Myszy i ludzie

Dlaczego ta książka ma takie zakończenie ?
Jakie to jest świetne, historia nie była skomplikowana, ale bardzo ważna. Pokazująca przyjaźń z trochę innej strony. No i to zakończenie, które nie jednych pewnie zaskoczy.

" ja mam ciebie, a ty masz mnie "

Dlaczego ta książka ma takie zakończenie ?
Jakie to jest świetne, historia nie była skomplikowana, ale bardzo ważna. Pokazująca przyjaźń z trochę innej strony. No i to zakończenie, które nie jednych pewnie zaskoczy.

" ja mam ciebie, a ty masz mnie "

Nie wiem jak sprecyzować moje odczucia po przeczytaniu tej książki. Z jednej strony nie jest złe i czytało się ciekawie, ale z drugiej strony nie będąc fanem krótkich historii, które zawsze kończą się nagle, mimo, że często można by było je rozwinąć tutaj uważam, że rozwijanie byłoby powtarzaniem tego samego, co nie miałoby sensu dlatego uważam tę historię za zamkniętą całość mimo krótkiej formy, co jest na plus dla tego dzieła. A propos dzieła, to czy jest to dzieło wybitne, jak można w wielu miejscach przeczytać? Nie zachwyciło mnie zbytnio, ale może ze względu na uprzednie przeczytanie "Kwiatów dla Algernona" które porównuję do "Myszy i ludzi" Steinbecka. Obydwie książki opisują urywek życia osoby niedorozwiniętej umysłowo i choć robią to w kompletnie inny sposób, czasy i okoliczności są inne, a także zakończenie, mimo wszystko czytając powieść Steinbecka w wyobraźni cały czas widziałem Charlie'ego, czyli bohatera powieści Daniela Keyes'a.
Mimo wszystko sądzę, że rozumiem doskonale co autor chciał przekazać pisząc to opowiadanie i zgadzam się, że są to istotne kwestie, które można zrozumieć tylko, gdy zostaną podane w tak brutalnej i bezpośredniej formie w jakiej właśnie w "Myszach i ludziach" zostały przedstawione. Zapewne, gdyby nie "Kwiaty dla Algernona" ta książka zostawiłaby u mnie znacznie większy ślad po sobie.

Nie wiem jak sprecyzować moje odczucia po przeczytaniu tej książki. Z jednej strony nie jest złe i czytało się ciekawie, ale z drugiej strony nie będąc fanem krótkich historii, które zawsze kończą się nagle, mimo, że często można by było je rozwinąć tutaj uważam, że rozwijanie byłoby powtarzaniem tego samego, co nie miałoby sensu dlatego uważam tę historię za zamkniętą...

Prosta, ale ładna opowieść.

Prosta, ale ładna opowieść.

Cena przyjaźni

Czy Lennie jest dobrym przyjacielem? Jest najlepszym przyjacielem i podejmuje mądrą choć trudną decyzję. Myszy i ludzie Johna Steinbecka to pozycja must have do przeczytania, tak jak Grona gniewu. Książka napisana na zamówienie. Uważam, że genialna. Prosta historia, dwóch ludzi ciężko pracujących, aby zrealizować swoje marzenie, podczas wielkiego kryzysu w Ameryce. Na przeszkodzie stoi los, historia a także ułomność jednego z nich. Napisana prostym, bardzo prostym choć nie prostackim, nieskomplikowanym językiem.
Książka poza głównym tematem mówi także o sytuacji kobiet w tamtych czasach, pełnej ograniczeń i zakazów. Mówi o przyjaźni, o trudnych decyzjach (co zrobić ze starym schorowanym, śmierdzącym psem – przyjacielem, nie wdawaniu się w walkę z synem właściciela, bo można stracić cenną pracę itd.) Porusza wiele ważnych, skomplikowanych problemów, których nie można rozstrzygnąć na zasadzie czarne – białe. Ta książka reprezentuje szarość w wyborach między dobrem a złem. Nic nie jest jednoznaczne. Każda decyzja jest podejmowana ze świadomością ryzyka, negatywnych skutków wyłączając George’a. On jest jak dziecko nieświadome swoich możliwości i realizuje tylko skromne pragnienie bliskości i ciepła, uzyskanego chociażby od myszy.
Książka opowiada o tym, że jesteśmy tylko ludźmi a nie herosami. Może być znacząca dla osób wyznających kult bohatera. Dla mnie, pomijając tło historyczne jest bardzo aktualna.
Bardziej wymagającego czytelnika może drażnić schematyzm postaci i sytuacji dramatycznych. Nie jest to Kazan, Vonnegut czy Bellow, ale dwie godziny ze Steinbeckiem nie będą stracone (tak całkiem).

