Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Jagoda Ciszek jeszcze wczoraj miała dobrą pracę, pełne konto i ukochanego mężczyznę. Jednego dnia straciła wszystko. Podły człowiek odebrał jej to co miała. Została zdradzona i wyrzucona na ulicę, ale nie zamierza się poddać. Nie rezygnuje z marzeń nawet wtedy, gdy jej domek na polanie okazuje się ruiną. W jej życiu pojawia się nagle mężczyzna, który również zaczyna wszystko od nowa. Czy tych dwoje może coś połączyć? Czy jednak odkryta tajemnica okaże się przepaścią nie do pokonania?

Lubię książki, w której główni bohaterowie zaczynają coś od nowa i zmieniają swoje dotychczasowe życie, dlatego też ta tak bardzo mnie zaciekawiła. I muszę przyznać, że to naprawdę interesująca i życiowa historia, która potrafi wciągnąć. Bohaterowie muszą zawalczyć o swoje marzenia i pokonać różne przeciwności losu. Jest to kolejna powieść autorki, w której nie brakuje emocji i w której dużo się dzieje. Fabuła rozgrywa się niespiesznym tempem, ale ja się nie nudziłam, a wręcz przeciwnie. Pojawiają się tutaj ciekawe zwroty akcji, a historia dwójki bohaterów nie tylko skłania do refleksji, ale również porusza i bawi. Warto również wspomnieć, że autorka zadbała również o klimat swojej powieści. Z przyjemnością czytałam o domku nad potokiem, o leśnej polanie, o otaczającym dom lesie. Podoba mi się również sposób w jaki Katarzyna Michalak przedstawiła tutaj przyjaźń, miłość i relację ze zwierzętami. To ciepła historia pełna uczuć i emocji, która pomaga się odprężyć i przemyśleć pewne sprawy. Wciągnęłam się w losy bohaterów i choć można się domyślić jak potoczy się ich relacja to jednak nie brakuje innych tajemnic i zaskoczeń. Jest to książka pokazująca, że warto zawalczyć o marzenia, że nie można się poddawać i warto działać. Bohaterowie tej książki stracili niemal wszystko, ale dzięki determinacji i odwadze stawili czoła problemom i zawalczyli o swoje szczęście.

Jagoda zwana przez bliskich Janią jest, a raczej jeszcze niedawno była architektem wnętrz. Wypadek odebrał jej zdrowie, a teraz straciła wszystko co miała. Jaśmin zwany Jaśkiem również utracił wszystko. Jest cenionym weterynarzem, który z dnia na dzień stracił nie tylko lecznicę, ale również dom. Oboje postanawiają wyjechać na drugi koniec Polski i zacząć nowe życie. Los połączył ich w momencie, kiedy oboje byli w rozsypce i potrzebowali kogoś bliskiego. On postanawia pomóc jej w odbudowie zrujnowanego domku, a ona ma mu pomagać w ratowaniu zwierząt. Ich relacja coraz bardziej się pogłębia i muszę przyznać, że bardzo mi się ten wątek spodobał. Najbardziej jednak zaciekawił mnie ten dotyczący tajemniczej ciotki Róży, która pozostawiła w spadku Jagodzie swój domek nad potokiem. I jak się okazuje nie tylko dom, bo również tajemnicę skrywaną przez lata. I choć nie poznajemy w książce ciotki Róży to jednak dużo się o niej dowiadujemy z jej pamiętnika i listów. Jagoda i Janek stracili wiele, ale zyskali też coś bardzo cennego. Ich historia potrafi rozbawić, ale i wzruszyć. Najwięcej emocji wzbudziła we mnie relacja ze zwierzakami, a szczególnie z suczką odnalezioną w lesie. Z dużym zainteresowaniem czytałam o bohaterach i ich walce o marzenia. To życiowa opowieść, z którą miło można spędzić czas. Nie jest to może jakoś bardzo wyróżniająca się fabuła, ale jest tak klimatyczna i ciepła, że na pewno zapamiętam ją na dłużej.

Lubię styl pisania autorki, bo jest lekki i książkę czyta sid naprawdę dobrze. Jest to powieść klimatyczna i podnosząca na duchu, ale również potrafi rozbawić i poruszyć. Narracja jest trzecioosobowa.

"Domek nad potokiem" to wciągająca książka z ciekawie przedstawionym klimatem domku w środku lasu. To historia mówiąca o tym, że warto powalczyć o marzenia. Nie brakuje w niej emocji, pojawiają się też zwroty akcji. I choć to niespieszna historia to ja świetnie spędziłam z nią czas. Jeśli lubicie takie życiowe książki to polecam tę powieść. Warto poznać losy Jagody i Jaśmina (Jaśka). ;)

Jagoda Ciszek jeszcze wczoraj miała dobrą pracę, pełne konto i ukochanego mężczyznę. Jednego dnia straciła wszystko. Podły człowiek odebrał jej to co miała. Została zdradzona i wyrzucona na ulicę, ale nie zamierza się poddać. Nie rezygnuje z marzeń nawet wtedy, gdy jej domek na polanie oka...

Rozwiń

Zwiń

William Kriger jest wykładowcą i zarabia na życie pisząc początki różnych powieści dla swoich klientów. Nieoczekiwanie w jego domu pojawia się Wera, która chce napisać książkę o największym koszmarze. Nie ma w tym nic nietypowego, ale kobieta nie znika z życia Williama nawet po tym jak zrealizował jej zlecenie. Jej oczekiwania ciągle rosną, staje się coraz bardziej uciążliwa. Musi poznać ciąg dalszy historii o jednej z bliźniaczek, która nagle zniknęła bez śladu. Mężczyzna jest bezradny i zgadza się na wszystko, bo musi utrzymać w ukryciu swój sekret...

