Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Książka nie jest dla każdego. Trudna uczta literacka. Początkowo strumień świadomości, brak zdań i wielkich liter mnie zadziwił, ale kiedy przepadłam w narracji przestałam zwracać na to uwagę. Książka mnie po prostu pochłonęła. Rozdziały są krótkie, a całość można przeczytać w kilka godzin. Lubię takie krótkie, ale treściwe książki. Byłam niezmiernie ciekawa rozwoju wydarzeń, więc dobrze, że rozdziały się nie ciągnęły. Powiedziałabym, że jest to trochę literatura eksperymentalna - poza schematem standardowego pisania. Słowa, powtórzenia, kawałki wiersza budują atmosferę- albo to Ci pasuje i wchodzisz albo nie i się zmęczysz. Warto spróbować i zobaczyć jak czujesz się z taką inną literaturą. Osobiście mam myślenie rozgałęzione na codzień- z myśli do myśli, a każda powoduje kilka następnych myśli i umysł skacze nie gubiąc się - być może dlatego wciągnęła mnie ta narracja. Niekoniecznie odnajdą się w niej osoby o myśleniu linearnym - ciąg przyczynowo-skutkowy jest tu pokazany w formie miksu czasu, wspomnień, myśli - może to być trudne do przejścia. Podobało mi się zakończenie i to, jak autorka wodzi czytelnika za nos. Myślisz, będzie tak, a jest inaczej - rewelacja! Podoba mi się, że w tak krótkiej formie autorka zawarła tyle treści, uczuć, emocji. Oszczędność słów powoduje, że narracja żyje niejako w nas - nasza wyobraźnia dopowiada resztę- wygląd bohaterów, miejsca, porę roku, itd. Książka opowiada z jednej strony o wyborach, a z drugiej, że czasem wyboru nie ma, a i tak trzeba coś zdecydować. I jak często jedna decyzja uruchamia lawinę nieszczęśliwych zdarzeń. Jak wszyscy jesteśmy ze sobą powiązani. Inaczej odbieramy świat, dopowiadamy, a to może rodzić następne nieszczęścia. W sumie żal mi było każdego bohatera, bo każdy żył jakby w matni, przyszedł na świat w takim miejscu, kulturze, z taką płcią, zdrowiem, fizycznością czy możliwościami i to już niejako kreuje jego los. Cieszę się, że mogłam dowiedzieć się czegoś nowego o świecie.
Jeśli komuś spodobała się ta książka to polecam również Jedwab https://lubimyczytac.pl/ksiazka/4913905/jedwab
Raj pierwszej miłości Fang Si-chi https://lubimyczytac.pl/ksiazka/5045852/raj-pierwszej-milosci-fang-si-chi
lub Bóg rzeczy małych https://lubimyczytac.pl/ksiazka/4804407/bog-rzeczy-malych

Książka nie jest dla każdego. Trudna uczta literacka. Początkowo strumień świadomości, brak zdań i wielkich liter mnie zadziwił, ale kiedy przepadłam w narracji przestałam zwracać na to uwagę. Książka mnie po prostu pochłonęła. Rozdziały są krótkie, a całość można przeczytać w kilka godzin...

Rozwiń Zwiń

Mam mieszane uczucia odnośnie tej książki. Tytuł i spis treści zachęcające, ale treść taka sobie. Może miałam zbyt duże oczekiwania. Książka będzie dobra dla osób początkujących i poszukujących. Z kolei dla tych, którzy już nad sobą pracują, albo są w procesie terapeutycznym już niekoniecznie. Dużo oczywistości, a za mało przykładów co w sumie z tymi zaklęciami zrobić. Treść pomaga poukładać w głowie, wrócić do dzieciństwa z większym zrozumieniem i inaczej spojrzeć na rodziców - to na plus. Na minus polityczne wstawki - nie wiem co robią w książce z dziedziny psychologii.

Mam mieszane uczucia odnośnie tej książki. Tytuł i spis treści zachęcające, ale treść taka sobie. Może miałam zbyt duże oczekiwania. Książka będzie dobra dla osób początkujących i poszukujących. Z kolei dla tych, którzy już nad sobą pracują, albo są w procesie terapeutycznym już niekoniecz...

