Jesteśmy społecznością, która kocha książki

RECENZJA 

„UTRACONY”

Cykl: Odmieńcy z West Emerald (tom 2)

AUTOR: Cora Brent
Współpraca Reklamowa —
Wydawnictwo: Ale! 

„Nie bój się miłości. Nie zakopuj jej. Nie ignoruj. Nie ukrywaj. Nie uciekaj przed nią.
Bądź dumna, że w ogóle umiesz kochać”.

„Utracony” to druga część cyklu Odmieńcy z West Emerald. Ta część skupia się na Tess i Micahu, ale również zobaczymy  bohaterów z poprzedniej części, ponieważ wszystko toczy się wokół nich. 
 Książka, która skrywa w sobie ciekawą, intrygującą fabułę, ogrom tajemnic, paletę emocji, miejscami zaskoczy, zniewoli pożądaniem, pokaże mroczną stronę,  zaskoczy niebezpieczeństwem, odurzy adrenaliną, odsłoni ukryte mroczne tajemnice przeszłości i sypnie sporą garścią zwrotów akcji. Gdy prawda wyjdzie na jaw, będziecie w wielkim szoku tak, jak ja. Ta historia całkowicie mnie zaskoczyła i to bardzo pozytywny sposób, ponieważ jest nieprzewidywalna, dopełniona mrocznymi tajemnicami, podsycona napiętą atmosferą,  pomieszaną z rodzącymi się uczuciami. Każda kolejna strona to tykająca bomba z zapalnikiem. Fabuła książki nieszablonowa, wciągająca, nieprzewidywalna, ma dobrze poprowadzone dialogi, obezwładni emocjami, jest, dynamicznie poprowadzona i dopracowana przez autorkę w każdym calu. 
Autorka świetnie balansuje napięciem, umiejętnie przeplata wydarzeniami, odkrywa stopniowo przed nami tajemnice, które niczym puzzle układają się w jedną logiczną całość i pokazując całą prawdę. Z niezwykle wnikliwością autorka opisuje wszystkie emocje zawarte w tej historii. 
Książka wciągnęła mnie już od pierwszych stron, nie mogłam się od niej oderwać, powiem, że uzależnia. 
Autorka ma lekkie, przyjemne pióro, które wciąga czytelnika bezpowrotnie.

„Życie jest po to, by żyć.
To prawda. Nieważne, kto odszedł i w jaki sposób. Dla tych z nas, którzy zostali, życie jest po to, by je przeżyć”.

Książka napisana jest z perspektywy głównych bohaterów Micah i Tess, dzięki czemu możemy dokładnie ich poznać, zobaczyć kłębiące się w nich emocje, uczucia, co myślą. Możemy  idealnie wczuć się w ich sytuację.

Bohaterzy świetnie wykreowani,  wielowymiarowi, realnie nakreśleni, wyraziści, różnorodni, mają silne charaktery i intrygują. Każda postać jest istotna i dużo wnosi do tej historii. Niektórych pokochałam, ale również są tacy, którzy nie dają, możliwość polubienia sie­bie. Główne postacie łączyła długa historia, niezachwiana i niechciana więź, która połączyła ich rodziny, ale również ich losy. Są ze sobą powiązani na wiele dziwnych sposobów, a ich życie kryło w sobie wiele burzliwych momentów, zmieniając ich bezpowrotnie. Żyją w cieniu wielu duchów. 
Relacja pomiędzy bohaterami Tess a Micah, ciekawie poprowadzona, początkowa niechęć, wręcz nienawiść zmienia się w gorące uczucia, nad  którymi nie byli w stanie zapanować. 

Tess to piękna, inteligentna, pewna siebie, silna kobieta, która nigdy nie daje się poznać z prawdziwej strony, nie pokazuje prawdziwej twarzy. Wszystko robiła, aby być perfekcyjna we wszystkim, niekończące się dążenie do tego, by nikogo nie zawieść, a przed wszystkimi swojego ojca. Nie pozwala sobie na chwilę słabości. 
Dla swojego ojca poświęciła wiele, oddając kawałek swojego życia, nie dostając nic w zamian. 

Micah Lyonne to skomplikowany wulkan emocji, które nosi w sobie. Nie pokazuje swojej prawdziwej twarzy, żyjąc w cieniu okrutnych demonów, otoczył się wysokim murem, nie pozwalając nikomu, go przebić. 
Tess jedyną osobą, która w jakiś niewyjaśniony sposób uspokaja w nim cały chaos i wściekłość, która zawsze krąży w jego żyłach. 

„Mój chłopcze, nie zawsze odważny jest ten, kto pierwszy rzuca się w ogień. Wiem, co rozdziera twoją duszę.  Nikt nie powinien widzieć tego, co ty zobaczyłeś. Nie byłbyś człowiekiem, gdyby cię to nie ukształtowało. Żyłeś spowity utratą ojca, nieustannie zmuszany, udowadniać swoją wartość, kiedy nie musiałeś. Ale pozwolenie sobie na to, by kochać i być kochanym, to
też jest odwaga. Ty także masz tę odwagę. Zawsze miałeś”.

Tess kieruje kampanią swojego ojca Stuarta Balleriniego. Umawia się z Pierce’em Carringtonem na wschodniej dzielnicy miasta Em, tam mało co nie wpada w zastawioną przez niego pułapkę. Jedynym ratunkiem w tamtym momencie jest dla niej Micah. Ta noc zmienia w ich życiu bardzo dużo. Tess tamtej nocy, poznaje Micaha tak naprawdę.
Dalsze wydarzenia sprawiają, że wszystko wywraca się do góry nogami i za co mogą słono zapłacić.

-Czy Tess i Micah dadzą sobie szansę na szczęście? 
-Jaka prawda wyjdzie na jaw? 
-Czy Tess zrezygnuje ze swojego szczęścia i poświęci wszystko dla ojca?
-Jaką prawdę skrywa przed dziewczyną jej ojciec i ukochany wujek? 
-Dlaczego jej ojciec będzie próbował zniszczyć Tess?
-Czy Micaha poświęci swoje życie, aby uratować Tess?
-Czy Micaha poradzi sobie w nowej rzeczywistości? 
-Jakie przyjdzie im odegrać rolę?
-Czy z tragedii rodzi się szansa? 

Polecam. 

RECENZJA 

„UTRACONY”

Cykl: Odmieńcy z West Emerald (tom 2)

AUTOR: Cora Brent
Współpraca Reklamowa —
Wydawnictwo: Ale! 

„Nie bój się miłości. Nie zakopuj jej. Nie ignoruj. Nie ukrywaj. Nie uciekaj przed nią.
Bądź dumna, że w ogóle umiesz kochać”.

„Utracony” to druga część cyklu Odmieńc...

Rozwiń

Zwiń

RECENZJA 

„SKÓRA NA NIEDŹWIEDZIU”

Cykl: Potomkowie (tom 1)

AUTOR: Agata Bizuk
Współpraca Reklamowa —
WYDAWNICTWO: BOOK END 

„Czasem wystarczy jedna osoba, dzięki której
można odzyskać siłę do życia i poczuć się bezpieczniej”.