Wydaje mi się, że jeszcze nie czytałam takiej powieści. Mamy tutaj motyw książki w książce. Fabuła opowiada o Williamie, który wymyśla dla innych początki książek. I dzięki temu mamy tutaj kolejną historię, którą właśnie pisze dla Wery. Opowiada o zaginięciu jednej z bliźniaczek, którą roztargniony ojciec zostawił w samochodzie. Dziewczynka znika i nikt nie wie co się z nią stało. Muszę przyznać, że obie te historie bardzo mnie wciągnęły i nie umiem wybrać która bardziej. Z jednej strony mamy Williama, który jest coraz bardziej zaskoczony zachowaniem Weroniki żądającej kolejnych stron powieści. Z drugiej mamy opowieść o bliźniaczkach. Rozdziały się tutaj przeplatają, dzięki czemu moja ciekawość ciągle rosła. Nie brakuje tutaj zaskoczeń i napięcia. Trudno mi było oderwać się od tej książki, bo tak bardzo byłam ciekawa co się jeszcze wydarzy. No i kolejny raz udało się autorce mnie zaskoczyć, bo nie spodziewałam się takiego finału! Mamy tutaj wątek zaginięcia dziecka, morderstwo, śledztwo i tajemniczą kobietę domagającą się rozwinięcia fikcyjnej opowieści. Jest ciekawie i to bardzo. Do samego końca nie wiadomo jak się to wszystko potoczy, co jest dla mnie dużym plusem. Do czego jest zdolny zdesperowany człowiek? Co się wydarzy, gdy William napisze ostatnie słowo powieści? Jeśli jesteście ciekawi odpowiedzi to sięgnijcie po książkę, bo moim zdaniem zdecydowanie warto ją przeczytać.

William jest wykładowcą i samotnikiem. Mieszka w niewielkiej miejscowości, a w wolnym czasie zajmuje się pracami w swoim ogrodzie. Zarabia na życie pisząc początki powieści. Miał już wielu klientów, ale takiej klientki jak Wera jeszcze nie. Kobieta jest coraz bardziej uciążliwa i nie chce go zostawić w spokoju. Chciała początek powieści, a kiedy go otrzymała, zażądała więcej. William jest bezradny wobec jej natarczywości, bo i jego sekret mógłby ujrzeć światło dzienne, a tego bardzo by nie chciał. Pisana przez niego historia o bliźniaczkach jest bardzo poruszająca. Nie tylko Wera była jej bardzo ciekawa, bo ja również wyczekiwałam kolejnych rozdziałów. Zaginięcie jednej z dziewczynek wzbudza sporo emocji. Okazuje się, że nie tylko jedna z bliźniaczek zniknęła, bo niespodziewanie policja odnajduje zwłoki innej dziewczynki. Zaczyna się walka z czasem i pościg za mordercą. Opowieść napisana przez Williama też mnie zszokowała, równie mocno jak jego znajomość z Werą. W obu tych historiach mamy ciekawych bohaterów, o których chce się czytać. Z dużym zainteresowaniem śledziłam ich losy i z napięciem oczekiwałam zakończenia. Mamy tutaj dość dynamiczną akcję i co chwilę coś się dzieje. Emocji też nie brakuje.

Bardzo lubię styl pisania autorki. Jest lekki, nie ma zbędnych opisów i książkę czyta się naprawdę dobrze. Narracja jest tutaj trzecioosobowa.

"Ostatnie słowo" to thriller, w którym znajdziecie książkę w książce. Bardzo mi się podoba pomysł na fabułę, wykonanie również. Obie przedstawione tu historie są wciągające i ciężko mi było się oderwać od tej powieści. Sporo się tutaj dzieje i nie nudziłam się ani przez chwilę. Jeśli lubicie takie klimaty to polecam tę książkę. Bardzo dobrze spędziłam z nią czas.

William Kriger jest wykładowcą i zarabia na życie pisząc początki różnych powieści dla swoich klientów. Nieoczekiwanie w jego domu pojawia się Wera, która chce napisać książkę o największym koszmarze. Nie ma w tym nic nietypowego, ale kobieta nie znika z życia Williama nawet po tym jak zre...

Rozwiń

Zwiń

Naomi Shaw i jej dwie przyjaciółki Cassidy i Olivia wierzyły kiedyś w magię. Dwadzieścia dwa lata temu często wędrowały po lesie i wyobrażały sobie magiczny świat, w którym ważne role odgrywały boginie. Kiedy lato dobiegało końca, Naomi została brutalnie zaatakowana. Cudem przeżyła siedemnaście ran kłutych. Jej zeznania doprowadziły do zatrzymania seryjnego mordercy, który zabił wcześniej już sześć kobiet. Trzy przyjaciółki zostały bohaterkami, ale tak naprawdę wszystkich oszukały... Przez wiele lat skrywały swoje tajemnice, a teraz Olivia chce o nich opowiedzieć. Czy Naomi dowie się o tym co naprawdę wydarzyło się lata temu w lesie?

