Rozdarta zasłona

Nie przepadam za kryminałami retro, ale profesorowa Szczupaczyńska podobała mi się od początku. W tej części okazuje się dodatkowo osobą o otwartym umyśle, ciekawą świata, przedkładającą śledztwo nad obowiązki domowe. A w tle Kraków i jego ówczesne problemy - bieda, kontrasty społeczne, podejście do kobiet... Intryga kryminalna też interesująca. Już mam następną część :)

Nie przepadam za kryminałami retro, ale profesorowa Szczupaczyńska podobała mi się od początku. W tej części okazuje się dodatkowo osobą o otwartym umyśle, ciekawą świata, przedkładającą śledztwo nad obowiązki domowe. A w tle Kraków i jego ówczesne problemy - bieda, kontrasty społeczne, podejście do kobiet... Intryga kryminalna też interesująca. Już mam następną część :)

Fajna książka dla entuzjastów starego Krakowa. Ciekawa intryga.

Fajna książka dla entuzjastów starego Krakowa. Ciekawa intryga.

Kolejny tom perypetii detektywistycznych, który wciąga i niekiedy bawi obyczajowymi niuansami oraz opisami cech różnych bohaterów. Strasznie ograniczające są niektóre poglądy męskie o kobietach z tamtych czasów. Polecam

Kolejny tom perypetii detektywistycznych, który wciąga i niekiedy bawi obyczajowymi niuansami oraz opisami cech różnych bohaterów. Strasznie ograniczające są niektóre poglądy męskie o kobietach z tamtych czasów. Polecam

To kryminał tak bardzo retro! Nie mam pojęcia, jakim cudem autorom się to udało, ale od pierwszych stron wciągnęli mnie w świat Krakowa schyłku XIX wieku. I nie będzie tu ani grama przesady, gdy powiem, że ten świat żyje, jest pełen barw, świetnych bohaterów i smaczków z ówczesnego życia społecznego i obyczajowego (dotyczących nawet tak drobnych spraw jak wystawy kwiatowe, wycieczki do cukierni czy wizyty w ówczesnym domu mody).

Wszystko podkreśla język, odpowiednio stylizowany, ale nie przesadnie męczący. Skrzący się humorem, błyskotliwy, przyjemny styl sprawia, że kolejne strony po prostu się przewraca. Książkę zamieszkują też wszelkiej maści persony znane z historii (pojawia się Boy-Żeleński, Daszyński, Estreicher ze swoim psem Dżimusiem i wiele innych). Są oni znakomicie wkomponowani w fabułę i tak opisani, że nie sprawiają wrażenia wciśniętych na siłę.

Główna bohaterka, profesorowa Zofia Szczupaczyńskiej to wisienka na torcie. Trochę próżna (co jest pochodną klasy społecznej, z jakiej się wywodzi),ale inteligentna kobieta stopniowo się zmienia wskutek prowadzonego przezeń śledztwa. Odwiedza lunapary i ciemne zaułki, spotyka się z nędzą i upodleniem, a tym samym staje się bardziej świadoma społecznych kwestii.

No właśnie, a co z zagadką kryminalną? Niestety jest ona traktowana dość po macoszemu w stosunku do warstwy historyczno-obyczajowej. Przez dużą część książki prawie nic się nie dzieje, by w przyspieszyć w miarę zbliżania się do końca. Zagadka kryminalna to chyba pretekst do przedstawienia problemów trapiących Kraków (ubóstwa niektórych warstw, pros*ytucji, emancypacji kobiet).

To kryminał tak bardzo retro! Nie mam pojęcia, jakim cudem autorom się to udało, ale od pierwszych stron wciągnęli mnie w świat Krakowa schyłku XIX wieku. I nie będzie tu ani grama przesady, gdy powiem, że ten świat żyje, jest pełen barw, świetnych bohaterów i smaczków z ówczesnego życia społecznego i obyczajowego (dotyczących nawet tak drobnych spraw jak wystawy kwiatowe,...

Czytadło retro wysokiej klasy w którym jest wszystko to, co lubię: całkiem sprawna intryga przeplatająca zmyślenia z autentycznymi krajobrazami i historycznymi postaciami, dowcip, lekka ręka do opisów okoliczności przyrody i rozwój postaci.

