Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Jedna z najbardziej pesymistycznych książek.
Wstrząsnęła mną do głębi.
Opowieść o uzależnieniach - od leków i narkotyków.
O stopniowym pogrążaniu się w nałogu i stopniowej utracie kontroli nad własnym życiem.
O osamotnieniu i rozpaczy. O życiu na krawędzi.
Współczułam bohaterom, którzy walcząc o swoje marzenia jednocześnie niszczyli siebie wpadając w pułapkę uzależnień.
Powieść trudna w czytaniu, zarówno ze względu na styl, jak i na drastyczne opisy konsekwencji uzależnień.
Styl książki, to pomieszanie z poplątaniem - narracja i dialogi zlewają się w jedno.
Powieść wstrząsająca. Niesamowicie smutna i zarazem mądra.
Z ogromnym przekazem. Może być przestrogą.
Nie jest powieścią łatwą, nie jest też dla każdego.
Zapada w pamięć.

PS
Książka zasługuję na wyższą ocenę, ale obniżyłam ją z uwagi na styl nie ułatwiający czytania.

Jedna z najbardziej pesymistycznych książek.
Wstrząsnęła mną do głębi.
Opowieść o uzależnieniach - od leków i narkotyków.
O stopniowym pogrążaniu się w nałogu i stopniowej utracie kontroli nad własnym życiem.
O osamotnieniu i rozpaczy. O życiu na krawędzi.
Współczułam bohaterom, którzy wa...

Rozwiń

Zwiń

Mój ulubiony autor napisał powieść wojenną wszechczasów!
Powieść, która obnaża całe zło i bezsens wojny.
Horror okopów I wojny światowej. Nie to miejsce i nie ten czas dla młodziutkich, niedoświadczonych chłopców, którym szybko kazano dorosnąć.
Okropności wojny wylewają się z każdej strony powieści.
Remarque po mistrzowsku operuje słowem. Opisy wstrząsających scen to żywe obrazy, które niezwykle mocno oddziałują na wyobraźnię. Nie dla wrażliwego czytelnika.
Niewiele jest wojennych powieści, które dorównują książce Remarque’a. Podobne emocje odczuwałam jedynie czytając „W księżycową jasną noc” Williama Whartona.
Książka Remarque’a jest przejmująco smutna, przenikająca do głębi i na wskroś antywojenna.
Ma charakter przestrogi.
Odnosi się do wszystkich kolejnych wojen.
I nadal jest aktualna!

Mój ulubiony autor napisał powieść wojenną wszechczasów!
Powieść, która obnaża całe zło i bezsens wojny.
Horror okopów I wojny światowej. Nie to miejsce i nie ten czas dla młodziutkich, niedoświadczonych chłopców, którym szybko kazano dorosnąć.
Okropności wojny wylewają się z każdej stron...

Rozwiń

Zwiń

Kontynuacja „Pana Stracha” - równie przerażająca. Nawet bardziej.
Scen drastycznych, kolejny raz, pod dostatkiem.
Autorka przeraża mnie pomysłowością. Szokuje okrucieństwem.
Psychopatyczni artyści, którzy upajają się strachem i cierpieniem porywanych kobiet pokazują w internecie swoje krwawe dzieła. – Zabrakło mi tutaj realizmu. Trudno uwierzyć, że istnieją takie potwory w ludzkiej skórze.
Sceny tortur wykreowane przez autorkę nie są dla wrażliwego czytelnika.
Książka na pewno nie jest nudna – trzyma w napięciu do ostatniej strony.
Zakończenie zaciekawia – sugeruje, że będzie dalsza część historii.

Kontynuacja „Pana Stracha” - równie przerażająca. Nawet bardziej.
Scen drastycznych, kolejny raz, pod dostatkiem.
Autorka przeraża mnie pomysłowością. Szokuje okrucieństwem.
Psychopatyczni artyści, którzy upajają się strachem i cierpieniem porywanych kobiet pokazują w internecie swoje krwa...

Rozwiń

Zwiń

Nie spodziewałam się tak mrocznej historii.
Autorka zaserwowała mi potężną dawkę mocnych wrażeń.
Nieustannie szokowała opisami brutalnych tortur.
W książce nie ma miejsca na nudę. Fabuła jest nietuzinkowa i totalnie nieprzewidywalna.
Sadystyczny porywacz karmi się strachem i bólem torturowanej ofiary. I czerpie z tego chorą satysfakcję.
To lektura dla czytelnika o silnych nerwach.
Zakończenie sugeruje, że to jeszcze nie koniec tej mrożącej krew w żyłach historii.

Nie spodziewałam się tak mrocznej historii.
Autorka zaserwowała mi potężną dawkę mocnych wrażeń.
Nieustannie szokowała opisami brutalnych tortur.
W książce nie ma miejsca na nudę. Fabuła jest nietuzinkowa i totalnie nieprzewidywalna.
Sadystyczny porywacz karmi się strachem i bólem torturow...

