Polski pisarz, scenarzysta i dziennikarz okresu międzywojennego-Tadeusz Dołęga-Mostowicz napisał wiele wciągających powieści, które nadal są bardzo poczytne. Za przykład mogą posłużyć takie powieści jak: Kariera Nikodema Dyzmy, Znachor czy Doktor Murek. W 1938 roku ukazała się książka Trzy serca, która była inspirowana prawdziwymi wydarzeniami mającymi miejsce w 1937 roku i zamianą dzieci dokonaną przez mamkę. Tę historię właśnie poznawałam podczas weekendu majowego.

Akcja powieści rozgrywa się w trzech miejscach: w przedwojennej Warszawie, w Zakopanem oraz w majątku Prudy w Wielkopolsce. Fabuła skupia się wokół trójki młodych ludzi: hrabiego Rogera Tynieckiego, jego kuzynki Kasi Pomianówny, nazywanej Kate i Maćka Zudry-pomocnika ekonoma, który jest nieślubnym synem kucharki. Postacie bohaterów zostały nakreślone z wielkim znawstwem duszy ludzkiej i nie sposób przejść obok nich obojętnie. Maciek jest synem kucharki, ale w dzieciństwie był nieodłącznym towarzyszem syna hrabiego, z którym wchodził na drzewa, uczył się i był powiernikiem tajemnic. Jako dorosły mężczyzna odznacza się obowiązkowością, grzecznością, roztropnością, dyskretnością i ma jedno wielkie marzenie do spełnienia. Roger włóczy się po całym świecie, wciąż zmienia uczelnie, hula i wpada w różne tarapaty. Jest przystojny, bezpośredni, dumny, bogaty, snobistyczny, ekstrawagancki i od wielu lat otacza się płytką, hulaszczą młodzieżą. Po powrocie do domu, po licznych wojażach, nie może ukryć wrażenia jakie na nim wywiera Kate i zakochuje się w niej bez pamięci. Kate jest piękną, inteligentną i subtelną kobietą. Ludzie patrzą na nią z podziwem, zwracają się do niej z uwielbieniem i otaczają atmosferą nieustannej adoracji. Dziewiętnastoletnia Kate jest zawsze miła, pogodna, serdeczna, ale jakby odgrodzona nieuchwytną przegrodą, która nie pozwala zajrzeć do jej duszy, poznać myśli i prawdziwych uczuć. Odczuwa sympatię, życzliwość, serdeczne uśmiechy, ciepłe słowa i zdaje sobie sprawę, że nie potrafiłaby bez nich żyć. Długo pracowała nad sobą i osiągała kolejne cele, aż stała się pięknością z wrodzonym wdziękiem, wykształconą, taktowną kobietą z nieskazitelną etykietą. Świadomie budowała swoją wartość i przyszłość, ale nadszedł dzień, w którym małe słowo wypowiedziane przez krótką chwilę spowodowało, iż całe jej życie runęło pod nieprzewidzianym ciężarem, druzgocząc świetlaną przyszłość...

Autor bardzo dobrze oddaje atmosferę przedwojennej Warszawy z lokalami wypełnionymi po brzegi, gdzie artyści recytują swoje wiersze, muzycy grają na saksofonach, damy po koktajlach rzewnie płaczą i dorysowują pomadkami do ust wąsy oraz hiszpańskie bródki swoim towarzyszom; panowie robią sceny zazdrości, a to wszystko przy humorach poprawianych licznymi kieliszkami, dowcipami, aforyzmami, trafnymi uwagami i ciętymi ripostami. Wystawne kolacje, pokoje brydżowe, sale balowe, gdzie goście tańczą w rytmie walca i fokstrota jakby na świecie nie było zmartwień.

Powieść Trzy serca Tadeusza Dołęgi-Mostowicza można uznać za interesującą książkę, gdyż ma ciekawą fabułę, wyraziste postacie oraz barwny styl literacki. Jeśli lubicie historie pełne emocji-wzruszenia, gniewu, rozpaczy, niechęci, nienawiści, podziwu oraz tajemnic i zwrotów akcji, to warto abyście dali szansę tej retro powieści:)
https://magiawkazdymdniu.blogspot.com

Polski pisarz, scenarzysta i dziennikarz okresu międzywojennego-Tadeusz Dołęga-Mostowicz napisał wiele wciągających powieści, które nadal są bardzo poczytne. Za przykład mogą posłużyć takie powieści jak: Kariera Nikodema Dyzmy, Znachor czy Doktor Murek. W 1938 roku ukazała się książka Trzy serca, która była inspirowana prawdziwymi wydarzeniami mającymi miejsce w 1937 roku...