Rozwiń Zwiń

Rozczarowanie. Okładka śliczna, opis zachęcający, wnętrze słabe - nijak się ma do okładki i opisu... Jakbym czytała czyjś pamiętnik, niezredagowany, lub nawet strumień myśli. Opowieści w sumie o niczym, bez konkretnej konkluzji. Zachowanie autorki miejscami odrzucające - trudna wycieczka w zaawansowanej ciąży. Nagle wyskakujące opowieści ze świata zwierząt-nie po to sięgałam po tą książkę, aby czytać o życiu pszczół... Mam wrażenie, jakby autorka 'jadąca' na swojej pewnej sławie napisała cokolwiek, bo i tak się sprzeda. Gdyby to była taka zwykła Kaśka z okolicy to żaden wydawca nie przyjąłby tych opowieści do druku. Miałam duże oczekiwania, bo liczyłam, że może utożsamię się z autorką, a jej przeżycia, czy porady mi pomogą w trudnym czasie. Niestety zawiodłam się, a wręcz zniesmaczyłam. W sumie fajnie, że autorką ma takie życie, że może sobie tak zwolnić, nie chodzić do pracy, a nad morze i piec babeczki. Ale domyślam się, że to nie jest to, czego szukałyby osoby nastawione na otrzymanie wsparcia. Jeśli borykacie się ze stratą, potrzebujecie wyciszenia lub słów otuchy czy wsparcia, to polecam polską książkę 'Co nas karmi'. 'Zimowaniu' daję 4 gwiazdki za ogólny koncept zimy w naszym życiu. Ale sam koncept to za mało, żeby książka była dobra.

Rozczarowanie. Okładka śliczna, opis zachęcający, wnętrze słabe - nijak się ma do okładki i opisu... Jakbym czytała czyjś pamiętnik, niezredagowany, lub nawet strumień myśli. Opowieści w sumie o niczym, bez konkretnej konkluzji. Zachowanie autorki miejscami odrzucające - trudna wycieczka w...

Rozwiń Zwiń

Bardzo wyciszająca książka, mimo, iż pisana przez osobę po stracie męża. Myśli i słowa płyną powoli. Myślę, że może być ukojeniem dla osób borykających się ze stratą, bądź smutkiem. Miejscami trochę przerysowany język i blogerski styl, niekoniecznie w moim typie. Niektóre rozdziały, zwłaszcza początkowe trochę rozciągnięte. Ale to mój osobisty odbiór. Książka bardzo ładnie wydana, dużo ciekawych cytatów. Podobało mi się, że autorka cytuje lub wspomina wielu autorów i zamieszcza na końcu obszerną bibliografię - wiele tytułów sobie spisałam do przeczytania.

Bardzo wyciszająca książka, mimo, iż pisana przez osobę po stracie męża. Myśli i słowa płyną powoli. Myślę, że może być ukojeniem dla osób borykających się ze stratą, bądź smutkiem. Miejscami trochę przerysowany język i blogerski styl, niekoniecznie w moim typie. Niektóre rozdziały, zwłasz...

Rozwiń Zwiń

Ogólnie ciekawe koncepcje, ale według mnie książka chaotyczna. Na początku trudno było mi się zorientować, o czym w ogóle jest ta książka. Trochę skakania po tematach. Po początkowych rozdziałach sprawdziłam kim właściwie jest autor i... przepadłam- obejrzałam profil Michała na Instagramie, przesłuchałam kilka podcastów z jego udziałem, zbadałam aplikację Intu do medytacji-facet mówi naprawdę świetne rzeczy w ciekawy sposób. Być może nie bardzo ubrał to w słowo pisane. Jego wypowiedzi naprawdę do mnie trafiały, ale jak tylko powracałam do lektury to wypadałam z rytmu. Ogólnie polecam miłośnikom świeckich medytacji zapoznać się z poglądami i wypowiedziami Michała - odczarowuje medytację, zrywa zasłonę czasami dziwnej duchowości, czyni medytację zupełnie inną czynnością, niż może myślimy, że jest. Ale czy polecam książkę-chyba niekoniecznie. Początkujący może się w niej zwyczajnie zgubić, a nawet zniechęcić. Polecam za to wypowiedzi Michała online.

Ogólnie ciekawe koncepcje, ale według mnie książka chaotyczna. Na początku trudno było mi się zorientować, o czym w ogóle jest ta książka. Trochę skakania po tematach. Po początkowych rozdziałach sprawdziłam kim właściwie jest autor i... przepadłam- obejrzałam profil Michała na Instagramie...

