Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Gobliny zna każdy. Jawią nam się jako stwory na wskroś złośliwe, niedomyte i w dodatku skore do spłatania różnych figli. Żyją blisko natury i wśród leśnych gąszczy potrafią stworzyć dla siebie bezpieczną i przytulną przestrzeń. W naszej zabieganej codzienności często zapominamy o sobie, tracimy kontakt ze swoim wewnętrznym dzieckiem. "Wejdź w tryb goblina" McKayli Cole to napisany w sposób humorystyczny poradnik, w którym zawarte zostały wskazówki pomagające osiągnąć utraconą wewnętrzną równowagę.

Okazuje się, że bałagan wcale nie jest taki zły, zwłaszcza jeśli tworzą go rzeczami, którymi lubimy się otaczać. Dla mnie takimi przedmiotami są np. książki i kamienie naturalne, z których lubię tworzyć biżuterię. Wejście w tryb goblina to nic innego, jak relaksująca brudna praca w ogrodzie, obserwowanie nieustajacego cyklu życia dzikich stworzeń, zarówno tych mniejszych, jak i większych. To celebrowanie każdego oddechu, przyjemność czerpana z ciepłych promieni słońca i obserwacji tego co na niebie i ziemi.

Goblin to też outsider. W książce autorka pisze o inności i podkreśla, jak ważne jest akceptowanie swoich dziwactw. To co inne niekoniecznie bywa złe, a każdy ma prawo do życia, miłości i odczuwania różnych emocji. Goblincore to samoakceptacja, bo prawdziwy goblin rzadko przejmuje się czyimś zdaniem (o ile w ogóle) a i często znajdzie przyjaciela podobnego do siebie, z którym będzie miło spędzał czas.
W lekturze znajdziecie również pomysły na oryginalne ozdoby i takie przysmaki, jak żołędzie w karmelu!
Wszystkie gobliny - łączmy się!

Gobliny zna każdy. Jawią nam się jako stwory na wskroś złośliwe, niedomyte i w dodatku skore do spłatania różnych figli. Żyją blisko natury i wśród leśnych gąszczy potrafią stworzyć dla siebie bezpieczną i przytulną przestrzeń. W naszej zabieganej codzienności często zapominamy o sobie, t...

Rozwiń

Zwiń

Skończyłam. I szczerze? "Tego nie kupisz za pieniądze" Robina Sharmy to naprawdę mądra i niosąca pokrzepienie niczym balsam dla duszy lektura. Bardzo lubiłam po nią sięgać po całym zwariowanym dniu, ponieważ działała na mnie kojąco. Ktoś mógłby się doczepić, że to książka pełna wyświechtanych truizmów. Nic bardziej mylnego!
W czasie czytania czułam, jakbym rozmawiała z najbliższym przyjacielem, który daje mi rady i praktyczne wskazówki, próbuje mi pomóc ogarnąć mój wewnętrzny chaos. Książka traktuje o bogactwie, ale nie tym materialnym związanym z dobrą i współczesnego konsumpcjonizmu. Uświadamia czytelnikowi, że każdy człowiek jest wartością samą w sobie, a kluczem do szczęśliwego życia są rozwój swoich zainteresowań, właściwe odżywianie, higiena cyfrowa, medytacja, porządny wysiłek fizyczny i zdobywanie nowej wiedzy poprzez czytanie książek.
"Tego nie kupisz za pieniądze" to dobra propozycja tak naprawdę dla każdego, ponieważ zawarta w niej treść jest uniwersalna i dotyczy nas wszystkich.
Serdecznie polecam i zachęcam do sięgnięcia po lekturę ❤️📖

Skończyłam. I szczerze? "Tego nie kupisz za pieniądze" Robina Sharmy to naprawdę mądra i niosąca pokrzepienie niczym balsam dla duszy lektura. Bardzo lubiłam po nią sięgać po całym zwariowanym dniu, ponieważ działała na mnie kojąco. Ktoś mógłby się doczepić, że to książka pełna w...

