W 2016 roku, za książkę „Czarna biel. Wspomnienia” uzyskał nagrodę Internautów NAJLEPSZEJ KSIĄŻKI ROKU 2016 w kategorii „Perły z lamusa”, a w 2017 roku nagrodę Internautów NAJLEPSZEJ KSIĄŻKI ROKU 2017 w kategorii „Thriller” za książkę „Artefakt umysłu”. W 2021 roku jego opowiadanie „Przyśpieszone dojrzewanie do prawdy”, otrzymało nagrodę WYRÓŻNIENIA w kategorii „Opowiadanie” w konkursie literackim Instytutu Literatury.
Swoją twórczość pisarską rozpoczął w 2010 roku udanym debiutem sensacyjnym „Wszystko się zmienia”. W swej książce ukazał realizm współczesnych zagrożeń (terroryzm, konflikty zbrojne, kataklizmy),na los człowieka. Tło stanowiła podróż bohatera do Afryki, w tym na Kilimandżaro i perypetie powrotu do kraju.
Kolejną książką była wspomniana „Czarna biel. Wspomnienia”, wydana w 2016 roku, oparta na wspomnieniach emerytowanej lekarki (z d. Dobrzańskiej). Tłem stały się burzliwe wydarzenia w Polsce w okresie I wojny światowej aż po początki lat 80-tych. Emocje bohaterki budzą ponadczasowe refleksje. W 2017 roku jego nagrodzony thriller sensacyjny „Artefakt umysłu” rozpoczyna trylogię pod nazwą SETON. Powieść oparta na historycznych i starożytnych artefaktach, gdzie rzeczywistość przeplata się z fikcją, a intryga i tajemnice nie opuszczają Czytelnika, dając sporą dawkę emocji i zaskakujących zwrotów akcji.W 2020 roku wydany został jej II tom „Niezabliźniona nić”, w której akcja rozgrywa się głównie na terenie Zespołu Parkowo-Zamkowego w Baranowie Sandomierskim. Główny bohater Victor Moss staje się doradcą przygotowywanej ekspedycji mającej zlokalizować poszukiwane miejsce. Książka także znalazła uznanie wśród czytelników jako najlepsza książka w swoim gatunku na lato 2020. W 2023 rok to prapremierowe wydanie zapowiadanej na 2024 r. trzeciej części trylogii SETON pt. „Zatokowa dewiacja”.
Styl pisania: język potoczny przekazu łączy ze stylem artystycznym stosując bogactwo słownictwa, metafory, symbole i alegorie, a także często posługuje się inwersjami i archaizmami dla wywołania emocjonalnych wrażeń. Dzięki nim zgrabnie ukazuje realizm współczesnych zagrożeń na los człowieka.
Twórczość: epika,
Z wykształcenia ekonomista, zawodowo zajmuje się zarządzaniem i mentoringiem oraz analizą ekonomiczną. Społecznie jest innowatorem w zakresie kultury, w tym turystyki literackiej. Jego pasjami są pisanie, turystyka górska i fotografia krajobrazowa, w których uzyskał liczne stopnie kwalifikacyjne (m. in. PTTK dużą odznakę GOT „Za Wytrwałość”) oraz nagrody i wyróżnienia fotograficzne oraz literackie.
Główny bohater Amerykanin Victor Moss trafia do zgrupowania polskiej ekspedycji, z propozycją współpracy. Od samego początku nie jest tak, jak zakładał. Sprawy się komplikują, gdy do akcji włącza się ktoś z zewnątrz.
Autor oswoił mnie w I-szym tomie pt. "Artefakt umysłu" z szybką akcją. I tego spodziewałem się także w tym. W "Niezabliźnionej nici" natrafiam na budowanie złożonych relacji międzyludzkich oraz proces przemiany głównego bohatera. Niekiedy nawet kosztem akcji, ale jednak jest to przemiana intrygująca. Nie brakuje w powieści wielu faktów ze starożytności i współczesności. Można poszerzyć sobie wiedzę. Autorowi udało się stworzyć intrygującą treść, wyprowadzając ją do momentu, w którym chce się szybko sięgnąć po kolejny tom. Gorąco polecam.
Wspomnienia dotyczące dzieciństwa, wojny, Powstania Warszawskiego i życia powojennego Ireny Federowicz.
Książka czekała na mnie parę lat, ponieważ kupiłam ją kiedy myślałam, że lubię wojenne klimaty, a kiedy okazało się, że one jednak nie są dla mnie, odkładałam ją w czasie. Jednak "Czarna biel. Wspomnienia" nie jest książką, w której możemy przeczytać tylko wspomnienia wojenne. Każdą stronę czytałam z ciekawością, czułam się jakby to moja babcia opowiadała mi historię swojego życia. Język jest prosty, przez co z łatwością trafia do czytelnika. Spisane wspomnienia z jednej strony łączy prostota, a z drugiej jest w nich coś niesamowitego. Moje ulubione to chyba te dotyczące studiów, byłam pod wrażeniem ile osiągnęła Pani Irena. Nawet te kilka rozdziałów mówiących o wojnie i powstaniu czytało mi się przyjemnie. Życie bohaterki nie było łatwe, przypadło też na trudne czasy, ale kiedy pomyślę, że ja miałabym przeżyć to wszystko w tamtym czasie, czułabym się spełniona na starość.
Myślę, że jest to książka zarówno dla młodzieży jak również dla starszych czytelników. Każdy z nich na pewno zwróci uwagę na coś innego i znajdzie w tych wspomnieniach coś dla siebie.