Assistant to the Villain

Fantastycznie się bawiłam podczas słuchania tej książki. Zdecydowałam się na audiobook chociaż książkę mam na półce, a to dlatego, że jakoś nie podeszła mi pod czytanie (może wtedy wypadł mi w złym czasie, bo mam wrażenie, że teraz bardzo dobrze by się ją czytało).

Historia cukierkowej Evie i Złego, to opowieść wyjęta z baśni która przeplata się z serialem Once Upon a Time (który bardzo polecam). Książka skrzy się humorem i różnego rodzaju zabawnymi sytuacjami, a to wszystko dzięki ciapowatości Evie i pozornej powściągliwości Złego. To wszytko zaprawione jest magicznym otoczeniem, i barwnymi postaciami drugoplanowymi : Treserem Smoków, Kucharzem-Ogrem, Żabim Księciem który komunikuje się tabliczkami (uwielbiam),roztrzepaną uzdrowicielką i wieloma innymi postaciami.
Polecam na poprawienie humoru i odcięcie się od wszystkich mrocznych książkowych klimatów.

Fantastycznie się bawiłam podczas słuchania tej książki. Zdecydowałam się na audiobook chociaż książkę mam na półce, a to dlatego, że jakoś nie podeszła mi pod czytanie (może wtedy wypadł mi w złym czasie, bo mam wrażenie, że teraz bardzo dobrze by się ją czytało).

Historia cukierkowej Evie i Złego, to opowieść wyjęta z baśni która przeplata się z serialem Once Upon a Time...