Rozwiń

Zwiń

"(...) to my, ludzie, nieustannie poszukujemy sensu własnego życia. No wiesz: Dlaczego przyszedłem na świat? Jaki jest cel mojego istnienia? A tak naprawdę nie mamy żadnego celu. Nie urodziłem się z żadnego konkretnego powodu, tak samo jak ty czy tamten student. Nikt nie rodzi się po to, żeby zrealizować określone zadanie. Jeśli sami chcemy odnaleźć w swoim życiu sens, musimy stworzyć go sami. Z robotami jest inaczej - sens ich istnienia jest z góry znany. "
Swoją recenzję rozpoczynam dzisiaj tym pięknym cytatem. Jak bardzo złudny wydaje się być taki punkt widzenia, gdy spojrzymy na dalszy rozwój wydarzeń. Przekonamy się, jak bardzo młody John mylił się, gdy wypowiadał powyższe słowa.
Powieść M. Grothausa " Piękni lśniący ludzie" przedstawia nie tylko japońską kulturę i futurystyczną wizję świata. Na ulicach miasta poruszają się boty, drony, w knajpach obsługują gości roboty.
Dwójka naszych bohaterów, John i Neotnia, odbywają podróż w głąb siebie. Są zagubieni w świecie, w którym trwa cyfrowa zimna wojna pomiędzy supermocarstwami, a tragiczna przeszłość Hiroszimy nie da o sobie zapomnieć. Ich relacja staje się czymś prawdziwym i stałym w tej ponurej rzeczywistości. Dlatego też gdy odkrywa sekret Neotni, jego świat zostaje wywrócony do góry nogami. Trudno mu ocenić, czy to co mówiła i czuła Neotnia było autentyczne, czy jedynie wytworem wgranej w nią warstwy kodu. Nie potrafił pogodzić się z tym, że zakochał się w androidzie potrafiącym się śmiać, płakać, przeżywać zarówno smutne, jak i szczęśliwe chwile.
Były momenty w historii, przy których z moich oczu popłynęły łzy. Autor powoli przeprowadza czytelnika przez kolejne wydarzenia, opisuje je pięknym i melodyjnym językiem. Bardzo wzruszyło mnie spotkanie Neotni i jej twórcy, który w pewnym momencie przestał ją traktować jak projekt. Stała się dla niego wyśnioną córką, którą postanowił chronić przed unicestwieniem. Ten gest, gdy twórca po raz ostatni przed swoją śmiercią dotyka policzka Neotni, jest właśnie pełen miłości, miłości ojca do córki. Ujęła mnie zarówno forma, jak i historia zawarta w powieści. Polecam.
Współpraca z Wydawnictwem Insignis Media

"(...) to my, ludzie, nieustannie poszukujemy sensu własnego życia. No wiesz: Dlaczego przyszedłem na świat? Jaki jest cel mojego istnienia? A tak naprawdę nie mamy żadnego celu. Nie urodziłem się z żadnego konkretnego powodu, tak samo jak ty czy tamten student. Nikt nie rodzi się po ...

Rozwiń

Zwiń

"Foxglove" jest kontynuacją historii opowiedzianej w poprzednim tomie o tytule "Belladonna". Tym razem Adalyn Grace oczarowuje nas pięknymi opisami wielkich balów i kostiumów. Tworzy pełną miłości i namiętności opowieść o rywalizacji o względy ukochanej dwóch braci : Losu i Śmierci. Projekt graficzny okładki zachwyca, a i sama fabuła funduje wiele emocji. Dodatkowym smaczkiem była dla mnie delikatna nutka dreszczyku ❤️ nie mogę się doczekać kolejnego tomu!

"Foxglove" jest kontynuacją historii opowiedzianej w poprzednim tomie o tytule "Belladonna". Tym razem Adalyn Grace oczarowuje nas pięknymi opisami wielkich balów i kostiumów. Tworzy pełną miłości i namiętności opowieść o rywalizacji o względy ukochanej dwóch braci : Lo...

Rozwiń

Zwiń

Zapiski historyczne mówią o poddawaniu kobiet oskarżanych o czary okrutnym torturom lub przeprowadzaniu tzw. próby wody. Często ginęły Bogu ducha niewinne młode dziewczyny, które miały jeszcze przed sobą całe życie. Podobny los spotkał Barbarę Zdunk, postać historyczną, będącą ostatnią kobietą oskarżoną o czarostwo w dziejach historii spaloną na stosie. Tło historyczne stało się materiałem do stworzenia nowej opowieści, zawartej w książce Katarzyny Kuśmierczyk „Ta, która wie...”.
Akcja rozgrywa się na dwóch planach czasowych. Z czasów współczesnych roku 2023 cofamy się do roku Pańskiego 1811, kiedy po świecie chodziła Barbara Zdunk. Do czasów, w których wiara w zabobony miała się całkiem dobrze, a kobiety często były przez mężczyzn traktowane przedmiotowo. I tak oto kiedy wspomniana Basia odrzuciła zaloty pewnego mlodzieńca, sprowadziła na siebie nie lada kłopoty.
Autorka czerpała wiedzę ze źródeł historycznych i wokół nich stworzyła ciekawą historię o niszczącej sile ludzkiej nienawiści. Staliśmy się świadkami okrucieństwa wobec niewinnej dziewczyny i niesprawiedliwego osądu. Na nic zdały się zeznania osób, które wstawiły się za wiejską uzdrowicielką. W opisach kaźni autorka przytaczała nazwy narzędzi, za pomocą których torturowano Barbarę. Nie raz pękało mi serce.
W powieści nie zabrakło elementów grozy i zjawisk nadprzyrodzonych. Żyjąca w czasach współczesnych Michalina doświadcza wizji, nieprzyjemnych i bardzo realnych na poziomie współodczuwania. Ją i Barbarę łączy więcej, niż jest w stanie sobie to wyobrazić. Dodatkowo wszyscy mieszkający w Reszlu są w jakiś sposób ze sobą powiązani, nie mówią całej prawdy i coś ewidentnie ukrywają. Im bardziej Michalina próbuje poznać historię Barbary, tym częściej zaczynają dziać się wokół niej dziwne straszne rzeczy. Odkrywa zapiski o klątwie, która ciąży na rodach zamieszkujących ówczesne tereny wsi Pleśno.

