Warkocz ze Szmaragdowego Morza

Muszę przyznać, że dawno nie męczyłem się tak przy czytaniu książki
Historia męcząca i banalna
Plusem jest to, że są wplecione postaci czy systemy magiczne innych światów Cosmere, ale jest to bardzo zdawkowe

Jako wielki fan książek z serii Cosmere mam nadzieję, że książka w ogólnej historii będzie miała znaczenie, w innym wypadku będzie po prostu dużym nieporozumieniem

Muszę przyznać, że dawno nie męczyłem się tak przy czytaniu książki
Historia męcząca i banalna
Plusem jest to, że są wplecione postaci czy systemy magiczne innych światów Cosmere, ale jest to bardzo zdawkowe

Jako wielki fan książek z serii Cosmere mam nadzieję, że książka w ogólnej historii będzie miała znaczenie, w innym wypadku będzie po prostu dużym nieporozumieniem

Nie jestem fanką fantasy, ale tej książki na pewno będę, bo tu jest wszystko to co w dobrej powieści się poszukuje, autentyczna historia, tajemnica, trochę romansu i przede wszystkim zaskoczenia. Polecam!

Nie jestem fanką fantasy, ale tej książki na pewno będę, bo tu jest wszystko to co w dobrej powieści się poszukuje, autentyczna historia, tajemnica, trochę romansu i przede wszystkim zaskoczenia. Polecam!

Fajna przyjemna historia. Sanderson nigdy mnie nie rozczarowuje .

Fajna przyjemna historia. Sanderson nigdy mnie nie rozczarowuje .

Mam troszkę problem z tą książką. Z jednej strony jest to przyjemna bajka nawiązująca do klasyków oraz korzystająca z utartych motywów, jednak urozmaiconych przez bogatą wyobraźnię Sandersona.

Z drugiej jednak czytając czułem się... bezpiecznie (?). W trakcie lektury nie czułem za bardzo jakiegoś ryzyka tudzież wagi decyzji podejmowanych przez bohaterów oraz ich konsekwencji. Niby mamy plot twist, jednak domyśliłem się jego istnienia na jakieś 100-150 stron przed jego "ujawnieniem". No i nie oszukuję się, że miałem wobec książki duże oczekiwania, w końcu jest to książka Sandersona, którego uwielbiam. Niestety, "Warkocz (...)" jak na razie w mojej opinii jest na ten moment najgorszym tytułem tego autora.

Podkreślić jednak należy, że nie stawiam tutaj znaku równości pomiędzy "najgorszą książką Sandersona" a "najgorszą książką ever". Bo do tego tytułu jej daleko. Lektura była przyjemna, są smaczki nawiązujące do innych książek z uniwersum Cosmere, pomysł na zarodniki jest interesujący.

Książka nie jest w mojej ocenie słaba, jednak nie jest też wybitna. Potraktowałem ją jako umilacz pomiędzy kolejnymi rozdziałami "Ilionu" Dana Simmons'a, i z tego zadania się wywiązała tak, jak oczekiwałem. Czy polecam? Fanom Cosmere tak, fanom Sandersona... zależy, czy chcecie przeczytać cały jego dorobek, jeżeli nie, tytuł można moim zdaniem pominąć, wszystkim innym czytelnikom - nie zaszkodzi, ale też nie będzie to lektura, przy której gorączkowo będziecie czytali stronę za stroną.

Mam troszkę problem z tą książką. Z jednej strony jest to przyjemna bajka nawiązująca do klasyków oraz korzystająca z utartych motywów, jednak urozmaiconych przez bogatą wyobraźnię Sandersona.

Z drugiej jednak czytając czułem się... bezpiecznie (?). W trakcie lektury nie czułem za bardzo jakiegoś ryzyka tudzież wagi decyzji podejmowanych przez bohaterów oraz ich...

Książka dla młodzieży lub wielkich fanów Sandersona po prostu chcących przeczytać wszystko, co autor stworzył. Nie jest to styl wielkich dzieł autora - ale bardziej "standardowego stylu" opowieść młodzieżowo-przygodowo-magiczna w ciekawym świecie cosmere, z perspektywy naszego ulubionego Skoczka ;) trochę przewidywana, bez fajerwerków w kluczowych scenach. Dużo mądrych twierdzeń, wrzucanych niby przypadkiem - warto o chwilę refleksji przy czytaniu.

Książka dla młodzieży lub wielkich fanów Sandersona po prostu chcących przeczytać wszystko, co autor stworzył. Nie jest to styl wielkich dzieł autora - ale bardziej "standardowego stylu" opowieść młodzieżowo-przygodowo-magiczna w ciekawym świecie cosmere, z perspektywy naszego ulubionego Skoczka ;) trochę przewidywana, bez fajerwerków w kluczowych scenach. Dużo mądrych...

Książka troche innego rodzaju w porównaniu z np. trylogią zrodzonego. Moim zdaniem klasyczny Sanderson pod względem tworzenia świata i systemu magicznego czyli po prostu wyborny. Osobiście podobały mi się smaczki z innych książek cosmere.

