Nowa Fantastyka 466 (07/2021)

Numer militarny.

Sen o Al-Ghadirijja - Wiktor Orłowski
Standardowy zestaw Lego z jaką tam ambicją. Wojna, Irak, jakaś tam magia, jakieś przesłanie anty. Warsztatowo bez zarzutu.
7/10

Nowy wspaniały księżyc - Marek Nowak
Księżyc ogłasza niepodległość plus komentarz do dzisiejszych mediów/socjalmediów. Dość sprytne, napisane nieźle.
7/10

Na posterunku - Mike Gelprin
To opowiadanie akurat z fantastyką nie ma za wiele wspólnego. Tekst antywojenny z naciskiem na aspekt psychologiczny - stres pola walki. Początkowo niby groteska, finalnie robi spore wrażenie.
7/10

Hodowcy os - Mark Jacobsen
Tym razem chyba Syria, siłą i technologią zaprowadzony pokój który nikomu nie pasuje. Tym razem autor dotyka aspektów etycznych, tu jak wiadomo rzecz często zależy od punktu siedzenia.
7/10

Najdzielniejsi z nas dotknęli nieba - Carrie Vaughn
Tajne eksperymenty wojskowe dobajone jakby magią? Średnio się to kupy trzyma, raczej przynudza i nie bardzo wiem o co i po co, poza jakimiś trywializmami. Tyle, że sprawnie napisane.
5,5/10

Gołubasz, albo elegia wina-krwi-wojny - Catherynne M. Valente
Jest pół pomysłu a poza tym pitolenie i na finale niby o co chodziło? Ktoś wie? Jeżu kolczasty, jak mnie męczy barokowe pustosłowie tej pani. Takie pensjonarsko-pretensjonalne opowiadanie na konkurs do Cosmopolitan albo gdzieś tam. Forma straszna. Aha, i też o wojnie.
3/10

Scenariusz RPG:
Kartki z bestiariusza do Vaesen i WFRP, część 1 - Graeme Davis, Paweł Marszałek
Tylko -0,5 do oceny numeru bo szczęśliwie tylko dwie kartki.

Publicystyka:
Jak wojna to wojna. Kilkustronicowe wyznania Wegnera, Cholewy i pani Osikowicz-Chwaji (swoją drogą nigdy nie słyszałem) o pisaniu powieści fantastyczno-militarnych. Kilka stron zmarnowane na najbanalniejsze banały. Potem kilka stron na dopieszczanie Joe Haldemana czyli próba autonobilitacji fantastyki. Trochę na siłę. A potem film. Kilka stron o tym, że każdy fantastyczny film z jakimkolwiek najdrobniejszym aspektem militarnym to czkawka po wojnie wietnamskiej. Początkowo ciekawie, z czasem niezamierzenie groteskowo. Haska ze Stachowiczem przybliżają postać Sygurda Wiśniowskiego, awanturnika i plagiatora SF. Potem, krótki na szczęście, wywiad z Verhovenem. Z dużym kadrem z "Źołnierzy kosmosu". Ominąłem szerokim łukiem. Dalej Kosik odgrzewa kotlet UFO w najbardziej klasycznym ogórkowym wydaniu, a Zwierzchowski o tym, że polskie kino SF bierze wiatr w żagle bo jedna rezyserka cośtą chciałaby w sf zrobić ale się nie zna. No i to jest news. Szczęśliwie docieram do niego dwa i pół roku po ogłoszeniu. Vargas, mało wojenny, to zepchnięty na koniec numeru, gada o bazyliszku. Orbitowski odkrywa z niejakim zdziwieniem, że się wypalił horrorowo. Ech, mógł zapytać.

Recenzje:
W porządku.

Komiks:
Kur i Bednarczyk, Lil i Put. Słaby żart 2/10, estetycznie bywało gorzej, ale i tak szału nie ma. 5/10

Literacko numer solidny, może komuś nawet i Valente się spodoba, za to publicystycznie słabo.
6/10

Numer militarny.

Sen o Al-Ghadirijja - Wiktor Orłowski
Standardowy zestaw Lego z jaką tam ambicją. Wojna, Irak, jakaś tam magia, jakieś przesłanie anty. Warsztatowo bez zarzutu.
7/10

Nowy wspaniały księżyc - Marek Nowak
Księżyc ogłasza niepodległość plus komentarz do dzisiejszych mediów/socjalmediów. Dość sprytne, napisane nieźle.
7/10

Na posterunku - Mike Gelprin
To...