Lubię twórczość tego pisarza i ta książka również mnie nie zawiodła. Ciekawa historia; dwaj młodzi ludzie dowiadują się, że w rzeczywistości są zupełnie kimś innym, niż dotychczas sądzili, zmiana sytuacji i tak naprawdę pozycji społecznej wywraca ich życie do góry nogami. Autor ukazuje tutaj przede wszystkim to, co dzieje się z Gogiem, jednym z głównych bohaterów, który stracił majątek i nie może pogodzić się z nowym, skromniejszym niż do tej pory trybem życia, co doprowadza go do nałogu, długów, utraty godności i moralności. Myślę, że tak naprawdę to historia dająca odnieść się także do obecnych czasów. Polecam :)

Lubię twórczość tego pisarza i ta książka również mnie nie zawiodła. Ciekawa historia; dwaj młodzi ludzie dowiadują się, że w rzeczywistości są zupełnie kimś innym, niż dotychczas sądzili, zmiana sytuacji i tak naprawdę pozycji społecznej wywraca ich życie do góry nogami. Autor ukazuje tutaj przede wszystkim to, co dzieje się z Gogiem, jednym z głównych bohaterów, który...

Bardzo lubię Tadeusza Dołęgę-Mostowicza. Znachor i Profesor Wilczór to chyba moje ulubione książki tego autora, powracałam do nich wielokrotnie.

Z wielką ochotą zabrałam się za Trzy serca i muszę powiedzieć, że książka ta mnie troszkę rozczarowała.

Pomysł rewelacyjne ale jak na mój gust całość dosyć przegadana. Początek i koniec mają spójną akcję natomiast środek jakoś się rozlewa w nieskończonych dyskusjach przyjaciół i znajomych Kate i Goga.

Jest to oczywiście, jak każda powieść Mostowicza, doskonały obraz świata dla nas Polaków z trzeciej RP już mitycznego. Autor, jako że opisywał swoją rzyczywistość, zostawił nam autentyczny obraz tamtego okresu i jest to bezcenne.

Co do samych bohaterów. Gogo jest postacią świetnie napisaną i ze wszech miar prawdziwą, istniejąca w każdych czasach. Piotruś Pan, prostak, cham a przede wszystkim leń patentowany. Jak wielu jest takich ludzi, którzy nie szanują pracy i satysfakcji z osiągenia czegoś w życiu własnym wysiłkiem. Wszystko im się należy, wszystko powinno być im dane, nawet praca, tylko "odpowiednia" dla nich i niezbyt wyczerpująca.

Na ostatniej stronie powieści Gogo się rehabilituje ale muszę powiedzieć, że średnio w to wierzę, może dlatego że autor przez poprzednie 300 stron doskonale przedstawił jego podły character.

Powieść ma happy end i nie ma ponieważ wiemy co się stanie w życiu bohaterów i samego autora za rok lub dwa. Wojna. Ich świat zniknie.

Tadeusz Dołega- Mostowicz zginął we wrześniu 1939 roku, odszedł wraz z epoką którą opisywał nie doczekawszy nowych czasów powojennych.

Polecam.

Bardzo lubię Tadeusza Dołęgę-Mostowicza. Znachor i Profesor Wilczór to chyba moje ulubione książki tego autora, powracałam do nich wielokrotnie.

Z wielką ochotą zabrałam się za Trzy serca i muszę powiedzieć, że książka ta mnie troszkę rozczarowała.

Pomysł rewelacyjne ale jak na mój gust całość dosyć przegadana. Początek i koniec mają spójną akcję natomiast środek jakoś...

Kolejna genialna powieść, uniwersalny przekaz oraz uniwersalna Historia, Polecam każdemu.

Kolejna genialna powieść, uniwersalny przekaz oraz uniwersalna Historia, Polecam każdemu.