowa.
Jeden wątek jednak nieustannie pojawia się w kryminałach i już mnie nudzi, stąd moje pytanie, czemu głowni bohaterowie zawsze mają zniszczone życie rodzinne? W tej książce nie przeszkadzało mi to za bardzo, ale przyznaję, że zaskoczyłby mnie kryminał, w której główny bohater miałby szczęśliwą rodzinę, wobec której byłby uczciwy.

Książkę oceniam bardzo dobrze, czyta się ją lekko, z zaciekawieniem, historia angażuje czytelnika, jest ciekawa, nietuzinkowa.
Jeden wątek jednak nieustannie pojawia się w kryminałach i już mnie nudzi, stąd moje pytanie, czemu głowni bohaterowie zawsze mają zniszczone życie rodzinne? W te...

Rozwiń

Zwiń

Sama forma książki jest przyjemnością, zdania, opisy są pięknie skonstruowane z dbałością i pewnym kunsztem mimo kilku zabawnych porównań, które stosuje autorka.
Odnośnie fabuły autorka zdecydowanie ma tendencję do powtórzeń, co niepotrzebnie wydłuża powieść nic do niej nie wnosząc, zmienia się kilka szczegółów. Historia jest bardziej nastawiona na wyobrażenie jej sobie niż na utożsamianie się z nią z jednego prostego powodu, główny bohater jest skrajnie toksycznym narcyzem, bohaterka z kolei jest skrajnie zahukana, bojaźliwa oraz.. specyficzna. Pół książki narzeka na manipulację Rigela względem otoczenia, jak łatwo jest mu osiągnąć swoje cele, ale kiedy okazuje się, że on ją kocha i z tego powodu krzywdzi nagle ona również w jednym momencie się w nim zakochuje i robi wszystko, żeby zbliżyć go do siebie. Cóż, można było inaczej pokierować historią, w połączeniu z pięknym stylem autorki mogło powstać cudo, a powstała lekko tandetna historia o toksyku i jego ofierze. Przesada zastosowana w tej książce przypomina mi nieco "jeźdźca miedzianego", który również był sztucznie podkręcany na potrzeby fabuły, która nie stawała się przez to lepsza.

Sama forma książki jest przyjemnością, zdania, opisy są pięknie skonstruowane z dbałością i pewnym kunsztem mimo kilku zabawnych porównań, które stosuje autorka.
Odnośnie fabuły autorka zdecydowanie ma tendencję do powtórzeń, co niepotrzebnie wydłuża powieść nic do niej nie wnosząc, zmieni...

Rozwiń

Zwiń