Jesteśmy społecznością, która kocha książki

,,Ewangelia według Jezusa Chrystusa" to powieść niezwykła, kontrowersyjna i niewątpliwe nietuzinkowa - sam tytuł już mówi o tym. Pisarz spotkał się z tak wielką krytyką i niezrozumieniem , że postanowił na znak protestu wyprowadzić się z rodzimej Portugalii. Książka została odebrana przez czytelników jako obrażająca religię katolicką - niewątpliwie nie to miał na celu Saramago. W książce pokazuje alternatywną wersję wydarzeń biblijnych oczami Jezusa Chrystusa.Jego postać pokazuje nie tylko jako Boga ale również człowieka z krwi i kości , który ma swoje namiętności, rozterki i zwątpienia. Bóg ukazany jest takim jakim go znamy ze Starego Testamentu jako Władca bezwzględny wymagający ofiary. Przedstawiony los Jezusa wydaje się okrutnym, ponieważ jest jego przeznaczeniem i musi się spełnić nawet, gdy sam z nim się nie zgadza. Powieść ma skłonić do przemyśleń natury religijnej o istotę Boga (czy stworzył nas istoty ludzkie z miłości czy też może z próżności ? a może jest wielu bogów? Może nie jest dobry ? A może ma prawo wymagać ofiar?) o tym czy mamy wpływ na nasze życie a może los jest z góry przesądzony ? Szczególną uwagę zwraca postać Maryi , która jest jakby symbolem kobiety skazanej na milczenie i godzenie się na rolę służącej i podległej mężczyźnie, kobiety - matki, której przeznaczeniem jest przede wszystkim urodzić potomstwo i je wychować po to , by za chwilę spotkać się z głosem krytyki od niego i niewdzięcznością za jej poświęcenie. ,,Ewangelia według Jezusa Chrystusa" jest książką tylko dla tych, którzy potrafią myśleć bez uprzedzeń i stereotypów. Na pewno warto znać również Biblię aby móc samemu osądzić czy alternatywna wersja wydarzeń przedstawiona przez pisarza mogła by być prawdziwą .Dodam tylko, że powieść zawiera wiele można by rzec kontrowersyjnych opisów wydarzeń (niewątpliwie poruszających ), tak więc nie jest ona skierowana do każdego czytelnika. Jak dla mnie jest to arcydzieło , bardzo odważne i zapadające w pamięć podobnie jak wybitne ,,Miasto ślepców".

,,Ewangelia według Jezusa Chrystusa" to powieść niezwykła, kontrowersyjna i niewątpliwe nietuzinkowa - sam tytuł już mówi o tym. Pisarz spotkał się z tak wielką krytyką i niezrozumieniem , że postanowił na znak protestu wyprowadzić się z rodzimej Portugalii. Książka została odebrana przez...

Rozwiń Zwiń

Książka ,,Przepis na mordercę " do pozycja. która na pewno może się spodobać fanom serialu ,,Mindhunters" (niewątpliwie jeden z najlepszych seriali ostatnich lat) .Pokazuje jak trudnym było rozpoczęcie prac nad profilowaniem morderców - tym bardziej, że nikt nie wierzył w powodzenie tego projektu. Niewątpliwie to co najciekawsze - podobnie jak w książce - to opisy śledztw seryjnych morderców, których sprawców wykryto właśnie dzięki profilowaniu. Książka byłaby doskonała, gdyby w większej mierze pokazywała te historie oraz analizę umysłu morderców , niestety autorka w dużej mierze skupiła się na opisie swojej pracy i trudach pracy wydziału. Tym niemniej jest pozycja ciekawa dla tych , których frapują zagadki zbrodni oraz umysłu .

Książka ,,Przepis na mordercę " do pozycja. która na pewno może się spodobać fanom serialu ,,Mindhunters" (niewątpliwie jeden z najlepszych seriali ostatnich lat) .Pokazuje jak trudnym było rozpoczęcie prac nad profilowaniem morderców - tym bardziej, że nikt nie wierzył w powodzenie tego p...

Rozwiń Zwiń

Bogusław Wołoszańskim ma dar opowiadania o czym wie każdy kto miał okazję zetknąć się z jego audycjami czy książkami w książkę ,,Zabić Amerykę '' pokazuje Rosjan, który marzyli o tym by pokonać i zniszczyć Amerykę .Niewiarygodne historie tworzenia broni, która nie miała szans ziścić tego snu i poniesionych ofiar w imię tej fantazji.Bardzo ciekawa pozycja szczególnie dla wielbicieli historii.

Bogusław Wołoszańskim ma dar opowiadania o czym wie każdy kto miał okazję zetknąć się z jego audycjami czy książkami w książkę ,,Zabić Amerykę '' pokazuje Rosjan, który marzyli o tym by pokonać i zniszczyć Amerykę .Niewiarygodne historie tworzenia broni, która nie miała szans ziścić tego s...

