Jesteśmy społecznością, która kocha książki

"Pustać" to książka, która niestety nie spełniła moich oczekiwań. Przez 3/4 książki zastanawiałam się, dlaczego została zaliczona do gatunku kryminału/thrillera. Dla mnie bardziej przypominała banalną młodzieżówkę. Główną bohaterką jest Ada, która okazała się być niezwykle irytująca. Pomimo swojego dorosłego wieku (ukończone studia i praca), zachowywała się jak trzynastolatka. Kobieta była niezwykle zazdrosna o swojego chłopaka, Kamila, a jej największym wrogiem okazała się być siostra Kamila. Mimo wszystko, dotrwałam do końca lektury. Niestety, zakończenie było przewidywalne, a to potwierdziło tylko moje przypuszczenia o chorobie psychicznej Ady. Książka okazała się być niewiarygodnie słaba, przeczytałam pobieżnie. Thriller, który nie wywołuje innych emocji poza znudzeniem.

"Pustać" to książka, która niestety nie spełniła moich oczekiwań. Przez 3/4 książki zastanawiałam się, dlaczego została zaliczona do gatunku kryminału/thrillera. Dla mnie bardziej przypominała banalną młodzieżówkę. Główną bohaterką jest Ada, która okazała się być niezwykle irytująca. Pomimo swojego dorosłego wieku (ukończone studia i praca), zachowywała się jak...

Poprzednia część była romansem szpiegowskim, natomiast drugi tom okazał się typowym, słabym romansidłem. Książka kompletnie mnie nie przyciągnęła, była po prostu nudna. Wątek sensacyjno-szpiegowski okazał się być bardzo słaby, co czyni tę książkę jedną z najgorszych twórczości Tess Gerritsen.

Poprzednia część była romansem szpiegowskim, natomiast drugi tom okazał się typowym, słabym romansidłem. Książka kompletnie mnie nie przyciągnęła, była po prostu nudna. Wątek sensacyjno-szpiegowski okazał się być bardzo słaby, co czyni tę książkę jedną z najgorszych twórczości Tess Gerritsen.

Zastanawiam się, dlaczego ta książka została umieszczona w kategorii kryminał. Poza porwaniem tytułowej żony, nie ma w niej nic, co mogłoby kojarzyć się z tego rodzaju literaturą. 40% treści to romans, opowieść o młodej Elżuni, która poznaje bogatego dentystę po pięćdziesiątce. Autorka stara się przedstawić ich miłość jako wielką i niezwykłą, mimo że cały wszechświat jest przeciwko nim, ponieważ dziewczyna jest zainteresowana jedynie pieniędzmi. Kolejne 20% opowiada o porwaniu, które prowadzi do załamania nerwowego Vincenta, który traci ukochaną kobietę. Pojawia się również postać Dariusza, policjanta z problemami osobistymi, takimi jak rozbite małżeństwo i alkoholizm. Ostatnie 40% to powrót Elżuni i rozpad idealnego małżeństwa. Czytanie tej książki było trudne, natomiast ciągłe te "Elżuniowanie" mnie irytowało. Wg mnie ktoś źle zaklasyfikował tę książkę jako kryminał/thriller, tak naprawdę jest to słabe romansidło. Autorka nie potrafi zbudować napięcia ani wzbudzić emocji u czytelnika. Zakończenie jest beznadziejne. Czytelnik sam sobie ma wybrać wersje zakończenia czy Elżbieta została porwana, czy sama zaaranżowała swoje porwanie.

Zastanawiam się, dlaczego ta książka została umieszczona w kategorii kryminał. Poza porwaniem tytułowej żony, nie ma w niej nic, co mogłoby kojarzyć się z tego rodzaju literaturą. 40% treści to romans, opowieść o młodej Elżuni, która poznaje bogatego dentystę po pięćdziesiątce. Autorka stara się przedstawić ich miłość jako wielką i niezwykłą, mimo że cały wszechświat jest...

W twórczość Wildenstein zakochałam się już podczas czytania "Pióra" i ta miłość trwa nadal.

Wątek miłosny między Celeste i Asherem jest niezwykle poruszający. Ich relacja jest pełna napięcia, pasji i wzajemnego przyciągania, co sprawia, że czytelnik nie może oderwać się od lektury. Potyczki słowne pomiędzy bohaterami są sprytne i zabawne, a ich determinacja w walce o swoje uczucia sprawia, że chce się trzymać kciuki za nich i przekonać, czy uda im się pokonać wszystkie przeszkody.

