Najnowsze artykuły
- ArtykułyW drodze na ekrany: Agatha Christie, „Sprawiedliwość owiec” i detektywka Natalie PortmanEwa Cieślik1
- ArtykułyKsiążki na Pride Month: poznaj tytuły, które warto czytać cały rokLubimyCzytać10
- ArtykułyNiebiałym bohaterom mniej się wybacza – rozmowa z Sheeną Patel o „Jestem fanką”Anna Sierant2
- Artykuły„Smak szczęścia”: w poszukiwaniu idealnego życiaSonia Miniewicz3
Popularne wyszukiwania
Polecamy
Andrzej Pisowicz
12
8,2/10
Urodzony: 02.11.1940
prof. dr hab. Andrzej Pisowicz - polski iranista i armenista.
Przyszedł na świat w Małopolsce, w czasie II wojny światowej.
Absolwent UJ (iranistyka) oraz Uniwersytetu Erywańskiego (Երևանի Պետական Համալսարան) - filologia ormiańska.
Wieloletni pracownik naukowy Uniwersytetu Jagiellońskiego.
Pracował także w Ossolineum i Biurze Urządzeń Techniki Jądrowej, zaś w latach 1994-1995 był radcą ambasady RP w stolicy Iranu, Teheranie.
Członek Collegium Invisibile.
Stały współpracownik czasopisma Ormian polskich "Awedis".
Wybrane publikacje książkowe: "Le développement du consonantisme arménien" (Zakład Narodowy im. Ossolińskich / PWN, 1976),"Czy stopień pokrewieństwa językowego można wyrazić liczbami opierając się na badaniach tekstów. Uwagi na temat nowej metody statystycznej prof. Witolda Mańczaka" (Zakład Narodowy im. Ossolińskich, 1988),"Gramatyka Ormiańska" (Księgarnia Akademicka w Krakowie, 2001),"Gramatyka kurdyjska "sorani". Wariant używany w Erbilu" (z F. Muzaffarem-Muhammadem i A. Bartczakiem, Księgarnia Akademicka w Krakowie, 2012).http://nauka-polska.pl/dhtml/raporty/ludzieNauki?rtype=opis&objectId=59711&lang=pl
Przyszedł na świat w Małopolsce, w czasie II wojny światowej.
Absolwent UJ (iranistyka) oraz Uniwersytetu Erywańskiego (Երևանի Պետական Համալսարան) - filologia ormiańska.
Wieloletni pracownik naukowy Uniwersytetu Jagiellońskiego.
Pracował także w Ossolineum i Biurze Urządzeń Techniki Jądrowej, zaś w latach 1994-1995 był radcą ambasady RP w stolicy Iranu, Teheranie.
Członek Collegium Invisibile.
Stały współpracownik czasopisma Ormian polskich "Awedis".
Wybrane publikacje książkowe: "Le développement du consonantisme arménien" (Zakład Narodowy im. Ossolińskich / PWN, 1976),"Czy stopień pokrewieństwa językowego można wyrazić liczbami opierając się na badaniach tekstów. Uwagi na temat nowej metody statystycznej prof. Witolda Mańczaka" (Zakład Narodowy im. Ossolińskich, 1988),"Gramatyka Ormiańska" (Księgarnia Akademicka w Krakowie, 2001),"Gramatyka kurdyjska "sorani". Wariant używany w Erbilu" (z F. Muzaffarem-Muhammadem i A. Bartczakiem, Księgarnia Akademicka w Krakowie, 2012).http://nauka-polska.pl/dhtml/raporty/ludzieNauki?rtype=opis&objectId=59711&lang=pl
8,2/10średnia ocena książek autora
83 przeczytało książki autora
158 chce przeczytać książki autora
1fan autora
Zostań fanem autoraSprawdź, czy Twoi znajomi też czytają książki autora - dołącz do nas
Książki i czasopisma
- Wszystkie
- Książki
- Czasopisma
Nartyjskie opowieści potomków Sarmatów z Osetii
Andrzej Pisowicz, Kinga Paraskiewicz
0,0 z ocen
1 czytelnik 0 opinii
2023
Historia Armenii w trzech księgach
Andrzej Pisowicz, Chorenacy Mowses
0,0 z ocen
2 czytelników 0 opinii
2021
Essays in the History of Languages and Linguistics. Dedicated to Marek Stachowski on the Occasion of his 60th Birthday
0,0 z ocen
4 czytelników 0 opinii