Wiecie, że absolutnie kocham wszelkich złoli, bad boyów generalnie postaci szare moralnie. Dlatego nie mogłam przejść obojętnie obok tej pozycji, jest stworzona jakby dla mnie. Zresztą sama autorka przyznała, że napisała ją, bo cierpi na podobne zaburzenia jak ja, soł… dogadałyśmy się bezbłędnie :D Książka bomba, dawno nie czytałam czegoś z takim bananem na twarzy. Na prawdę się nie zawiodłam. Zły jest cudowny, cudownie zły i do tego ciacho. Czyli mój typ.
„Nie można zabijać i ładnie wyglądać. To miesza ludziom w głowach”.
Nasza główna bohaterka też jest wspaniała, nie jest irytująca (choć można się przyczepić, że trochę za dużo zachwyca się swoim szefem… mnie to jednak nie drażniło). To jak działa jej mózg, i jak potrafi skomentować otaczającą ją rzeczywistość, rozłożyło mnie na łopatki. W ogóle dialogi między nią a jej szefem – rewelacja. Dopiero w sierpniu angielska premiera drugiej części, nie wiem jak długo będzie trzeba czekać na polską, ale ZA długo! Chcę już!
Evie musi zająć się utrzymaniem rodziny, ponieważ jej ojciec zapadł na nieuleczalną chorobę, a matka dawno zniknęła z ich życia. Dziewczyna musi utrzymać siebie, ojca i młodszą siostrę. Rodzina jest biedna, ale kochająca. Niestety Evie została zmuszona do rezygnacji z poprzedniej posady a o nową strasznie ciężko. Załamana wraca do domu przez Orzeszkowy Las, którego ludzie się boją, gdyż mieszka w nim Zły – złoczyńca najgorszy na świecie. Ona jednak nie ma obaw, sądzi, że pan Zły na pewno ma lepsze rzeczy do roboty niż nieporadna ona do łapania. Traf sprawia, że spotyka tego człowieka i zostaje totalnie zaskoczona, kim on jest! Portrety pamięciowe przedstawiają go jako odrażającą postać, w końcu to morderca bez sumienia, a przed nią znajduje się najprzystojniejszy facet, jakiego widziała w życiu. No i ten facet oferuje jej pracę, ma zostać jego asystentką. Wysokie zarobki, brak nudy, stałe zatrudnienie, jedyny minus, że musi ukrywać przed wszystkimi gdzie pracuje. Evie podejmuje wyzwanie i wkracza w jego świat, bardzo barwny, choć krwawy. Jednak i temu udaje jej się trochę zaradzić swoim gadulstwem, ograniczyć zabijanie, wprowadzić trochę logiki w planowaniu… Dziewczyna owija sobie praktycznie całe biuro wokół palca, szybko okazuje się, że bez niej ciężko poradzić sobie z czymkolwiek, bo tylko ona ogarnia ten bałagan :) Fakt – musiała oswoić się z trupami, wiszącymi głowami z sufitu czy rozdeptywaniem poniewierających się gałek ocznych, ale to jak ona sobie z tym psychicznie radzi – świetne! Zdawałoby się, że jest krucha i delikatna, w rzeczywistości silna, dziwnie spokojna i opanowana. Zaskakuje tym swojego szefa, który zdaje się mieć do niej pewną słabość.
Zły, czyli Tristan jest wrogiem nr 1 króla (którego poddani kochają),mordercą, którego nikt nigdy nie widział. Opowieści o nim i jego strasznym wyglądzie przerażają od lat, dlatego wielkim szokiem dla Evie będzie poznanie prawdy o młodym i przystojnym mężczyźnie z mroczną duszą. Co się stało lata temu, że stał się kim się stał i dlaczego tak bardzo stara się unicestwić króla? Tego nie dowiecie się od razu, powoli będziecie odkrywać tę tajemnicę, która w finale zaszokuje. Pan Zły jak wynika z jego ksywki, ma złe moce i kocha zło, ale nie jest aż tak czarny za jakiego by chciał uchodzić… to taki ciemniejszy odcień szarości. Nie czyni zła bez sensu, ale jednak ucięcie głowy, czy też torturowanie kogoś kto mu podpadnie nie robi na nim wrażenia. Evie wkracza do jego życia niczym huragan (w końcu sam zaczął ją tak nazywać) i wywraca jego życie do góry nogami. Powoli rozbija skorupę jaką się otoczył, po czasie okaże się nawet, że facet potrafi zażartować i się uśmiechnąć :D Ja sama przez te jej teksty parskałam śmiechem co chwilę! Zapewniam, że to zabawna i pozytywna historia!
Mamy tu wiele wątków, każdy istotny i wiele wnoszący, jednak najważniejszy to zdrajca w szeregach Tristana! On i Evie (której o dziwo ufa) muszą dowiedzieć się, kto jest szpiegiem wśród pracowników, zanim dojdzie do kolejnych tragedii.
Mamy też smoka, dziwne stwory i księcia zaklętego w żabę, który potrafi się komunikować z ludźmi, a jego komentarze są nadzwyczaj trafne :D
Wszystkich bohaterów pokochałam, są świetnie wykreowani. Evie swoim zachowaniem i tekstami bawiła cały czas, niezmiennie do końca, dodała charakteru całej fabule. Pan Zły okazał się bardzo zawiłą postacią, której stopniowa przemiana była świetnie przedstawiona, bardzo realnie.
Finał bardzo mnie zaskoczył, takiego biegu wydarzeń się nie spodziewałam! A skończyło się tak, że mam ochotę krzyczeć! Wrrr!!! Dawać mi tu II tom!!!

Wiecie, że absolutnie kocham wszelkich złoli, bad boyów generalnie postaci szare moralnie. Dlatego nie mogłam przejść obojętnie obok tej pozycji, jest stworzona jakby dla mnie. Zresztą sama autorka przyznała, że napisała ją, bo cierpi na podobne zaburzenia jak ja, soł… dogadałyśmy się bezbłędnie :D Książka bomba, dawno nie czytałam czegoś z takim bananem na twarzy. Na...

Nie wiem co do czegom Jakby fantasy, ale z elementami pracy w korpo i typowych dla tego środowiska sytuacji. Nie polecam jeśli ktoś pracuje w takim środowisku.

Nie wiem co do czegom Jakby fantasy, ale z elementami pracy w korpo i typowych dla tego środowiska sytuacji. Nie polecam jeśli ktoś pracuje w takim środowisku.

Tytułowa asystentka nazywa się Evie Sage. To młoda dziewczyna, odważna, pozytywna postać, która pilnie poszukuje pracy. Musi utrzymać swoją rodzinę, jest więc bardzo zdeterminowana. Na szczęście trafia na ogłoszenie: pewien tajemniczy złoczyńca szuka osoby do pomocy. Taka fajna praca biurowa, ale zamiast segregatorów i karteczek, natknąć można się na inne "rzeczy" (na przykład na zwłoki, to takie oczywiste, prawda?). Evie otrzymuje pracę, nawiązuje też barwną relację ze swoim nowym szefem, Złym, który jest totalnym przeciwieństwem dziewczyny. Jak będzie układała się ich współpraca? I czy nowa znajomość będzie miała wpływ na życie prywatne bohaterów?