Styl autorki jest niezwykle przystępny i wciągający. Jej opisy świata, w którym rozgrywa się akcja, są tak realistyczne, że czytelnik ma wrażenie, że przenosi się wprost do świata stworzonego przez Wildenstein. Bohaterowie są wyraziści, dobrze wykreowani i mają swoje własne słabości oraz zalety, co sprawia, że są bardziej realistyczni i łatwiej jest się z nimi utożsamić.

Książka "Dziecko Elizjum" to idealna pozycja dla fanów połączenia romansu i fantasy. Autorka doskonale łączy te dwa gatunki, tworząc historię, która porusza, wzrusza i intryguje.

W twórczość Wildenstein zakochałam się już podczas czytania "Pióra" i ta miłość trwa nadal.

Wątek miłosny między Celeste i Asherem jest niezwykle poruszający. Ich relacja jest pełna napięcia, pasji i wzajemnego przyciągania, co sprawia, że czytelnik nie może oderwać się od lektury. Potyczki słowne pomiędzy bohaterami są sprytne i zabawne, a ich determinacja w walce o swoje...

"Wróżda" to książka, która wstrząsa i trzyma w napięciu od pierwszej do ostatniej strony. Autorka genialnie balansuje pomiędzy akcją a emocjami głównych bohaterów, tworząc wciągającą fabułę.

Główna bohaterka musi zmierzyć się z tragiczną utratą ukochanej jedynaczki. Jest to postać, która została w ciekawy sposób wykreowana przez autorkę, jest jednocześnie silną i kruchą kobietą. Z drugiej strony mamy jej męża, który jest słabą osobą.

Różne wątki, na pierwszy rzut oka nie powiązane ze sobą, łączą się w labirynt tajemnic i niespodzianek. Autorka umiejętnie dawkuje informacje, odsłaniając kolejne fragmenty zagadki, które składają się na całość historii. Każda strona książki jest niezwykle emocjonująca i trzymająca w niepewności.

Zaskakujące zwroty akcji oraz intrygujące zakończenie sprawiają, że nie można się oderwać od lektury. Przeszłość zawsze dopadnie człowieka.

Podsumowując, "Wróżda" to książka, która zachwyci zarówno miłośników thrillerów, jak i tych, którzy lubią historie z głębszym przesłaniem. Gorąco polecam!

"Wróżda" to książka, która wstrząsa i trzyma w napięciu od pierwszej do ostatniej strony. Autorka genialnie balansuje pomiędzy akcją a emocjami głównych bohaterów, tworząc wciągającą fabułę.

Główna bohaterka musi zmierzyć się z tragiczną utratą ukochanej jedynaczki. Jest to postać, która została w ciekawy sposób wykreowana przez autorkę, jest jednocześnie silną i kruchą...

"Kiedyś można by było wręcz napisać książkę na podstawie moich durnych poczynań. <<O idiotce w elfim świecie>> - taki by nosiła tytuł." (rozdział XIX, str 291)

Pozytywną stroną książki "Kapłanka Chaosu" jest świadomość głównej bohaterki, Apopi, jej własnej głupoty. Pomysł na stworzony świat jest interesujący. Niestety, styl autorki nie poprawił się, język powieści nadal jest infantylny i przepełniony wulgaryzmami. Książka jest nudna, zawiera zbyt wiele niepotrzebnych opisów, a finałowa walka okazała się równie nudna. Brakuje dynamiki w całej historii.

W powieści jest jeszcze więcej erotyki niż fantastyki. Sceny seksu, w tym grupowe oglądanie porno zwanego "Aktem Unaniesienia" i striptiz.

"Kiedyś można by było wręcz napisać książkę na podstawie moich durnych poczynań. <<O idiotce w elfim świecie>> - taki by nosiła tytuł." (rozdział XIX, str 291)

Pozytywną stroną książki "Kapłanka Chaosu" jest świadomość głównej bohaterki, Apopi, jej własnej głupoty. Pomysł na stworzony świat jest interesujący. Niestety, styl autorki nie poprawił się, język powieści nadal...

Autorka doskonale łączy wątki kryminalne z obyczajowymi, tworząc niezwykle interesującą narrację.