„Skóra na niedźwiedziu” to lekka, absolutnie życiowa, z dużą dawką emocji i sporą nutką humoru, jaki i ironii historia.  Opowieść o rodzinie Kręciszów, którym w miarę  poukładane życie, stopniowo wkradają się problemy, wywracając, ich życie do góry nogami.  Autorka idealnie pokazuje rodzinne gierki, tajemnice, zachowania, wady i problemy, które napotykają członków tej osobliwej rodzinki. 
Na samym początku autorka przedstawia nam bohaterów, dzięki czemu łatwiej połapać się w tej dosyć sporej rodzince. Fabuła książki wciągająca, ciekawie poprowadzona, w której dostajemy wiarygodne, ciekawe dialogi, miłosne zawirowania i bardzo dobrze wykreowane postacie. 
Autorka umiejętnie buduję atmosferę i napięcie, które sprawia, że książka dosłownie pochłania, bezpowrotnie. Styl autorki odznacza się lekkością pióra, obrazowym językiem z nutką ironii i sporą dawką humoru, dzięki czemu zostajemy wciągnięci od pierwszych stron.
Bardzo przyjemnie spędziłam czas z tą książką. 

„Dlatego już od wizyty listonosza wchodziła w tryb zagubionej staruszki, która nie bardzo ogarnia ani logiczne myślenie, ani tym bardziej powody, dla których rodzina tak licznie pojawia się w rodzinnym domu. Bawiła się przy tym tak doskonale, że chwilami żal jej było tej, biednej młodzieży. Ale cóż, każdy dostaje to, na co
sobie zapracował. „Każdemu według zasług”

Bohaterzy świetnie wykreowani, wyraziści, charakterni, różnorodni, barwni a do tego bardzo realnie i naturalne wykreowani. Każdy z  nich ma inne poglądy, pragnienia, marzenia i inne spojrzenie na otaczający świat. 

Ingrid to intrygująca, charakterna, pełna werwy seniorka, która kochała życie, z którego czerpała całymi garściami. Śmiga po stronach internetowych i socjal mediach niczym małolatka. Ma cięty język i umysł ostry jak brzytwa. Kochała swoje dzieci, wnuki,  zięciów jedynie tolerowała.  Polubiłam ją od samego początku. 

„Nie wiedziała, co ma ze sobą zrobić, pokój wirował  jak w jakimś szaleńczym tańcu, za to żołądek coraz bardziej zwijał się w ciasny supeł. Jej świat runął i już nigdy nie będzie w stanie go poskładać na nowo”.

Autorka zabiera, nas do rodziny Kręciszów, która jest dosyć oryginalna na swój sposób, ale bardzo prawdziwa. Najstarsza seniorka rodu Ingrid jest właścicielką willi Wandzia, na którą chrapkę mają jej dzieci. Myślą, że mamusia ma demencję i powinna być pod opieką. Na całe szczęście seniorka rodu ma się bardzo dobrze i do grobu się jeszcze wybiera. Za to Ingrid pogrywa sobie ze wszystkim, bawiąc się przy tym co niemiara. Na rodzinę Kręciszów spada wiele trudności,  problemów i  wiele skrywanych tajemnic ujrzy światło dzienne, z którymi będą musieli sobie poradzić. Nie, którym w najmniej oczekiwanym momencie rozsypie się świat, którego już nie będą potrafili posklejać na nowo. 

-Czy Ingrid ogra swoją rodzinkę? 
-Co los przyniesie rodzinnie Kręciszów? 

Polecam.

RECENZJA 

„SKÓRA NA NIEDŹWIEDZIU”

Cykl: Potomkowie (tom 1)

AUTOR: Agata Bizuk
Współpraca Reklamowa —
WYDAWNICTWO: BOOK END 

„Czasem wystarczy jedna osoba, dzięki której
można odzyskać siłę do życia i poczuć się bezpieczniej”.

„Skóra na niedźwiedziu” to lekka, absolutnie życiowa, z duż...

Rozwiń

Zwiń

RECENZJA 

„DZIEWCZYNA Z KONSTANCINA”

Cykl: Lisica (tom 2)

Współpraca Reklamowa —
AUTOR: WITOLD HORWATH 

WYDAWNICTWO: REPLIKA 

„Może się ktoś śmiać, że polegam na takich wrażeniach, ale jak dotąd intuicja rzadko mnie zawodziła. Racje miał ten, kto powiedział, że twarz jest oknem wystawowym duszy; tylko prawdziwi mistrzowie kamuflażu potrafią ukryć za dewocjonaliami dom publiczny”.

„Dziewczyna z Konstancina” to kontynuacja Lisicy. Intrygująca, barwna, epicka, pełna emocji i zwrotów akcji, historia trzymająca w napięciu od samego początku do ostatniej strony.  
Historia zawarta w tej książce została osadzona w okresie między wojennym, co autor genialnie pokazał, idealnie oddał wyjątkowy klimat i atmosferę tamtych czasów, począwszy od detali,  języka po tło historyczne, dzięki czemu mogłam przenieść się w tamte czasy i razem z bohaterami rozwiązywać zagadki zbrodni, tropić winnych, szukać poszlak, poznawać nowe miejsca, obyczaje, różnice społeczne i klasowe. Wątek kryminalny jest świetnie nakreślony, zawiły, w tym misternie zarysowana intryga, ciągle pojawiają się nowe poszlaki, grono podejrzanych rośnie w zatrważającym tempie, sprawa gmatwa się wraz z kolejnymi trupami. Świetnie poprowadzone dialogi, autentyczne postacie i wyborne poczucie humoru. Całość fabuły wciągająca, dynamicznie poprowadzona, zdarzenia gnają jak stado mustangów, dostajemy sporo wątków pobocznych, a sam wątek kryminalny bardzo ciekawie i intrygująco poprowadzony, dzięki czemu możemy zagłębić się i idealnie wczuć się w atmosferę tej historii. Do tego dodajcie subtelnie zarysowany wątek romantyczny, który dodaje pewnego uroku tej historii. 
Styl autora odznacza się lekkością pióra i  obrazowym językiem z nutką czegoś wyjątkowego i subtelnego, dzięki czemu zostajemy wciągnięci od pierwszych stron, dosłownie przyciąga i porywa ta historia. Bardzo wybornie bawiłam się przy tej książce. 

Książka napisana jest z perspektywy głównych bohaterów Hanki i Sarnatowicza, dzięki czemu możemy zagłębić się w ich życiu, poznać ciekawostki z ich przeszłości, oraz zobaczyć co myślą i czują. 

Bohaterzy ciekawie wykreowani, wielowymiarowi, intrygujący w dodatku bardzo autentycznie nakreśleni i idealnie wpasowują się w tę historię. 

Hanka to wyjątkowa postać, charakterna,  wyzwolona, pewna siebie, inteligentna a do tego sprytna kobieta, która umie owinąć sobie wokół paluszka każdego.

Ciekawą postacią był Sarenka, wiekowy policjant po przejściach i jego skrywane tajemnice. 


„NIESTETY, POLICJANTOWI TRUDNO WYRWAĆ SIĘ ZE ŚWIATA ZBRODNI, bo tkwi w nim jak w bagnie, żeby nie użyć skatologicznego porównania”.