I cóż można powiedzieć na temat "Asystentki złoczyńcy". Nie jest to zła książka, jeżeli macie ochotę na taką lekką, niewymagającą historię, to powinna Wam przypaść do gustu. Jest taka troszkę infantylna, może naiwna. Ale nie patrzę na tę pozycję jako na niewiadomo jakie dzieło sztuki. Odbieram ją jako rozrywkę, książkę, która pozwoli się zrelaksować i odpocząć. Urocza historia, której na pewno nie zabraknie fanów.

Tytułowa asystentka nazywa się Evie Sage. To młoda dziewczyna, odważna, pozytywna postać, która pilnie poszukuje pracy. Musi utrzymać swoją rodzinę, jest więc bardzo zdeterminowana. Na szczęście trafia na ogłoszenie: pewien tajemniczy złoczyńca szuka osoby do pomocy. Taka fajna praca biurowa, ale zamiast segregatorów i karteczek, natknąć można się na inne "rzeczy"...

Meh. To chyba najlepsze słowo do określenia tej książki (czytane było w Englishu jbc).

To jest... następny romans w baśniowo-średniowiecznej otoczce, gdzie gramy w grę niedopowiedzeń i nieporozumień między bohaterami. Założenie książki - że radosna i optymistyczna główna bohaterka zostaje asystentką ponurego złoczyńcy i romans dalej sam się pisze - to jest to, co mnie do tej książki przyciągnęło.

I na początku nie było tak źle. Trochę się irytowałam, że znowu dostajemy niezdarną bohaterkę (nadreprezentacja w romansach, ot co),ale Evie wydała mi się ciekawa - autorka jej optymistyczną i radosną naturę pogodziła z akceptacją mroczniejszej strony jej stanowiska i nie wyszło jej to źle. Cieszyło mnie też, że Villain wydawał się być rzeczywiście złoczyńcą - wiadomo, musi mieć jakieś cechy i usprawiedliwienia, które pozwalają mu kibicować, ale dzięki bezwzględności i ponurowatości nie wydawał się być tylko atrapą tego, co miał reprezentować.

Sama fabuła ma dużo punktów, które autorka może eksplorować - Evie i Villain są dosyć tajemniczy, jeśli chodzi o przeszłość, nie mówiąc o wszystkich innych pobocznych bohaterach. Ale też ciekawiła mnie tożsamość zdrajcy, czyli spoiwo dla pierwszej części cyklu.

Z czasem... z czasem jednak coraz bardziej sobie uświadamiałam, jakie to wszystko jest meh. Tak naprawdę od początku do końca książka mnie nie wciągnęła, a zaciekawiła tylko jednym wątkiem - czytałam trochę siłą rozpędu, trochę chciałam skończyć, trochę myślałam, że to moje tematy i powinno mi się podobać. I cały czas rozkminiałam, czemu mnie to wszystko raczej ziębi niż grzeje.

Przede wszystkim, bohaterowie od początku do siebie coś czują, ale nie chcą się przyznać przed samymi sobą i sobą nawzajem, że tak jest, dlatego ta druga osoba prawie zawsze interpretuje zachowanie tej pierwszej niewłaściwie. Brakuje mi trochę książek, gdzie slow burn zrobiony byłby jakoś bardziej naturalnie, bohaterowie odkrywaliby siebie zakochując się przy okazji, zamiast startować z pozycji wielkich metafor dla swoich uczuć. No i właśnie, te wielkie metafory w stylu, nie wiem, zaparło mi dech w piersiach, prawie mnie to sprowadziło na kolana itp. jako reakcja na najmniejsze zachowanie swojego romantycznego partnera sprawia, że ciężko ich traktować poważnie. Tego typu język powinien być używany oszczędniej, do zaznaczenia naprawdę przełomowych chwil w ich relacji, a nie co dwie strony do opisania największych uniesień na jakieś bzdety wypowiedziane przez tę drugą osobę.

