Strażnik jeziora

Za mną kolejny debiut w tym roku. W ciągu tych kilku miesięcy było ich już trochę, a że lubię je czytać, sięgnęłam po ten z ekscytacją, tym bardziej, że jest to kryminał 🔥

Norbert Krzyż to prywatny detektyw wplątujący się w różne ciekawe sytuacje a niekiedy i romanse. Kiedy otrzymuje zlecenie odnalezienia młodej dziewczyny, znajduje ale jej ciało. Podejrzanym jest chłopak Emiliki ale on też przepadł bez śladu. I tu zaczyna się robić ciekawie bo Norbert otrzymuje podwójne zlecenie od rodzin zaginionych. Odnaleźć chłopaka to jedno a drugie od rodziny dziewczyny, która chce dokonać na nim zemsty...

Powieść jest pierwszym tomem cyklu rozgrywającym się w malowniczym Beskidzie Żywieckim z tajemniczym jeziorem i tłem słowiańskiej mitologii. Specyficzny detektyw pakujący się w tarapaty i mający swoje dziwactwa to ciekawa postać, którą niekoniecznie można polubić ale śledzić jej poczynania to już tak. Pozostali bohaterowie też mają coś za uszami i tu już robi się ciekawie. Miejsca, w których toczy się fabuła są rzeczywiste, więc osobom, które mieszkają w okolicy będzie świetnie się czytało znając opisane miejsca. Autor wplótł w całość, historię powstania Jeziora Żywieckiego co dodaje smaczku powieści.
Minusem dla mnie jest natomiast dość dużo wątków, które wprowadziły nieco chaosu i powodowały, że momentami się gubiłam.

Podsumowując, to dobry początek serii z ciekawą zagadką kryminalną, klimatem i ciekawym zakończeniem. Powieść godna uwagi a ja z pewnością sięgnę po kolejny tom jeśli się pojawi.

Za mną kolejny debiut w tym roku. W ciągu tych kilku miesięcy było ich już trochę, a że lubię je czytać, sięgnęłam po ten z ekscytacją, tym bardziej, że jest to kryminał 🔥

Norbert Krzyż to prywatny detektyw wplątujący się w różne ciekawe sytuacje a niekiedy i romanse. Kiedy otrzymuje zlecenie odnalezienia młodej dziewczyny, znajduje ale jej ciało. Podejrzanym jest chłopak...

Przyzwoity debiut. Da się to czytać. Takie 5,5+. Zdecydowanie przemawia do mnie poczucie humoru autora i to, że nie jest w tym wszystkim zbyt poważny.

Przyzwoity debiut. Da się to czytać. Takie 5,5+. Zdecydowanie przemawia do mnie poczucie humoru autora i to, że nie jest w tym wszystkim zbyt poważny.

Świetny debiut, jest to kryminał detektywistyczny z bohaterem wzorowanym na Philipie Marlowe'ie. Autor ciekawie buduje jego postać, jest on bohaterem zupełnie nieidealnym, jego działanie to często przypadek, popełnia błędy, ma swoje obsesje, śledzimy go poprzez narrację pierwszoosobową. W tle mamy słowiańskie koszmary, tajemnicze jezioro, morderstwo i zaginięcia. Podobało mi się. A jak zajrzałam w recenzje to okazuje się, że bohater był nudny i nic się nie działo ;) Jeśli macie więc ochotę to sprawdźcie sami. Ja chętnie sięgnę po kolejną część.

Świetny debiut, jest to kryminał detektywistyczny z bohaterem wzorowanym na Philipie Marlowe'ie. Autor ciekawie buduje jego postać, jest on bohaterem zupełnie nieidealnym, jego działanie to często przypadek, popełnia błędy, ma swoje obsesje, śledzimy go poprzez narrację pierwszoosobową. W tle mamy słowiańskie koszmary, tajemnicze jezioro, morderstwo i zaginięcia. Podobało...

• STRAŻNIK JEZIORA • MICHAŁ ZGAJEWSKI

"Wasze pokolenie jakieś dziwne jest. Nie pali, biega ze słuchawkami w uszach po parku, zdrowo się odżywia. Co to za życie?"

Norbert Krzyż mieszka w małej miejscowości Żywiec i jest prywatnym detektywem. Jego zadaniem jest odszukanie młodziutkiej Emilii. Odnalezione nad brzegiem jeziora zwłoki nie pozostawiają złudzeń. Nie zdążył. Nie zdążył na czas..

Podejrzanym o popełnienie brutalnego morderstwa jest domniemamy chłopak dziewczyny. Problem polega na tym, że po chłopaku nie został nawet ślad. Zaginął czy uciekł?