Hanka Lubochowska w wieku dwudziestu trzech lat zostaje policjantką, spełniając swoje marzenia.  Zostaje, zatrudniona w stołecznym  wydziale kryminalnym, jako protokolantka. Już na samym początku trafia się jej niebywale pokrętna sprawa, którą prowadzi wspólnie z komisarzem Sarnatowiczem. W centrum Warszawy zostaje zamordowany słynny adwokat Eustachy Wolfferdorff, obrońca wielu nikczemnych klientów. Początkowo podejrzenia padają na jego wrogów, jednak sprawa zaczyna się komplikować, gdy zaczynają ginąć kolejne osoby. Zaczyna, zataczać coraz szersze kręgi  wychodząc poza Warszawę do Skierniewic i Konstancina. Całość wydarzeń zaczyna się dziwnie łączyć, lecz coś ciągle umyka funkcjonariuszom.

- Czy między śmiercią Wolfferdorffa i Skowrona istnieje jakiś związek? 
-Czy Hanka i Sarenka rozwiążą zagadkę zbrodni? 
-Jak Hanka poradzi sobie w roli policjantki?
-Kto i dlaczego zabija?
-Czy między Hanką a Sarenką może coś się zaiskrzyć? 

Polecam. 

RECENZJA 

„DZIEWCZYNA Z KONSTANCINA”

Cykl: Lisica (tom 2)

Współpraca Reklamowa —
AUTOR: WITOLD HORWATH 

WYDAWNICTWO: REPLIKA 

„Może się ktoś śmiać, że polegam na takich wrażeniach, ale jak dotąd intuicja rzadko mnie zawodziła. Racje miał ten, kto powiedział, że twarz jest oknem wystaw...

Rozwiń

Zwiń

RECENZJA 

„PIEKIELNA NARZECZONA”

CYKL: PIEKIELNA (tom 1)
Współpraca Reklamowa —
AUTOR: KLAUDIA GREGORCZYK 

WYDAWNICTWO: EMPIK GO 

„Sam nigdy nie dałby sobie szansy. Dla  siebie i pewnie dla wielu ludzi, którzy o nim słyszeli, był stracony. A dla niej? Może zauważyła w nim coś, czego sam do tej pory nie chciał widzieć? Nie
wiedział, czy jej nie zawiedzie, ale postanowił jej posłuchać i przede wszystkim nie zawieść siebie”.

„PIEKIELNA NARZECZONA” to wciągająca, porywająca, pełna napięcia i emocji historia o dziewczynie, która wprosiła się śmierci do komnat i wpadała prosto w jej ramiona. 
Na wstępie autorka przybliża nam po kurtce wykreowany świat królestw i ich żywiołów, co  stanowi ciekawe tło dla fabuły książki. Autorka stworzyła mroczny klimat, który idealnie otuli tę historię, nadając i budując wyczuwalne napięcie. Idealnie autorka oddaje pałacowe intrygi, relacje pomiędzy bohaterami, panujący strach.
Od samego początku dużo się dzieje, wciągając nas bezpowrotnie i skutecznie przyciągając moją uwagę. Fabuła książki wciągająca, pełna wydarzeń, zwrotów akcji, dynamicznie poprowadzona, bez zbędnych opisów, całość historii spójna i wyważona. Emocje w pełni oddają to co czytelnik przeżywa razem z bohaterami. Dialogi autentyczne i dobrze napisane. 
Książka, która zabiera nas w nieprzewidywalną podróż  pełną brutalności, nienawiści, śmierci, magii, tajemnic, intryg, wojny, najazdów, politycznych rozgrywek i genialnie wykreowanych bohaterów. 
Styl autorki lekki, płyny, barwny, przyjemny w odbiorze i wciągający, co sprawia, że książkę czyta się jednym tchem. Książka wciągnęła mnie już od pierwszych stron. Spędziłam z nią bardzo przyjemnie czas. 


Motywy, jakie znajdziemy w książce:
-Sekretne moce 
-Enemies to lovers 
-Tajemnice
-Okrutny Król 
-Aranżowane małżeństwo
-Silna kobieca postać
-Magiczne królestwa 

 „– O to, że miłość to twoja jedyna szansa, żeby nie być jak on. To nie jest słabość. To coś najpiękniejszego ze wszystkich rzeczy, które
mogą cię spotkać”.

Bohaterzy świetnie wykreowani, wyraziście zarysowane, niezwykle złożeni, wielowymiarowe, różnorodni, intrygujący, nieoczywiste. Ich wewnętrzne konflikty i skomplikowane relacje dodają głębi całej historii. Każda z postaci dużo wnosi, do tej historii. Bardzo ciężko tutaj było komukolwiek zaufać, każdy miał swój cel, do którego dążył. 
Nie znajdziemy przesłodzonych scena pomiędzy głównymi bohaterami, a za to nieufności, nienawiść, niepewność, starają się nie ulec wzajemnej fascynacji i dziwnemu przyciąganiu. Oboje tkwili na dworze, skazani na siebie nawzajem czy tego chcieli, czy nie. Obserwujemy ich relacje, które bardzo powoli się zmieniają, co było fajnym zabiegiem, ponieważ dojrzewają do swoich uczuć, nic nie dzieje się za szybko. Staną przed trudnymi decyzjami. 

Letha była silną kobietą, która wolała stracić życie niż poddać się bez walki. Uparta, lojalna idealistka z własnymi zasadami. 

Aidan czuł się zniszczony, a wszystko, przed czym starała się uchronić go matka, dotknęło go z podwójną siłą. Miał dwie twarze jedną okrutną, a w  drugiej widać było okruchy człowieczeństwa, które jeszcze pozostały w nim.
Zawsze rozbił wszystko, czego od niego zażądał, ojciec. Jakaś dziwna siła ciągnęła go do dziewczyny. Pomimo tego,  jaki był i   co musiał robić, mam jakiś sentyment do tej postaci,  poznając go  dokładniej, zobaczyłam jakie emocje i uczuć w sobie skrywa.

Domhan ta postać to chodzące zło, nie zna litości, bardzo dobrze się bawi, wyrządzając krzywdę i mordując bez mrugnięcia oka. 

„Patrzyli sobie w oczy. Zauważyła, że  coraz trudniej byto mu łapać oddech W jego spojrzeniu było coś, co widziała pierwszy raz: szczere zaskoczenie i niewiedza. W jej oczach 
kryło  się dokładnie to samo”.

Królowa Yeniesei była jedyną na świecie żywą monarchinią oprócz króla Domhana, który zabił innych władców i przejął ich królestwa. Nie udało mu się tylko z Niebieskimi i ze Srebrnymi, którzy zjednoczyli swoje siły i jako jedyni mieli swoją królową. 
Letha i Kelvin, pomimo że nie mieli rodziców, ich dzieciństwo było udane. Dopiero, potem kiedy zaczęła dorastać, Domhan odebrał jej wszystko. Nie mogła być beztroską nastolatką. Musiała stać się kobietą, która umie się obronić i walczyć o swój kraj. Nie wyobrażała sobie życia bez swojego brata. Gdy Czerwoni napadają, na królestwo Niebieskich ginie wielu niewinnych ludzi a duża część trafia do niewoli w tym Kelvin brat Lethy. Dziewczyna zrobił wszystko, zaprzeda duszę diabłu, aby uwolnić brata. Wpada na szalony pomysł, aby zastąpić królową Yenisei i podać się za nią i wyjść za księcia Aidana. Tak trafia do królestwa Czerwonych i zostaje szpiegiem na Czerwonym dworze. Zawarła umowę z diabłem i a teraz najmniejszy błąd może kosztować ją życie. A to, czego doświadczyła i widziała ze strony Domhana, było prawdziwe i o wiele gorsze niż jakiekolwiek opowieści, była w prawdziwym piekle. Miała walczyć o wolność, jednak oboje strony chciały ją wykorzystać do swoich celów. 

