The Paper Palace

Ella to kobieta, która nie ma już dwudziestu lat. To osoba doświadczona przez życie. Poznajemy ją w momencie, gdy spędza lato w rodzinnym miejscu nad jeziorem. Jest tam razem ze mężem, trójką dzieci oraz matką, nieopodal wraz ze swoimi bliskimi czas spędza jej przyjaciel z dzieciństwa, Jonas. Od zawsze między tym dwojgiem coś było, dają się ponieść emocjom i zbliżają się do siebie.

Historię Elli poznajemy z dwóch perspektywy czasowych. Aktualna oraz od najmłodszych lat. Poznajemy także historię jej matki, siostry, ojca.. Ella nie miała łatwego życia, matka z ojcem się rozeszli, potem kolejny partner matki i jego syn, szczególnie ten ostatni zmienił jej życie w piekło. Jedynie Jonas stanowił jasny punkt jej egzystencji. Łączy ich także tajemnica, która stanowiła coś co sprawiło, że ich drogi się na jakiś czas rozeszły.

"Papierowy pałac" to nie jest historia miłosna tylko dwóch osób. To nie jako trójkat miłosny, to historia wielu miłości. Nie tylko Elli, ale także jej matki. To historia bolesna, która pokazuje jak tajemnice potrafią wpłynąć na nasz los. Wielowątkowa historia, która zmusi nas do refleksji, jednak trochę przegadana, zbyt rozległe opisy momentami nudziły. Sam zarys historii kobiety, podobał mi się, szczególnie opisy z jej przeszłości.

Ella to kobieta, która nie ma już dwudziestu lat. To osoba doświadczona przez życie. Poznajemy ją w momencie, gdy spędza lato w rodzinnym miejscu nad jeziorem. Jest tam razem ze mężem, trójką dzieci oraz matką, nieopodal wraz ze swoimi bliskimi czas spędza jej przyjaciel z dzieciństwa, Jonas. Od zawsze między tym dwojgiem coś było, dają się ponieść emocjom i zbliżają się do...

Z tego co wiem autorka nie planuje sequela,a wielka szkoda - chętnie przeczytałabym o spektakularnej porażce związku Elle i Jonasa, relacji opartej wyłącznie na pożądaniu i wspomnieniach,dla której oboje zdruzgotali w pył 2 rodziny.

Z tego co wiem autorka nie planuje sequela,a wielka szkoda - chętnie przeczytałabym o spektakularnej porażce związku Elle i Jonasa, relacji opartej wyłącznie na pożądaniu i wspomnieniach,dla której oboje zdruzgotali w pył 2 rodziny.

Poezja życiem się stała. Piękne słowa-ludźmi, takimi samymi jak my. Oh, co to była za wspaniała przygoda.

Poezja życiem się stała. Piękne słowa-ludźmi, takimi samymi jak my. Oh, co to była za wspaniała przygoda.

Wydawałoby się, że Elle jest typową kobietą z klasy średniej. wyższej. Pracuje na uczelni, ma męża dziennikarza i trójkę dzieci. Razem z matką przyjeżdżają do Papierowego Pałacu, swojego letniego domku, gdzie co roku spędzają lato. Jest poranek i zostaniemy z Elle przez całą dobę. Poznamy jej teraźniejszość, rozterki i poznamy przeszłość, która czai się za Elle, i nie pozwala jej swobodnie cieszyć tym co dziś.
To rodzinny dramat z wątkiem kryminalnym. Ciemna przeszłość, dramat dziecka, przemilczane dramaty i ogrom smutku.
To książka, która podejmuje wiele trudnych tematów. Naprawdę poruszająca, świetnie napisana. Wciągająca i na długo zostająca w pamięci.

Wydawałoby się, że Elle jest typową kobietą z klasy średniej. wyższej. Pracuje na uczelni, ma męża dziennikarza i trójkę dzieci. Razem z matką przyjeżdżają do Papierowego Pałacu, swojego letniego domku, gdzie co roku spędzają lato. Jest poranek i zostaniemy z Elle przez całą dobę. Poznamy jej teraźniejszość, rozterki i poznamy przeszłość, która czai się za Elle, i nie...

Kupilam (zachęcona recenzjami i faktem że trafiła ona na listę Reese Witherspoon Book Club),przeczytałam (bo zawsze czytam do końca),sprzedałam. Nie jest to dla mnie "must have", który zajmuje miejsce na półce. Nie trafił do mnie ani język, ani historia ani sposób opisywania wydarzeń. Dlatego nie rozumiem zachwytów.

Kupilam (zachęcona recenzjami i faktem że trafiła ona na listę Reese Witherspoon Book Club),przeczytałam (bo zawsze czytam do końca),sprzedałam. Nie jest to dla mnie "must have", który zajmuje miejsce na półce. Nie trafił do mnie ani język, ani historia ani sposób opisywania wydarzeń. Dlatego nie rozumiem zachwytów.

W miarę przyzwoita powieść, taka trochę w stylu Pata Conroya - choć oczywiście lata świetlne od "Księcia Przypływów" - nieco zbyt przegadana i zbyt mało subtelna

W miarę przyzwoita powieść, taka trochę w stylu Pata Conroya - choć oczywiście lata świetlne od "Księcia Przypływów" - nieco zbyt przegadana i zbyt mało subtelna

Książka Grudnia 2022 w Klubie Czułej Czytelniczki.