2017
Krakowskie Pismo Kresowe. Rocznik 8 (2016). Ormianie
Renata Król-Mazur, Andrzej Pisowicz
0,0 z ocen
3 czytelników 0 opinii
2016
Lehahayer. Czasopismo poświęcone dziejom Ormian polskich. Vol. 3 (2015)
Krzysztof Stopka, Andrzej Pisowicz
0,0 z ocen
2 czytelników 0 opinii
2015
Gramatyka kurdyjska Sorani. Wariant używany w Erbilu
Andrzej Bartczak, Andrzej Pisowicz
0,0 z ocen
2 czytelników 0 opinii
2013
Mały słownik ormiańsko-polski, polsko-ormiański (wydanie rozszerzone)
Andrzej Pisowicz, Szuszanik Sedojan
0,0 z ocen
1 czytelnik 0 opinii
2012
Języki indoeuropejskie. Tom 1
Ignacy R. Danka, Andrzej Pisowicz
8,0 z 1 ocen
3 czytelników 1 opinia
1986
Origins of the New and Middle Persian Phonological Systems
Andrzej Pisowicz
8,0 z 1 ocen
2 czytelników 1 opinia
1985
Najnowsze opinie o książkach autora
Na końcu języka Andrzej Pisowicz
7,4
Książka-wywiad z profesorem Andrzejem Pisowiczem, orientalistą-specjalistą, władającym językami, których znajomością niewielu poza tzw. native speakerami może się pochwalić, jest prawdziwą ucztą dla osób spragnionych ciekawostek językowych i kulturowych. Dla tych, którzy siedzą w temacie języka, uwielbiają dociekać skąd co się w mowie wzięło, skąd napłynęło, jak zostało przeniesione i przemienione, i jak używane na co dzień nie zwraca na siebie uwagi, choć czasem pochodzi przecież z innej kultury, innego kontynentu, innego świata, który często już nie istnieje.
Zawsze ciągnęło mnie do nauki języków, ale przez brak systematyczności i po prostu ciężkiej pracy, nie nauczyłem się zbyt wiele i zbyt dobrze. Podziwiam tych wszystkich tytanów pracy, m.in. profesora Pisowicza, że mierząc się z materią nieprostą, z językami orientalnymi, potrafili ją zgłębić i znając przy tym wiele innych, bardziej przystępnych Europejczykowi języków, pokazują niesamowitą komunikacyjną mozaikę, skomplikowanie ale i pewną klarowność językowego uniwersum, i to jak wszystko się niepostrzeżenie przenika, i że korzeni słów naszego rodzimego języka, jak i każdego innego, można szukać po prostu wszędzie.
Dla każdego miłośnika języka, tzn. filologa, ale nie tylko w znaczeniu akademickim, ale też zupełnie amatorsko-hobbystycznym. Świetna lektura.
Origins of the New and Middle Persian Phonological Systems Andrzej Pisowicz
8,0
Trudne dla polskiej poligrafii lata osiemdziesiąte odcisnęły się piętnem na warstwie wizualnej tej książki. Nie czyta się jej przez to zbyt przyjemnie. Natomiast Autor bardzo rzeczowo przedstawił tytułowy temat i nie ulega wątpliwości, że jest to cenna pozycja językoznawcza. Omówione w niej zostały w ujęciu historycznym przemiany fonologiczne języka perskiego na przestrzeni dziejów. W odniesieniu do epoki nowoirańskiej wiele miejsca poświęcił Autor omówieniu różnic między językiem pisanym a współczesnym językiem mówionym, w tym dyskusji nad przyczynami i najwcześniejszymi przykładami tego rozdźwięku. Książka zdecydowanie dla iranistów, bez choćby znajomości perskiego byłaby pewnie dość nieczytelna.
Zwróciłbym jeszcze uwagę na fakt, że Autor wykorzystał bardzo obszerną literaturę przedmiotu, sięgając zarówno do prac zachodnich, jak i do bardzo w swoim czasie wpływowej iranistyki radzieckiej. Dodajmy, że prof. Pisowicz pozostaje nadal czynnym badaczem i na emeryturze opublikował wiele cennych pozycji dotyczących iranistyki oraz armenistyki.
Tomasz Babnis