Moskal

Zaskoczyła mnie ta książka,dla mnie jest mroczna,bardzo.Władza za wszelką cenę,kosztem rodziny,czy warto?

Zaskoczyła mnie ta książka,dla mnie jest mroczna,bardzo.Władza za wszelką cenę,kosztem rodziny,czy warto?

Pana Gołkowskiego kompletnie nie znam ze swojego czytelniczego doświadczenia. Znam go z opowieści przyjaciela, który niezmiennie był zachwycony każdą książką autora. Znając mnie, w jednej z ostatnich rozmów polecił mi "Moskala" mówiąc, że mi się spodoba. No cóż? Nie do końca mi się spodobała aczkolwiek nie chodzi mi tu o książkę pod względem pomysłu czy warsztatu literackiego autora. Po prostu tematyka gangsterki, dążenia do władzy kosztem rodziny, po trupach i osiągania coraz większych pieniędzy i wpływów nie jest dla mnie. Natomiast muszę oddać autorowi, że to studium dążenia do władzy przedstawił genialnie, wplatając w to malutki aczkolwiek znaczący wątek pewnego przedmiotu z okładki książki - pióra, które okazało się dla niego....no właśnie...pozostawię tu trzy kropki, bo nie chcę spojlerować.
Nie sądzę, żebym jeszcze wróciła do tego autora, ale cieszę się, że po raz kolejny poszerzyłam swoje horyzonty i wyszłam ze strefy komfortu. Autor ma doskonały warsztat i myślę, że lepiej by mi się książkę czytało niż słuchało, choć lektor był wprost genialnie dopasowany do treści. Natomiast ze względu na treść, trudno mi było utrzymać zaangażowanie na równym poziomie przez ponad 12 godzin słuchania. Rzeczywistość czasów PRL-u (choć nie mogę go znać z autopsji) została oddana bardzo dosadnie i przekonująco, co wpłynęło na generalnie bardzo duży realizm książki. I chodzi tu zarówno o oddanie rzeczywistości Polski, jak i Moskwy, gdzie toczy się znaczna część akcji. Książka w głównej mierze ukazuje życie gangstera, od jego początków i motywacji sięgania po więcej i więcej aż po kres osiągniętej władzy. Poszczególne etapy są coraz bardziej przerażające i brutalne, ale pewnie można je przyporządkować do większości ludzi zarządzających gangami, szczególnie tymi rosyjskimi.
Nic więcej nie napiszę. Jeśli ktoś lubi takie gangsterskie klimaty, to na pewno książka jest dla niego.

Pana Gołkowskiego kompletnie nie znam ze swojego czytelniczego doświadczenia. Znam go z opowieści przyjaciela, który niezmiennie był zachwycony każdą książką autora. Znając mnie, w jednej z ostatnich rozmów polecił mi "Moskala" mówiąc, że mi się spodoba. No cóż? Nie do końca mi się spodobała aczkolwiek nie chodzi mi tu o książkę pod względem pomysłu czy warsztatu...

Po raz kolejny nie zawiodłem się na Gołkowskim. Ciekawy pomysł, składna narracja. Schemat powieści kojarzy mi się z Kwiatem Paproci. Oczywiście pomijając całą resztę. Człowiek który poświęcił swoją rodzinę w zamian za bogactwo i władzę. Powoli Gołkowski staje się moim ulubionym pisarzem.

Po raz kolejny nie zawiodłem się na Gołkowskim. Ciekawy pomysł, składna narracja. Schemat powieści kojarzy mi się z Kwiatem Paproci. Oczywiście pomijając całą resztę. Człowiek który poświęcił swoją rodzinę w zamian za bogactwo i władzę. Powoli Gołkowski staje się moim ulubionym pisarzem.

Książka wgniata w fotel. Zaczyna się niepozornie jednak rozwija sie w takim kierunku, o którym byś nie pomyślał(a),z niespodziewanym finałem.

Jak wielką władzę możesz osiągnąć mając za plecami mrocznego, lecz wszechwiedzącego pomocnika? Jak wiele trafionych umów możesz podpisać mając pióro które... przeczytaj książkę, a się dowiesz!

Książka wgniata w fotel. Zaczyna się niepozornie jednak rozwija sie w takim kierunku, o którym byś nie pomyślał(a),z niespodziewanym finałem.