"W gąszczu kłamstw" to książka, w której mamy raczej spokojną akcję, ale z pewnością tajemnic tutaj nie brakuje. Muszę przyznać, że na początku wolno płynąca fabuła nie za bardzo mnie porwała, ale gdy doszłam do połowy książki to już ciężko było się od niej oderwać. Zdecydowanie warto przebrnąć przez początek, bo to co przygotowała autorka w późniejszych rozdziałach szokuje i zaskakuje. Mamy tu sporo zwrotów akcji, których zupełnie się nie spodziewałam. Autorce udało się mnie zmylić i to nie raz. Książka opowiada o sekretach, kłamstwach, ale także o manipulacjach i przyjaźni. Naomi i jej przyjaciółki w dzieciństwie wyobrażały sobie wiele rzeczy, a pewne fakty przemilczały. Nie zdradziły swoich tajemnic nawet wtedy, gdy jedna z nich została zaatakowana i cudem przeżyła. Jednak po wielu latach sekrety coraz bardziej zaczynają ciążyć, a prawda może okazać niebezpieczna. Byłam bardzo ciekawa o czym bohaterki nie chcą mówić, kto stoi za atakiem na Naomi i co działo się w lesie podczas ich zabaw w boginie. Odpowiedzi na te pytania mocno mnie zaskoczyły. Takich zwrotów akcji na pewno się nie spodziewałam. Okazuje się, że kłamstw i sekretów jest jeszcze więcej niż się wydawało. Podoba mi się pomysł na fabułę i to, że przeszłość tutaj ma duży wpływ na teraźniejszość. To książka z oryginalną i wciągającą fabułą i cieszę się, że dałam jej szansę.

Główna bohaterka Naomi jest fotografem ślubnym. Stara się ułożyć swoje życie, ale liczne blizny na jej ciele przypominają jej koszmar z dzieciństwa. Miała jedenaście lat, gdy cudem przeżyła siedemnaście ran kłutych zadanych przez nieznanego napastnika, którego w końcu udało się zidentyfikować. Naomi niewiele pamięta z tego dnia, jej przyjaciółki wszystko widziały, ale czy na pewno? Czy można ufać zamglonym wspomnieniom? Teraz po latach przyjaciółki spotykają się ponownie. Przez dziesięciolecia skrywały tajemnice, ale teraz Olivia chce o nich opowiedzieć. Jednak czy uda się odkryć prawdę na temat tego co naprawdę wydarzyło się w lesie? Z dużym zainteresowaniem czytałam o relacji trzech przyjaciółek. Zarówno tej z przeszłości, gdy były dziećmi bawiącymi się w lesie, jak i o tej z teraźniejszości, gdy po latach znów się spotykają. Ciekawymi postaciami są również podcaster Ethan oraz Cody, który znalazł ranną Naomi dwadzieścia dwa lata temu i który od tej pory stara się ją chronić. Ich losy mocno mnie zaskoczyły, potoczyły się w zupełnie innym kierunku niż myślałam. Autorka świetnie połączyła ze sobą wszystkie wątki i intrygi, dzięki czemu ta historia potrafi zszokować. Mamy tutaj duszną i gęstą atmosferę, małomiasteczkową społeczność i las skrywający mroczne tajemnice. No i oczywiście mnóstwo sekretów, nawet takich, których nikt się nie spodziewa...

Styl pisania autorki jest przystępny i lekki, choć trochę opisów tutaj jest. Akcja jest spokojna i na początku wydawała mi się aż za spokojna, ale późniejsze zwroty akcji wszystko wynagradzają. Narracja jest pierwszoosobowa, poznajemy tę historię z perspektywy Naomi.

" W gąszczu kłamstw" to książka, która początkowo trochę mi się dłużyła, ale później trudno mi było się od niej oderwać. W późniejszych rozdziałach pojawiają się szokujące zwroty akcji, które całkowicie zmieniają fabułę. Jest to historia o trzech przyjaciółkach i ich sekretach z przeszłości, które nie powinny ujrzeć światła dziennego. Nie czytałam chyba jeszcze książki o takiej fabule. Dla mnie to coś nowego i intrygującego i moim zdaniem warto sprawdzić czy i Wam się spodoba.

Naomi Shaw i jej dwie przyjaciółki Cassidy i Olivia wierzyły kiedyś w magię. Dwadzieścia dwa lata temu często wędrowały po lesie i wyobrażały sobie magiczny świat, w którym ważne role odgrywały boginie. Kiedy lato dobiegało końca, Naomi została brutalnie zaatakowana. Cudem przeżyła siedemn...

Rozwiń

Zwiń

Paulina Wilczyńska jest prokuratorem i matką samotnie wychowującą pięcioletniego syna z autyzmem. Właśnie trafiła się jej najtrudniejsza sprawa w jej karierze. Musi odnaleźć zabójcę bezbronnego i niepełnosprawnego niemowlęcia. Jednak to nie jedyny problem z jakim musi się zmierzyć. Kobietę coraz częściej prześladuje ciężka przeszłość oraz rzeczywistość, na którą składa się żmudna terapia jej syna. Czy uda jej się odkryć prawdę? Jaką cenę będzie musiała za to zapłacić?