Wyjatkowo slaby numer. Tematem przewodnim jest wojna i militaria za ktorymi nie przepadam.
Artykuly nie w moim klimacie, wielu nie dalam rady doczytac do konca.
Opowiadnia w wiekszosci nie w moim guscie. Podobaly mi sie tylko dwa.

Wyjatkowo slaby numer. Tematem przewodnim jest wojna i militaria za ktorymi nie przepadam.
Artykuly nie w moim klimacie, wielu nie dalam rady doczytac do konca.
Opowiadnia w wiekszosci nie w moim guscie. Podobaly mi sie tylko dwa.

Nie będę odkrywczy – gorąco!
I nic mi się nie chce.
Ale skoro już zacząłem, to coś jednak skrobnę o nowym numerze NF.

Bo w nim…
„Sen o Al.-Ghadirijja” Wiktora Orłowskiego – taki trochę realizm magiczny o mocnym, antywojennym przesłaniu. Ale… Autorce zdaje się risercz przesłonił komunikatywność tekstu, bo nawtykała do niego tyle odniesień i dziwnych słów, ze brnąłem przez tekst jak mucha przez smołę. Do tego, choć nawiązania do Bułhakowa zawsze mile widziane, to już wynikające z nich przesłanie mocno banalne.
Do przeczytania, ale znam znacznie lepsze teksty Autorki.
„Nowy wspaniały Księżyc” Marka Nowaka – o powstaniu nowej, wspaniałej (no, może nie aż tak, ważąc stosowane metody) społeczności naukowców na Księżycu. Średnie bardzo!
Ale, co ciekawe, mocno zbieżne z niedawno przeze mnie odkurzoną książką Marka Koreywy „Ludzie na Księżycu” z 1971 roku. Ciekawe, czy Autor zna to dzieło?

A za granicą – „Na posterunku” Mike’a Gelprina – kolejny tekst antywojenny. Właściwie fantastyki w nim brak, ale robi wrażenie. Podobał mi się!
„Hodowcy Os” Marka Jacobsena – kolejny tekst antywojenny i kolejny osadzony na Bliskim Wschodzie. Tym razem autor nie epatuje tak swoją wiedzą o realiach i czytało się znacznie lepiej. Także przesłanie do mnie przemówiło – nie ma łatwych rozwiązań. Zawsze ktoś poczuje się zdradzony, poniżony, wykorzystany…
Się mi!
„Najdzielniejsi z nas dotknęli nieba” Carrie Vaughn – hmm, horror metafizyczny z silnym wątkiem feministycznym. Letni zapychacz oczu. Można, ale nie trzeba.
„Gołubasz, albo elegia wina-krwi-wojny” Catherynne M. Valente – najlepszy tekst numeru. Niby kolejna oklepana historia o walce cywilizacji, ale za to jak smacznie opowiedziana! Prawdziwy bukiet emocji z wyraźną nutą SF oraz mocnymi smakami antywojennymi i ksenobiologicznymi. Świetnie mi się to czytało!

Publicystyka w ogólności ponadprzeciętna. Ciekawy pomysł na dyskusję pisarzy (brawo Ninedin za prowadzenie!). Haldeman zawsze na plus, jedynie z artykułu o wpływie wojny w Wietnamie na kulturę autor wyciąga moim zdaniem czasem zbyt daleko idące wnioski.
Paul Verhoven chyba kreuje się nad miarę i dopisuje do swych dzieł sensy, o których pierwotnie nawet nie pomyślał. Cóż – wolno mu!
Mam też prośbę do filmowców – twórzcie prędko horrory klasy B, C, D itd., bo Orbitowski nie ma o czym pisać. A to bardzo mocny punkt NF!

Nie będę odkrywczy – gorąco!
I nic mi się nie chce.
Ale skoro już zacząłem, to coś jednak skrobnę o nowym numerze NF.

Bo w nim…
„Sen o Al.-Ghadirijja” Wiktora Orłowskiego – taki trochę realizm magiczny o mocnym, antywojennym przesłaniu. Ale… Autorce zdaje się risercz przesłonił komunikatywność tekstu, bo nawtykała do niego tyle odniesień i dziwnych słów, ze brnąłem przez...