Źródło: By Przypisywany Juan de Jáuregui - 1. nieznane2. cervantesvirtual.com3. The Bridgeman Art Library, Object 119216, Domena publiczna, https://commons.wikimedia.org/w/index.php?curid=676819
Renesansowy pisarz hiszpański. Służył w Rzymie jako szambelan, wziął udział w słynnej bitwie w zatoce Lepanto (1571). W drodze powrotnej do domu został wzięty do niewoli przez berberyjskich korsarzy, a wkrótce po uwolnieniu wrócił do wojska i stacjonował w Portugalii podbitej przez Filipa II. Niedługo później zaczął pisać.
W 1595 roku wygrał konkurs poetycki w Saragossie, jednak za życia nie było mu dane cieszyć się długo zasłużoną popularnością. Jego sława nadeszła dopiero wraz z napisanym w więzieniu „Przemyślnym szlachcicem don Kichotem z Manczy”.
hej
na początku myślałem że nie dam rady jej skończyć ale z każdą kartką i zdaniem wciągała mnie.
Tyle życiowych prawd i mądrości chyba jedynie można naleźć w Piśmie Świętym.
Książka pokazuje też jak potrafimy tylko oceniać a nie zagłębić się w druga osobę i jej pomóc czy zrozumieć jej zachowanie.
Polecam z całego serca tą lekturę bo bardzo dużo można z niej wyciągnąć życiowych porad.
Pozdrawiam
Któż nie słyszał o tym najsłynniejszym błędnym rycerzu zakochanym w swojej wyimaginowanej Dulcynei? Postać to była szalona, niezwykła i z pewnością niezapomniana, która pod wpływem miłości do romansów rycerskich, wyrusza na poszukiwanie przygód, tocząc w swojej wyobraźni nieustanne bitwy. Oto powieść, która bawiła ówczesnych, a która bawi i nas, współczesnych, dacie wiarę? :) Oto dowód geniuszu Cervantesa, dowód na wielkość tej historii.
„Don Kichot” to przede wszystkim pozycja niejednoznaczna. Z jednej strony, jak wspomniałam, bawi do łez za sprawą głównego bohatera i jego nietuzinkowego podejścia do życia, z drugiej zaś ogromnie (mnie przynajmniej) smuci, ponieważ dla mnie tytułowy Don Kichot z La Manchy jest postacią na wskroś tragiczną, którą w pewnym sensie rozumiałam: umieszczona w czasach, do których nie pasowała, wyznająca „niemodne” zasady kodeksu rycerskiego - jak prawość, odwaga, lojalność, czyste serce - stała się wyrzutkiem.
Wspaniała, nietuzinkowa, ważna pozycja z kanonu literatury klasycznej, której mam nadzieję, dacie szansę, mimo jej znacznych gabarytów. Obiecuję, że warto. Tak bardzo warto, szczególnie, że ukazało się właśnie jej przepiękne wydanie. Sami tylko spójrzcie :)