-Jakie zdolności ukrywa przed wszystkimi Letha? 
-Co czeka Lethe na Czerwonym dworze? 
-Czy dziewczynie uda się załatwić wszystko jak zaplanowała ze swoją królową? 
-Czy Letha stanie się pionkiem pomiędzy dwoma Królestwami? 
-Czy rosnąca między Lethą a Aidanem cienka nić porozumienia skomplikuje im życie? 
‐Czy uda jej się przeżyć wśród Czerwonych? 
-Kto próbował otruć Lethe?
-Jaki plan ma Król Domhan wobec Niebieskiej?
-Czy Letha spojrzy inaczej na Aidana i da mu drugą szansę i znajdzie cząstkę dobra? 
-Czy da radę zabić Aidana? 
-W jakie sidła wpadła Letha i do czego chcą ją wykorzystać? 

Polecam

RECENZJA 

„PIEKIELNA NARZECZONA”

CYKL: PIEKIELNA (tom 1)
Współpraca Reklamowa —
AUTOR: KLAUDIA GREGORCZYK 

WYDAWNICTWO: EMPIK GO 

„Sam nigdy nie dałby sobie szansy. Dla  siebie i pewnie dla wielu ludzi, którzy o nim słyszeli, był stracony. A dla niej? Może zauważyła w nim coś, czego sa...

Rozwiń

Zwiń

RECENZJA 

„OSADA”

AUTOR: ANNA OLSZEWSKA 
Współpraca Reklamowa —
WYDAWNICTWO: ZWIERCIADŁO 

„Adrenalina zalała mu ciało, gdy nie dostrzegł jej we wstecznym lusterku. Koła uniosły kurz na żwirowej drodze, kiedy nacisnął gaz. Ten  moment przynosił mu najwięcej satysfakcji.
Polowanie właśnie się rozpoczynało. Pod koniec dnia czekała ją tylko śmierć”.

„A kiedy spotkam ciebie na śmierci zakrętach...”
                           Pidżama Porno

„Osada” ta historia całkowicie mnie porwała małomiasteczkowym klimatem, wieloosobową 
narracją, dwutorowo prowadzonym śledztwem, prawdziwymi zdarzeniami  wplecionymi w fabułę, oraz przeszłością splatającą się z teraźniejszością. Ta historia skrywa w sobie mrok, chwile grozy, wiele tajemnic, intryg i mnóstwo zwrotów akcji, a to wszystko sprawia, że książka dosłownie pochłania bezpowrotnie,  wciąga od pierwszych stron i zachęca do poznania bohaterów i tak szczelnie skrywanych mrocznych tajemnic przez mieszkańców małej osady i kości, które głośno nawołują do odkrycia ich historii.  Klimat i atmosfera tej historii to prawdziwy majstersztyk, czułam strach, czające się zagrożenie,  unoszący się swąd spalenizny, ciężką atmosferę, wsze obecny mrok, który czaił się na kartkach tej historii, skrywane tajemnice, które przyciąga uwagę i proszą się o rozwiązanie tajemnic przeszłości. A do tego autorka po mistrzowsku manipuluje czytelnikiem, nie pozwalając znaleźć zbyt łatwego rozwiązania zagadki zbrodni, angażuje czytelnika w stu procentach, wrzuca w wir kłamstw, tajemnic i prawie idealnej zbrodni i mnożących się podejrzanych. Bohaterzy znakomicie wykreowani. 
Powiem, że po raz pierwszy nie odgadłam, kim jest winny dokonywanych zbrodni, tak autorka prowadzi fabułę, że dosłownie mnie wywiodła w pole. Nawet tej osoby nie brałam pod uwagę, chociaż kilka razy zapaliła mi się czerwona lampeczka, ale autorka zwodziła, wyciągała jakiegoś królika z kapelusza, aby skutecznie zamieszać  mi w głowie i zmylić trop.
Zakończenie książki nieprzewidywalne i zaskakujące.
To jeden z lepszych kryminałów, jakie czytałam ostatnio, jestem zachwycona.
 Autorka kupiła mnie tą historią. 
Anna Olszewska ma lekkie, przyjemne, pióro pełne opisów, pozwalające idealnie wczuć się w atmosferę tej historii, a małe drobiazgi narzucają obrazy, dzięki czemu idealnie możemy, wyobrazić sobie co autorka pragnie nam pokazać. 

„Zamknął oczy, wczuwając się w atmosferę tego miejsca. Pozwalał, żeby tragedia sprzed lat wnikała mu pod skórę. Przylepiała się do niej i oblekała go niczym pajęczyna. 
Wracały wspomnienia. Odnosił wrażenie, że wokół szaleją płomienie ognia sięgające aż po sufit. Słyszał ich huk i trzask trawionych żarem przedmiotów. Gęsty dym znowu wciskał mu się do ust i szczypał w oczy”.

Stara osada na półwyspie Stylchyn skrywa tajemnice okolicznych mieszkańców. Igor Schutt znany autor kryminałów, postanawia osiedlić w Czorsztynie i zacząć wszystko od nowa. Już pierwszego dnia zobaczył, że ta niewielka miejscowość skrywa swoje tajemnice, które staną mu na przeszkodzie do odnalezienia upragnionego spokoju. Spontaniczna decyzja, którą podjął pod wpływem chwili i odwiedzenie spalonego miejsca, które przyciągnęły go, może ważyć na dalszym jego życiu. 
Wspomnienia, tajemnice ludzi, którzy żyli, na brzegach Dunajca coraz bardziej przyciągały Igora.
Gdy policja odnajduje ciało Magdaleny Zachary, na mieszkańców pada blady strach, powodując, że odżywają dawne lęki. Potem dochodzą kolejne morderstwa. 

-Jaki związek mają teraźniejsze ofiary ze zbrodnią sprzed lat?
-Czy Igor Schutt rozwikła zagadkę seryjnego zabójcy? 
-Kto okaże się zabójcą?
-Co skrywają mieszkańcy osady?
-Czy uda się zapobiegnąć kolejnym morderstwom?

Polecam. 

RECENZJA 

„OSADA”

AUTOR: ANNA OLSZEWSKA 
Współpraca Reklamowa —
WYDAWNICTWO: ZWIERCIADŁO 

„Adrenalina zalała mu ciało, gdy nie dostrzegł jej we wstecznym lusterku. Koła uniosły kurz na żwirowej drodze, kiedy nacisnął gaz. Ten  moment przynosił mu najwięcej satysfakcji.
Polowanie właśnie...