Jak wielką władzę możesz osiągnąć mając za plecami mrocznego, lecz wszechwiedzącego pomocnika? Jak wiele trafionych umów możesz podpisać mając pióro które... przeczytaj książkę, a się dowiesz!

Gołkowsiego zaczęłam czytać od Komornika. Moskal okazał się czymś kompletnie innym-magii/fanastyki było tam bardzo niewiele. Autor opisuje świat mrocznej polityki, dążeniu do władzy, gangsterki. Obawiałam się, że dla mnie to będzie strata czasu. Jednak nie ma w tej książce ani jednego zbędnego zdania, ani jednego miałkiego dialogu. Styl Gołkowskiego uwielbiam, a Moskal okazal się bardzo mroczną historia ukazunącą moralny upadek człowieka, który miał wszystko, ale nie miał nic.

Gołkowsiego zaczęłam czytać od Komornika. Moskal okazał się czymś kompletnie innym-magii/fanastyki było tam bardzo niewiele. Autor opisuje świat mrocznej polityki, dążeniu do władzy, gangsterki. Obawiałam się, że dla mnie to będzie strata czasu. Jednak nie ma w tej książce ani jednego zbędnego zdania, ani jednego miałkiego dialogu. Styl Gołkowskiego uwielbiam, a Moskal...

Fajnie sprawnie napisana powieść sensacyjna . Myślałem , że to będzie czysta fantastyka a tu miłe zaskoczenie . Jakieś elementy tego gatunku były .Tematyka na obecne czasy bardzo trafna . ,,Zycie i praca ,, w Rosji he he . Warto przeczytać według mnie . Prawie 500 stron ale przyjemnie się czytało .

Fajnie sprawnie napisana powieść sensacyjna . Myślałem , że to będzie czysta fantastyka a tu miłe zaskoczenie . Jakieś elementy tego gatunku były .Tematyka na obecne czasy bardzo trafna . ,,Zycie i praca ,, w Rosji he he . Warto przeczytać według mnie . Prawie 500 stron ale przyjemnie się czytało .

Ciężkawa.

Ciężkawa.

Przełom lat 80 i 90 XXw. w wykonaniu Michała Gołkowskiego. Główny bohater Artur toczy swoje rodzinne życie w Warszawie gdy pewnego razu znów omija tajemniczego bezdomnego który mówi: "Panie, kup pan pióro." Od tej frazy wszystko się zaczyna i zmienia się życie Artura.
Przyznaję że pomysł na wykonanie jest ciekawy i jest on najmocniejszą stroną tej pozycji. Pióro które jest zaklętym przedmiotem, dającym władzę. Bardzo dobrze ukazane jest tu jak władza zmienia człowieka, do czego można się dopuścić by tylko ją zyskać, jak bardzo można się oddalić od bycia sobą.
Tempo książki jest szybkie i płynne w czym pomaga styl autora przez co treść się po prostu pochłania i każdy rozdział sprawia że chce się przeczytać następny. Pierwsza połowa lektury jest najbardziej wciągająca, opowieść o tym co działo w stolicy w tamtych latach, początki biznesu, to jak główny bohater spędzał czas z rodziną. Potem akcja przenosi się do innego kraju no i tutaj jest bardziej monotonnie niestety.
Jest tu sporo brutalności, dosyć krwawo; momentami jest tego za dużo. Mogło być tego mniej, jednak ukazane jest tu jak brutalny i okrutny może być świat. Również mamy tu kilka odniesień co do tego kto mógł być poprzednim właścicielem pióra. Ciekawa koncepcja.
Postacie są w porządku, jednak ciężko tu kogokolwiek polubić czy kibicować. Artur jest dupkiem, który nie ma jakichkolwiek wyrzutów sumienia z tego co robi. Jest brutalny, ma gdzieś swoją własną rodzinę, liczy się tylko władza. Jest to dobrze pokazane jak władza nad wszystkim co możliwe go zmienia ale nie da się go polubić. Najbardziej to współczułam jego rodzinie i tego co przechodzi przez niego.
Trochę nie chce mi się wierzyć w zakończenie. To co przechodził Artur jest dla mnie za szybką przemianą, nie wierzę że go nagle ruszyło sumienie za to wszystko co zrobił. Ta refleksja dla mnie przyszła za późno a i tak się skończyło marnie.
Podsumowując "Moskal" to dobra historia z elementem fantastycznym jakim jest owe pióro. Reszta jest w miarę realistyczna i spójna. Podobała mi się ta pojedyncza historia, jednak druga połowa oraz zakończenie mogłoby być lepsze w moim odczuciu.