Chociaż na pierwszy rzut oka „Papierowy Pałac” wydaje się mało skomplikowanym romansem zdecydowanie bardziej pasuje do niego określenie „family noir”. To mroczna opowieść o rodzinnych sekretach, niełatwej przeszłości i o zabójstwie.

Fabuła dzieje się na dwóch płaszczyznach czasowych. Teraźniejszość to upalne, wilgotne lato, stary dom nad jeziorem i zakazana namiętność naznaczona mroczną tajemnicą. Przeszłość to historia kobiet z rodziny Elle: babki, matki, siostry i samej Elle, które zaplątane w pozory, niedopowiedzenia i kłamstwa nie potrafią zbudować wartościowych więzi.

Podczas spotkania w Klubie Czułej Czytelniczki dużo rozmawiałyśmy o zakończeniu. o tym co mogło się zdarzyć po ostatniej, dość symbolicznej scenie i jak mogło dalej potoczyć się życie Elle. Analizowałyśmy jej relację z matką i zastanawiałyśmy się jak mogła wypłynąć na decyzje, które podejmowała nastoletnie Elle.

Dużo wątków w Pałacu prowokuje do dyskusji, postacie są wyraziste i skomplikowane, a fabuła mroczna.

Książka Grudnia 2022 w Klubie Czułej Czytelniczki.

Chociaż na pierwszy rzut oka „Papierowy Pałac” wydaje się mało skomplikowanym romansem zdecydowanie bardziej pasuje do niego określenie „family noir”. To mroczna opowieść o rodzinnych sekretach, niełatwej przeszłości i o zabójstwie.

Fabuła dzieje się na dwóch płaszczyznach czasowych. Teraźniejszość to upalne, wilgotne...

Książka obyczajowa, którą bardzo dobrze się czyta. Mimo traumatycznych historii, które wydarzyły się w tej rodzinie wszystko zmierza do, wg mnie, właściwego zakończenia, do odzyskania spokoju i harmonii. Jest niespełniona miłość i miłość dojrzała, jest zdrada, jest tragedia, ale są też miłe i przyjemne momenty. Wszystko składa się w dobrze opowiedzianą historię w której naprawdę można się zanurzyć bez reszty.

Książka obyczajowa, którą bardzo dobrze się czyta. Mimo traumatycznych historii, które wydarzyły się w tej rodzinie wszystko zmierza do, wg mnie, właściwego zakończenia, do odzyskania spokoju i harmonii. Jest niespełniona miłość i miłość dojrzała, jest zdrada, jest tragedia, ale są też miłe i przyjemne momenty. Wszystko składa się w dobrze opowiedzianą historię w której...

Książka rozpoczyna się od zdrady. Główna bohaterka Ellen, 56 letnia kobieta, musi wybrać, rodzina czy najlepszy przyjaciel z dzieciństwa. Pierwsze rozdziały wywołują dużą niechęć do czytania. Nie chciałam wiedzieć co Ellen wybierze, fakt, że sama stworzyła okoliczności, że teraz musi myśleć nad tym wyborem, już był dla mnie wystarczająco obrzydliwy. Jednak postanowiłam, że przetrwam ten trudny początek. Jakże dobre to było postanowienie.

Ta historia, ma w sobie o wiele więcej, niż po prostu zdradę. Jest głęboka, bolesna, każde wydarzenie ma sens, to co się stało z bohaterką w wieku 56 lat też jak najbardziej. Dajcie tej książkę szansę, naprawdę zasługuje na to by być czytaną i być bestsellerem. Czytałabym więcej powieści miłosnych, gdyby były podobne do “Papierowego pałacu”. Historia pochłania, wciąga, staje się przyjacielem, nie da się być obojętnym. Świat czytelniczy tego potrzebował, ja potrzebowałam.

Książka rozpoczyna się od zdrady. Główna bohaterka Ellen, 56 letnia kobieta, musi wybrać, rodzina czy najlepszy przyjaciel z dzieciństwa. Pierwsze rozdziały wywołują dużą niechęć do czytania. Nie chciałam wiedzieć co Ellen wybierze, fakt, że sama stworzyła okoliczności, że teraz musi myśleć nad tym wyborem, już był dla mnie wystarczająco obrzydliwy. Jednak postanowiłam, że...

Moja koleżanka, która poleciła mi te książkę powiedziała, że żałuje, że nie może jej znów przeczytać. Może dlatego miałam wobec niej wysokie oczekiwania. Może nawet za wysokie.
Książka nie porwała mnie w ogóle. Doświadczenia z przeszłości bohaterów choć często traumatyczne, są opisane tak, że nie wywołują żadnych emocji, brzmią za lekko. Ciężko mi było wczuć się w historię bohaterów.

Moja koleżanka, która poleciła mi te książkę powiedziała, że żałuje, że nie może jej znów przeczytać. Może dlatego miałam wobec niej wysokie oczekiwania. Może nawet za wysokie.
Książka nie porwała mnie w ogóle. Doświadczenia z przeszłości bohaterów choć często traumatyczne, są opisane tak, że nie wywołują żadnych emocji, brzmią za lekko. Ciężko mi było wczuć się w historię...