Kryminały, w których zamordowane zostają dzieci są często bardzo poruszające i tak też jest w tym przypadku. Choć tak naprawdę nie jest to jedynie kryminał, bo bardzo ważny jest tutaj również wątek o wymagającym rodzicielstwie oraz o życiu osób niepełnosprawnych i ich opiekunów. Nie ma tutaj pościgu za mordercą i typowego śledztwa. Mamy kilku podejrzanych i poznajemy śledztwo z punktu widzenia pani prokurator. Dowiadujemy się sporo o jej pracy i obowiązkach i o tym jak wygląda praca w prokuraturze. Dość szybko domyśliłam się kto stoi za morderstwem i jaki miał motyw, ale nie przeszkadzało mi to, bo historia bardzo mnie wciągnęła. Jest to smutna i ciężka książka właśnie przez swoją tematykę. Jest to fikcja literacka, choć autorka wplotła tu trochę swoich doświadczeń macierzyńskich i niektóre realia dotyczące zawodu prokuratora. Historia opowiada w dużej mierze o niepełnosprawności, o wielu problemach i zmartwieniach, o opiekunach chorych dzieci i walce o lepszą przyszłość. Zdecydowanie wzbudza różne emocje, ale też skłania do przemyśleń. Jest to debiut autorki i to debiut naprawdę udany. Jestem bardzo ciekawa kolejnych jej książek, po które też na pewno sięgnę.

Główna bohaterka codziennie między się z różnymi problemami. Nie tylko w pracy prokuratora, ale również w życiu codziennym. Samodzielnie wychowuje pięcioletniego synka z autyzmem. Nie ma żadnego wsparcia, bo nie ma rodziców, a jej partner szybko ją zostawił, kiedy poznał diagnozę dotyczącą ich dziecka. Paulina zagłusza problemy lekami i alkoholem, bo ciężko jej stawić im czoła. Próbuje walczyć o lepszą przyszłość swojego syna, choć nie jest to proste. Właśnie ma rozwiązać najtrudniejszą sprawę w swojej dotychczasowej karierze. Ktoś zamordował niepełnosprawne niemowlę, co mocno ją poruszyło. Choć szybko pojawiają się podejrzani to jednak odkrycie prawdy okazało się bardzo trudne. Paula ma wrażenie, że coś jej umknęło i dzięki swojej intuicji i przemyśleń trafia na właściwy trop. Muszę przyznać, że historia bohaterki mnie poruszyła i wzbudziła sporo emocji. Paulina jest pełna obaw i jest raczej pesymistyczną postacią, ale starałam się ją zrozumieć. Jednak jej historię czyta się z zainteresowaniem i jest się ciekawym co będzie dalej. Zakończyła się w taki sposób, że chciałoby się poznać ciąg dalszy. To opowieść nie tylko o zabójstwie, ale również o trudnej codzienności. Jest boleśnie prawdziwa, życiowa i wstrząsająca.

Polubiłam styl pisania autorki, bo jest lekki w odbiorze. Jest tutaj trochę opisów, które nie zawsze wydawały mi się potrzebne, ale można przymknąć na to oko. Narracja jest trzecioosobowa.

"Confessio" to interesująca, wciągająca, ale również smutna książka. Wywołuje sporo emocji i skłania do przemyśleń. Mamy tutaj nie tylko zabójstwo, ale również życie samotnej matki, która sama wychowuje syna z autyzmem. Autorka stworzyła ciekawą historię, którą moim zdaniem warto poznać. Czekam na kolejne powieści, bo ten debiut jest naprawdę udany.

Paulina Wilczyńska jest prokuratorem i matką samotnie wychowującą pięcioletniego syna z autyzmem. Właśnie trafiła się jej najtrudniejsza sprawa w jej karierze. Musi odnaleźć zabójcę bezbronnego i niepełnosprawnego niemowlęcia. Jednak to nie jedyny problem z jakim musi się zmierzyć. Kobietę...

Rozwiń

Zwiń

Można zmienić swoje życie na lepsze i przyciągać korzystne dla nas zdarzenia i okoliczności. Program Mindless, który stworzyła Kasia Bem zawiera cenne informacje o medytacji, wskazówki dietetyczne i różne ćwiczenia. Autorka w swojej książce tłumaczy jak połączyć serce i umysł, jak doświadczać radości i świadomie tworzyć swoją rzeczywistość. "Nie uda mi się" to są tylko myśli, które można zmienić!

Kasia Bem jest nauczycielką jogi, oddechu i medytacji. Ma sporą wiedzę i doświadczenie, którymi dzieli się z innymi w swoich książkach. Ta publikacja to 21-dniowy program, który pomoże nam stworzyć świadome i szczęśliwsze życie. W pierwszej części książki mamy teorię i mnóstwo cennych wskazówek, za to w drugiej zadania do wykonania oraz strony do samodzielnego wypełnienia. Odpowiadamy w nich na pytania dotyczące m.in. medytacji, tego jak się czujemy, za co jesteśmy wdzięczni. Każdy dzień jest dokładnie opisany, dzięki czemu wiemy co należy danego dnia zrobić. Autorka w swojej książce pomaga czytelnikom oczyścić umysł, serce i ciało, radzi jak przyciągać to, co dla nas najlepsze. Dzięki tym poradom można usunąć swoje wewnętrzne przeszkody i realizować pełnię swojego potencjału. Kasia Bem realizuje swój postulat mówiący "Żyj mniej w umyśle, a więcej w sercu", który pomógł już wielu osobom. Muszę przyznać, że temat medytacji i oczyszczania umysłu z różnych myśli nie jest mi raczej znany. Jednak po przeczytaniu tej książki na pewno zgłębię go bardziej, bo to co tutaj przeczytałam bardzo mnie zaintrygowało. Autorka ma sporą wiedzę w tych tematach i przekazuje nam tutaj wiele ciekawych informacji i wskazówek. Wszystko jest napisane przystępnym i jak najbardziej zrozumiałym językiem, co uważam za duży plus w tego typu książkach.