Jedną z głównych zalet tej książki jest umiejętność autorki w kreowaniu postaci. Każdy z bohaterów odgrywa istotną rolę. Powieść jest starannie przemyślana, pozbawiona zbędnych dialogów i opisów. Autorka odważnie podejmuje trudne tematy, takie jak przemoc czy traumatyczne przeżycia z przeszłości, co nadaje jej powieści głębi i autentyczności.

W "Pastwie" Agnieszka Jeż znakomicie balansuje pomiędzy wartką narracją a chwilami zwolnienia, pozwalając na lepsze poznanie psychiki bohaterów. Nie brakuje tu także zwrotów akcji i zaskakujących momentów, które trzymają czytelnika w ciągłym napięciu. Dodatkowo autorka tworzy atmosferę tajemnicy, sprawiając, że trudno oderwać się od lektury.

Trzeba jednak zaznaczyć, że niektóre sceny w książce mogą być trudne dla wrażliwych czytelników.

Podsumowując, "Pastwa" to książka, która z pewnością przypadnie do gustu miłośnikom zarówno kryminałów, jak i obyczajówek. Gorąco polecam tę powieść wszystkim poszukującym dobrej literatury.

P.S.
Odradzam czytanie książki podczas jedzenia, zwłaszcza kiełbasy, albo zaraz po posiłku.

Autorka doskonale łączy wątki kryminalne z obyczajowymi, tworząc niezwykle interesującą narrację.

Jedną z głównych zalet tej książki jest umiejętność autorki w kreowaniu postaci. Każdy z bohaterów odgrywa istotną rolę. Powieść jest starannie przemyślana, pozbawiona zbędnych dialogów i opisów. Autorka odważnie podejmuje trudne tematy, takie jak przemoc czy traumatyczne...

Na Instagramie przeczytałem wiele pozytywnych opinii na temat książki "Nielat" i nie mogę się nie zgodzić z nimi. Już na początku poznajemy Michała, chłopaka, który stał się ofiarą brutalnej rzeczywistości lat 90. Jego historia to prawdziwa wędrówka przez piekło, jakie muszą przejść dzieci ulicy każdego dnia. Autentyczność opisanych wydarzeń i postaci sprawia, że czytelnik nie może oderwać się od lektury.

Kościelny w niepokojący i poruszający sposób ukazuje zaniedbanie systemu, korupcję i obojętność społeczeństwa wobec dzieci ulicy. Dialogi są żywe i wiarygodne, akcja porywająca, a bohaterowie wyraziści.

Główny bohater, Michał, przyciąga uwagę i szczerze wzrusza. Jego walka o przetrwanie w mrocznym świecie ulicy, pełnym przemocy i narkotyków, jest poruszająca i trzymająca w napięciu do ostatniej strony książki. Autentyczność emocji i psychologiczna głębia postaci sprawiają, że czytelnik pragnie dowiedzieć się, co czeka na Michała.

Książka "Nielat" pokazuje, jak brutalna rzeczywistość może zniszczyć młodego człowieka i skłania do refleksji nad tym, ile cierpienia przeżywają dzieci ulicy na co dzień.

Polecam tę książkę wszystkim, którzy lubią mocne i poruszające historie oraz pragną zgłębić temat trudnej rzeczywistości dzieci ulicy. "Nielat" to lektura, która zostaje z czytelnikiem na długo po zakończeniu lektury i skłania do refleksji nad własnymi wartościami i postawą wobec potrzebujących pomocy.

Na Instagramie przeczytałem wiele pozytywnych opinii na temat książki "Nielat" i nie mogę się nie zgodzić z nimi. Już na początku poznajemy Michała, chłopaka, który stał się ofiarą brutalnej rzeczywistości lat 90. Jego historia to prawdziwa wędrówka przez piekło, jakie muszą przejść dzieci ulicy każdego dnia. Autentyczność opisanych wydarzeń i postaci sprawia, że czytelnik...

Na Instagramie czytałam naprawdę dużo pozytywnych opinii na temat tej książki, ale lektura mnie rozczarowała. Niestety, już na samym początku zauważyłam, że akcja rozwija się bardzo powoli, co sprawiło, że od razu mój entuzjazm zaczął maleć.

