Pełen zachwyt! Zdecydowanie najlepsza z dotychczasowych autora. Jest wszystko to co buduje napięcie w kryminałach, wyraziste postaci, trochę legendy i to co w Karkonoszach najpiękniejsze - wspaniałe góry i przyroda, z którymi liczyć musi się każdy. To także wspaniały, nieprzesłodzony hołd złożony GOPRowcom.
Szacunek dla autora za wyjaśnienie na końcu książki które wątki mają źródło w faktycznych zdarzeniach z przeszłości, które są wytworem wyobraźni. To pokazuje tez kawał dobrej i rzetelnej roboty autora.
Bardzo, bardzo przyjemnie spędza się czas z tą książką. I pozostaje odwiedzać Karkonosze w oczekiwaniu na tom 4.

Pełen zachwyt! Zdecydowanie najlepsza z dotychczasowych autora. Jest wszystko to co buduje napięcie w kryminałach, wyraziste postaci, trochę legendy i to co w Karkonoszach najpiękniejsze - wspaniałe góry i przyroda, z którymi liczyć musi się każdy. To także wspaniały, nieprzesłodzony hołd złożony GOPRowcom.
Szacunek dla autora za wyjaśnienie na końcu książki które wątki...

Rewelacyjna! Ma.wszystko, czego oczekuję od dobrej powieści: tajemnica, akcja, wspaniale opisy przyrody, znajomość tematu. Polecam!

Rewelacyjna! Ma.wszystko, czego oczekuję od dobrej powieści: tajemnica, akcja, wspaniale opisy przyrody, znajomość tematu. Polecam!

W sekundę przenosi w samo serce Gór Olbrzymich. Autor na każdej stronie udowadnia, że zna Karkonosze od podszewki. Żadna skała, zakręt czy samotna kosówka nie mają przed nim tajemnic. Podobnie jak tamtejsza mroczna historia, folklor i specyfika poddanych Ducha Gór. Aż czuć na twarzy oddech halnego z nutą schroniskowej melancholii.

W sekundę przenosi w samo serce Gór Olbrzymich. Autor na każdej stronie udowadnia, że zna Karkonosze od podszewki. Żadna skała, zakręt czy samotna kosówka nie mają przed nim tajemnic. Podobnie jak tamtejsza mroczna historia, folklor i specyfika poddanych Ducha Gór. Aż czuć na twarzy oddech halnego z nutą schroniskowej melancholii.

Jestem zachwycona, co książka to lepsza od poprzedniej , mam wrażenie że autor dopiero się rozkręca a już 4 tom w przygotowaniu...
Wrażenia z czytania książki tym głębsze gdy było się w miejscach w niej opisanych .
Gorąco polecam.

Jestem zachwycona, co książka to lepsza od poprzedniej , mam wrażenie że autor dopiero się rozkręca a już 4 tom w przygotowaniu...
Wrażenia z czytania książki tym głębsze gdy było się w miejscach w niej opisanych .
Gorąco polecam.

Można rzucić wszystko i wyjechać w #bieszczady ale można usiąść na kanapie i wybrać się w #karkonosze

Tom pierwszy był dla mnie jak wymarzony prezent pod choinkę, zakochałam się od pierwszych stron. Tom drugi utwierdził mnie w przekonaniu, że @zagubionywkarkonoszach to świetny pisarz. No i wszedł tom trzeci.... Sławku coś Ty zrobił??? Chyba pierwszy raz w życiu poleciały mi łzy przy kryminale, ale do rzeczy!

Akcja dzieje się w trzech strefach czasowych, bo w 1947, 1991 i 2007 roku. Nie jest trudno domyślić się, że te wszystkie okresy w jakiś sposób się połączą, ja również temu nie zaprzeczam.