Rozwiń

Zwiń

Niesamowity thriller psychologiczny!
O nienawiści i zemście. O słabości i sile.
Ktoś napisał, że książkę trzeba czytać uważnie.
Czytałam. Kartki same się przewracały. Ciekawość sięgała zenitu.
Kto jest kim? Kto jest ofiarą? Kto kłamie? Komu wierzyć?
Nic nie jest w powieści jednoznaczne, ani białe, ani czarne.
Niepewność i napięcie towarzyszyło mi od początku do końca.
Zakończenie nieprzewidywalne. Oszałamiające.
A sceneria Australii… fantastyczna!
Polecam! Te emocje trzeba przeżyć.

Niesamowity thriller psychologiczny!
O nienawiści i zemście. O słabości i sile.
Ktoś napisał, że książkę trzeba czytać uważnie.
Czytałam. Kartki same się przewracały. Ciekawość sięgała zenitu.
Kto jest kim? Kto jest ofiarą? Kto kłamie? Komu wierzyć?
Nic nie jest w powieści jednoznaczne, an...

Rozwiń

Zwiń

Ta niepozorna książeczka uderzyła we mnie z ogromną siłą.
Poruszyła najgłębsze pokłady współczucia.
Zobaczyłam piekło dziecka, które rozgrywa się w zaciszu pozornie normalnej rodziny. Zobaczyłam świat dziecięcych emocji i wielkiego osamotnienia. Świat pełen bólu, smutku i bezsilności.
I zobaczyłam toksyczną matkę, która niszczy marzenia swojego utalentowanego dziecka. Dziecka poniżanego, bitego, upokarzanego.
Rozwaliła mnie ta książka emocjonalnie, zadała ból, wywołała gniew i wściekłość. Ostatnio takie emocje wzbudziło we mnie „Moje drzewko pomarańczowe”.
Niezwykła książka, oszczędna w formie, ale z ogromnym przekazem!

Ta niepozorna książeczka uderzyła we mnie z ogromną siłą.
Poruszyła najgłębsze pokłady współczucia.
Zobaczyłam piekło dziecka, które rozgrywa się w zaciszu pozornie normalnej rodziny. Zobaczyłam świat dziecięcych emocji i wielkiego osamotnienia. Świat pełen bólu, smutku i bezsilności.
I zo...

Rozwiń

Zwiń

Tragiczna opowieść o człowieczeństwie i godności.
Jest protestem przeciw wszelkim przejawom totalitaryzmu.
Czyta się ją jak znakomity thriller. Jednym tchem.
Autor doskonale oddał atmosferę totalitarnego państwa. Ciągłego terroru i zagrożenia. Pokazał bohaterów, zwykłych szarych ludzi zdolnych do czynnego oporu wobec hitlerowskiej tyranii i fałszywych idei.
Książka przepełniona jest strachem i przemocą.
Trzyma w napięciu od początku do końca.
Powstała niedługo po zakończeniu wojny i jest oparta na prawdziwych wydarzeniach. Szkoda, że tak mało znana.
Zostawia po sobie przemyślenia. Zmusza do refleksji.
Ważna książka! Wybitna!

Tragiczna opowieść o człowieczeństwie i godności.
Jest protestem przeciw wszelkim przejawom totalitaryzmu.
Czyta się ją jak znakomity thriller. Jednym tchem.
Autor doskonale oddał atmosferę totalitarnego państwa. Ciągłego terroru i zagrożenia. Pokazał bohaterów, zwykłych szarych ludzi zdol...

Rozwiń

Zwiń

Horror pełen krwi, przemocy i… niczego więcej!
Za długi, za bardzo rozwlekły, naiwny i pokręcony.
Za dużo rozważań religijnych, które zawładnęły książką.
Początek obiecujący, a dalej… równia pochyła.
Autor starał się niepotrzebnie udziwnić książkę. Jego pomysły były coraz bardziej dziwaczne. A samo źródło Zła uknute przez Kinga było absurdalne i mało przekonujące.
Nie zachwyciła mnie książka. Wynudziła i zmęczyła. Z trudem dobrnęłam do końca.
Do książek Kinga zawsze będę podchodziła z pewnym dystansem i niepewnością. Fanką autora nie zostanę!

Horror pełen krwi, przemocy i… niczego więcej!
Za długi, za bardzo rozwlekły, naiwny i pokręcony.
Za dużo rozważań religijnych, które zawładnęły książką.
Początek obiecujący, a dalej… równia pochyła.
Autor starał się niepotrzebnie udziwnić książkę. Jego pomysły były coraz bardziej dziwaczn...

Rozwiń

Zwiń