Historia rozgrywa się głównie na stacji benzynowej, gdzie główni bohaterowie - pracownica stacji, upośledzony chłopak, więzień oraz strażnicy - utknęli odcięci od reszty świata. Gdy Callie udaje się uciec i wrócić do miasta, fabuła zaczyna się gmatwać. Dialogi między postaciami są zbyt długie i często nie wnoszą nic nowego do historii, co sprawia, że tempo czytania zwalnia.

Jedynym ciekawym elementem książki okazał się być Gryffin, który w jakiś sposób przyciągał moją uwagę swoją tajemniczością. Niestety, rozwinięcie wątków wydawało mi się zbyt naiwne i naciągane. Czytając dalej, miałam wrażenie, że autorka szukała łatwych rozwiązań, zamiast skupić się na tworzeniu spójnej i realistycznej fabuły.

Podsumowując, książka, która miała szansę wciągnąć mnie w swoje historię, okazała się być po prostu nudna i nieinteresująca. Szkoda, że obiecujący początek nie został wykorzystany do stworzenia naprawdę wciągającej lektury.

Na Instagramie czytałam naprawdę dużo pozytywnych opinii na temat tej książki, ale lektura mnie rozczarowała. Niestety, już na samym początku zauważyłam, że akcja rozwija się bardzo powoli, co sprawiło, że od razu mój entuzjazm zaczął maleć.

Historia rozgrywa się głównie na stacji benzynowej, gdzie główni bohaterowie - pracownica stacji, upośledzony chłopak, więzień oraz...

Po lekturze miałam mieszane uczucia — z jednej strony są momenty wciągające, które trzymają w napięciu, z drugiej strony są fragmenty, które strasznie się dłużą.

Pomysł autorki na osadzenie akcji podczas Ogólnopolskiego Strajku Kobiet jest bardzo interesujący i zapewne przyciągnie uwagę czytelników zainteresowanych tematyką społeczną i polityczną. Konflikt światopoglądowy między bohaterami, którzy mają różne zdania na temat liberalizacji prawa aborcyjnego, oraz związane z tym polityczne intrygi odgrywają istotną rolę w fabule książki.

Głównym motywem powieści jest śmierć Ewy Zielińskiej, którą prokuratura klasyfikuje jako samobójstwo. Jednak siostra zmarłej nie wierzy w tę wersję wydarzeń i wynajmuje panią detektyw, byłą policjantkę, która ma zbadać tę sprawę. Dochodzenie prowadzi do odkrycia zaskakujących tajemnic związanych zarówno z polityką jak i uczuciami.

Autorka zdecydowanie stara się poruszyć ważne tematy społeczne i polityczne, co należy docenić. Jednakże nierówna narracja i momenty, które mogłyby być bardziej dopracowane, sprawiają, że nie jest to książka, która pozostanie w mojej pamięci na długo.

Po lekturze miałam mieszane uczucia — z jednej strony są momenty wciągające, które trzymają w napięciu, z drugiej strony są fragmenty, które strasznie się dłużą.

Pomysł autorki na osadzenie akcji podczas Ogólnopolskiego Strajku Kobiet jest bardzo interesujący i zapewne przyciągnie uwagę czytelników zainteresowanych tematyką społeczną i polityczną. Konflikt światopoglądowy...

o nie jest moje pierwsze spotkanie z mieszkańcami Fjällbacki. Miałam już okazję przeczytać inne tomy z tej serii. Autorka, Camilla Läckberg, zawsze zachwyca swoją umiejętnością tworzenia realistycznych postaci i oddawania codzienności społeczności Fjällbacki. Mieszkańcy miasteczka, ich problemy, relacje międzyludzkie - wszystko to zostało doskonale uchwycone i wykreowane przez autorkę. Czytelnik ma okazję zanurzyć się w życiu lokalnej społeczności i poznać tajemnice, które kryją się za pozornie spokojnymi fasadami.

Jednym z największych atutów tej książki jest z pewnością połączenie współczesnych wydarzeń z retrospekcjami, które przenoszą czytelnika w przeszłość i odkrywają kolejne aspekty związane z główną zagadką kryminalną.

Było trochę dziwne dowiedzieć się już na samym początku, że Erika i Patrik będą razem w przyszłości. Dla mnie osobiście było to nieco zaskakujące, że Erika okazuje się być główną bohaterką tej części, skoro dotychczas miała raczej rolę drugoplanową. Niemniej jednak autorka zdołała skutecznie mnie przyciągnąć do fabuły, która pomimo początkowych trudności w odbiorze, szybko wciągnęła mnie w mroczny świat Fjällbacki.

