Jesteśmy społecznością, która kocha książki

- Słyszałeś o zaufaniu? - Tak. - Oficer skinął głową, wymownym gestem kładąc dłoń na rękojeści miecza. - To najbardziej zabójcza choroba w tych górach.

- Słyszałeś o zaufaniu? - Tak. - Oficer skinął głową, wymownym gestem kładąc dłoń na rękojeści miecza. - To najbardziej zabójcza choroba w t...

Nie bój się tych, których bogowie już za życia zabrali do siebie. Bój się tych, których nie wezmą nawet po śmierci.

Nie bój się tych, których bogowie już za życia zabrali do siebie. Bój się tych, których nie wezmą nawet po śmierci.

Prawda jako taka była dla niej mało interesującym konceptem ludzi z niedostatkiem wyobraźni.

Prawda jako taka była dla niej mało interesującym konceptem ludzi z niedostatkiem wyobraźni.

Eleanor spodziewała się po śmierci spotkać na końcu tunelu Jezusa. Biedaczyna był niewolnikiem swoich wielbicieli, czekał na tłumy rozanielonych nieboszczyków, żeby pokazać im neonową krainę po drugiej stronie kanału rodnego doczesnej zagłady. To musi być trudne, zostać wybranym do roli naczelnej kliszy optymizmu, Światła Na Końcu Tunelu, wodza migotliwej armii w połowie pełnych szklanek i jasnych stron medali.

Eleanor spodziewała się po śmierci spotkać na końcu tunelu Jezusa. Biedaczyna był niewolnikiem swoich wielbicieli, czekał na tłumy rozanielo...

Niektórzy czują nienawiść, bo przede wszystkim nienawidzą żyć we własnej skórze.

Niektórzy czują nienawiść, bo przede wszystkim nienawidzą żyć we własnej skórze.

Z opowiadania "Murzyni Whitakera": I rzeczywiście, jak się okazało, mogłem z Julią rozmawiać żartobliwą stenografią słowną, mówiącą niewiele osobom trzecim, ale dla nas wyrażającą rozmaitość przeżyć tak złożoną, że w żadnym razie nie potrafilibyśmy przełożyć tego na zwykły język.

Z opowiadania "Murzyni Whitakera": I rzeczywiście, jak się okazało, mogłem z Julią rozmawiać żartobliwą stenografią słowną, mówiącą niewiele...

Tylko ci, których przedwcześnie zabrali z tego świata samolubni bogowie, na zawsze żyją młodzi, piękni, wszystko, czym mogli być, nie zostaje oszpecone przez porażkę, a bliscy, którzy ich kochali, nie przestają za nimi tęsknić.

Tylko ci, których przedwcześnie zabrali z tego świata samolubni bogowie, na zawsze żyją młodzi, piękni, wszystko, czym mogli być, nie zostaj...

Wciąż nie wiedziałem, jak mam żyć, ale w udawaniu, że wiem, byłem coraz lepszy.

Wciąż nie wiedziałem, jak mam żyć, ale w udawaniu, że wiem, byłem coraz lepszy.

Lecz pomiędzy realnością śmierci a tym, że trzeba umrzeć z konkretnego powodu, otwiera się przepaść.

Lecz pomiędzy realnością śmierci a tym, że trzeba umrzeć z konkretnego powodu, otwiera się przepaść.