Powieść została napisana ładnym literackim językiem. W części rozdziałów autorka używała języka stylizowanego na archaiczny, co nadawało niesamowitego klimatu i pomagało wczuć się w historię. Fabuła płynie w ciągu linearnym, i w przeszłości, i w teraźniejszości.

Powieść została napisana ładnym literackim językiem. W części rozdziałów autorka używała języka stylizowanego na archaiczny, co nadawało niesamowitego klimatu i pomagało wczuć się w historię. Fabuła płynie w ciągu linearnym, i w przeszłości, i w teraźniejszości. Narracja nie jest prowadzona chaotycznie, a wszystkie elementy są na swoim miejscu. Zjawiska paranormalne nadawały powieści dreszczyku. To była fantastyczna przygoda, pełna legend i mrożących krew w żyłach opowieści, idealna, aby oderwać się na chwilę od szarej rzeczywistości.

Zapiski historyczne mówią o poddawaniu kobiet oskarżanych o czary okrutnym torturom lub przeprowadzaniu tzw. próby wody. Często ginęły Bogu ducha niewinne młode dziewczyny, które miały jeszcze przed sobą całe życie. Podobny los spotkał Barbarę Zdunk, postać historyczną, będącą ostatnią ko...

Rozwiń

Zwiń

Powieść S. A. Cosby'ego "Kolczaste łzy" miło mnie zaskoczyła. Historia w niej zawarta porusza do głębi. Głowni bohaterowie, Ike i Buddy, przeżywają żałobę po utracie swoich synów, którzy zostali w brutalny sposób zamordowani. Każdy z nich ma za sobą trudną przeszłość, obydwoje są byłymi skazańcami. Widząc nieudolne działania śledczych, postanawiają wziąć sprawy w swoje ręce i dokonać zemsty. I tak zaczyna się pogoń za winnymi zbrodni.

Książka ma bardzo dużo brutalnych opisów, Ike i Buddy Lee nie przebierają w środkach, aby uzyskać istotne informacje. Swoją zemstę traktują jako pokutę za odrzucenie swoich dzieci ze względu na ich orientację seksualną. Autor porusza istotną kwestię tolerancji, a raczej jej braku. Każdy ma prawo kochać i być kochanym, bo miłość przecież nie pyta o wiek, płeć czy kolor skóry. Niestety zawsze znajdą się tacy, którym "inność" będzie przeszkadzać.

Cosby snuje opowieść o nienawiści na tle rasowym i seksualnym, która popycha do najgorszych czynów. Nawet w relacji naszych głównych bohaterów nie brakuje rasistowskich uszczypliwości. Relacje rodzinne wiszą na włosku, ludziom trudno się dogadać, obsypują się nieustannymi pretensjami.
W książce nie ma nudy, czyta się ją szybko, a tempo akcji nie spada ani na chwilę. Czytelnik dostaje smaczną mieszankę kryminału i obyczaju, która skłania do głębokiej refleksji. To kawał dobrej literatury, dlatego gorąco zachęcam każdego do sięgnięcia po tę lekturę.

Powieść S. A. Cosby'ego "Kolczaste łzy" miło mnie zaskoczyła. Historia w niej zawarta porusza do głębi. Głowni bohaterowie, Ike i Buddy, przeżywają żałobę po utracie swoich synów, którzy zostali w brutalny sposób zamordowani. Każdy z nich ma za sobą trudną przeszłość, obydwoje są...

Rozwiń

Zwiń