Często bywa tak, że powtarzamy "nie uda mi się", "nie zasługuję". Jak się okazuje, możemy zmienić te myśli i przekształcić je w coś dobrego. Możemy codziennie doświadczać radości i spokoju, a to wszystko za sprawą połączenia umysłu i serca. Mamy w książce również wskazówki dietetyczne, dzięki którym dowiemy się jakie produkty są pokarmem wysokowibracyjnym i jak na nas wpływają. Autorka przedstawia nam umysł jak małpkę i podpowiada jakie banany należy jej podawać. ;) Wiadomo, że do zmian potrzeba chęci i zaangażowania. To czy książka komuś pomoże zależy też dużo od podejścia i starań. Myślę jednak, że warto spróbować, bo nic się na tym nie traci, a zyskać można sporo. Znajdziecie w tej książce sporo inspiracji, które pomagają żyć bardziej świadomie i być obecnym tu i teraz. Warto również dodać, że książka jest naprawdę ładnie wydana i aż chce się ją czytać i przeglądać. Chętnie będę do niej wracać, bo potrafi zmotywować do pewnych zmian i też przypomina nam o tym co jest ważne. Kasia Bem ma również kanał na YT, na którym znajdziecie medytacje i nie tylko. Można więc zacząć już teraz lepiej poznawać temat medytacji.

"Happy umysł" to bardzo ciekawy poradnik rozwojowy zawierający teorię i zadania do wykonania. Autorka tłumaczy jak można połączyć serce i umysł, jak przyciągać to co dla nas najlepsze i jak świadomie stwarzać swoją rzeczywistość. Można zmienić swoje myśli, a autorski program autorki daje nam wiele narzędzi i podpowiada jak skutecznie można to zrobić. Jeśli interesuje Was taka tematyka to polecam tę publikację. Warto spróbować.

Można zmienić swoje życie na lepsze i przyciągać korzystne dla nas zdarzenia i okoliczności. Program Mindless, który stworzyła Kasia Bem zawiera cenne informacje o medytacji, wskazówki dietetyczne i różne ćwiczenia. Autorka w swojej książce tłumaczy jak połączyć serce i umysł, jak doświadc...

Rozwiń

Zwiń

Czy można zrozumieć zło? Czy można mu przeciwdziałać? Psychiatra Michael H. Stone w swojej książce przybliża czytelnikom naturę zła, opowiada o jego źródłach i czynnikach wpływających na rozwój skłonności przestępczych. Analizuje cechy osobowości typowe u przestępców popełniających zbrodnie i rzuca nowe światło na psychopatię i socjopatię. Podaje również przykłady znanych i mniej znanych morderców, których przypadki zbadał i na które się tutaj powołuje.

"Anatomia zła" to książka, która pozwala nam lepiej zrozumieć zło. Autor wyjaśnia czym jest zło w czasie pokoju, skąd się bierze i czy można go uniknąć. Przedstawia nam typy postaci występujących w Piekle Dantego i stworzoną przez siebie gradację zła. Skala zła autora to 22 kategorie, na które dzieli poszczególnych morderców. Podaje przykłady, opowiada o ich zabójstwach i wyjaśnia dlaczego jego zdaniem przypasował ich do danej kategorii. Dla przykładu, w kategorii 1 są usprawiedliwione zabójstwa (działania w samoobronie), a w kategorii 22 są psychopatyczni torturujący mordercy, dla których tortury są głównym motywem. Poznajemy tutaj historie wielu morderców, które często szokują i przerażają. Muszę przyznać, że o większości z nich nie słyszałam i aż trudno było mi uwierzyć do czego byli zdolni. Jest to szczegółowo napisana książka, w której główną tematyką jest zło. Jest tutaj poruszony również temat zła z perspektywy naukowej, co również okazało się interesujące. Dr Michael H. Stone analizuje tutaj także dwie cechy osobowości takie jak narcyzm i agresja, które są typowe dla wielu sprawców. Przybliża czytelnikom historie takich przestępców jak Ted Bundy, Jeffrey Dahmer, Charles Manson i wielu innych.

Nie jest to łatwa książka, zdecydowanie wymaga skupienia i czasu, ale warto po nią sięgnąć. Nie czytałam jeszcze książki skupiającej się na próbie zrozumienia zła i ludzkiego umysłu, więc mnie temat bardzo zaciekawił. Myślę, że najbardziej może przypaść do gustu osobom zainteresowanym kryminologią i psychologią. To nie jest książka dla każdego, ale jeśli ciekawi Was ludzki umysł to warto dać jej szansę. Dla mnie okazała się intrygująca i też czasem skłaniająca do różnych przemyśleń. Czasem co prawda wydawała mi się trochę przegadana i myślę, że autor mógłby trochę ją skrócić, ale z drugiej strony dzięki temu, że to książka obszerna, otrzymujemy masę ciekawych informacji. Najbardziej intrygowały mnie opisywane historię przestępców, ale przemyślenia i wnioski autora również czytałam z zainteresowaniem. O mordercach autor opowiada raczej krótko i oszczędza nam najbardziej wstrząsających opisów ich zbrodni. Dr Stone dokładnie analizuje czynniki wpływające na rozwój skłonności przestępczych i stara się wyjaśnić źródła zła oraz to jaki ma ono wpływ na społeczeństwo. Odpowiada również na pytanie co psychiatria i neuronauka mówią o umysłach morderców.
Książka napisana jest w przystępny i zrozumiały sposób, choć czasem mocniej jest wyczuwalny naukowy język. Czyta się ją dobrze i jest warta poświęconego jej czasu. To kompendium wiedzy o naturze zła i umyśle przestępcy, które warto przeczytać.

