Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Pies spuszczony z łańcucha musi ugryźć. Musi. Tego nie ma w innych zawodach. Tyle, że to praca w systemie feudalnym. Policja nie przeszła reform. [...] Decyduje układ, a nie predyspozycje.

Pies spuszczony z łańcucha musi ugryźć. Musi. Tego nie ma w innych zawodach. Tyle, że to praca w systemie feudalnym. Policja nie przeszła re...

Praca w policji to nie jest praca. To jak wstąpienie do zakonu, gdzie wszystko trzeba poświęcić. Trzeba oddać swój czas i zapomnieć, że jest inne, normalne życie. A wcześniej czy później zapłacić za to rachunek.

Praca w policji to nie jest praca. To jak wstąpienie do zakonu, gdzie wszystko trzeba poświęcić. Trzeba oddać swój czas i zapomnieć, że jest...

Nowo przyjęci funkcjonariusze na zasadach nie do zaakceptowania dla już służących policjantów, którzy się śmiali z nowych, pukali w czoło, pytali: "Po chuj przyszedłeś człowieku do Policji? Przecież dociągnąć do dwudziestu pięciu lat służby w tej firmie w zdrowiu, szczęściu i pomyślności jest niemożliwym. Do tego nie będziecie mogli łączyć rent z emeryturami które i tak dostaniecie w wieku pięćdziesięciu pięciu lat, a jeśli przyjęliście się do służby jako dwudziestolatkowie, to mając czterdzieści pięć lat, wypracowane tak zwane minimum emerytalne i tak będziecie musieli czekać kolejne dziesięć lat, bo w majestacie prawa spełnić musicie dwa warunki jednocześnie. Oczywiście, to lepszy system niż cywilny, ale nikt nie broni każdemu obywatelowi RP zostać policjantem ze wszystkimi tego konsekwencjami. Zostaliście po prostu wyruchani przez rząd bez wazeliny"...

Nowo przyjęci funkcjonariusze na zasadach nie do zaakceptowania dla już służących policjantów, którzy się śmiali z nowych, pukali w czoło, p...

[...]gangster skrywający się za parawanem wykwintnych manier, wyszukanego słownictwa oraz rzesz prawników i finansistów, skłonnych na każde skinienie stworzyć dowolną konstrukcję prawną, by ochronić swego pryncypała, jest nawet bardziej niebezpieczny niż bandyta z przekrwionymi ślepiami, wymachujący nożem na ulicy czy kark w dresie ściągający haracz z tego czy innego restauratora.

[...]gangster skrywający się za parawanem wykwintnych manier, wyszukanego słownictwa oraz rzesz prawników i finansistów, skłonnych na każde ...

Szacuję, że dwunastu SEALsów mogłoby powstrzymać ich i pokonać, ale wtedy siły rozłożyłyby się inaczej: dziesięciu, może jedenastu na jednego. Nas było tylko czterech, a to oznaczało około trzydziestu pięciu na jednego. W prostych, żołnierskich słowach: walczyliśmy mając jaja przybite do drzewa.

Szacuję, że dwunastu SEALsów mogłoby powstrzymać ich i pokonać, ale wtedy siły rozłożyłyby się inaczej: dziesięciu, może jedenastu na jedneg...

Hagen rozumiał, że policjant wierzy w prawo i ład w osobliwie naiwny sposób. Wierzy w nie bardziej niż społeczeństwo, któremu służy. Prawo i ład są bądź co bądź tą magiczna siłą, z której czerpie on swoją władzę, indywidualną władzę, którą ceni tak, jak prawie wszyscy ludzie cenią indywidualną władzę. A mimo to zawsze tli się w nim niechęć do społeczności, której służy. Jest ona jednocześnie jego podopieczną i jego ofiarą. Jako podopieczna jest niewdzięczna, skłonna do obelg i wymagająca. Jako ofiara jest nieuchwytna i niebezpieczna, pełna przebiegłości. Gdy tylko ktoś znajdzie się w rękach policjanta, mechanizm społeczny, którego ten policjant broni, mobilizuje wszystkie środki, aby go podstępnie pozbawić zdobyczy. Takie kombinacje uprawiają politycy. Sędziowie dają najgorszym łobuzom łagodne wyroki z zawieszeniem. Gubernatorzy stanów i sam prezydent Stanów Zjednoczonych udzielają pełnego ułaskawienia, jeżeli szanowani adwokaci nie uzyskali przedtem wyroku uniewinniającego. Po jakimś czasie policjant uczy się. Dlaczego nie miałby inkasować honorariów, które wypłacają te łobuzy? Jest mu to bardziej potrzebne. Czemu jego dzieci nie miałyby chodzić do college’u? Dlaczego jego żona nie ma robić zakupów w droższych sklepach? Dlaczego on sam nie ma skorzystać ze słońca podczas zimowego urlopu na Florydzie? Bądź co bądź ryzykuje własnym życiem, a to nie są żarty.

Hagen rozumiał, że policjant wierzy w prawo i ład w osobliwie naiwny sposób. Wierzy w nie bardziej niż społeczeństwo, któremu służy. Prawo i...

Robak zawiści toczy mózg. Bezskrzydła biała larwa wyżera w nim korytarze fikcji. Degradacja postępuje powoli, w miarę posuwania się larwy. Jej małe chitynowe żuwaczki zżerają marzenia, poczucie własnej wartości i racjonalizm. Larwa nigdy nie śpi, wykorzystuje każdą rozmowę, każde spojrzenie na cudze. Żuje całą dobę. Pusty mózg nie potrafi już samodzielnie funkcjonować bez codziennej porcji zawistnej papki. W końcu pustka w nim panująca jak próżnia pochłania wszystko, co dobre. Chłonąc zło, żywi się nim. Taki człowiek zionie egoizmem i pychą. Uważa, że innym się udało, jemu nie, a to niesprawiedliwe. Chce wyegzekwować tę niesprawiedliwość wszystkimi możliwymi sposobami, z morderstwem włącznie. Coraz bardziej pragnie cudzego życia. Nie wie, nie przyjmuje do wiadomości, że sam stał się ofiarą własnych frustracji. Obłędne koło zawiści zaczyna wirować w wariackim tempie. Wtedy już wszystko jest możliwe, to tylko kwestia czasu i okoliczności.

Robak zawiści toczy mózg. Bezskrzydła biała larwa wyżera w nim korytarze fikcji. Degradacja postępuje powoli, w miarę posuwania się larwy. J...

Żyjemy w świecie, w którym występują głębokie podziały na nieprzyzwoicie bogatych i rozpaczliwie biednych. Możliwości, jakie otwierają się przed wieloma osobami, dla innych są po prostu nieosiągalne. Jak długo ludzie będą potrzebować pieniędzy, tak długo będą porywać innych ludzi i żądać okupu w zamian za ich uwolnienie.

Żyjemy w świecie, w którym występują głębokie podziały na nieprzyzwoicie bogatych i rozpaczliwie biednych. Możliwości, jakie otwierają się p...

Nauczyłem się w tej robocie jednego. Nie ma morderców, są tylko ludzie, którzy popełniają zabójstwa. I nikt z nich nie wygląda jak zabójca.

Nauczyłem się w tej robocie jednego. Nie ma morderców, są tylko ludzie, którzy popełniają zabójstwa. I nikt z nich nie wygląda jak zabójca.