Najnowsze artykuły
- ArtykułyCzytamy w długi weekend. 31 maja 2024LubimyCzytać297
- ArtykułyLubisz czytać? A ile wiesz o literackich nagrodach? [QUIZ]Konrad Wrzesiński18
- Artykuły„(Nie) mówmy o seksie” – Storytel i SEXEDPL w intymnych rozmowach bez tabuBarbaraDorosz2
- ArtykułySztuczna inteligencja już opanowuje branżę księgarską. Najwięksi wydawcy świata korzystają z AIKonrad Wrzesiński15
Popularne wyszukiwania
Polecamy
Grzegorz Brona
3
7,2/10
Pisze książki: fantasy, science fiction, astronomia, astrofizyka
Polski urzędnik państwowy, przedsiębiorca i nauczyciel akademicki, doktor habilitowany nauk fizycznych, od 2018 do 2019 prezes Polskiej Agencji Kosmicznej.
W latach 1995–1999 uczęszczał do XIV Liceum Ogólnokształcącego im. Stanisława Staszica w Warszawie. W latach 1999–2004 studiował na Wydziale Fizyki na Uniwersytecie Warszawskim. W latach 2004–2007 odbywał na tejże uczelni studia doktoranckie. W 2007 (po 2,5 roku studiów doktoranckich) na Wydziale Fizyki Uniwersytetu Warszawskiego obronił pracę doktorską z zakresu fizyki wysokich energii pt. „Produkcja hadronów i polaryzacja gluonów w nukleonie w oddziaływaniach μ-N w doświadczeniu COMPASS w CERN”, po czym rozpoczął pracę w Instytucie Fizyki Doświadczalnej UW. W 2017 otworzył przewód habilitacyjny. Habilitację Uniwersytetu Warszawskiego uzyskał w 2018 roku na podstawie rozprawy pt. „Forward Physics – a new window on high energy interactions. Results from Large Hadron Collider Run 1 data taking obtained with Compact Muon Solenoid experiment”.
W 2008 ukończył podyplomowe studia MBA w technologiach informatycznych na Wyższej Szkole Handlu i Finansów Międzynarodowych im. Fryderyka Skarbka w Warszawie. Jest współautorem kilkuset artykułów naukowych publikowanych w periodykach naukowych takich jak „Physical Review Letters”, „Nuclear Instruments and Methods” i „Nature". Uczestnik i prelegent kilkudziesięciu konferencji naukowych m.in. w USA, Francji, Japonii, Brazylii, Rosji, Tajwanie, Włoszech.
Od 2009 do 2011 pracował w Europejskiej Organizacji Badań Jądrowych CERN, gdzie odpowiadał za oprogramowanie detektorów promieniowania oraz zarządzanie jednym z zespołów badawczych pracujących przy Wielkim Zderzaczu Hadronów. Został współzałożycielem (2012) i wiceprezesem, a od 2015 do 2018 był prezesem zarządu firmy Creotech Instruments S.A. działającej w branży kosmicznej.
Od 2015 roku zasiada w Radzie Polskiej Agencji Kosmicznej. 12 marca 2018 powołany na stanowisko prezesa tej instytucji przez Premiera Mateusza Morawieckiego. W marcu 2019 złożył rezygnację z tej funkcji.
W latach 1995–1999 uczęszczał do XIV Liceum Ogólnokształcącego im. Stanisława Staszica w Warszawie. W latach 1999–2004 studiował na Wydziale Fizyki na Uniwersytecie Warszawskim. W latach 2004–2007 odbywał na tejże uczelni studia doktoranckie. W 2007 (po 2,5 roku studiów doktoranckich) na Wydziale Fizyki Uniwersytetu Warszawskiego obronił pracę doktorską z zakresu fizyki wysokich energii pt. „Produkcja hadronów i polaryzacja gluonów w nukleonie w oddziaływaniach μ-N w doświadczeniu COMPASS w CERN”, po czym rozpoczął pracę w Instytucie Fizyki Doświadczalnej UW. W 2017 otworzył przewód habilitacyjny. Habilitację Uniwersytetu Warszawskiego uzyskał w 2018 roku na podstawie rozprawy pt. „Forward Physics – a new window on high energy interactions. Results from Large Hadron Collider Run 1 data taking obtained with Compact Muon Solenoid experiment”.
W 2008 ukończył podyplomowe studia MBA w technologiach informatycznych na Wyższej Szkole Handlu i Finansów Międzynarodowych im. Fryderyka Skarbka w Warszawie. Jest współautorem kilkuset artykułów naukowych publikowanych w periodykach naukowych takich jak „Physical Review Letters”, „Nuclear Instruments and Methods” i „Nature". Uczestnik i prelegent kilkudziesięciu konferencji naukowych m.in. w USA, Francji, Japonii, Brazylii, Rosji, Tajwanie, Włoszech.
Od 2009 do 2011 pracował w Europejskiej Organizacji Badań Jądrowych CERN, gdzie odpowiadał za oprogramowanie detektorów promieniowania oraz zarządzanie jednym z zespołów badawczych pracujących przy Wielkim Zderzaczu Hadronów. Został współzałożycielem (2012) i wiceprezesem, a od 2015 do 2018 był prezesem zarządu firmy Creotech Instruments S.A. działającej w branży kosmicznej.