"Anatomia zła" to książka skupiająca się na umysłach morderców i opisująca ich zbrodnie, ale nie tylko. To przede wszystkim książka pozwalająca lepiej zrozumieć zło i to co skrywa się za jego fasadą. Dr Michael H. Stone przedstawia nam swoje wnioski i skalę gradacji zła, do której klasyfikuje poszczególnych przestępców. To interesująca lektura nie tylko dla miłośników psychologii i kryminologii. Nie jest łatwa i lekka, ale jeśli interesuje Was ludzki umysł to warto poświęcić jej trochę czasu.

Czy można zrozumieć zło? Czy można mu przeciwdziałać? Psychiatra Michael H. Stone w swojej książce przybliża czytelnikom naturę zła, opowiada o jego źródłach i czynnikach wpływających na rozwój skłonności przestępczych. Analizuje cechy osobowości typowe u przestępców popełniających zbrodni...

Rozwiń

Zwiń

Psychopozytywność to przekonanie, że dla każdej naszej emocji czy myśli jest miejsce. Są częścią nas i zasługują nie tylko na życzliwość, ale też na współczucie. Nawet strach czy lęk nie muszą być przeszkodą do dobrego życia. Książka pozwala nam zastanowić się nad naszymi doświadczeniami i zrozumieć samego siebie.

Autorka książki jest twórczynią "Miłych Obrazków", które cieszą się dużą popularnością na Instagramie i na Facebooku. Maria Kaczorowska bazując na rozmowach i swoich spostrzeżeniach tworzy czarno-białe obrazki, które dają do myślenia. I jest ich tutaj naprawdę sporo! Muszę przyznać, że bardzo mi się spodobały i z pewnością nie raz będę do nich wracać. Jeśli chodzi o treść to również jestem zadowolona. Przeczytamy tutaj sporo o emocjach, myślach i różnych zachowaniach. Autorka pokazuje nam, że tak naprawdę niewiele jest takich sytuacji, w których nie można potraktować siebie z życzliwością czy współczuciem i pozwala nam inaczej spojrzeć na pracę umysłem. Mamy tutaj rozdziały opowiadające o psychopozytywności, o emocjach, myślach, zachowaniach, o ciele, o zachowaniach impulsywnych. Wszystko to opisane jest w interesujący sposób i dodatkowo uzupełnione czarno-białymi obrazkami. Trudno mi jednoznacznie ocenić tę książkę, bo wiadomo, że każdy może odebrać ją inaczej. Nie każdego ciekawi taka tematyka, ale osoby nią zainteresowane powinny być zadowolone. Mnie coraz bardziej intrygują psychologiczne poradniki i ten trafił w mój gust. Pozwala lepiej zrozumieć pewne sprawy i spojrzeć na nie z nieco innej perspektywy. Uświadamia również rzeczy, o których zdarza się zapomnieć.

Autorka dzieli się z czytelnikiem swoimi doświadczeniami i radzi jak być lepszym dla samego siebie, jak się rozwijać i dawać sobie wsparcie. Złość i smutek nie muszą wcale być przeszkodzą, jeśli są odpowiednio potraktowane. Wszystko to przedstawione jest w przystępny i zrozumiały sposób. Maria Kaczorowska wzmacnia w nas pozytywne myślenie, pokazuje jak dążyć do bycia taką osobą, jaką chcielibyśmy być, ale zwraca również uwagę na takie problemy jak uszczęśliwianie innych kosztem własnego szczęścia. Można odkleić się od swoich zachowań, oczekiwań, emocji czy wrażeń z ciała i dzięki temu poczuć się lepiej i zbliżyć się do życia, którym chcielibyśmy żyć. To mądra i wartościowa książka, która zawiera masę fragmentów i zdań, do których będę wracać, bo zdecydowanie warto o nich pamiętać. To poradnik, który pomoże zrozumieć i zadbać o samego siebie, ale pokazuje również jak ważne jest zrozumienie innych osób i skłania do refleksji. Niektóre rozdziały interesowały mnie bardzo, inne mniej, ale całość zrobiła na mnie wrażenie. Nie raz można się utożsamić z opisywanymi tutaj sytuacjami, dzięki czemu zaczynamy rozmyślać o swoim życiu. Narracja jest pierwszoosobowa, często autorka zwraca się tutaj bezpośrednio do czytelnika, co bardzo mi się podoba w tego typu książkach.

"Psychopozytywność" to wartościowy poradnik, który przekonuje jak ważna jest akceptacja i zrozumienie samego siebie, ale nie tylko. Sporo tutaj interesujących i cennych rad, które warto przemyśleć i wcielić w życie. Autorka dzieli się z nami swoimi doświadczeniami i wiedzą, a oprócz ciekawej treści mamy tutaj również mnóstwo obrazków dających do myślenia. Zdaję sobie sprawę z tego, że nie każdy sięga po takie książki, ale jeśli interesuje Was taka tematyka to polecam.