Książka troche innego rodzaju w porównaniu z np. trylogią zrodzonego. Moim zdaniem klasyczny Sanderson pod względem tworzenia świata i systemu magicznego czyli po prostu wyborny. Osobiście podobały mi się smaczki z innych książek cosmere.

"Tress of the Emerald Sea" to pierwszy z czterech 'sekretnych projektów' - książek napisanych przez Sandersona na boku, w ramach odpoczynku od pisania książek.

Już od pierwszej strony widać, że nie jest to typowa książka Sandersona - ton jest lżejszy, świat i magia mniej skomplikowane a bohaterowie bardziej optymistyczni. Styl narracji jest też zupełnie inny niż zazwyczaj - a wierni czytelnicy z pewnością rozpoznają kto jest narratorem już po 1-2 linijkach tekstu. (A przynajmniej w oryginale - nie wiem jak wygląda to w wersji polskiej. Nie ufam polskim tłumaczeniom Sandersona od czasu przekartkowania "Drogi Królów")

Fabuła jest lekka, prosta, przyjemna i dobrze poprowadzona - nieopierzona 'księżniczka' rusza, by uratować swojego księcia z magicznej wieży. Do pokonania ma tylko kilka mórz składających się z zabójczych zarodników i wredną czarownicę.

Fakt, że jest to nietypowa książka Sandersona, działa w tym przypadku na jej niekorzyść - bo bardzo lubię typowe książki Sandersona. Wciąż czytało się ją całkiem przyjemnie, jednak w przeciwieństwie do np. "Rythm of War", nie zdarzyło mi się zarwać nocki i pójsć do roboty czując się jak zombie, byle tylko przeczytać kolejny i kolejny i kolejny rozdział.

Chciałbym móc w takim przypadku dla osób, które Sandersona nie znają, albo takich, którym nie przypadł wcześniej do gustu. Niestety, to także się nie sprawdzi, bo pojawia się tu całkiem sporo odniesień - zazwyczaj na 'drugim planie', ale jednak - do innych światów Cosmere i mocy magicznych tam występujących - co dla nowych czytelników może skończyć się reakcją 'Eeeee.... co?'.

Niekórych razić mogą też meta-wstawki i przemyślenia o opowiadaniu historii, wzięte niemal żywcem z wykładów Sandersona na BYU. Osobiście te wtręty zupełnie mi nie przeszkadzały - a nawet pasowały do narratora - ale nie każdy zareaguje na nie równie dobrze.

Dlatego też książkę polecam raczej weteranom Cosmere jako lekturę bonusową - lekką, baśniową odskocznię od wojen prowadzonych przez starych i nowych znajomych Hoida.

"Tress of the Emerald Sea" to pierwszy z czterech 'sekretnych projektów' - książek napisanych przez Sandersona na boku, w ramach odpoczynku od pisania książek.

Już od pierwszej strony widać, że nie jest to typowa książka Sandersona - ton jest lżejszy, świat i magia mniej skomplikowane a bohaterowie bardziej optymistyczni. Styl narracji jest też zupełnie inny niż zazwyczaj...

Pomysł na bajeczkę ciekawy, zarodniki i ten cały świat, ale niestety Sanderson nie dowiózł. W sensie to nie jest bajeczka ani dla dorosłych, anie też nie dla młodzieży czyli tylko dla dzieciaków, czyli jak na jego prozę to gruby niewypał. Tym razem wysłuchałem, nie czytałem. Jestem w trakcie Yumi i liczę, że ta książka zalepi ranę niechęci do Sandersona po historii Warkocz. Projekt kickstarter spoko, ale co pondato ? :)

Pomysł na bajeczkę ciekawy, zarodniki i ten cały świat, ale niestety Sanderson nie dowiózł. W sensie to nie jest bajeczka ani dla dorosłych, anie też nie dla młodzieży czyli tylko dla dzieciaków, czyli jak na jego prozę to gruby niewypał. Tym razem wysłuchałem, nie czytałem. Jestem w trakcie Yumi i liczę, że ta książka zalepi ranę niechęci do Sandersona po historii...

Hoid jako narrator to koszmar!
Sam pomysł odwróconej baśni - nawet okej.
Raczej przeciętniak niż must read.

Hoid jako narrator to koszmar!
Sam pomysł odwróconej baśni - nawet okej.
Raczej przeciętniak niż must read.

Typowy Snderson, masa fantazy i bogactwo nietypowego świata. Książka mało logiczna, ale fabularnie wciągająca.
Fabuła 7
Logika 1
Nieprzewidywalność 4
Chęć do następnych książek autora 6
Jakość tekstu 6.
Zakończenie 3

+1 za to że bohaterem jest ten, co usiądzie i się zastanowić co i dlaczego robi. To bardzo pozytywne w książce. To że jest więcej niż 10 herosów, co robią coś bez zastanowienia.

Typowy Snderson, masa fantazy i bogactwo nietypowego świata. Książka mało logiczna, ale fabularnie wciągająca.
Fabuła 7
Logika 1
Nieprzewidywalność 4
Chęć do następnych książek autora 6
Jakość tekstu 6.
Zakończenie 3

+1 za to że bohaterem jest ten, co usiądzie i się zastanowić co i dlaczego robi. To bardzo pozytywne w książce. To że jest więcej niż 10 herosów, co robią...