Rozwiń

Zwiń

„Wpadłam we własną pułapkę. Chciałam, by się do mnie zbliżył, by zobaczył we mnie człowieka, by obudziły się w nim wyrzuty sumienia. Tymczasem to ja dostrzegłam w nim kogoś,
kogo nie powinnam była dostrzec, zważywszy na okoliczności, które nas połączyły. To ja za bardzo zbliżyłam się do ognia, a teraz czuję w sobie płomień, który powstał od tej jeszcze do niedawna maleńkiej iskry fascynacji”.

„Dziewczyna zza ściany” to wciągająca,  intrygująca, nietuzinkowa, nieoczywista historia napisana w mrocznym klimacie, z elementami thrillera. Opowieść przepełniona ogromem emocji, bólem i cierpieniem po stracie ukochanej osoby, pełna trudnych wyborów, chęcią zemsty, oraz konsekwencjami podjętych decyzji, których niestety nie da się cofnąć. 
Autorka świetnie balansuje napięciem i emocjami, wręcz dawkuje je małymi porcjami, kusząc czytelnika, by delektował się nimi przez cały czas. 
Klimat, który stworzyła autorka, jest niepowtarzalny, mroczny idealnie wplata się w fabułę książki, co sprawia, że nie można, oderwać się od książki. Akcja rozgrywa się niepospiesznie, toczy się swoim rytmem. Ciekawe dialogi, opisy nasiąknięte emocjami, sprawiają, że  historia staje się realna i emocjonująca.  Całość historii spójna i dopracowana przez autorkę w każdym detalu.
Podobało mi się to, że akcja nie rozgrywała się pobocznie, a cały czas mamy wgląd to, co dzieje się wokół głównych bohaterów. Camille Gale zamyka nas w domu nad jeziorem wśród rozległych lasów Wisconsin z Hope i Knoxem, w szczelnym kokonie, dzięki czemu możemy zobaczyć, jak próbują się przystosować do nowej sytuacji, w której postawiło ich życie. Jednak czas biegł  nieubłaganie, a ja zastanawiałam się, jak potoczą się dalsze ich losy i w jakim kierunku autorka pociągnie tę historię. W tym wszystkim najlepsze było to, że nie wiadomo, czego można się spodziewać na kolejnej stronie i co tak naprawdę zamierzał porywacz.
Z biegiem fabuły obserwujemy, jak bohaterzy przywiązują się do sie­bie w jakiś niewyjaśniony sposób, zobaczymy iskierkę pożądania i uczucia, które się rodzą a w konsekwencji nadzieję. Zakończenie książki nieprzewidywalne.
Autorka pokazuje, że strach można przerodzić w determinację i czasami warto zajrzeć w głąb czyjeś duszy, aby poznać jego motywacje, spojrzeć inaczej, ponieważ nic nie jest czarne albo białe, a jest też zawsze coś więcej pomiędzy tymi kolorami. 
Książka wciągnęła mnie już od pierwszych stron, nie pozwalając się od niej oderwać, to była emocjonująca podróż. 
Autorka ma lekkie, przyjemne pióro pełne barwnych opisów.


Książka napisana jest z perspektywy głównych bohaterów Hope i Knoxa, dzięki temu możemy bardzo dobrze ich poznać, zobaczyć kłębiące się w nich emocje i idealnie wczuć się w nie. Zrozumieć ich postępowanie, motywację i ich działania.

Bohaterzy świetnie wykreowani, wyraziści, wielowymiarowe, intrygujący, pełne sprzeczności i głęboko zarysowane pod względem psychologicznym. 

Knox to postać, pełna przeciwieństw, na pierwszy rzut oka wydaje się być brutalny, nieprzystępny, tajemniczy, ale gdy poznajemy, go bliżej zobaczymy wrażliwego, zniszczonego emocjonalnie i psychicznie mężczyznę, który próbuje po swojemu wymierzyć sprawiedliwość. Zemsta przejęła kontrolę nad nim i pchnęła do działania. 
Pogubił się w swoim cierpieniu, z chodzącą na drogę mroku, z której nie ma już ucieczki. Dzięki obecności Hope nie myśli o tym co zrobił, jej obecność pomaga mu odsunąć myśli na boczny tor. Właśnie to dzięki niej trzyma się jeszcze ludzkiej strony swojej duszy. A ona coraz bardziej miesza mu w głowie. 


Hope piękna, delikatna, inteligentna, pełna determinacji kobieta, która pomimo strachu, próbuje przekonać swojego porywacza do zmiany zdania i aby ją uwolnił. Nie poddaje się, ma o co walczyć i dla kogo żyć. Gra takimi kartami, jakie jej rozdano.

„Poza tym... Naprawdę odczuwam potrzebę, by dotknąć jego skóry. Wbrew logice, wbrew temu, W jakiej znajduję się sytuacji, coś popycha mnie do tak bliskiego kontaktu z tym dziwnym człowiekiem”.

Jedna krótka chwila, pociąga za sobą wydarzenia, które mają ciąg dalszy. 
Hope zostaje światkiem morderstwa, swojego szefa i niestety zostaje wciągnięta w to wszystko i zostaje uprowadzona. Trafia na odludzie, do domu nad jeziorem pośród lasów. Kobieta pomimo strachu o własne życie, stara się przystosować do nowej sytuacji, starając się dotrzeć do swojego porywacza. Oboje odizolowani od świata, zamknięci w kokonie próbują znaleźć sposób na przetrwanie. Jednak z każdym dniem ich relacja się zacieśnia i schodzi na niebezpieczny grunt.

-Czy Knox poskleja swoje życie od nowa?
-Do czego doprowadzi chęć zemsty i jakie pociągnie za sobą konsekwencje?
-Czy Hope uda się uciec od swojego porywacza?
-Czy dziewczyna zrozumie pobudki Knoxa?
-Czy Hope nawiąże emocjonalną więź ze swoim oprawcą? 
-Czy dla nich istnieją szansę na szczęśliwe zakończenie? 
-Czy Hope będzie upadkiem dla Knoxa, czy nadzieją na lepsze życie?
-Czy przerośnie ich gra, w którą zaczęli grać?
-Czy Hope zda sobie sprawę, że cierpi na syndrom Sztokholmski?

Polecam. 

„Wpadłam we własną pułapkę. Chciałam, by się do mnie zbliżył, by zobaczył we mnie człowieka, by obudziły się w nim wyrzuty sumienia. Tymczasem to ja dostrzegłam w nim kogoś,
kogo nie powinnam była dostrzec, zważywszy na okoliczności, które nas połączyły. To ja za bardzo zbliżyłam się do og...

Rozwiń

Zwiń

RECENZJA 

„SKRADZIONA TOŻSAMOŚĆ”

Cykl: SPADKOBIERCA (tom 1)

AUTOR: MONIKA MAGOSKA-SUCHAR 

WYDAWNICTWO: PASCAL 
Seria: LOVE BOOK 

"Miałam wrażenie, że odpłynęłam. Nieprzyjazna nam rzeczywistość została zastąpiona rajem, w którym oboje się
znaleźliśmy. Trwaliśmy tak zawieszeni w słodkiej próżni. Tylko on i ja, dogorywaliśmy po eskalacji nagromadzonego w nas pragnienia."