Gimmickiem tej książki jest też przetłumaczenie realiów romantycznej komedii biurowej na fantasy średniowiecze - jako tako sprawdza się... ok. Chciałabym, żeby więcej namysłu poszło w szczegóły, jak przenieść komedię na ten świat, bo na tę chwilę wygląda to tak, jakby autorka nie chciała się za bardzo wysilać i nałożyła filtr współczesności. Taki współczesny świat w szatkach średniowiecza zamiast udanej gry konwencjami. Z drugiej strony jednak, współczesne komedie romantyczne zazwyczaj nie biorą fabuły i świata na serio, więc może za dużo wymagam.

Inna sprawa, że fabuła sprawia wrażenie... bezładnej, chaotycznej. Sam początek to dobrze pokazuje - prolog nam ukazuje, jak Villain się z Evie spotkał i ją zrekrutował, a pierwszy rozdział już przenosi nas pięć miesięcy później, gdy wszyscy się znają, a E. i V. są połowicznie w sobie zakochani. I fabuła tak skacze, od sceny do sceny, od przerwy tygodniowej do miesięcznej - niby wszystko tematycznie się ze sobą łączy, a jakakcoś człowiek czuje, że format opowiadań być może sprawdziłby się tutaj o wiele lepiej. Albo dłuższych rozdziałów, bo przy krótkich czytelnik oczekuje zazwyczaj rześkiej akcji przez cały czas. Tutaj to odpada.

Wspominałam o tym, że bohaterka jest niezdarna. Na początku myślałam, że to będzie jej główna wada, ale powiem szczerze, że rzadko się to pojawiało w tekście; co za to zaczęło mnie irytować, to tzw. quirkiness. Jedną z cech relacji E. i V. jest to, że Evie jest dla V. zaskakująca, ale nie jest zaskakująca w błyskotliwy ani zabawny sposób, tylko taki... dziwaczny. Off. Jakby autorka chciałaby uczynić ją zabawną, ale niespecjalnie jej się to udawało.

Mimo cliffhangera na końcu nie mam zamiaru sięgać po następną część (o, i przy okazji wspomnę, że kwestia zdrajcy jest dla mnie zawiedzeniem). Książka jest lekkim romantasy, ale niczym wyjątkowym ani dobrze zrobionym w tym gatunku - coś, co bardziej dopracowane miałoby potencjał, a tak to tylko człowiek czyta, żeby skończyć.

Meh. To chyba najlepsze słowo do określenia tej książki (czytane było w Englishu jbc).

To jest... następny romans w baśniowo-średniowiecznej otoczce, gdzie gramy w grę niedopowiedzeń i nieporozumień między bohaterami. Założenie książki - że radosna i optymistyczna główna bohaterka zostaje asystentką ponurego złoczyńcy i romans dalej sam się pisze - to jest to, co mnie do...

Fantastyczna jest ta książka, taka lekka i niezobowiązująca. Dawno nie czytałam takiej książki, która wywołałaby we mnie tyle pozytywnych emocji. Mega podoba mi się bohaterowie, w szczególności ci główni, Zły i Evie oraz Kingsley, który jest niesamowitą postacią, choć to absurdalne, bo to tylko żaba, ale no jestem w nim zakochana 😜 I nie ukrywam, że mam nadzieję, że w kolejnym tomie będzie go więcej.
Bardzo podoba mi się też to, że mieliśmy perspektywę zarówno Evie jak i Złego, co było momentami na maksa urocze.
Jestem tak podekscytowana tą książką, że zupełnie nie mogę się doczekać kolejnego tomu.

Fantastyczna jest ta książka, taka lekka i niezobowiązująca. Dawno nie czytałam takiej książki, która wywołałaby we mnie tyle pozytywnych emocji. Mega podoba mi się bohaterowie, w szczególności ci główni, Zły i Evie oraz Kingsley, który jest niesamowitą postacią, choć to absurdalne, bo to tylko żaba, ale no jestem w nim zakochana 😜 I nie ukrywam, że mam nadzieję, że w...

