Pomiędzy

Książkę Pawła Radziszewskiego "Pomiędzy" miałam w planach odkąd została wydana, czyli od 2021 roku. Coś mnie do niej przyciągało, a jednocześnie odkładałam jej przeczytanie na później. To później właśnie nadeszło.

Las tak gęsty, że swobodnie mogą się po nim poruszać tylko lisy. W samym środku garbata grusza. Wszędzie bagno. W tym miejscu Cyganie co roku rozbijają obóz. I jak to Cyganie... tańczą, śpiewają, kradną i snują opowieści przy ognisku. Las należy do Hrabiego, ale ten przegrał go w karty, wierząc w przysłowie, że kto nie ma szczęścia w kartach, ten ma w miłości.

Pola kocha cygańskiego króla, ale ten nie zamierza porzucić taboru i zostać z dziewczyną. Nawet jeśli ona jest w ciąży. Z dobroci serca przywozi jej mężczyznę, który będzie jej mężem.

Kilka pokoleń, wielu bohaterów i wiele historii. Ta książka mnie oczarowała. Zawładnęła mną magia, a mój umysł spowiła mgła unosząca się nad wykopanymi przez mieszkańców wioski rowami melioracyjnymi. Zanurzyłam się w stawie, który nigdy nie wysycha ani nie zamarza. W tym wszystkim byłam pomiędzy... pomiędzy jawą a snem, dobrem a złem, smutkiem a radością.

Trudno było mi przebrnąć przez początek. Czułam, że wciąga mnie bagno i nie dam rady pójść dalej. A jednak Paweł Radziszewski ma niezwykły literacki talent i szybko uświadomiłam sobie, że czytam książkę, która zostanie w moim sercu na zawsze. Nie ma można o niej zapomnieć. Jest magiczna!

Zgadzam się z tymi, którzy porównują "Pomiędzy" do książek Jakuba Małeckiego, Radka Raka czy Joanny Bator. Jest tutaj ten sam cudowny realizm magiczny, dzięki któremu historia nabiera głębi, a ja tę głębię kocham. Jeśli tak jak ja uwielbiacie takie klimaty, to powieść "Pomiędzy" idealnie wpasuje się w Wasz gust. Polecam!

Książkę Pawła Radziszewskiego "Pomiędzy" miałam w planach odkąd została wydana, czyli od 2021 roku. Coś mnie do niej przyciągało, a jednocześnie odkładałam jej przeczytanie na później. To później właśnie nadeszło.

Las tak gęsty, że swobodnie mogą się po nim poruszać tylko lisy. W samym środku garbata grusza. Wszędzie bagno. W tym miejscu Cyganie co roku rozbijają...

TAK! Dla takich książek mam oczy. Dla takich historii mam serce. Dla takich chwil nauczyłam się czytać. Uczta! Od pierwszego zdania do samego końca. Cudowna, ujmująca. Głęboko mnie poruszyła ta historia, a raczej historie. Postacie są wspaniałe, wielowymiarowe. Każda osoba wnosi do tej historii setki przemyśleń i wzruszeń, a każdy czytelnik na pewno odnajdzie w nich kawałki siebie. Cały czas płynęłam na fali emocji. Jestem tak mocno zafascynowana tą książką aż trudno mi to uczucie opisać. Książka ma też cudowną okładkę. Rzadko się zdarza żeby miała taką fakturę. Kolejne rzeczy to rozplanowanie rozdziałów i czcionka. Brawa dla wydawnictwa. Podobne historie odnajduję w książkach Pani Bator, Pana Małeckiego i Pani Tokarczuk.

TAK! Dla takich książek mam oczy. Dla takich historii mam serce. Dla takich chwil nauczyłam się czytać. Uczta! Od pierwszego zdania do samego końca. Cudowna, ujmująca. Głęboko mnie poruszyła ta historia, a raczej historie. Postacie są wspaniałe, wielowymiarowe. Każda osoba wnosi do tej historii setki przemyśleń i wzruszeń, a każdy czytelnik na pewno odnajdzie w nich kawałki...

Opowieść magiczna, wchodząca do głowy tak prosto jak prosto jest napisana
Tu i teraz.
Bardzo mi się podobała, chociaż nie od początku.
Niemniej jednak warto. Bardzo warto.

Opowieść magiczna, wchodząca do głowy tak prosto jak prosto jest napisana
Tu i teraz.
Bardzo mi się podobała, chociaż nie od początku.
Niemniej jednak warto. Bardzo warto.

Byłam gdzieś pomiędzy światem realnym a światem przedstawionym. Zostanę na długo w tym lesie na bagnach, a każda grusza będzie przypominać mi o cygańskich opowieściach.

Byłam gdzieś pomiędzy światem realnym a światem przedstawionym. Zostanę na długo w tym lesie na bagnach, a każda grusza będzie przypominać mi o cygańskich opowieściach.