"Księżniczka z lodu" to pierwszy tom świetnej serii, który zachwyci fanów kryminałów i wciągnie ich w kolejną emocjonującą przygodę. Camilla Läckberg po raz kolejny udowadnia, że potrafi tworzyć intrygujące, zagadkowe historie, które trzymają czytelnika w napięciu do samego końca.

o nie jest moje pierwsze spotkanie z mieszkańcami Fjällbacki. Miałam już okazję przeczytać inne tomy z tej serii. Autorka, Camilla Läckberg, zawsze zachwyca swoją umiejętnością tworzenia realistycznych postaci i oddawania codzienności społeczności Fjällbacki. Mieszkańcy miasteczka, ich problemy, relacje międzyludzkie - wszystko to zostało doskonale uchwycone i wykreowane...

Książka "Jad" autorstwa Jolanty Bartoś jest opowieścią o zamożnej, patologicznej rodzinie, która na pierwszy rzut oka wydaje się idealna, lecz w rzeczywistości jest kompletnie zepsuta do szpiku kości. W powieści znajdziemy wiele czynników patologicznych, takich jak znęcanie się, depresja, alkoholizm, przemoc seksualna i przemoc psychiczna, co nadaje opowieści dodatkowego, dramatycznego wymiaru.

Jedną z głównych wad tej książki jest brak elementu zaskoczenia. Już na początku możemy się domyślić, kto jest mordercą, co może nieco zniechęcić czytelnika. Fabuła również jest dość rozciągnięta w czasie, akcja rozgrywa się przez kilka lat. Momentami fabuła zaczyna nudzić.

Postacie w książce wydają się trochę sztuczne i przerysowane, co również może nieco zrazić czytelnika. Jedną z największych zalet książki jest to, że czyta się ją dość dobrze, narracja jest płynna.

Książka "Jad" autorstwa Jolanty Bartoś jest opowieścią o zamożnej, patologicznej rodzinie, która na pierwszy rzut oka wydaje się idealna, lecz w rzeczywistości jest kompletnie zepsuta do szpiku kości. W powieści znajdziemy wiele czynników patologicznych, takich jak znęcanie się, depresja, alkoholizm, przemoc seksualna i przemoc psychiczna, co nadaje opowieści dodatkowego,...

Kinga Wójcik stworzyła niezwykle interesujący świat pełen tajemnic, skupiający się nie tylko na rozwiązaniu zagadki kryminalnej, lecz także na psychologicznych aspektach postaci i ich przeszłości.

Główni bohaterowie - detektyw Zamojski, policjantka i dziennikarz - są wyjątkowo dobrze wykreowanymi postaciami, które stają się coraz bardziej realne i złożone z każdą stroną. Przeszłość ich rodziców łączy się bezpośrednio z zaginięciem dziewczyny sprzed lat. Osobiście lubię, gdy życie prywatne bohaterów wiąże się w jakiś sposób ze sprawą kryminalną. Relacje, motywacje i tajemnice bohaterów sprawiają, że czytelnik nie może oderwać się od lektury, pragnąc poznać wszystkie detale i odpowiedzi na pojawiające się pytania w trakcie rozwoju akcji.

Dodatkowym atutem tej książki jest płynny i wartki styl autorki. Fabuła jest bardzo dobrze przemyślana i dopracowana. Kinga Wójcik potrafi zainteresować czytelnika opisywanymi zdarzeniami i emocjami bohaterów. Atmosfera, jaka panuje w "Trzcinowisku", gęsta, tajemnicza i pełna napięcia, sprawiając, że czytelnik czuje się jak uczestnik tej mrocznej i intrygującej historii.

"Trzcinowisko" to moje pierwsze spotkanie z twórczością Kingi Wójcik i już teraz mogę stwierdzić, że z pewnością nie będzie ostatnie. Serdecznie polecam tę książkę wszystkim poszukującym wciągającej i inteligentnej lektury!

Kinga Wójcik stworzyła niezwykle interesujący świat pełen tajemnic, skupiający się nie tylko na rozwiązaniu zagadki kryminalnej, lecz także na psychologicznych aspektach postaci i ich przeszłości.