"SKRADZIONA TOŻSAMOŚĆ" to książka, która skrywa w sobie tajemnice, intrygi, przejęcie tożsamości, japońską yakuzę, ogromne kłopoty, rollercoaster emocji i piekielne pożądanie. Autorka pobudza czytelnika wyobraźnię, będzie seksownie, wyuzdanie, a pożądanie wręcz wylewa się z kartek tej historii. Złość, nienawiść, irytacja, niechciane wspomnienia, żądza, pożądanie, rozkosz jest silniejsza od rozumu, zwroty akcji, to wszystko tutaj znajdziemy. 
Autorka odkrywa, stopniowo strona po stronie skrywane tajemnice, pozwala dobrze poznać ukryte pod maską pozorów bohaterów, oraz  kontrowersyjną przeszłość Holly, w której zobaczymy skazy na idealnej i nieposzlakowanej osobie, którą zgrywała.
Fabuła książki dynamicznie poprowadzona, intrygująca, miejscami zaskoczy, zniewoli  pożądaniem i przyprawi o szybsze bicie serca. 
Książka wciągnęła mnie już od pierwszych stron i trzymała w napięciu do ostatniej kropki. To było łał, elektryzujące, wciągające wręcz znakomite.
Zakończenie pozostawiło mnie z dużym niedosytem, i czekam na drugą część, ponieważ  chciałabym poznać dalsze losy Mili i zobaczyć co przygotowała dla swoich bohaterów autorka. 
Autorka ma lekkie, przyjemne pióro, które wciąga czytelnika bezpowrotnie. 

Książka napisana jest z perspektywy głównych bohaterów Mili i Shina, dzięki czemu możemy poznać ich bliżej, zobaczyć ich emocje, co czują i co myślą. Ich relacja miała być tylko kontraktem, jednak z dnia na dzień zaczynał wychodzić poza ustalone granice. 

Bohaterzy świetnie wykreowani, niebanalni, wyraziści i różnorodni.
Widoczna była pomiędzy głównymi bohaterami chemia, która ich ku sobie przyciągała. 

Mila była dzika, niepoprawna, goniła za marzeniami i postawiła miłość ponad naukę i swoich bliskich. Niedoszła artystka podająca się za siostrę, trafiła w szpony japońskich gangsterów i to na własne życzenie. 
Była bardzo samotna i brakowało jej kogoś, kto dałby jej oparcie. Musiała grać i nauczyć się kontrolować swój nieujarzmiony charakter. 

Shin należy do Yakuzy. Jest skryty, nie ujawnia swoich emocji przed nikim, mroczny, władczy, nie uznaje sprzeciwu, musi mieć wszystko pod kontrolą.
Chciał odreagować przeszłość, której doświadczył, a Holly (Mila) właśnie od tego była i za to miała zostać hojnie nadrodzona. Jednak jej bliskość działała na niego zbyt rozczulająco i wywoływała niepotrzebne emocje. Ta kobieta stanowiła mieszankę sprzeczności, jednocześnie będąc obiektem żądzy i zemsty. 

"... bojąc się, że magia chwili pryśnie wraz z momentem, gdy się ode mnie oddali, a ja pozostanę ze swoim wstydem sama. A teraz to się stało. Porzucił mnie w momencie, gdy wisiałam już nad przepaścią, w której buzowała rozkosz. Pieniła się i kipiała, smagając mnie swoimi falami, jednak nie udało mi się wskoczyć w jej głębię. Zostałam wyrzucona na brzeg, a odmęt namiętności zaczął się wyciszać."

Mila i Holly to bliźniaczki, które wyglądają niemalże identycznie, różniły ich jedynie charaktery. Mila w swoim życiu popełniła wiele błędów, nie ukończyła żadnego kierunku. Przedłużyła miłość do mężczyzny nad rodzinę i znajomych, niestety płacąc, za to najwyższą cenę. Chwytała się różnych prac, by jakoś wiązać koniec z końcem. Jedynie mogła liczyć na pomoc Holly. Jednak pewnego dnia Jej siostrę potrąca na pasach samochód, a w wyniku odniesionych ran umiera. 
Wraz ze śmiercią Holly umarła też Mila.
Dziwnym zabiegiem okoliczności, Mila postanawia podszyć się za zmarłą siostrę i brnąć w swoje kłamstwa, którym posłużyła się w dobrej wierze. Wylatuje do Tokio na roczny kontrakt, nie wiedząc, co ją tam spotka. Szybko przekonała się, że Holly skrywała wiele sekretów, a nowa praca obejmuje obowiązki, jakich nigdy by się nie spodziewała. Trafi w otchłań, z której nie ma ucieczki. 

-Czy śmierć jednej z bliźniaczek, była przypadkowa? 
-Czy w relacji Holly (Mila) i Shinjiego jest miejsce na głębsze uczucia? 
-Czy Mila odnajdzie szczęście, które od dawna poszukuje? 
-Czy Mila zgodzi się na wszystko, aby zdobyć pieniądze? 
-Czy Mila tak naprawdę znała swoją idealną bliźniaczkę?
-Czy Mila zrozumie pobudki swojej bliźniaczki w tym co robiła, aby zarobić pieniądze na utrzymanie rodziny? 
-Czy Shin pozna prawdę o Mili?
-Jaką decyzję będzie musiała podjąć Mila i czy to będzie koniec jej japońskiej przygody i marzeń? 
-Czy w tej historia będzie miała happy end? 

Polecam.

RECENZJA 

„SKRADZIONA TOŻSAMOŚĆ”

Cykl: SPADKOBIERCA (tom 1)

AUTOR: MONIKA MAGOSKA-SUCHAR 

WYDAWNICTWO: PASCAL 
Seria: LOVE BOOK 

"Miałam wrażenie, że odpłynęłam. Nieprzyjazna nam rzeczywistość została zastąpiona rajem, w którym oboje się
znaleźliśmy. Trwaliśmy tak zawieszeni w sł...

Rozwiń

Zwiń

RECENZJA PATRONACKA

„DZIWNA HISTORIA WISIELCA Z....”

Współpraca Reklamowa —
AUTOR: IWONA SZUL
WYDAWNICTWO: LITERACKIE BIAŁE PIÓRO

„W chybotliwym blasku ognia ujrzał niezdrowo ziemistą, bladozieloną twarz o oczach połyskujących dziwnym blaskiem, skórze poznaczonej siecią czarnych żył, z płytką raną w czole i wyraźnym śladem po pętli na szyi. – Hryhorij? – wydusił z siebie Jovan”.