Czytadło retro wysokiej klasy w którym jest wszystko to, co lubię: całkiem sprawna intryga przeplatająca zmyślenia z autentycznymi krajobrazami i historycznymi postaciami, dowcip, lekka ręka do opisów okoliczności przyrody i rozwój postaci.

Świetna.

Świetna.

Lekka narracja, ciekawe i zabawne dialogi, które łączą koniec XIX wieku z teraźniejszością. W tej części bardzo podoba mi się zapowiedź zmian w mentalności głównej bohaterki, widać że poznanie rzeczywiści i jej ciemnej strony w końcu wyrwie ją z krakowskiej konserwy.

Lekka narracja, ciekawe i zabawne dialogi, które łączą koniec XIX wieku z teraźniejszością. W tej części bardzo podoba mi się zapowiedź zmian w mentalności głównej bohaterki, widać że poznanie rzeczywiści i jej ciemnej strony w końcu wyrwie ją z krakowskiej konserwy.

Jeżeli ktoś jeszcze nie połknął haczyka po "Tajemnicy domu Helclów", to po tej lekturze niewątpliwie wpadnie po uszy. Uwielbiam ten cykl. "Lecę" po kolei, żeby przyjemność tej przygody trwała jak najdłużej. Już się zadomowiłam w XIX w. Krakowie i wdycham atmosferę pełną piersią. Genialne!

Jeżeli ktoś jeszcze nie połknął haczyka po "Tajemnicy domu Helclów", to po tej lekturze niewątpliwie wpadnie po uszy. Uwielbiam ten cykl. "Lecę" po kolei, żeby przyjemność tej przygody trwała jak najdłużej. Już się zadomowiłam w XIX w. Krakowie i wdycham atmosferę pełną piersią. Genialne!

Autorzy cały czas trzymają wysoki poziom. U bohaterów widać pasję i życzliwość wobec innych. Profesorowa o dziwo polubiła swoją służącą. W CAŁYM TEKŚCIE DULSKOŚĆ W PEŁNYM ROZKWICIE. Profesorowa Szczupaczyńska CUDOWNA

Autorzy cały czas trzymają wysoki poziom. U bohaterów widać pasję i życzliwość wobec innych. Profesorowa o dziwo polubiła swoją służącą. W CAŁYM TEKŚCIE DULSKOŚĆ W PEŁNYM ROZKWICIE. Profesorowa Szczupaczyńska CUDOWNA

Szczerze powiedziawszy nadspodziewanie dobra lektura. Obsadzenie profesorowej Szczupaczyńskiej w roli detektywa-amatora przywodzi w pierwszej chwili na myśl przygody wszędobylskiego Ojca Mateusza, ale w dekoracjach XIX-wiecznego Krakowa ten literacki zabieg okazał się udany. Może sama zagadka kryminalna nie jest szczególnie wysublimowana, ale wprowadzenie na karty książki prawdziwych postaci, autentycznych artykułów prasowych, przydało lekturze kolorytu. Zresztą intryga kryminalna nie jest tutaj najważniejsza, to raczej pretekst do ukazania Krakowa u schyłku XIX wieku, tamtych czasów i tamtych ludzi. Niespodziewanie ciekawym okazało się partie książki poświęcone badaniom nad seksualnością oraz problemem prostytucji – chyba nie zdajemy sobie do końca sprawę jak wielkim przeobrażeniom na tych polach uległ świat na przestrzeni ponad 120 lat… W sumie bardzo udana literacka próba autorskiego duetu (jak widać Marianna Świeduchowska doczekała się kuzynki Maryli Szymiczkowej :-)

Szczerze powiedziawszy nadspodziewanie dobra lektura. Obsadzenie profesorowej Szczupaczyńskiej w roli detektywa-amatora przywodzi w pierwszej chwili na myśl przygody wszędobylskiego Ojca Mateusza, ale w dekoracjach XIX-wiecznego Krakowa ten literacki zabieg okazał się udany. Może sama zagadka kryminalna nie jest szczególnie wysublimowana, ale wprowadzenie na karty książki...