Cena przyjaźni

Czy Lennie jest dobrym przyjacielem? Jest najlepszym przyjacielem i podejmuje mądrą choć trudną decyzję. Myszy i ludzie Johna Steinbecka to pozycja must have do przeczytania, tak jak Grona gniewu. Książka napisana na zamówienie. Uważam, że genialna. Prosta historia, dwóch ludzi ciężko pracujących, aby zrealizować swoje marzenie, podczas wielkiego kryzysu w...

Bardzo smutna książka. W tak krótkiej formie Steinbeck pokazał czym jest prawdziwa przyjaźń, czym jest samotność, wykluczenie, jak wpływają na człowieka niespełnione marzenia i oczekiwania. Warto ją przeczytać.

Bardzo smutna książka. W tak krótkiej formie Steinbeck pokazał czym jest prawdziwa przyjaźń, czym jest samotność, wykluczenie, jak wpływają na człowieka niespełnione marzenia i oczekiwania. Warto ją przeczytać.

"Myszy i ludzie" Johna Steinbecka to... pierwsza przeczytana przeze mnie powieść tego autora.
I napiszę tak: Nie jestem godna oceniania tej książki...

Mogę jedynie napisać, że na 120 stronach udało się nobliście wyrazić całą paletę emocji, a siła oddziaływania tego niekwestionowanego arcydzieła literatury klasycznej jest przeogromna. Przeogromna!

Emocje i uczucia są tu tak złożone, że ciężko je jednoznacznie interpretować. Relacje ludzkie są do bólu skomplikowane, a prostota przekazu aż poraża zmysły. Poznajemy wszelkie możliwe odcienie miłości, samotności, tęsknoty. Na tych nieco ponad 100 stronach odkrywamy trudy egzystencji i różnorodne ułomności ludzkie. Dostrzegamy siłę marzeń, wiary i celowości istnienia. Staramy się przyswoić złożoność pojęć poświęcenia, przywiązania, przynależności, przetrwania.

Klasyka przez duże "K" z podkreśleniem. Szczerość. Prostota. Zwyczajność. Bez patosu. Bez fanfaronady. Nie ma tu nic zbędnego, a nawet dodam: autor od początku odsłania przed Czytelnikiem wszystkie karty. A mimo to, przeżywa się tę książkę. Emocjonalnie ona pochłania. Losy bohaterów zagarniają i wsysają czytelnika. Łatwo i prosto się zżyć z wykreowanymi postaciami, ale trudno i wręcz niemożliwie się z nimi rozstać. Opowieść jeszcze po przeczytaniu ściga, gryzie i prześladuje...

Proza prosta, a jednak skomplikowana. Zwykła, a jednak nie. Niesamowita, bo wywołuje szereg emocji. Steinbeck, to niekwestionowany geniusz pióra. Ot, co!

Jeśli podoba Wam się moja recenzja, to zapraszam po więcej:
https://www.instagram.com/anemonenemorose/

"Myszy i ludzie" Johna Steinbecka to... pierwsza przeczytana przeze mnie powieść tego autora.
I napiszę tak: Nie jestem godna oceniania tej książki...

Mogę jedynie napisać, że na 120 stronach udało się nobliście wyrazić całą paletę emocji, a siła oddziaływania tego niekwestionowanego arcydzieła literatury klasycznej jest przeogromna. Przeogromna!

Emocje i uczucia są tu...

[...]
Problem z myszami polega na tym, że zawsze je zabijasz.
[...]
Może wszyscy na tym cholernym świecie boją się siebie nawzajem.
[...]
Jak w niebie. Każdy chce małego kawałka Lani. Czytam tu mnóstwo książek. Nikt nigdy nie dostanie się do nieba i nikt nie dostanie ziemi. To jest tylko w ich głowach. Cały czas o tym mówią, ale to tylko w ich głowach.

𝐙 𝐂𝐘𝐊𝐋𝐔 "𝐎𝐂𝐀𝐋𝐈Ć 𝐎𝐃 𝐙𝐀𝐏𝐎𝐌𝐍𝐈𝐄𝐍𝐈𝐀" !
Historia ludzi pozostawionych samotności i beznadziei...
Słuchowisko w adaptacji i reżyserii Mariusz Malec. To jego debiut słuchowiskowy.
Autor Przekładu - Zbigniew Batko. Realizator - Andrzej Brzoska
Autor muzyki - Mateusz Pospieszalski.
Kontrowersyjna opowieść o przyjaźni i tragedii oraz wyjątkowe spojrzenie na trudy życia.
Przeczytana w oryginale.
𝐂𝐙𝐘𝐓𝐀𝐉𝐂𝐈𝐄 𝐒Ł𝐔𝐂𝐇𝐀𝐉𝐂𝐈𝐄 ! 𝐒𝐓𝐀𝐈𝐍𝐁𝐄𝐂𝐊𝐀 𝐙𝐀𝐖𝐒𝐙𝐄 𝐖𝐀𝐑𝐓𝐎 !