Rozwiń Zwiń

Miałam chyba za wysokie oczekiwania wobec tej pozycji - po przejrzeniu listy zasad nie mogłam się doczekać, aż się w nie zagłębię. Niestety czytanie ich nie dało mi takiej satysfakcji ani motywacji jak oczekiwałam. Pierwsza część, autobiograficzna, naprawdę ciekawa. Zasady życia trochę sztywne. Nie mówiąc już o zasadach pracy. Wszystko ma działać idealnie, łącznie z ludźmi. Nie dziwię się, że dużo osób odchodzi z jego firmy nie wytrzymując tych zasad. Z pewnością zasady te są przyczyną sukcesu Pana Dalio. Ale traktowanie wszystkiego, a zwłaszcza ludzi, trochę w sposób mechaniczny osobiście mi nie podpasowało. Ciekawy koncept, że jesteśmy częścią większej całości i to natura ma 'pierwszeństwo'. Ale wtedy gubi się trochę indywidualność człowieka. Pan Dalio zbudował swoje imperium na swoich zasadach i odniósł sukces, ale to nie znaczy, że te zasady są uniwersalne i sprawdzą się zawsze i wszędzie.

Miałam chyba za wysokie oczekiwania wobec tej pozycji - po przejrzeniu listy zasad nie mogłam się doczekać, aż się w nie zagłębię. Niestety czytanie ich nie dało mi takiej satysfakcji ani motywacji jak oczekiwałam. Pierwsza część, autobiograficzna, naprawdę ciekawa. Zasady życia trochę szt...

Rozwiń Zwiń

Książka zupełnie do mnie nie trafiła. Spodziewałam się może czegoś bardziej uduchowionego - porady wydały mi się jednak banalne i mało odkrywcze.

Książka zupełnie do mnie nie trafiła. Spodziewałam się może czegoś bardziej uduchowionego - porady wydały mi się jednak banalne i mało odkrywcze.

Podeszłam do tej książki z przymrużeniem oka - jeden słoik śmieci w ciągu roku? - ale naprawdę mnie zainteresowała! Już teraz wiem jak Bea osiąga ten jeden słoik :) I naprawdę jest to wykonalne. Wiele porad dotyczy raczej amerykańskich realiów, ale jest też wiele, które z powodzeniem można zastosować. Autorka wydała mi się miła i sympatyczna- podziwiam jej determinację! Spodobało mi się, że nie jest jednak tak odklejona od rzeczywistości jak sądzą niektórzy. Prosto dzieli się swoimi przemyśleniami, opowiada o błędach i o tym, z czego zrezygnowała- to naprawdę nie jest żadna narwana maniaczka zero-waste, ale kobieta z pasją zmiany świata i determinacją-bez nadęcia i wywyższania się. Polecam tę książkę fanom zero-waste oraz każdemu dla poszerzenia horyzontów myślowych. Wiele porad daje do myślenia i wcale nie jest trudnych. A te nieprzystające do naszej rzeczywistości można po prostu przeczytać z uśmiechem- kto wie, może Bea jest wizjonerką :)

Podeszłam do tej książki z przymrużeniem oka - jeden słoik śmieci w ciągu roku? - ale naprawdę mnie zainteresowała! Już teraz wiem jak Bea osiąga ten jeden słoik :) I naprawdę jest to wykonalne. Wiele porad dotyczy raczej amerykańskich realiów, ale jest też wiele, które z powodzeniem można...

Rozwiń Zwiń

Piękna książka. Z jednej strony lekka, z drugiej głęboka. Kojąca. Trochę magiczna, miałam wrażenie, jakbym powróciła do świata bajek z dzieciństwa. Każda opowieść ciekawa, dająca do myślenia. Ostatnia smutna, ale z pięknym zakończeniem. Poruszyła mnie historia Pana Waniguchi i Szczura. Nie do końca zrozumiałam wątek Hirasaki, może ta historia musi jeszcze trochę popracować w mojej głowie. Książka do przeczytania w jeden dzień, można przy niej wyciszyć umysł i odetchnąć od szarości życia. Bardzo polecam, zwłaszcza tym, którzy lubią rozmyślać nad życiem i ludzkim losem.

Piękna książka. Z jednej strony lekka, z drugiej głęboka. Kojąca. Trochę magiczna, miałam wrażenie, jakbym powróciła do świata bajek z dzieciństwa. Każda opowieść ciekawa, dająca do myślenia. Ostatnia smutna, ale z pięknym zakończeniem. Poruszyła mnie historia Pana Waniguchi i Szczura. Nie...

Rozwiń Zwiń