Główni bohaterowie - detektyw Zamojski, policjantka i dziennikarz - są wyjątkowo dobrze wykreowanymi postaciami, które stają się coraz bardziej realne i złożone z każdą stroną....

"Przypadkowo Amy" to naprawdę wciągająca historia miłosna, która skradnie serce każdego czytelnika. Izzy i Blake to bohaterowie pełni uroku, inteligencji i poczucia humoru. Ich historia jest pełna zwrotów akcji, napięcia oraz emocji.

Lynn Painter stworzyła świat pełen kolorowych postaci, które od samego początku angażują czytelnika i sprawiają, że nie można oderwać się od lektury. Dialogi między bohaterami są zabawne, inteligentne i pełne niezwykłego uroku, co sprawia, że czytelnik świetnie się bawi podczas lektury.

Dodatkowym atutem są koty, które dodają uroku całej opowieści. Kochający zwierzęta czytelnicy z pewnością pokochają tę książkę jeszcze bardziej za obecność futrzanych przyjaciół Izzy i Blake.

"Przypadkowo Amy" to doskonała propozycja dla wszystkich poszukujących lekkiej, romantycznej komedii z nutką humoru. Polecam tę książkę każdemu, kto pragnie odprężyć się po ciężkim dniu, uśmiechnąć się i poczuć błogość wraz z bohaterami tej pięknej opowieści.

"Przypadkowo Amy" to naprawdę wciągająca historia miłosna, która skradnie serce każdego czytelnika. Izzy i Blake to bohaterowie pełni uroku, inteligencji i poczucia humoru. Ich historia jest pełna zwrotów akcji, napięcia oraz emocji.

Lynn Painter stworzyła świat pełen kolorowych postaci, które od samego początku angażują czytelnika i sprawiają, że nie można oderwać się od...

Historia na początku mnie nie porwała. Nie znałam poprzednich części i może to dlatego miałam problem z w czuciem się w fabułę. Choć w książce pojawiały się nawiązania do poprzednich części, jednak główna sprawa kryminalna rozpoczyna się i kończy w obrębie jednego tomu.
Suder powraca do pracy jako detektyw, aby pomóc w schwytaniu seryjnego mordercy, a to, co na początku wydaje się być zwykłym śledztwem, szybko zamienia się w skomplikowaną grę psychopaty, która wciąga wszystkich w jej mroczne sidła.
"Nietykalny" nie wyróżnia się specjalnie spośród innych kryminałów. Nie jest to pozycja zła czy nudna, ale też nie jest również szczególnie wciągająca.

Historia na początku mnie nie porwała. Nie znałam poprzednich części i może to dlatego miałam problem z w czuciem się w fabułę. Choć w książce pojawiały się nawiązania do poprzednich części, jednak główna sprawa kryminalna rozpoczyna się i kończy w obrębie jednego tomu.
Suder powraca do pracy jako detektyw, aby pomóc w schwytaniu seryjnego mordercy, a to, co na początku...

"Confessio" Natalii Kruzer to książka, która porusza głęboko i zostaje z czytelnikiem na długo po jej przeczytaniu. Autorka w niezwykle autentyczny sposób przedstawia trudną walkę głównej bohaterki.

Głównym wątkiem powieści jest śmierć dziecka, która zdaje się być nieszczęśliwym wypadkiem. Prokurator Wilczyńska zleca sekcję zwłok na wszelki wypadek. Sprawa jest naprawdę trudna. Brak świadków i dowodów, jednak istnieje podejrzana osoba. Trzeba ją tylko zmusić do przyznania się do winy. Autorka świetnie buduje napięcie i trzyma czytelnika w niepewności, co czyni lekturę jeszcze bardziej emocjonującą.

Paulina to silna kobieta, która musi zmierzyć się z wieloma trudnościami zarówno w życiu osobistym, jak i zawodowym. Autorka wnikliwie opisuje jej wewnętrzne konflikty i zmaganie się z własnymi ograniczeniami, co sprawia, że bohaterka staje się bardzo realistyczna i bliska czytelnikowi.

Natalia Kruzer odważnie porusza trudne tematy, nie bojąc się pokazać, że niektóre problemy nie mają prostych rozwiązań. Przedstawia rzeczywistość w sposób surowy i bezkompromisowy, co czyni jej historię jeszcze bardziej przekonującą i poruszającą. "Confessio" to książka, która skłania do refleksji nad własnymi wyborami i postawami, sprawiając że czytelnik zastanawia się nad naturą człowieka oraz tym, co naprawdę jest ważne w życiu.