Rozwiń Zwiń

ciekawa historia twórcy Darknetu - pokazująca jak niepozorny człowiek może stać się z dnia na dzień królem wirtualnego świata, który jednak ma wpływ na realne życie albowiem nie tylko daje zatrudnienie dziesiątkom ludzi , ale też decyduje o ich życiu a nawet je im zabiera. Powieść zbudowana na faktach na swoistym dzienniku twórcy podziemnego handlu w necie jest kolejnym dowodem na to, że ci , którzy mają wielkie bogactwo nie potrafią z niego korzystać i w gruncie rzeczy są strasznie samotni. Książka napisana bardzo ciekawie i aż zdaje się nierealną historia studenta, który bodaj przez rok czy dwa był milionerem a chodził wciąż w tych samych spodniach. Należy dodać, że praca jaką włożył autor w napisanie tej powieści jest godna podziwu.

ciekawa historia twórcy Darknetu - pokazująca jak niepozorny człowiek może stać się z dnia na dzień królem wirtualnego świata, który jednak ma wpływ na realne życie albowiem nie tylko daje zatrudnienie dziesiątkom ludzi , ale też decyduje o ich życiu a nawet je im zabiera. Powieść zbudowan...

Rozwiń Zwiń

O ile uwielbiam powieści Grahama Greene tak ,,Podróże z moją ciotką" nieco mnie zawiodły. Postać ciotki, która z pozoru mieni się egzotycznymi barwami i jak na osobę 70 -letnią jest niezwykle energetyczna a nawet zadawałoby się seksowna w gruncie rzeczy jest jak dla mnie irytująca a jej przygody z iście szpiegowskiego filmu naprawdę nierealne. To co czyni tę powieść wartą przeczytania to jej przesłanie zdające się mówić, że życie przeciętnego Kowalskiego jest szare , bo brakuje nam często odwagi by coś zmienić i jak zawsze u Greene przysłowiowe ,,złote myśli" jak na przykład ,,Życie to ulica jednokierunkowa, na której nie można zawrócić".

O ile uwielbiam powieści Grahama Greene tak ,,Podróże z moją ciotką" nieco mnie zawiodły. Postać ciotki, która z pozoru mieni się egzotycznymi barwami i jak na osobę 70 -letnią jest niezwykle energetyczna a nawet zadawałoby się seksowna w gruncie rzeczy jest jak dla mnie irytująca a jej pr...

Rozwiń Zwiń

Do sięgnięcia po tę lekturę skłonił mnie rewelacyjny film,, Człowiek, który siedział i gapił się na kozy " na podstawie prozy Jona Ronsona.
,,Czy jesteś psychopatą?" nie jest może wybitną pozycją , ale wartą poznania. Autor próbuje znaleźć klucz do odpowiedzi na pytanie jaka jest definicja psychopaty ? czy faktycznie można za pomocą 30 pytań testowych rozpoznać taką osobowość ? czy nie jest tak, że każdy z nas przejawia takie cechy? O ile spotkania autora z osobami uznanymi przez psychiatrów za psychopatów może nie są zbyt intersujące to spostrzeżenia na temat samych badań i znaczenia dla osób zdrowych , które na ich podstawie zostają uznane za osobowości psychopatyczne i są skazane na dożywotnie zamknięcie w zakładach. Na szczególną uwagę zasługuje zwrócenie uwagi na problem dzieci, które zostają przez lekarzy psychiatrów zdiagnozowane jako chore psychicznie i są faszerowane lekami a w gruncie rzeczy mają tylko za dużo energii lub jej za mało.Nie bez znaczenia jest jest też rola korporacji farmaceutycznych , którym tylko zależy by zarabiać pieniądze i zrobią to za wszelką cenę.

Do sięgnięcia po tę lekturę skłonił mnie rewelacyjny film,, Człowiek, który siedział i gapił się na kozy " na podstawie prozy Jona Ronsona.
,,Czy jesteś psychopatą?" nie jest może wybitną pozycją , ale wartą poznania. Autor próbuje znaleźć klucz do odpowiedzi na pytanie jaka jest definicj...

Rozwiń Zwiń

W ,,Katedrze" Jacka Dukaja widać inspirację twórczością Stanisława Lema co mogłoby być walorem niestety w mojej opinii nie jest. Zbyt liczne już na wstępie neologizmy autora sprawiają , że treść jest mało zrozumiała. Sama fabuła bardzo ciekawa a zakończenie warte poświęcenia czasu na lekturę. Gdyby nie zawiłości słowotwórcze mogła by to być idealna książka.

W ,,Katedrze" Jacka Dukaja widać inspirację twórczością Stanisława Lema co mogłoby być walorem niestety w mojej opinii nie jest. Zbyt liczne już na wstępie neologizmy autora sprawiają , że treść jest mało zrozumiała. Sama fabuła bardzo ciekawa a zakończenie warte poświęcenia czasu na lektu...

Rozwiń Zwiń

Opowiadania Grahama Greene czyta się z niekłamaną przyjemnością i pozostaje tylko żal, ze jest ich tylko 23.

Opowiadania Grahama Greene czyta się z niekłamaną przyjemnością i pozostaje tylko żal, ze jest ich tylko 23.