„Dziwna historia wisielca z…” to świeże, wyjątkowe, pełne przygód kryminalne fantasy z elementami czarnego humoru i realiami nawiązujący do średniowiecznych okolic Bałkanów. Akcja rozgrywa się w małej wiosce Groblje Doły, jej okolicznych lasów, pól i tajemniczego dworku, gdzie śmierć potrafi, zaskoczyć. Historia utrzymana jest w ciekawym, specyficznym, ponurym, trochę mrocznym i tajemniczym klimacie miejsca, w którym rozgrywa się akcja. Fabuła książki splata się jak lepka pajęcza sieć, łączyć ze sobą wątki, a jednak co chwila, komplikując, wszystko. Ze strony na stronę akcja przyspiesza, rośnie napięcie, trupy ścielą się i robi się coraz niebezpieczniej, a gdy wkracza Inkwizytor, wszyscy muszą mieć się na baczności. 
To książka, urzekła mnie swoją historią, czarnym humorem, który dodaje pewnego uroku i  ubarwia tę historię, wciągając już od pierwszych stron. Ta opowieść jest nieszablonowa, wykazuje się dużą świeżością wśród pozycji książkowych.
Fabuła książki wciągająca, spójna, płynnie poprowadzona przez autorkę i dopracowana w każdym detalu. Książka okraszona została rysunkami, które dodają uroku i dzięki czemu czytanie jest jeszcze przyjemniejsze. 
Autorka ma lekkie, przyjemne pióro pełne barwnych opisów, dzięki czemu możemy zagłębić się dokładniej w tej historii. 

Bohaterzy świetnie wykreowani, wyraziści, różnorodni, których bardzo polubiłam. Każda z postaci dużo wnosi do tej historii.

Dziwna historia wisielca z... wciągnie cię w świat owiany mgłą tajemnicy, niebezpieczeństwa, ożywieńca, który szuka winnego, swojej śmierci, do tego dodajcie samotnego dziwaka, młodziutką dziewczynę, która ma dar widzenia, psa Kostka, który ma skłonności do podgryzania swojego pana, cygański tabor, przekonania, zabobony, Inkwizycję, ukrywającą się wiedźmę, i tajemniczego Dragona czyż nieidealna mieszanka. 

„Jakby strach o przyszłość swoją i swoich bliskich nie wystarczał, to gdy tylko próbowała zmrużyć oczy, zdawało jej się, że słyszy cichutkie tuptanie szczurzych łap. Nie wiedziała na ile to rzeczywistość, a na ile paranoiczny lęk. Nocna ciemność zdawała się na nią napierać, miażdżyć, a ona stawała się coraz mniejsza”.

Jovan jest starym, samotnym wdowcem mieszkającym koło cmentarza w wiosce o nazwie Groblje Doły. Chce od losu tylko jednego – świętego spokoju. Niestety jego spokojne życie zostaje przewrócone do góry nogami, gdy w drzwiach jego domu staje Hryhorij świeżo pochowany wisielec i świeżo powstały trup. Jovan próbuje przekonać go, by wrócił do grobu, na wieczny spoczynek, lecz ten upiera się, że nie spocznie w niepoświęconej ziemi. Nie pamięta szczegółów swojej śmierci, ale jest pewien, że się nie powiesił. Postanawia udowodnić, że został zamordowany.
Jovan, postanawia pomóc wisielcowi, aby odzyskać ciszę, spokój i pozbyć się ożywieńca.
Sytuacja komplikuje się, gdy w tajemniczych okolicznościach zaczynają umierać mieszkańcy, a do wioski przybywa Inkwizytor. Zbliża się wielkie niebezpieczeństwo, na które nik nie jest przygotowany.
Irina to młoda wychowanka cygańskiego taboru posiadająca moc przewidywania przyszłości z blasku świecy. Gdy zobaczyła w swojej wizji formujący się kształt człowieka dzierżącego w ręku miecz, potem samotną drewnianą chatę dziwnie przechyloną na jedną stronę i towarzyszące temu emocje, wiedziała, że musi się tam udać. Jovan, Hryhorij, Irina ich cała trójka przeczuwała, że kłopoty dopiero zwęszy ich trop.

-Kto winny jest śmierci Hryhorija?
-Czy uda im się wyjaśnić tajemniczą zagadkę śmierci ożywieńca?
-Jakie niebezpieczeństwo zbliża się do wioski i co grozi mieszkańcom? 
-Czy Irina zdoła zaradzić zbliżającemu niebezpieczeństwu?
-Kto stoi za tajemniczymi zgonami mieszkańców wnioski? 
-Jaką tajemnicę skrywa dworek i jego mieszkańcy? 
-Czy Hryhorij odnajdzie spokój i będzie mógł odejść w spokoju? 

Polecam.

RECENZJA PATRONACKA

„DZIWNA HISTORIA WISIELCA Z....”

Współpraca Reklamowa —
AUTOR: IWONA SZUL
WYDAWNICTWO: LITERACKIE BIAŁE PIÓRO

„W chybotliwym blasku ognia ujrzał niezdrowo ziemistą, bladozieloną twarz o oczach połyskujących dziwnym blaskiem, skórze poznaczonej siecią czarnych żył,...

Rozwiń

Zwiń

RECENZJA 

„ZAPACH ŚWIEŻYCH TROCIN”

AUTOR: Agata Czykierda-Grabowska 

WYDAWNICTWO: ZWIERCIADŁO 

„Gdybym tylko...
Nic jednak nie zapobiegło nieszczęściu. Być może był to efekt lawiny, której nie sposób zatrzymać, a może przeznaczenie, któremu nie można się przeciwstawić. Zupełnie jak
W greckiej tragedii”.

„ZAPACH ŚWIEŻYCH TROCIN” to wciągający, nieoczywisty, świeży, pełen emocji, tajemnic, napięcia thriller psychologiczny, który zachwycił mnie psychologiczną kreacją głównej bohaterki. 
Książka, która zabiera nas przez kręte drogi do mrocznych tajemnic przeszłości, ludzkiej psychiki, dostarcza czytelnikowi dreszczyku emocji. 
Autorka stworzyła niepowtarzalny, skomplikowany, delikatnie mroczny, klimat, który gęstnieje z każdą przeczytaną stroną, rośnie napięcie, które momentami powodowało przyspieszone bicie serca. Efektu motyla, pełni główny wątek, czyli często niezaplanowane decyzje wpływają na całe życie,  który wpływa na podjęte decyzje głównej bohaterki. 
Z biegiem fabuły zagłębiamy się w życie głównej bohaterki i dowiadujemy się, co ją doprowadziło do tego momentu, w którym się znalazła. Przeszłość bohaterów, ciągnie się za nimi, wpływając na teraźniejszość, podejmowane decyzje i ocenę  tego, co wydaje się prawdą, a co fałszem, po mału ta cienka granica się zaciera, tracąc grunt pod nogami. 
Autorka miała bardzo ciekawy pomysł na fabułę książki, w której małymi dawkami ujawnia ukryte fakty z życia bohaterów. Motyw książki w książce,  było świetnym zabiegiem, ponieważ miejscami nie wiedziałam, co jest już prawdą, a co fikcją. Wszystkie wątki łączą się w jedną logiczną całość. 
Zakończenie książki nieprzewidywalne, pozostawiło mnie w niemałym osłupieniu i zastanawiałam się, co tak naprawdę się stało.
Całość dynamicznie poprowadzona, dobrze przemyślana przez autorkę. 
Autorka ma lekki, przyjemny styl, pełen opisów. 
To moje pierwsze spotkanie z piórem autorki i na pewno nie ostatnie. 

„Staliśmy się skrzydłami motyla, który wykonał pierwszy trzepot”.