Czuć, że książka różni się od innych kryminałów tego typu, możliwe, że to dlatego, że autorka faktycznie pracuje jako prokurator. Jej wiedza na temat procedur prawnych i działania wymiaru sprawiedliwości przekłada się na autentyczność opisanych w książce wydarzeń i postaci.

Podsumowując, "Confessio" Natalii Kruzer to książka, która wstrząsa czytelnikiem, poruszając głęboko i pozostawiając wiele pytań i refleksji. To nie tylko historia kryminalna, ale przede wszystkim opowieść o sile, determinacji i nadziei. Zdecydowanie polecam tę książkę wszystkim miłośnikom głębokich i poruszających historii.

"Confessio" Natalii Kruzer to książka, która porusza głęboko i zostaje z czytelnikiem na długo po jej przeczytaniu. Autorka w niezwykle autentyczny sposób przedstawia trudną walkę głównej bohaterki.

Głównym wątkiem powieści jest śmierć dziecka, która zdaje się być nieszczęśliwym wypadkiem. Prokurator Wilczyńska zleca sekcję zwłok na wszelki wypadek. Sprawa jest naprawdę...

Książka "Komu zginął trup?" to pozycja obowiązkowa dla wszystkich miłośników komedii kryminalnych. Małgorzata Starosta skonstruowała świetną fabułę, która wciąga od pierwszej strony i nie pozwala oderwać się od lektury aż do samego końca.

Główni bohaterowie, Linda Miller i Jeremi Organek, to duet, którego trudno nie polubić. Ich dynamiczne relacje i charaktery zapewniają czytelnikowi wiele emocji i rozrywki. Podczas zlotu starych samochodów, w którym uczestniczą, Linda dostaje w spadku auto z tajemniczym trupem w bagażniku. Rozpoczyna się więc pełna napięcia intryga, która prowadzi czytelnika od zamku Topacz do pałacu we Wleniu. Czytelnik ma okazję poznać historię krwawych walentynek, które wydarzyły się naprawdę w 1921 roku na Dolnym Śląsku...

Autorka wspaniale ukazała różnorodne postacie i ich zawiłe relacje. Niespodziewane zwroty akcji dodają napięcia i sprawiają, że każda kolejna strona książki jest jeszcze bardziej wciągająca niż poprzednia.

Nie brakuje również elementów humorystycznych, które świetnie kontrastują z mrocznym klimatem kryminalnej intrygi. Opisane otoczenie również zasługuje na pochwałę - autorka precyzyjnie kreśli obrazy miejsc akcji, pozwalając czytelnikowi przenieść się w świat powieści.

"Komu zginął trup?" to książka, która z pewnością zapadnie w pamięć czytelnika i zostawi po sobie wiele pozytywnych emocji. Gorąco polecam ją wszystkim poszukującym niebanalnej lektury, która połączy w sobie elementy kryminału i komedii.

Książka "Komu zginął trup?" to pozycja obowiązkowa dla wszystkich miłośników komedii kryminalnych. Małgorzata Starosta skonstruowała świetną fabułę, która wciąga od pierwszej strony i nie pozwala oderwać się od lektury aż do samego końca.

Główni bohaterowie, Linda Miller i Jeremi Organek, to duet, którego trudno nie polubić. Ich dynamiczne relacje i charaktery zapewniają...

Przemysław Kowalewski w swojej książce "Szóstka" zapewnia czytelnikom dawkę emocji, napięcia i nieoczekiwanych zwrotów akcji. Głównym wątkiem powieści jest katastrofa tramwajowa w Szczecinie, która staje się punktem wyjścia dla śledczych, próbujących rozwikłać tę tajemniczą sprawę.

Bohaterowie stworzeni przez Kowalewskiego są pełni tajemnic, wewnętrznych konfliktów i niejednoznaczności. Ich rozwój w trakcie fabuły sprawia, że czytelnik może się z nimi utożsamić, współczuć im i emocjonować się ich losami. Dodatkowo, autor świetnie oddaje klimat lat 60-tych w Polsce, co dodaje powieści głębi i realistyczności.

Kowalewski doskonale balansuje pomiędzy fikcją a rzeczywistością, historia nabiera dodatkowego sensu i realizmu. Świetnie oddaje klimat komunistycznego kraju, gdzie prawda była często zasłaniana przez propagandę, a milicja stała na straży tego porządku.