𝐖𝐘Ś𝐌𝐈𝐄𝐍𝐈𝐓𝐀 𝐎𝐁𝐑𝐀𝐃𝐀 :
-Jacek Beler - Lennie;
-Krzysztof Wakuliński - George;
-Witold Pyrkosz - Candy;
-Aleksandra Prykowska - Żona Curleya;
-Lech Mackiewicz - Slim;
-Andrzej Baranowski - Carlson;
-Lech Dyblik - Crooks;
-Marcin Hycnar - Curley;
-Andrzej Mastalerz - Królik.
Ze specjalnym udziałem Mai Komorowskiej i Franciszka Pieczki

[...]
Problem z myszami polega na tym, że zawsze je zabijasz.
[...]
Może wszyscy na tym cholernym świecie boją się siebie nawzajem.
[...]
Jak w niebie. Każdy chce małego kawałka Lani. Czytam tu mnóstwo książek. Nikt nigdy nie dostanie się do nieba i nikt nie dostanie ziemi. To jest tylko w ich głowach. Cały czas o tym mówią, ale to tylko w ich głowach.

𝐙 𝐂𝐘𝐊𝐋𝐔 "𝐎𝐂𝐀𝐋𝐈Ć...

Myszy i ludzie to przynajmniej na początku trudna książka do zrecenzowania czy do oceny. Przede wszystkim jest bardzo krótka, więc nie mamy czasu na zżycie się z bohaterami, a i akcja nie ma miejsca na to aby się rozwinąć. Książka opowiada o przyjaźni między dwoma skrajnie różnymi mężczyznami. Tak naprawdę jeden z nich, ten zwyczajny i poukładany opiekuje się tym drugim z niepełnosprawnością intelektualną. Razem podróżują przez Stany w poszukiwaniu pracy. Pewnego dnia trafiają na farmę, która ma im dać pracę, dzięki której będą mogli kupić sobie własną ziemię, i będą pracowali już tylko dla siebie. To marzenie ich napędza, daje siłę do pracy, pozwala przetrwać trudne momenty.
Myszy i ludzie to piękna opowieść i mimo iż bardzo krótka, to jednak poruszająca wiele aspektów. Przede wszystkim mówi o przyjaźni, o marzeniach, ale też o samotności i niezrozumieniu. Steinbeck pokazuje bezwzględność i okrucieństwo Ameryki podczas Wielkiego Kryzysu. Jak urodzenie w określonych warunkach determinuje los człowieka i jak trudno jest ten los odmienić.
Powiem szczerze, że musiało upłynąć wiele dni abym mogła poukładać sobie w głowie to co wydarzyło się w tej książce. Na początku nie byłam nawet w stanie jej ocenić. Jednak im więcej czasu upływa od jej przeczytania, tym bardziej jasne jest dla mnie to, jak dobra jest to lektura. Cały czas chodzi mi po głowie i daje do myślenia. Nie mogę jej zapomnieć, a to chyba najlepsza rekomendacja. Polecam!!!!

Myszy i ludzie to przynajmniej na początku trudna książka do zrecenzowania czy do oceny. Przede wszystkim jest bardzo krótka, więc nie mamy czasu na zżycie się z bohaterami, a i akcja nie ma miejsca na to aby się rozwinąć. Książka opowiada o przyjaźni między dwoma skrajnie różnymi mężczyznami. Tak naprawdę jeden z nich, ten zwyczajny i poukładany opiekuje się tym drugim z...

Wspaniała literatura.

Słuchałem pracując warsztacie.

Popłakałem się jak dziecko...

Wspaniała literatura.

Słuchałem pracując warsztacie.

Popłakałem się jak dziecko...

Nie ma tu nic zbędnego, każdy element tej historii ma znaczenie, proza precyzyjna i przemyślana jak mechanizm zegarka. Historia przyjaźni tak głębokiej, że zmusza w jej imię do najtrudniejszych wyborów, a także opowieść o ludziach, którzy nie mają tylko siebie nawzajem w świecie, w którym człowie stracił wartość. Gdybym miał kogoś uczyć pisać - warsztatowo, stylistycznie i narracyjnie - ta książka byłaby zdecydowanie lekturą obowiązkową.

Nie ma tu nic zbędnego, każdy element tej historii ma znaczenie, proza precyzyjna i przemyślana jak mechanizm zegarka. Historia przyjaźni tak głębokiej, że zmusza w jej imię do najtrudniejszych wyborów, a także opowieść o ludziach, którzy nie mają tylko siebie nawzajem w świecie, w którym człowie stracił wartość. Gdybym miał kogoś uczyć pisać - warsztatowo, stylistycznie i...