Psychopozytywność to przekonanie, że dla każdej naszej emocji czy myśli jest miejsce. Są częścią nas i zasługują nie tylko na życzliwość, ale też na współczucie. Nawet strach czy lęk nie muszą być przeszkodą do dobrego życia. Książka pozwala nam zastanowić się nad naszymi doświadczeniami i...

Rozwiń

Zwiń

Elodie jest księżniczką Inophe, w którym nie dzieje się najlepiej. Susza i brak wody spowodowały, że mieszkańcom ciężko jest żyć. Kiedy książę opływającego w bogactwo królestwa oświadcza się Elodie, dziewczyna zgadza się bez wahania. Dzięki małżeństwu będzie mogła pomóc swojemu ludowi i uratować Inophe. Nie wie jednak co tak naprawdę stoi za propozycją małżeństwa. Dziewczyna będzie musiała walczyć nie tylko o życie swoich poddanych, ale także o swoje. Musi stawić czoła smokowi, który jest bezlitosny dla swoich ofiar...

Książka została napisana na podstawie scenariusza Dana Mazeau. Jest efektem współpracy autorki i zespołu odpowiedzialnego za produkcję filmową. I to efektem naprawdę dobrym! Muszę przyznać, że początek trochę mi się dłużył i nie od razu wciągnęłam się w fabułę. Jednak po kilku rozdziałach już trudno było mi się od niej oderwać. Najbardziej emocjonujące i ciekawe okazały się rozdziały, w których główna bohaterka musi poradzić sobie ze smokiem i w których przebywa w jego jaskini. Czytałam o jej poczynaniach z dużym zainteresowaniem i do samego końca nie potrafiłam przewidzieć jak się zakończy ta historia. Bardzo mi się podoba pomysł na fabułę i wykonanie, naprawdę świetnie się bawiłam podczas lektury. Książka opowiada głównie o walce Elodie ze smokiem, który jak się okazało, nie jest tylko legendarnym stworzeniem. Aureańska rodzina królewska chciała nakarmić smoka młodą księżniczką, która musi walczyć o przetrwanie. Nie spodziewałam się takiego zakończenia, które mocno mnie zaskoczyło. Sporo się tutaj dzieje, akcja z każdym rozdziałem przyspiesza. Ciekawym pomysłem jest tutaj wprowadzenie smoczego języka, który wymyśliła trzynastoletnia córka autorki. Małym minusem jest brak tłumaczenia niektórych słów w książce, dopiero na końcu znajduje się słowniczek oraz wyjaśnienie gramatyki i składni, przez co trzeba przerzucać kartki, aby coś sobie przetłumaczyć. Nie ma tego jednak zbyt wiele, więc nie musiałam często korzystać z tego sposobu. ;) Książka zapewniła mi sporo wrażeń i naprawdę dobrze spędziłam z nią czas. Autorka stworzyła interesujący fantastyczny świat, o którym czyta się z dużym zaciekawieniem. Jeśli lubicie takie klimaty to polecam tę opowieść. Potrafi wciągnąć, ale też i zaskoczyć.

Główna bohaterka to młoda księżniczka, która pragnie pomóc swojemu popadającemu w nędzę królestwu. Elodie nie jest stereotypową księżniczką. Jest charakterna, nie boi się wyzwań i pobrudzić sobie rąk pracą. Dla swojego ludu jest w stanie znieść wiele cierpień i niedogodności. Liczy na to, że małżeństwo z księciem bogatego i urodzajnego królestwa pomoże odbudować Inophe. Przeczuwa, że coś jest nie tak, ale w najgorszych koszmarach nie mogłaby sobie wyobrazić tego, co przygotowała dla niej rodzina królewska. Wydawało się, że bogate królestwo Aurei to miejsce idealne, ale okazuje się, że skrywa mroczną i przerażającą tajemnicę, w której najważniejszą rolę odgrywa smok. I zawarty z nim układ. Główna bohaterka musi zmierzyć się z wieloma trudnościami. Z zainteresowaniem czyta się o jej zmaganiach w jaskini, o przerażającym smoku, który pragnie jej krwi. Podoba mi się sposób przedstawienia przez autorkę smoka, jego otoczenia i języka. Wszystko to sprawia, że książka jest jeszcze bardziej interesująca. Mamy tutaj również kilku ciekawych bohaterów pobocznych, o których też chce się czytać. Muszę przyznać, że historia bohaterki pozytywnie mnie zaskoczyła i dalam się jej wciągnąć i to bardzo. To naprawdę udany i miły powrót do fantastyki. Na pewno obejrzę film, bo jestem bardzo ciekawa jak ta historia została przedstawiona na ekranie.

Styl pisania autorki jest lekki, choć mamy tutaj dość sporo opisów. Mi one nie przeszkadzały, są jak najbardziej potrzebne w tej historii, dzięki nim bez problemu można sobie wszystko łatwo wyobrazić. Narracja jest trzecioosobowa.

"Dama" to książka z gatunku fantasy, która wciąga i zapewnia sporo wrażeń, a także emocji. Świetnie spędziłam z nią czas. Historia głównej bohaterki została bardzo ciekawie przedstawiona, tak jak wykreowany świat fantastyczny. To nie jest typowa opowieść o księżniczce i smoku. To interesująca historia, która potrafi zaskoczyć. Polecam nie tylko fanom takich książek. ;)

Elodie jest księżniczką Inophe, w którym nie dzieje się najlepiej. Susza i brak wody spowodowały, że mieszkańcom ciężko jest żyć. Kiedy książę opływającego w bogactwo królestwa oświadcza się Elodie, dziewczyna zgadza się bez wahania. Dzięki małżeństwu będzie mogła pomóc swojemu ludowi i ur...