Od 2015 roku zasiada w Radzie Polskiej Agencji Kosmicznej. 12 marca 2018 powołany na stanowisko prezesa tej instytucji przez Premiera Mateusza Morawieckiego. W marcu 2019 złożył rezygnację z tej funkcji.
7,2/10średnia ocena książek autora
301 przeczytało książki autora
443 chce przeczytać książki autora
3fanów autora
Zostań fanem autoraSprawdź, czy Twoi znajomi też czytają książki autora - dołącz do nas
Książki i czasopisma
- Wszystkie
- Książki
- Czasopisma
Człowiek. Istota kosmiczna
Grzegorz Brona, Ewelina Zambrzycka-Kościelnicka
7,9 z 196 ocen
595 czytelników 42 opinie
2019
Forward Physics - a new window on high energy interactions
Grzegorz Brona
0,0 z ocen
0 czytelników 0 opinii
2018
Najnowsze opinie o książkach autora
Człowiek. Istota kosmiczna Grzegorz Brona
7,9
Książka w przyjemny sposób streszcza ostatnie bogate w podboje kosmosu półwiecze, a kolejno przenosi nas na nieznane lądy oparte na planach, marzeniach, już trwających badaniach oraz być może konieczności zmiany miejsca naszego zamieszkania przez naszych potomków. Ile nauczyła nas przeszłość, a jaki bezmiar wiedzy potrzebujemy w najbliższej przyszłości? Nad jakimi pomysłami pracują najtęższe umysły związane z kosmosem już dziś schowani w laboratoriach? Do takiego świata zapraszają autorzy, których świadkami rozmowy możemy być czytając tę pozycję. Polecam :)
Człowiek. Istota kosmiczna Grzegorz Brona
7,9
Książka jest serią wywiadów z człowiekiem, który od lat zajmuje się zawodowo pracą w polskim sektorze kosmicznym. Książka zaczyna się od wkładu pierwszych wizjonerów podboju kosmosu, takich jak Konstantyn Ciołkowski. Później opisuje on budowę pierwszych rakiet przez nazistów. Po tym przechodzi ona przez początki programów kosmicznych w USA i ZSRR, kolejne kroki milowe na drodze podboju kosmosu aż do czasów współczesnych.
W dalszej części książki jest kilka rozdziałów poświęconych temu, co robi się obecnie oraz o planach na najbliższe dekady. Z tego powodu, duża część tej książki jest poświęcona tematyce komercjalizacji podboju kosmosu, Księżyca, Marsa, kolonizacji innych ciał niebieskich oraz rozbudowie infrastruktury kosmicznej. Ostatnie kilka rozdziałów jest w większym stopniu teoretyzowaniem na temat tego, co ludzie mogą robić w dalszej przyszłości w tematyce podboju kosmosu. Z tego też powodu jest w tej części dużo nawiązań do klasyki fantastyki naukowej.
Samą książkę czyta się dość lekko i szybko przechodzi się przez kolejne rozdziały. Pozycja nie wymaga obeznania w tematyce astronautyki czy fizyki, ponieważ dotyka ona te tematy mocno popularnonaukowym stylu. Można z niej wynieść trochę informacji historycznych oraz dowiedzieć się, co obecnie się robi i jakie są najpoważniejsze wyzwania stojące przed astronautami. Jest też trochę informacji na temat polskich naukowców i inżynierów, którzy angażowali się w najważniejsze misje kosmiczne.
Książka jest w sam raz dla laika. Osoba bardziej obeznana w temacie pewnie też dowie się trochę nowych rzeczy. Z książki płynie też duży optymizm dotyczący ludzkości i tempa podboju kosmosu. Przykładem tego mogą być zapowiedzi misji, które według książki z 2019 roku miały się już odbyć, a w rzeczywistości jeszcze się nie odbyły. Mimo to jest to pozycja wartościowa na polskim rynku. Niestety w Polsce zainteresowanie tematem podboju kosmosu oraz rozwoju nowych technologii nie jest wysokie. Z tego powodu nie ma też dużego finansowania, co skłania zdolnych ludzi do wyjazdu za granicę, gdzie jest większe zainteresowanie i finansowanie. Później tworzone przez polaków technologie i produkty wspierają rozwój gospodarczy innych państw. Polskie firmy prywatne i instytucje naukowe mają możliwości działać zarówno w ramach ESA (Europejska Agencja Kosmiczna) jak i choćby w ramach programu Artemis z NASA. W przypadku ESA ponad 90% składki wraca do kraju płacącego składkę w formie kontraktów na realizację projektów inżynieryjnych i naukowych. Zabrakło tych informacji w książce, ale warto o tym wiedzieć (dane z roku 2021): składka Polski do ESA: 179mln zł (licząc po kursie euro 4.60),co stanowi 0.0156% wydatków państwa (1145 mld zł),0,0068% PKB Polski (2624 mld zł). Czyli tyle ile ok 1.5 dniowy koszt programu 500+ (41 mld zł rocznie). Dodatkowo, o ile na początku było trochę mowy o korzyściach płynących z podboju kosmosu, to według mnie ten temat został potraktowany bardzo pobieżnie, bo takich korzyści jest więcej.