Bardzo dobra książka

Bardzo dobra książka

Mam problem trochę z tą książką, nie do końca mi przypasowała. Odczuwam coś pomiędzy zniechęceniem a podziwem. 'Pomiędzy' jak w tytule;)

Mam problem trochę z tą książką, nie do końca mi przypasowała. Odczuwam coś pomiędzy zniechęceniem a podziwem. 'Pomiędzy' jak w tytule;)

Paweł Radziszewski "Pomiędzy".
Cudowna książka.Realizm magiczny , legendy przenikają się z zwykłym życiem polskiej wioski pośród bagien.Nie ma ram czasowych, nie wiemy kiedy i gdzie się dzieje akcja, która z resztą nie też linearna. Ale na końcu wątki wszystkich bohaterów znajdują swoje rozwiązanie.
Przepiękna historia kilku rodzin które żyją "pomiędzy" jawą a snem,przeszłością a teraźniejszością, bagnem a wsią, obowiązkiem a wolnością , religią a pogaństwem, szlachtą a chłopem, "cudownym obrazem" Matki Boskiej Cygańskiej a taborem cyganów.Realizm magiczny miesza się z wróżbami a tragizm życia pozostaje niezmienny jak chłopa obowiązki.Wszystko tu jest cudem"święty nieświęty obraz, przyroda,stara grusza skrywająca tajemnice , więzi rodzinne, ludzkie dramaty, proza życia i miłość nawet ta nieodwzajemniona.

Dla tych co lubią Małeckiego, Raka , Tokarczukową Prawiek, Bator- książka idealna. Autor z każdego z nich czerpał inspirację : z Radka opisy przyrody,pańszczyzny, z Bator-nielinearność opowieści, z Małeckiego- proste historię zwykłych przeciętnych ludzi, z Tokarczuk - magię ludową, życiowe prawdy i prozę ludzkich tragedii.
Autor jednak znalazł swój język i swój styl nie naśladując nikogo i nikogo nie kopiując

Udany bardzo debiut. Polecam szczególnie teraz jak jest ciepło i odkrywamy przyrodę.

Paweł Radziszewski "Pomiędzy".
Cudowna książka.Realizm magiczny , legendy przenikają się z zwykłym życiem polskiej wioski pośród bagien.Nie ma ram czasowych, nie wiemy kiedy i gdzie się dzieje akcja, która z resztą nie też linearna. Ale na końcu wątki wszystkich bohaterów znajdują swoje rozwiązanie.
Przepiękna historia kilku rodzin które żyją "pomiędzy" jawą a...

Paweł Radziszewski złożył swoją historię z wielu małych, cudownie wciągających opowiastek. Autor zachwyca narracją, jego styl jest dojrzały, a całość – niezwykle błyskotliwa. Świat ludowych wierzeń, cygańskie losy splatające się z życiem mieszkańców wioski na bagnach – to wszystko mnie porwało i urzekło. Każdemu życzę takiego debiutu, a sobie dziękuję, że sięgnęłam po tę powieść, bo był to doskonale spędzony czas.

Paweł Radziszewski złożył swoją historię z wielu małych, cudownie wciągających opowiastek. Autor zachwyca narracją, jego styl jest dojrzały, a całość – niezwykle błyskotliwa. Świat ludowych wierzeń, cygańskie losy splatające się z życiem mieszkańców wioski na bagnach – to wszystko mnie porwało i urzekło. Każdemu życzę takiego debiutu, a sobie dziękuję, że sięgnęłam po tę...

Co za książka! Piękna i mięsista literatura. O Cygańska Madonno! Jak mi takiej książki brakowało. Jestem świeżo po lekturze i aż nie wiem co napisać. Od mojego ukochanego „Gorzko gorzko” nie czytałam tak pięknej literatury. I tak przeszywające mądrej. To cudownie mięsista, dzika, nostalgiczna i brutalnie szczera powieść, której tytuł jest genialnie wielowymiarowy i jest idealnym punktem wyjściowym ale i końcowym książkowych rozmyślań. Napewno przeczytam ją po raz drugi i to czuję, całkiem niedługo, bo wiem, ze przy drugim podejściu będzie smakowała inaczej. Ta książka jest cała nasycona tak mądrymi zdaniami, ze polecam przed lektura zaopatrzyć się w ołówek do podkreślania.
Nie od pierwszych stron zrozumiałam co łączy „Pomiędzy” i „Niepowinnosc”. Natomiast na pierwszy rzut oka ma się wrażenie, ze książki te pisały dwie różne osoby. Dla mnie to niesamowite, ze jedna osoba, może podobne tematy ująć w tak rożny sposób. I to jest piękne. Ta pierwsza jest bardziej romantyczna a druga rozważna. Ale bohaterowie obu są tak naprawdę gdzieś pomiędzy.

Co za książka! Piękna i mięsista literatura. O Cygańska Madonno! Jak mi takiej książki brakowało. Jestem świeżo po lekturze i aż nie wiem co napisać. Od mojego ukochanego „Gorzko gorzko” nie czytałam tak pięknej literatury. I tak przeszywające mądrej. To cudownie mięsista, dzika, nostalgiczna i brutalnie szczera powieść, której tytuł jest genialnie wielowymiarowy i jest...

Ta książka wywołała we mnie mieszane uczucia. Z jednej strony była przyjemna do czytania, ale z drugiej strony brakowało jej czegoś. Wątki fabularne przeplatały się ze sobą, ale czasami trudno było mi się w nich połapać. Bohaterowie byli dość płaski i niezbyt przyciągający. Po przeczytaniu nie pozostało we mnie silne uczucie, że ta książka na dłużej zagości w moim sercu – raczej potraktowałem ją jako kolejną pozycję z listy do odhaczenia. Nie trzymała mnie w napięciu ani nie zdumiewała, a czasami była po prostu nudna i trudna do zrozumienia.

Ta książka wywołała we mnie mieszane uczucia. Z jednej strony była przyjemna do czytania, ale z drugiej strony brakowało jej czegoś. Wątki fabularne przeplatały się ze sobą, ale czasami trudno było mi się w nich połapać. Bohaterowie byli dość płaski i niezbyt przyciągający. Po przeczytaniu nie pozostało we mnie silne uczucie, że ta książka na dłużej zagości w moim sercu –...