Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Jak się komuś podobała pierwsza część, to i ta się spodoba. Wiadomo, czego się spodziewać

Jak się komuś podobała pierwsza część, to i ta się spodoba. Wiadomo, czego się spodziewać

Mam problem z oceną tej książki.

W zasadzie to mi się podobała. Podobają mi się te wszystkie filozofie, przytoczone historie i ciekawe postaci. Trochę zabrakło mi jakiegoś wspólnego spięcia tego wszystkiego.

Sporo inspiracji, ogólnie warto jak ktoś lubi filozoficzne klimaty.

Mam problem z oceną tej książki.

W zasadzie to mi się podobała. Podobają mi się te wszystkie filozofie, przytoczone historie i ciekawe postaci. Trochę zabrakło mi jakiegoś wspólnego spięcia tego wszystkiego.

Sporo inspiracji, ogólnie warto jak ktoś lubi filozoficzne klimaty.

Taka właśnie przeciętna książka, bez szału raczej. Fabuła jakaś tak naciągana, chociaż pomysłowa.

Z braku laku można przeczytać

Taka właśnie przeciętna książka, bez szału raczej. Fabuła jakaś tak naciągana, chociaż pomysłowa.

Z braku laku można przeczytać

Nie porwała mnie tak, jak "You can't hurt me", ale żadna książka mnie tak nie porwała.

Ta książka to trochę takie zaplecze tego, co działo się w poprzedniej. Dostajemy więcej szczegółów zmagań sportowych, powikłań i kontuzji. Po przeczytaniu "Nic mnie nie złamie" miałem wrażenie, że Goggins jest niezniszczalny, tak "Bez końca" pokazuje, że jest zupełnie inaczej.

Autora lubię i absolutnie nie żałuje czasu z tą pozycją.

Nie porwała mnie tak, jak "You can't hurt me", ale żadna książka mnie tak nie porwała.

Ta książka to trochę takie zaplecze tego, co działo się w poprzedniej. Dostajemy więcej szczegółów zmagań sportowych, powikłań i kontuzji. Po przeczytaniu "Nic mnie nie złamie" miałe...

Rozwiń

Zwiń