Przełom lat 80 i 90 XXw. w wykonaniu Michała Gołkowskiego. Główny bohater Artur toczy swoje rodzinne życie w Warszawie gdy pewnego razu znów omija tajemniczego bezdomnego który mówi: "Panie, kup pan pióro." Od tej frazy wszystko się zaczyna i zmienia się życie Artura.
Przyznaję że pomysł na wykonanie jest ciekawy i jest on najmocniejszą stroną tej pozycji. Pióro które jest...

Rok 1989, końcówka komunizmu w Polsce. Główny bohater mieszkający na Pradze z rodziną w czasach zmian ustrojowych. Pewnego dnia Artur za namową menela kupuje na bazarze pióro. Zwykle pióro... Nic bardziej mylnego! Tego samego dnia podpisuje nim dokumenty założenia związków zawodowych. To właśnie był początek jego kariery, zaczyna wyrastać ponad innych, podejmuje ryzyka, wchodzi w układy, bogaci się i awansuje w społecznej hierarchii. Staje się z zwykłego pracownika biznesmenem z którym zaczynają liczyć się nawet w półświatku przestępczym. Jednak w parze z tym wszystkim idzie jego przemiana osobowościowa. Ta przemiana nie podoba się wszystkim w tym jego rodzinie. Powiaznae z tym wszystkim jest owe niezwykłe pióro... Pióro, którego tajemnice powoli odkrywamy. Michał Gołkowski pokazał nam wpływ władzy na ludzi. Równie dobrze przedstawił realia gospodarczo - społeczno - polityczne, zrobił to tak dobrze, że można pomyśleć "o kurcze! To naprawdę mogło mieć miejsce!". Autor zrobił to wszystko bez podawania konkretnych nazwisk oraz wydarzeń mimo to, każdy jest w stanie pojąć o co chodzi. "Moskal" przedstawia nam lot człowieka ku słońcu, na skrzydłach skażonych czerwienią, czerwienią która ostatecznie go pochłania w całości. Akcja wartka a dialogi dobrze zbudowane, czytelnik nie nudzi się ani chwili. Nie poznamy tu łagodnego ale skutecznego biznesmena tylko bezwzględnego i stanowczego oligarchę, oligarchę, który nie waha się by swoich wrogów pogrążyć i zabić. Po poznaniu historii Moskala trafiamy do jednej z dwóch grup. Grup, które dzielą się na tych, którzy pokochali tę książkę bądź tych którzy ją znienawidzili. Nie ma innych opcji. Osobiście należę do tej pierwszej i nie żałuję ani minuty spędzonej z Moskalem.

Recenzja napisana po odsłuchaniu audiobooka, 3 lata po przeczytaniu książki. Jestem tak samo zachwycony książką jak wtedy.

Gorąco polecam i pozdrawiam. Kyouko Vi Polonia.

Na półce od 23.03.19
Opinia od 11.01.23

Rok 1989, końcówka komunizmu w Polsce. Główny bohater mieszkający na Pradze z rodziną w czasach zmian ustrojowych. Pewnego dnia Artur za namową menela kupuje na bazarze pióro. Zwykle pióro... Nic bardziej mylnego! Tego samego dnia podpisuje nim dokumenty założenia związków zawodowych. To właśnie był początek jego kariery, zaczyna wyrastać ponad innych, podejmuje ryzyka,...

Strasznie trudna pozycja do oceny. Bo z jednej strony ciekawa i zaskakująca historia, świetnie napisana i przedstawiona, ale z drugiej główny "bohater", będący całkowitym gnojem, mendą i parszywcem. I choć jest to doskonale wyjaśnione fabularnie, i nawet dziwne by było, gdyby był inny, ale strasznie ciężko czyta się książkę, w której głównej postaci po prostu nie da się lubić. Więcej nawet, nieznosiłem gościa już od drugiego rozdziału.

Strasznie trudna pozycja do oceny. Bo z jednej strony ciekawa i zaskakująca historia, świetnie napisana i przedstawiona, ale z drugiej główny "bohater", będący całkowitym gnojem, mendą i parszywcem. I choć jest to doskonale wyjaśnione fabularnie, i nawet dziwne by było, gdyby był inny, ale strasznie ciężko czyta się książkę, w której głównej postaci po prostu nie da się...