Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Bardzo średnio. Zainteresował mnie Wrocław jako miejsce akcji, ale zupełnie tego nie czuć. Niby są znane mi nazwy ulic, ale w sumie różnicy mi to żadnej nie robi. Postacie w tej książce kojarzą mi się z bohaterami seriali tworzonych na zlecenie Polsatu przez ATM grupę, czyli miejscową wytwórnię specjalizującą się w paradokumentach. A kojarzą mi się, bo są równie sztuczne i słabo napisane.
Warsztat pisarki niewyrobiony. Widać to po błędach, składni, narracji, prowadzeniu fabuły. Dużo wodolejstwa i grafomanii. Autor ma talent, bo czytałem gorsze rzeczy, ale brakowało tutaj konkretnego edytora, który usuwałby coraz to śmielsze monologi albo chociaż dał pisarzowi lepę w potylicę na otrzeźwienie.
Tragedii nie ma, ale nie polecam. Są lepsze pozycje do marnowania czasu.

Bardzo średnio. Zainteresował mnie Wrocław jako miejsce akcji, ale zupełnie tego nie czuć. Niby są znane mi nazwy ulic, ale w sumie różnicy mi to żadnej nie robi. Postacie w tej książce kojarzą mi się z bohaterami seriali tworzonych na zlecenie Polsatu przez ATM grupę, czyli miejscową wytw...

Rozwiń

Zwiń

DNF
Czyta się dobrze, styl autora mi odpowiada, ale chyba mam dość czytania o tragedii i cierpieniu, więc musiałem dać sobie spokój. Może kiedyś wrócę.

DNF
Czyta się dobrze, styl autora mi odpowiada, ale chyba mam dość czytania o tragedii i cierpieniu, więc musiałem dać sobie spokój. Może kiedyś wrócę.

DNF, 1/3 przeczytana.
Niestety, to nie to. Szukałem czegoś na odmóżdżenie i przesadziłem. W sensie to nawet na odmóżdżenie się nie nadaje. Kiepsko napisani bohaterowie, niezbyt interesująca fabuła, nudna narracja.
Szkoda życia na kiepskie książki.

DNF, 1/3 przeczytana.
Niestety, to nie to. Szukałem czegoś na odmóżdżenie i przesadziłem. W sensie to nawet na odmóżdżenie się nie nadaje. Kiepsko napisani bohaterowie, niezbyt interesująca fabuła, nudna narracja.
Szkoda życia na kiepskie książki.

DNF
Ciężko mi się czytało, przerwałem dość szybko, może kiedyś wrócę.

DNF
Ciężko mi się czytało, przerwałem dość szybko, może kiedyś wrócę.

Pozycja z trudnymi słowami w dużej ilości. Choć bardziej mi się kojarzy z zadaniem domowym w szkole średniej niż pracą naukową. Mam nieodparte wrażenie, że większość rozdziałów była pisana na siłę i na siłę były szukane ukryte przekazy omawianych dzieł studia Ghibli. Ktoś tu nawet zestawił obok siebie Podniebną pocztę Kiki z filmem Obcy kontra Predator i to nie w formie żartu. Takie myślowe szpagaty to robiłem w szkole na języku polskim, byle tylko zaliczyć rozprawkę. Nie mogę polecić, no nie mogę.

Pozycja z trudnymi słowami w dużej ilości. Choć bardziej mi się kojarzy z zadaniem domowym w szkole średniej niż pracą naukową. Mam nieodparte wrażenie, że większość rozdziałów była pisana na siłę i na siłę były szukane ukryte przekazy omawianych dzieł studia Ghibli. Ktoś tu nawet zestawił...

Rozwiń

Zwiń

Reportaż z tego średni, raczej mocno osobiste wspomnienia z podróży po Rosji. Ale czyta się bardzo dobrze.

Reportaż z tego średni, raczej mocno osobiste wspomnienia z podróży po Rosji. Ale czyta się bardzo dobrze.