Autor nie stroni także od mocnych, opisowych i krwawych scen, które dodają powieści brutalności i sprawiają, że historia jest jeszcze bardziej wciągająca. Szybkie tempo akcji, zaskakujące zwroty i nieprzewidywalne rozwiązania sprawiają, że nie można się oderwać od lektury, ciągnąc się niemalże do samego końca.

"Szóstka" Przemysława Kowalewskiego to książka, która z pewnością przypadnie do gustu miłośnikom kryminałów, poszukujących lektury pełnej akcji, napięcia i nieprzewidywalnych sytuacji. To historia, która potrafi wstrząsnąć i poruszyć, pozostawiając czytelnika zadowolonym i zachwyconym świetnie skonstruowanym światem stworzonym przez autora. Polecam!

Przemysław Kowalewski w swojej książce "Szóstka" zapewnia czytelnikom dawkę emocji, napięcia i nieoczekiwanych zwrotów akcji. Głównym wątkiem powieści jest katastrofa tramwajowa w Szczecinie, która staje się punktem wyjścia dla śledczych, próbujących rozwikłać tę tajemniczą sprawę.

Bohaterowie stworzeni przez Kowalewskiego są pełni tajemnic, wewnętrznych konfliktów i...

"Służąca" to książka, która pochłania czytelnika od pierwszych stron i trzyma go w napięciu do samego końca. Alicja Sinicka stworzyła zaskakującą i mrożącą krew w żyłach historię, która skłania do refleksji nad ludzkimi motywacjami i konsekwencjami naszych decyzji. Główna bohaterka, Julia, to młoda dziewczyna z marzeniami o własnym biznesie świadczącym usługi sprzątania. Jej życie diametralnie zmienia się, gdy trafia do willi Borewskich. Autorka doskonale ukazuje psychologiczne mechanizmy działania bohaterów, w szczególności Julii, która musi stoczyć walkę o swoje życie.

Sinicka buduje napięcie i atmosferę grozy w sposób przerażający, sprawiając że czytelnik nie może oderwać się od książki. Zaskakujące zwroty akcji oraz nieoczekiwane rozwiązania sprawiają, że chce się czytać dalej, aby poznać wszystkie tajemnice, które skrywa ta historia. Niektóre sceny są wręcz przerażające, a wątki drugoplanowe dodają głębi i tajemniczości całemu dziełu.

Postacie w książce są wyraziste i interesujące. Zarówno Julia, jak i Borewscy, są dobrze wykreowanymi postaciami, które mają swoje zmagania, sekrety i tajemnice. Autorka porusza również temat toksycznych relacji rodzinnych oraz manipulacji, co sprawia, że czytelnik nie tylko przeżywa przygodę z główną bohaterką, ale także zastanawia się nad własnymi relacjami.

Książka "Służąca" to nie tylko świetny thriller, ale także historia pełna tajemnic i napięcia, która trzyma czytelnika w napięciu do ostatnich stron. Jeśli lubisz być zaskakiwany i pragniesz odkryć wszystkie sekrety, które kryje ta opowieść, koniecznie sięgnij po tę książkę. Alicja Sinicka stworzyła arcydzieło, które zapadnie ci w pamięć na długo po jej przeczytaniu. Polecam tę lekturę wszystkim miłośnikom thrillerów psychologicznych, którzy lubią być zaskakiwani i trzymani w napięciu do samego końca.

"Służąca" to książka, która pochłania czytelnika od pierwszych stron i trzyma go w napięciu do samego końca. Alicja Sinicka stworzyła zaskakującą i mrożącą krew w żyłach historię, która skłania do refleksji nad ludzkimi motywacjami i konsekwencjami naszych decyzji. Główna bohaterka, Julia, to młoda dziewczyna z marzeniami o własnym biznesie świadczącym usługi sprzątania....

Fabuła nie porwała mnie i brakowało mi głębszego zarysowania postaci oraz bardziej skomplikowanych i zaskakujących zwrotów akcji. Słaba komedia, na której nie śmiałam się :/

Fabuła nie porwała mnie i brakowało mi głębszego zarysowania postaci oraz bardziej skomplikowanych i zaskakujących zwrotów akcji. Słaba komedia, na której nie śmiałam się :/