Bohaterzy świetnie wykreowani, tajemniczy, intrygują. Bardzo podobała mi się postać Izy, która została bardzo dobrze przedstawiona pod względem psychologicznym. Czułam jej wszystkie emocje, strach, ból, niepewność i wewnętrzne rozterki. Widziałam pogubioną kobietę, która nie umie uporać się z przeszłością i tym, co ją spotkało. Wyrzuty sumienia nie pozwalają jej normalnie funkcjonować. 

„Ani w powieściach, ani tym bardziej w życiu
nic nie dzieje się wedle naszej woli. Gdy wystukuję pierwsze zdanie, ono zamienia się w kulę śnieżną, której nie da się zatrzymać. Mknie strona po stronie i mogę już tylko bezradnie patrzeć, jak kula wszystko porywa.
Dokładnie tak, jak dzieje się w prawdziwym życiu”.

Izę poznajemy na rozdrożu, na skutek niefortunnego romansu ze swoim studentem traci pracę, musi opuścić wynajmowane mieszkanie, wtedy jej w miarę poukładane życie zaczyna się sypać. Kobieta postanawia w końcu zmienić coś w swoim życiu, opuszcza Kraków i wyrusza do Warszawy.
Nie morze otrząsnąć się z tego, co okrutny los jej zafundował. W pisaniu książek znalazła ukojenie, może wylać na papier wszystkie swoje ukrywane emocje. 
Niespodziewana propozycja od Janka, który pozwolił jej zamieszkać w nowo wybudowanym apartamentowcu Weston, na  kilka tygodni, dopóki nie ukończy pisania książki, wydawała się dobrym pomysłem. 
Miała nadzieję, że to będzie pozytywny przełom w jej życiu. Chociaż pierwsza noc nie należy do najmilszych. Podczas spaceru w lesie na trafia na opuszczonym blok, w którym poznaje tajemniczego Filipa. Z każdy dniem niechciana i  dramatyczna przeszłość zamknięta w czeluściach umysłu, powraca, mącąc nadwyrężoną psychikę kobiety. 

-Czy niespodziewana propozycja Janka stanie się nowym początkiem dla Izy?
-Czy powrót do Warszawy okaże się dobrym pomysłem dla kobiety?
-Czy gdy skończy, książkę Iza wróci do normalności i odzyska swoje życie? 
-Co wydarzyło się w życiu Izy, że znalazła się na rozdrożu?
-Co ją czeka i czy utonie w niebycie? 
-Kim okaże się Filip?
-Do czego posunie się Iza? 

Polecam. 

RECENZJA 

„ZAPACH ŚWIEŻYCH TROCIN”

AUTOR: Agata Czykierda-Grabowska 

WYDAWNICTWO: ZWIERCIADŁO 

„Gdybym tylko...
Nic jednak nie zapobiegło nieszczęściu. Być może był to efekt lawiny, której nie sposób zatrzymać, a może przeznaczenie, któremu nie można się przeciwstawić. Zupełnie jak
W g...

Rozwiń

Zwiń

RECENZJA 

„BRAMY SODOMY”

AUTOR: ROBERT FORYŚ 
Współpraca Reklamowa —
WYDAWNICTWO: WAR BOOK 

„Pociski świszczą wokół mnie niczym rozwścieczone szerszenie, staram się nie myśleć o tym, co będzie, gdy któryś z tych małych posłańców śmierci odnajdzie, mnie w ciemnościach. Przeskakuję przez asfalt i pędzę przed siebie, jakby goniło mnie stado diabłów”.

„Bramy Sodomy” to książka z gatunku science fiction, mroczna, pełna napięcia, seksu, zdrad, 
zwrotów akcji, brutalnych walk o przetrwanie historia, w której bardzo często zastanowimy się o przyszłość naszego Świata. 
Świetna dawka sensacji, spora garść faktów historycznych, labirynt toczącej się polityki, gdzie prawda ma drugorzędne znaczenie, a liczy się to, co  zostanie uznane powszechnie za takową. Autor w ciekawy sposób, przedstawia nam przerażająca wizję świata, pełną brutalności, gdzie moralność i prawa obowiązujące są tak wąskie i kręta jak uliczki obozów. 
Robert Foryś zabiera nas za Mur, miejsca położonego na granicy światów, gdzie nic nie jest czarno – białe, a cnotę tak trudno odróżnić od grzechu. W tamtym miejscu, u wrót Sodomy, nikt nie jest bez winy, a grzech i rozpusta się szerzą. 
Fabuła książki wciągająca, płynnie poprowadzona,  pełna nieoczekiwanych zwrotów akcji, niebezpieczeństwa, przemocy, zewsząd czyhających zagrożeń i wyrazistych bohaterów. Robert Foryś umiejętnie buduje atmosferę, balansując na krawędzi prawdy, pomiędzy dobrem a złem, która miesza się z wszechobecnym fałszem, a fikcja miesza się z rzeczywistością. Granice zacierają się wszechobecnym chaosie. 
Autor ma ciekawy, lekki styl, w dodatku bardzo plastyczny  i obrazowy,  dzięki czemu książkę czyta się z dużą przyjemnością. 
Książka wciągnęła mnie już od pierwszych stron, zapewniając wręcz książkową ucztę. 

„Czuje, jak drży mi serce i kurczy się żołądek. Unoszę wzrok na Salaha i napotykam ciemne, nieprzeniknione oczy dżina. Obaj wiemy, żze jeśli to wszystko się potwierdzi, w Obozie rozpęta się piekło. Anioł zagłady rozpostrze nad nami swe ciemne skrzydła”.

Za bramami nowej Sodomy rozciąga się największy obóz uchodźców, tworząc gigantyczne wielokulturowe bałkańskie miasto,  w którym trwa brutalna wojna o władzę i pieniądze. Człowiek to tylko i wyłącznie towar. Europejska policja i siły porządkowe tylko pozornie kontrolują sytuację, mając bardzo ograniczony wybór.  Sytuacja za Murem jest jak beczka prochu, postawiona na ogniu i grozi poważnym wybuchem. A gdy tak się stanie, eksplozja rozsadzi Bałkany, niszcząc Mur, który bogaty świat odgrodził się od biedaków żebrzących u jego bram.
Mułła Abdul Hasib, wzywa porucznika, aby odnalazł jego syna Muhammada, który zaginął. Porucznik nie ma za dużo czasu na to oby odnaleźć syna Abdula, bądź jego ciało i  winnych porwania. Jeżeli nie poleje się morze krwi. Sprawa z daleka cuchnie polityką i rozgrywkami plemiennymi w Obozie. 

„Anioł śmierci opadł między nas na swych czarnych skrzydłach”.

-Czy porucznikowi uda się odnaleźć syna Abdula? 
-Kto jest odpowiedzialny za porwanie dziecka?
-Czy porucznik ujdzie z życiem, gdy niewygodne fakty ujrzą światło dzienne? 

Polecam. 

RECENZJA 

„BRAMY SODOMY”

AUTOR: ROBERT FORYŚ 
Współpraca Reklamowa —
WYDAWNICTWO: WAR BOOK 

„Pociski świszczą wokół mnie niczym rozwścieczone szerszenie, staram się nie myśleć o tym, co będzie, gdy któryś z tych małych posłańców śmierci odnajdzie, mnie w ciemnościach. Przeskakuję przez ...

Rozwiń

Zwiń