Bardzo fajna historia. Zabawna Evie i ponury Zły -jej szef który jedyne chyba czego się boi to swojej asystentki 😁
Wciągająca, pełna humoru, sarkazmu i brutalności opowieść złoczyńcy i jego asystentki 💖 🔪
Polecam ! 10/10

Bardzo fajna historia. Zabawna Evie i ponury Zły -jej szef który jedyne chyba czego się boi to swojej asystentki 😁
Wciągająca, pełna humoru, sarkazmu i brutalności opowieść złoczyńcy i jego asystentki 💖 🔪
Polecam ! 10/10

Podobała mi się. Świeży pomysł, zabawne dialogi i ciekawe postacie. Nie jest wyjątkowo rozbudowana, ale można przy niej spędzić naprawdę miły wieczór

Podobała mi się. Świeży pomysł, zabawne dialogi i ciekawe postacie. Nie jest wyjątkowo rozbudowana, ale można przy niej spędzić naprawdę miły wieczór

– Pragnę przypomnieć, że – na twoją wyraźną prośbę – nie zabiłem żadnego stażysty od kilku miesięcy.
Potrząsnęła bezradnie głową.
– Nie chcę umniejszać pańskich osiągnięć, ale większość ludzi nie zabija nikogo przez całe swoje życie.
– Nudziarze – odparł z powagą.*

Po tym, jak odchodzi mama, brat umiera, a tata zaczyna chorować, to Evie musi zadbać o ojca oraz młodszą siostrę. Jednak o pracę nie jest tak łatwo, dlatego, gdy poznaje Złego, który oferuje jej posadę osobistej asystentki, po chwili wahania decyduje się na pracę. Co prawda musi przyzwyczaić się do zwłok na biurku, głów zwisających z sufitu czy latających gałek ocznych, ale wbrew pozorom zaczyna lubić swoją pracę. Dlatego też, gdy okazuje się, że wśród pracowników Waszej Złowrogości jest szpieg, zrobi wszystko, by pomóc go znaleźć.

To książka, którą widziałam dosłownie wszędzie i każdy ją zachwalał. Ostrożnie podchodzę do takich tytułów, ale przekonana wspólnym czytaniem skusiłam się sprawdzić co ta historia w sobie ma. Czy było warto? Tak! Czy bawiłam się dobrze? Tak! Bo ta książka stoi humorem, nie zliczę, ile razy śmiałam się w głos, a uśmiech z twarzy praktycznie mi nie chodził. Do tego to napięcie pomiędzy bohaterami, uwielbiam slow burn, ale nawet ja wyczekiwałam już tego, by między bohaterami do czegoś w końcu doszło. Chemia, potrzeba opiekowania się i docinki budowały napięcie, które wręcz udzielało się i mi.

Pokochałam bohaterów, oni pokazują, że nic nie jest czarno białe i nawet w Złym może być coś dobrego, a ci dobrzy okazują się stojącymi po niewłaściwej stronie. Strasznie podobało mi się to zacieranie granic. Na plus jest również sama charakterystyka postaci, różni, charakterni, pełni wad oraz zalet. Każdy bohater jest ważny dla fabuły, ci bardzo lubię.

Jestem zachwycona, dawno nie bawiłam się tak dobrze w trakcie czytania. Autorka ma niebywale lekki styl pisania i poczucie humoru, które do mnie trafiło w 100%. Przepadłam w tej historii i ciągle było mi mało, finał sprawił zaś, że nie mogę doczekać się kontynuacji. Autorka zostawiła mnie w zawieszeniu i z mnóstwem pytań.

– Pragnę przypomnieć, że – na twoją wyraźną prośbę – nie zabiłem żadnego stażysty od kilku miesięcy.
Potrząsnęła bezradnie głową.
– Nie chcę umniejszać pańskich osiągnięć, ale większość ludzi nie zabija nikogo przez całe swoje życie.
– Nudziarze – odparł z powagą.*

Po tym, jak odchodzi mama, brat umiera, a tata zaczyna chorować, to Evie musi zadbać o ojca oraz młodszą...

Przyjemna lektura, ale miejscami niedopracowana. Dużo niewykorzystanego potencjału!

Mam poczucie, że postacie są dość niespójne w swoich charakterach i (totalnie bezsensownych) motywacjach, a rysowana granica między dobrem a złem została po prostu dziecinnie uproszczona.

W podobnej koncepcji dużo bardziej mogę polecić cykl "Villains & Virtues" A.K. Caggiano.

Przyjemna lektura, ale miejscami niedopracowana. Dużo niewykorzystanego potencjału!

Mam poczucie, że postacie są dość niespójne w swoich charakterach i (totalnie bezsensownych) motywacjach, a rysowana granica między dobrem a złem została po prostu dziecinnie uproszczona.

W podobnej koncepcji dużo bardziej mogę polecić cykl "Villains & Virtues" A.K. Caggiano.