Jest zaginięcie, śmierć, jest lawina i jest Tomasz Wilczur, który ma chęć połączyć biegające po karkonoskich szczytach wątki.
Dodatkową perełką jest umieszczenie akcji w zaśnieżonych górach i bardzo realistyczne opisy. Ich plastyczność powodowała, że ja czułam ten mróz, to niebezpieczeństwo... Zresztą co tu dużo mówić 🤷 tak się wczułam, że się popłakałam.

To misterne zespolenie szalejącej natury z intrygującą zagadką kryminalną dało mi takie emocje, że nie mogłam usiedzieć w miejscu.
Jeśli dwa pierwsze tomy były dla mnie rewelacyjne, to ten jest wykopany w kosmos!!!

Warto było czekać i jakże warto było przeczytać!!!

Więc oczywistym jest, że #wartojakpieron czytać 😀

Ps. Tak tylko dodam, że na końcu książki jest mała niespodzianka dla tych co kochają chodzić po górach 😀

Można rzucić wszystko i wyjechać w #bieszczady ale można usiąść na kanapie i wybrać się w #karkonosze

Tom pierwszy był dla mnie jak wymarzony prezent pod choinkę, zakochałam się od pierwszych stron. Tom drugi utwierdził mnie w przekonaniu, że @zagubionywkarkonoszach to świetny pisarz. No i wszedł tom trzeci.... Sławku coś Ty zrobił??? Chyba pierwszy raz w życiu poleciały...

Kolejny świetny tom serii karkonoskiej. Nic dodać nic ująć. Intryga "zapleciona" misternie, trzymająca w napięciu do samego końca. Ogrom pracy włożonej we wszystkie tomy, ilość zebranych i przekazanych czytelnikowi informacji...czapki z głów!!!

Kolejny świetny tom serii karkonoskiej. Nic dodać nic ująć. Intryga "zapleciona" misternie, trzymająca w napięciu do samego końca. Ogrom pracy włożonej we wszystkie tomy, ilość zebranych i przekazanych czytelnikowi informacji...czapki z głów!!!

Jedne z nielicznych ksiazek, gdzie nawet Podziękowania czytam z zainteresowaniem. Kolejna opowieść na medal i juz nie mogę doczekać się kolejnej.

Jedne z nielicznych ksiazek, gdzie nawet Podziękowania czytam z zainteresowaniem. Kolejna opowieść na medal i juz nie mogę doczekać się kolejnej.

To moja pierwsza książka tego autora i z pewnością nie ostatnia! Sławek napisał fascynującą powieść kryminalną, która przeniosła mnie w serce Karkonoszy.

Akcja książki rozgrywa się na przestrzeni kilku dekad i łączy losy różnych postaci, które w tajemniczych okolicznościach związane są ze schroniskiem Strzecha Akademicka. Od zagadkowego zniknięcia w 1947 roku, przez śmierć w lawinie w 1991, aż po współczesne śledztwo Tomasza Wilczura, który próbuje rozwikłać mroczne zagadki. A całość rozgrywa się w mrocznych ścianach schroniska i spowitych bielą górach.

Schronisko, które spowijał mrok to książka, która z pewnością zapada w pamięć. Sławek Gortych, autor tej powieści, z niezwykłą precyzją oddaje atmosferę Karkonoszy, ukazując ich surowość i piękno. Przedstawienie przez autora górskiego terenu jest tak dokładne, że czytelnik może się poczuć niczym uczestnik prawdziwej wyprawy, na którą zabrał go pisarz. Sławek z dużą wrażliwością przedstawia siłę natury, a także jej nieprzewidywalność co sprawia, że lektura staje się emocjonującym doświadczeniem.

Gortych zręcznie splata losy bohaterów, tworząc wielowarstwową opowieść o odwadze, strachu i konsekwencjach decyzji. Podążając śladami bohaterów, odkrywa tajemnice schroniska i ich pracowników. Autor nie tylko funduję świetną rozrywkę dla fanów gatunku ale również głęboką analizę ludzkich emocji i motywacji, potęgując klimat grozy i napięcia, który towarzyszy do końcowych rozdziałów.