Michał Zgajewski zadebiutował kryminałem w kolorze Noir.
Pełen mrocznych elementów, złożonych postaci i skomplikowanych intryg STRAŻNIK JEZIORA przyciąga intrygującym klimatem. Postacie wykreowane przez autora idealnie wpisują się w gatunek czarnego kryminału. Zmagają się z wieloma dylematami moralnymi oraz walczą ze słabościami. Główny bohater to taki trochę antybohater. Nie stroni od alkoholu, popełnia błędy, wplątuje się w "dziwne" romanse. Pełen wewnętrznych konfliktów, autoironiczny, gburowaty. Łatwo można się z nim utożsamić, trudniej tak po prostu polubić. Postacie drugoplanowe również charakteryzuje niejednoznaczność i mentalna szarość. Żadna ze stworzonych przez autora osobowości nie jest krystaliczna i stanowi tajemnicę czy w jakiś sposób nie jest uwikłana w zbrodnię.

Narracja pierwszoosobowa nie należy do moich ulubionych, zwłaszcza w powieściach kryminalnych. Jednak ma ona swoje plusy. Podczas czytania można wniknąć wgłąb umysłu głównego bohatera, a bliżej śledztwa przecież nie da się być. Autor pięknie oddał małomiasteczkowy klimat. Osadził akcję w Beskidzie Żywieckim i owiał to miejsce mrocznymi legendami, natomiast mitologia słowiańska, która odgrywa tutaj bardzo ważną rolę to zdecydowanie nie mój świat, co nie zmienia faktu, że śledztwo było interesujące i zakończyło się zaskakująco. No może z kapci mnie nie wyrwało, kilka tropów udało mi się poskładać samodzielnie, a jednak na końcu czekała na mnie niespodzianka.

Jeśli lubicie tajemnicze powieści pełne zwrotów akcji z bohaterem w roli głównej, z którego kipi sarkazm to STRAŻNIK JEZIORA sprawdzi się doskonale. Ode mnie mocne 8/10 pkt. Nie było idealnie, ale było naprawdę bardzo dobrze! Z resztą sprawdźcie sami!

• STRAŻNIK JEZIORA • MICHAŁ ZGAJEWSKI

"Wasze pokolenie jakieś dziwne jest. Nie pali, biega ze słuchawkami w uszach po parku, zdrowo się odżywia. Co to za życie?"

Norbert Krzyż mieszka w małej miejscowości Żywiec i jest prywatnym detektywem. Jego zadaniem jest odszukanie młodziutkiej Emilii. Odnalezione nad brzegiem jeziora zwłoki nie pozostawiają złudzeń. Nie zdążył. Nie...

Norbert Krzyż, prywatny detektyw działający w Żywcu, miał za zadanie odnalezienie Emilii, letniej dziewczyny. Niestety ponosi porażkę i ostatecznie jej zwłoki zostają odnalezione nad brzegiem jeziora. Została brutalnie zamordowana, a na dodatek na jej profilu ktoś zamieścił tajemniczą grafikę nawiązującą do kultury słowiańskiej. Podejrzenia padają na chłopaka dziewczyny, który też zniknął. Jego rodzina wynajmuje Roberta, aby ten go odnalazł. Cała sprawa komplikuje się coraz bardziej wraz z kolejnymi zaginięciami.

„Strażnik jeziora” to debiut autora i jak na debiut nie jest zły, ale czy jest też dobry? Wspomnę tylko, że mieszkam niedaleko miejsc opisanych w książce, więc opisy świata przedstawionego sprawiały mi sporo przyjemności. Zwłaszcza, że jezioro jest tu jednym ważniejszych bohaterów. Duży plus stanowi tu przedstawienie jego historii i nawiązania do okresu, kiedy w ogóle jezioro powstawało.

Całość niestety psuje wielki chaos. Ciężko było uwierzyć w powiązania pomiędzy kolejnymi wątkami, które mnożyły się w niesamowicie zawrotnym tempie, a niektóre zwroty akcji były tak nieprawdopodobne, że zakłócały odbiór całości. Nawet końcowe wyjaśnienia, które powinny wszystko spajać, mnie jakoś nie przekonały.

Myślę, że autor chyba troszkę stracił kontrolę nad tą historią. Książka była przeze mnie słuchana, co było kolejnym plusem, bowiem czyta ją świetny lektor, a narracja była pierwszoosobowa. Dzięki temu można było odnieść wrażenie, jakbym słuchała, jak ktoś opowiada historię swojego życia. To trochę rekompensowało mi niedostatki fabuły.

Norbert Krzyż, prywatny detektyw działający w Żywcu, miał za zadanie odnalezienie Emilii, letniej dziewczyny. Niestety ponosi porażkę i ostatecznie jej zwłoki zostają odnalezione nad brzegiem jeziora. Została brutalnie zamordowana, a na dodatek na jej profilu ktoś zamieścił tajemniczą grafikę nawiązującą do kultury słowiańskiej. Podejrzenia padają na chłopaka dziewczyny,...

Akcja rozpoczyna się z chwilą, gdy w jeziorze znalezione zostają zwłoki młodej kobiety - Emilii. Sprawą zajmuje się detektyw Norbert Krzyż, który ma na celu nie odnalezienie mordercy nastolatki, a wybielenie z zarzutów podejrzanego o jej zabójstwo – Alana Węglarza, członka metalowego zespołu a także chłopaka dziewczyny.