Rozwiń

Zwiń

Rok 1986. Eleonora jest nowa w szkole. Wyróżnia się ogniście rudymi włosami i dziwnymi stylówkami, a inni coraz częściej się z niej wyśmiewają. Codziennie w szkolnym autobusie siada obok Parka, który lubi odciąć się od świata zakładając słuchawki na uszy i czytając komiksy. Eleonora nieśmiało zerka na czytane przez chłopaka strony, a po jakimś czasie w cichym porozumieniu wspólnie je czytają. Po pewnym czasie zamieniają kilka słów, a nawet dzielą się muzyką i stają się sobie coraz bardziej bliscy...

Choć historia Eleonory i Parka przeznaczona jest przede wszystkim dla młodzieży to i dorosłym może się spodobać, ja miło spędziłam z nią czas. To opowieść o dwójce outsiderów, których połączyło coś wyjątkowego. Ich relacja rozwija się powoli, bez żadnego pośpiechu. Ich historia rozgrywa się w 1986 roku i mamy tutaj bardzo ciekawie opisany klimat tych czasów. Pojawiają się walkmany, kasety, komiksy, sporo rzeczy różni się od tych aktualnych. Muszę przyznać, że spodobała mi się ta książka pomimo tego, że fabuła niczym nie zaskakuje i że rozgrywa się w swoim tempie. Podoba mi się ukazanie tej relacji, bo jest inna od tych, o których najczęściej czyta się w tego typu książkach. Nie zawsze podobał mi się sposób opisywania tutaj innych narodowości, ale to nie zmienia faktu, że fabuła przypadła mi do gustu. Może wywoływać różne emocje i przemyślenia, a już szczególnie sytuacja rodzinna Eleonory. Autorka porusza trudne tematy takie jak alkoholizm, przemoc, zastraszanie i podporządkowywanie się jednej osobie. Ta jedna osoba może bardzo wpłynąć na życie wielu innych ludzi, co wzbudza różne emocje. W pewnym sensie jest to urocza historia dwójki nastolatków, ale nie brakuje tu również smutku i nadziei. Jeśli chodzi o zakończenie to ja akurat nie przepadam za takim otwartym, ale rozumiem dlaczego jest właśnie takie. Zabrakło mi rozwinięcia wątków, np. tego co stało się później z Eleonorą i jej rodziną, ale nie uważam tego za minus, taki jest po prostu urok tej książki. ;)

Główna bohaterka Eleonora to dziewczyna o rudych włosach i kobiecych kształtach. Wyróżnia się swoim wyglądem i dziwnymi stylizacjami i nie przez wszystkich jest akceptowana. Są osoby, które się z niej wyśmiewają, a w dodatku również w jej domu nie dzieje się najlepiej. Jej ojczym jest tyranem, który chce sprawować kontrolę nie tylko nad swoją żoną, ale i piątką jej dzieci. Eleonora nie może czuć się swobodnie w domu, więc z czasem zaczyna ukrywać swoją relację z Parkiem. Z kolei chłopak ma kochającą rodzinę, choć czasem czuje się niedoceniany przez swojego ojca. Jego mama pochodzi z Korei, więc Park wyróżnia się swoim wyglądem, co bardzo się Eleonorze podoba. Najbardziej jednak podoba się jej jego charakter i to jak z każdym dniem stają się sobie bliżsi. Oboje są wyjątkowi i stopniowo to w sobie odkrywają. Zdają sobie sprawę z tego, że pierwsza miłość prawie nigdy nie trwa zbyt długo, ale chcą zaryzykować i spróbować. Ich relacja zdecydowanie się wyróżnia i ma w sobie coś takiego, że chce się dalej o niej czytać. Z każdą kolejną stronę jest się coraz bardziej ciekawym do czego to wszystko ich doprowadzi. Czasem Eleonora zachowywała się dziwnie, ale nie dziwiłam się temu po przeczytaniu fragmentów z jej życia. Park sprawiał, że jej ponure dni wypełniała radość, a on zawsze staram się ją wesprzeć tak jak potrafił. Dziewczyna wstydziła się przed nim całkowicie otworzyć i musiała pilnować, aby nikt z jej rodziny nie dowiedział się o ich znajomości.

Styl pisania autorki jest lekki i dobrze czyta się tę książkę. Jest tutaj narracja trzecioosobowa, ale rozdziały są napisane naprzemiennie, raz z perspektywy Eleonory, a raz z perspektywy Parka.

"Eleonora i Park" to książka o pierwszej miłości nastolatków, których połączyła wyjątkowa więź. Ich relacja wyróżnia się na tle innych, jest jedyna w swoim rodzaju. To także powieść poruszająca trudne tematy, nie brakuje tu smutku, ale też i nadziei. Choć fabuła nie jest zaskakująca i toczy się raczej powoli to jednak mi się spodobała i na pewno miło będę wspominać tę książkę i relację tej dwójki.

Rok 1986. Eleonora jest nowa w szkole. Wyróżnia się ogniście rudymi włosami i dziwnymi stylówkami, a inni coraz częściej się z niej wyśmiewają. Codziennie w szkolnym autobusie siada obok Parka, który lubi odciąć się od świata zakładając słuchawki na uszy i czytając komiksy. Eleonora nieśmi...

Rozwiń

Zwiń