Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Trzeba oddać, że autorzy starają się wytłumaczyć czytelnikowi opisywane zagadnienia tak, aby na pewno nadążył i nie został w tyle. Jednak trzeba podkreślić, że książka jest raczej opisem jednego eksperymentu, wielokrotnie modyfikowanego i rozbudowywanego, zaś w drugiej części książki wyjaśniane są cztery główne interpretacji mechaniki kwantowej. Oczekiwałam troszkę czegoś innego, ogólnego popularnonaukowego opowiedzenie o kwantach laikowi, tak aby zrozumiał powierzchownie a szeroko, a nie głęboko i wąsko temat. Niemniej, książka jest jak najbardziej w porządku.

Trzeba oddać, że autorzy starają się wytłumaczyć czytelnikowi opisywane zagadnienia tak, aby na pewno nadążył i nie został w tyle. Jednak trzeba podkreślić, że książka jest raczej opisem jednego eksperymentu, wielokrotnie modyfikowanego i rozbudowywanego, zaś w drugiej części książki wyjaśniane są cztery główne interpretacji mechaniki kwantowej. Oczekiwałam troszkę czegoś...

Całkiem przyjemnie się czytało, można dowiedzieć się trochę nowych rzeczy, np. dotyczących badania mózgu. Irytowały mnie jednak dwie rzeczy. Pierwszą jest traktowanie "mitu" jako kategoryczną dawkę zawsze prawdziwego faktu, w którą czytelnik naiwnie wierzy w 100%. Np. że tylko lewa półkula zajmuje się logicznym myśleniem, a prawa absolutnie ani trochę. Dlatego nie byłam zaskoczona, kiedy obalanie mitu sprowadzało się do powolnego tłumaczenia, że jest to pewne uogólnienie/uproszczenie. Sam autor też je często stosował, razem z metaforami, dla zachowania przystępnego języka, aczkolwiek dbał o rzetelność naukową. Drugą sprawą jest poprawność polityczna w kwestii kobiet. Nieźle się uśmiałam czytając rozdział o mózgach kobiet i mężczyzn, widząc starania autora, aby broń Boże nie wyszło, że kobiety mogłyby sobie gorzej w czymś radzić niż mężczyźni. I tak jest powiedziane, że bezsprzecznie mózgi kobiet i mężczyzn różnią się anatomicznie, ale nie wyciągajmy z tego żadnych wniosków! Jak również to, iż kobiety mogą być tak samo sprawne w orientacji przestrzennej jak mężczyźni... jeśli poćwiczą! Oj, nie wiem czy to byłoby fair. Szkoda i nie szkoda, bo ładnie widać tutaj wpływ poprawności politycznej na naukowców. Ale już na pewno szkoda, że autor nie podkreślił innego ciekawego wniosku, że kobiety bardziej przejmują się opinią społeczną, do tego stopnia, że jeśli powie się im, że gorzej sobie z czymś radzą, to faktycznie gorzej wypadają potem w teście sprawdzającym ten aspekt. Myślę, że to bardzo ważna obserwacja i powinna wybrzmieć głośno i przebić się do mainstreamu. Podsumowując, książka lekka i przyjemna, a także edukacyjna. Polecam.

Całkiem przyjemnie się czytało, można dowiedzieć się trochę nowych rzeczy, np. dotyczących badania mózgu. Irytowały mnie jednak dwie rzeczy. Pierwszą jest traktowanie "mitu" jako kategoryczną dawkę zawsze prawdziwego faktu, w którą czytelnik naiwnie wierzy w 100%. Np. że tylko lewa półkula zajmuje się logicznym myśleniem, a prawa absolutnie ani trochę. Dlatego nie byłam...

Jestem naukowcem i nie czytuję (auto)biografii, ale z tą książką bardzo przyjemnie spędziło mi się czas. Jest dobra, jeśli chcesz dowiedzieć się jak wygląda życie naukowca (w tym, takiego który odniósł największy możliwy sukces, czyli zdobył Nagrodę Nobla). Są tutaj przedstawione zarówno wzloty, jak i upadki, a książka pokazuje, jak naprawdę wygląda świat nauki. Brak tutaj patosu i wzniosłości, dzięki czemu łatwo wejść w imersję. Książka może być też ciekawym spojrzeniem na zagadnienie "osiągnięcia sukcesu" w życiu zawodowym.

Jestem naukowcem i nie czytuję (auto)biografii, ale z tą książką bardzo przyjemnie spędziło mi się czas. Jest dobra, jeśli chcesz dowiedzieć się jak wygląda życie naukowca (w tym, takiego który odniósł największy możliwy sukces, czyli zdobył Nagrodę Nobla). Są tutaj przedstawione zarówno wzloty, jak i upadki, a książka pokazuje, jak naprawdę wygląda świat nauki. Brak tutaj...