Do połowy mamy do czynienia z rasowym kryminałem, mnóstwo poszlak i zagadek, z rozwiązywaniem których Krzyż jest zawsze o pół kroku przed policją. I to jest świetne – fani klasycznego kryminału nie powinni czuć się rozczarowani. Krzyż to dodatkowo postać nieszablonowa, działająca trochę chaotycznie, często spontanicznie, co nie zawsze wychodzi mu na dobre. To sprawia jednak, że z jednej strony się go lubi, z drugiej ma się nim ochotę potelepać. 😉

Rozczarowujące jest niestety zakończenie, w moim odczuciu, zbyt wydumane i mało prawdopodobne, jak i samo kłębowisko wydarzeń, które do zakończenia doprowadzają. Za dużo postaci, zbyt dużo wątków, za bardzo wszystko pogmatwane i mało prawdopodobne. Chwilami czułam się nimi przytłoczona.

Niemniej uważam czas spędzony z książką za całkiem udany. Ogromny plus za brak epatowania zbrodnią i nacisk na dedukcję. To w tego rodzaju książkach najbardziej lubię. Świetny również jest pomysł osadzenia akcji w Beskidzie Żywieckim. Czuć okoliczny klimat. Największy zaś plus za przemycenie kilku ciekawostek na temat Jeziora Żywieckiego. Dodają książce uroku.

www.bookiecik.pl

Akcja rozpoczyna się z chwilą, gdy w jeziorze znalezione zostają zwłoki młodej kobiety - Emilii. Sprawą zajmuje się detektyw Norbert Krzyż, który ma na celu nie odnalezienie mordercy nastolatki, a wybielenie z zarzutów podejrzanego o jej zabójstwo – Alana Węglarza, członka metalowego zespołu a także chłopaka dziewczyny.

Do połowy mamy do czynienia z rasowym kryminałem,...

Daje się przeczytać, ale bohater-nieudacznik rzeczywiście jest irytujący. I ten finałowy monolog-spowiedź sprawcy ... Wygląda to tak, jakby autor nie wierzył, że czytelnik zrozumie i musiał mu wszystko dokumentnie wyłożyć. Jeśli detektyw Krzyż jeszcze powróci, ja się z nim nie spotkam.

Daje się przeczytać, ale bohater-nieudacznik rzeczywiście jest irytujący. I ten finałowy monolog-spowiedź sprawcy ... Wygląda to tak, jakby autor nie wierzył, że czytelnik zrozumie i musiał mu wszystko dokumentnie wyłożyć. Jeśli detektyw Krzyż jeszcze powróci, ja się z nim nie spotkam.

Historia opowiedziana ciekawie, choć miejscami się dłuży. Miło było spędzić czas z detektywem Krzyżem.

Historia opowiedziana ciekawie, choć miejscami się dłuży. Miło było spędzić czas z detektywem Krzyżem.

Niewiele czytam kryminałów, bo są dla mnie zbyt brutalne i przytłaczające. Ten taki nie jest i pewnie dlatego mi się tak podobał. Jest kilka śmierci fajnych osób, a podejrzenia padają na wszystkich, także zmarłych! Świetnie utkana fabuła i zaciskająca się pętla na szyi głównego bohatera.
Bardzo podobał mi się język i nawiązania do obecnej rzeczywistości, np. Lidla i Biedronki :D

Niewiele czytam kryminałów, bo są dla mnie zbyt brutalne i przytłaczające. Ten taki nie jest i pewnie dlatego mi się tak podobał. Jest kilka śmierci fajnych osób, a podejrzenia padają na wszystkich, także zmarłych! Świetnie utkana fabuła i zaciskająca się pętla na szyi głównego bohatera.
Bardzo podobał mi się język i nawiązania do obecnej rzeczywistości, np. Lidla i...

Już dawno mi się nie zdarzyło, żeby główny bohater tak mnie irytował, miałam ochotę kilka razy odłożyć książkę i już do niego nie wracać ale pomysł na fabułę, jej rozwiązanie a w zasadzie jego nieoczywistość są ciekawe i wciągające. Do tego połączenie sprawy sprzed lat ze sprawą aktualnie prowadzoną - daje duży plus. Natomiast zachowanie detektywa, jego sposób prowadzenia śledztwa a w zasadzie można powiedzieć, brak sprawczości w prowadzeniu śledztwa, działały na mnie jak płachta na byka. Choć nie wykluczam, że może to celowy zabieg, dzięki temu ten bohater jest na pewno inny niż główna postać w większości kryminałów.

Już dawno mi się nie zdarzyło, żeby główny bohater tak mnie irytował, miałam ochotę kilka razy odłożyć książkę i już do niego nie wracać ale pomysł na fabułę, jej rozwiązanie a w zasadzie jego nieoczywistość są ciekawe i wciągające. Do tego połączenie sprawy sprzed lat ze sprawą aktualnie prowadzoną - daje duży plus. Natomiast zachowanie detektywa, jego sposób prowadzenia...