Fabuła została perfekcyjnie dopracowana, styl literacki wypracowany, a staranność w napisaniu tej pozycji godna pochwały. Zdecydowanie książce należy się wysoka nota za sam fakt iż mało jest literatury, która jest inteligentna, emocjonująca i z głębszym przekazem.


Zdecydowanie godna polecenia książka, która porywa i inspiruje do odkrywania tajemnic górskich szlaków.

Wydawnictwo Dolnośląskie ( współpraca )

To moja pierwsza książka tego autora i z pewnością nie ostatnia! Sławek napisał fascynującą powieść kryminalną, która przeniosła mnie w serce Karkonoszy.

Akcja książki rozgrywa się na przestrzeni kilku dekad i łączy losy różnych postaci, które w tajemniczych okolicznościach związane są ze schroniskiem Strzecha Akademicka. Od zagadkowego zniknięcia w 1947 roku, przez...

Kolejna zagadka Karkonoszy. Wciagająca, nieodgadniona, uzależniająca. Trzecia część i mam nadzieję, że nie ostatnia. Z niecierpliwością czekam na kontynuację.

Kolejna zagadka Karkonoszy. Wciagająca, nieodgadniona, uzależniająca. Trzecia część i mam nadzieję, że nie ostatnia. Z niecierpliwością czekam na kontynuację.

Po trzecią książkę Sławomira Gortycha sięgnąłem zastanawiając się, co tym razem wydarzy się w Karkonoszach. Dzieje się sporo, ale ważne jest to, że przyjemnie się to czyta. Podobnie jak w poprzednich częściach dostajemy kilka planów czasowych, tajemnicę, która ujrzy światło dzienne po długich latach. We wrześniu 1947 roku, w Cieplicach dochodzi do incydentu, który będzie miał wpływ na przyszłość kilku osób. Uczeń okolicznego liceum wydaje na siebie wyrok dopuszczając się "zamachu" na radzieckich dygnitarzy. Jedyną szansą jest dla niego ucieczka.
W grudniu 1991 w schronisku Strzecha Akademicka zjawia się Andrzej Czerwiński, który szuka informacji na temat zaginionego lata temu ojca, będącego kiedyś kierownikiem schroniska. Po kilku dniach ciało Andrzeja zostaje odnalezione podczas akcji ratowniczej po zejściu lawiny.
W marcu 2007 pisarz Tomasz Wilczur namówiony przez Maksymiliana, wybiera się w Karkonosze szukając inspiracji do napisania książki o niewyjaśnionej śmierci Czerwińskiego. Przeprowadza własne śledztwo, którego wyniki mogą być wstrząsające.
Jak w poprzednich częściach, tak i tu, tajemniczy klimat gór jest istotnym elementem historii. Fakt, że to nie Maksymilian jest tym razem głównym bohaterem to trafiony zabieg. Wątki historyczne mogłyby być nawet bardziej rozbudowane, ale nie narzekam. Autor świetnie poradził sobie ze zbudowaniem atmosfery, którą w pełni można poczuć, jeśli było się np. w Karpaczu zimą. Respekt i fascynacja Karkokoszami, aż wylewa się z kart powieści. Polecam szczerze książki Sławomira Gortycha, a "Schronisko, które spowijał mrok" tak jak poprzednie czytałem w przyjemnością. Trudne warunki i obezwładniającą mgłę pamiętam z wyprawy na Śnieżkę sprzed paru lat.

Po trzecią książkę Sławomira Gortycha sięgnąłem zastanawiając się, co tym razem wydarzy się w Karkonoszach. Dzieje się sporo, ale ważne jest to, że przyjemnie się to czyta. Podobnie jak w poprzednich częściach dostajemy kilka planów czasowych, tajemnicę, która ujrzy światło dzienne po długich latach. We wrześniu 1947 roku, w Cieplicach dochodzi do incydentu, który będzie...