Złoty Eszelon

Książka o wydarzeniach historycznych, książka lekka ze smaczkami i śmiesznymi sytuacjami.

Książka o wydarzeniach historycznych, książka lekka ze smaczkami i śmiesznymi sytuacjami.

Tak jak wszystkie poprzednie książki Suworowa byly naprawdę wciągające, tak ta mnie zwyczajnie wymęczyła. Może autor przyzwyczajony do opracowań historycznych nie radzi sobie z fabułą, która wyszła dość smętna i po prostu nużąca? Bo w zasadzie nie da się czepnąć niczego - są wyraziste postacie, jest historia, są smaczki. Problem w tym, że sama fabuła nie wciąga. Odniosłam wrażenie, że skaczemy z kwiatka na kwiatek, nie mogąc skupić się na żadnym konkretnym motywie. Pociąg z eszelonem jedzie, ale to co mija po drodze jest de facto ciekawsze niż to, dokąd jedziemy. Zakończenie od niechcenia, motyw Oksany po prostu słabiutki i płytki. Jak dla mnie Suworow powinien trzymać się tego, co mu znakomicie wychodzi, zamiast eksperymentować, bo niestety Tomem Clancym nie zostanie.

Tak jak wszystkie poprzednie książki Suworowa byly naprawdę wciągające, tak ta mnie zwyczajnie wymęczyła. Może autor przyzwyczajony do opracowań historycznych nie radzi sobie z fabułą, która wyszła dość smętna i po prostu nużąca? Bo w zasadzie nie da się czepnąć niczego - są wyraziste postacie, jest historia, są smaczki. Problem w tym, że sama fabuła nie wciąga. Odniosłam...

Nie spodziewałem się, że W. Suworow może zdecydować się na napisanie takiej książki. Forsy brak, czy co? To nie literatura faktu, tylko jakaś fikcja, nawet nie polityczna, tylko ... właściwie nie wiadomo jaka. Marne to, na szczęście szybko się czyta.

Nie spodziewałem się, że W. Suworow może zdecydować się na napisanie takiej książki. Forsy brak, czy co? To nie literatura faktu, tylko jakaś fikcja, nawet nie polityczna, tylko ... właściwie nie wiadomo jaka. Marne to, na szczęście szybko się czyta.

Fajne czytadełko do komunikacji, często rozbawia ale część czarnego humoru zupełnie do mnie nie trafiał.

Fajne czytadełko do komunikacji, często rozbawia ale część czarnego humoru zupełnie do mnie nie trafiał.

Polecam!

Polecam!

Saperki, Specnaz, Pociąg opancerzony, upadające komitety no i tajemnicze "Mydło"... Zubrow w swoich wypastowanych oficerkach nie raz i nie dwa zaskoczy nas... Suworow z kolei dał się poznać nie tylko jako świetny historyk - dokumentalista ale i jako pisarz który potrafi stworzyć na prawdę wciągającą przygodę...

Do dodania pozostaje mi jedno : Sałymon wal !!!

Saperki, Specnaz, Pociąg opancerzony, upadające komitety no i tajemnicze "Mydło"... Zubrow w swoich wypastowanych oficerkach nie raz i nie dwa zaskoczy nas... Suworow z kolei dał się poznać nie tylko jako świetny historyk - dokumentalista ale i jako pisarz który potrafi stworzyć na prawdę wciągającą przygodę...

Do dodania pozostaje mi jedno : Sałymon wal !!!

Powieść sensacyjna osadzona w fikcyjnych realiach. Im dalej w fabułę, tym bardziej fikcyjnie się robi, a zakończenie jest ukoronowaniem tego postępu. Właściwie nie wiem, po co autor to napisał, bo książka zaciążyła nieco na jego literackiej reputacji, przynajmniej u mnie. Da się to przeczytać w pociągu z nudów, tak jak wiele innych sensacyjnych powiastek, ale nic poza tym. W sumie szkoda, bo pomysł był ale trochę się rozmył.

Powieść sensacyjna osadzona w fikcyjnych realiach. Im dalej w fabułę, tym bardziej fikcyjnie się robi, a zakończenie jest ukoronowaniem tego postępu. Właściwie nie wiem, po co autor to napisał, bo książka zaciążyła nieco na jego literackiej reputacji, przynajmniej u mnie. Da się to przeczytać w pociągu z nudów, tak jak wiele innych sensacyjnych powiastek, ale nic poza tym....

To nie jest dokument jak większość książek Suworowa. To powieść akcji, ponieważ trudno nazwać ją szpiegowską. Nie mamy tu wiele do czynienia z "walką" wywiadów jak na przykład w "Akwarium".
Czas akcji osadzony w początkach "Pieriestrojki", pokazuje jak inna jest mentalność rosjan i amerykanów.
Wszystko kręci się wokół tajemnego słowa "Mydło". I tak transport tego cennego surowca uruchamia machiny Mafii, Specnazu...
Ale jak do tego doszło, musicie przeczytać sami z uśmiechem na ustach.

To nie jest dokument jak większość książek Suworowa. To powieść akcji, ponieważ trudno nazwać ją szpiegowską. Nie mamy tu wiele do czynienia z "walką" wywiadów jak na przykład w "Akwarium".
Czas akcji osadzony w początkach "Pieriestrojki", pokazuje jak inna jest mentalność rosjan i amerykanów.
Wszystko kręci się wokół tajemnego słowa "Mydło". I tak transport tego cennego...

Czytałem z przyjemnością, ale raczej do łyknięcia z nudów niż "warto przeczytać".

Czytałem z przyjemnością, ale raczej do łyknięcia z nudów niż "warto przeczytać".

ciekawa

ciekawa