Chemia śmierci

No cóż, nie przeszedł mnie dreszcz, nie trzęsłam się ze strachu jak to insynuuje na okładce wydawca aczkolwiek muszę przyznać, że poczułam chemię. Powieść pana Simona zalegała na moim regale od bardzo dawna i kiedy w końcu postanowiłam się za nią zabrać, chcę więcej. Praca Davida Huntera jak i jego postać jest na tyle intrygująca i wpisuje się w moje osobiste zainteresowania, że nie jestem już w stanie przejść oojętnie obok tej serii. Płynie sie przez nią powolnie ale nie nudno, dzieje się wiele i to w najgorszym wydaniu. Giną kobiety, giną zwierzęta a mała społeczność coraz częściej ogląda się przez ramię. Peryferie Londynu nie muszą być bezbarwne. Mamy tu zagadki, nieoczekiwane zwroty akcji, symbole i małomiasteczkowy klimat, wszystko co potrzeba na mocny thriller. Polecam.

No cóż, nie przeszedł mnie dreszcz, nie trzęsłam się ze strachu jak to insynuuje na okładce wydawca aczkolwiek muszę przyznać, że poczułam chemię. Powieść pana Simona zalegała na moim regale od bardzo dawna i kiedy w końcu postanowiłam się za nią zabrać, chcę więcej. Praca Davida Huntera jak i jego postać jest na tyle intrygująca i wpisuje się w moje osobiste...

Wciągający thriller, dzięki któremu możemy się wczuć w skórę ofiary jak i oprawcy.

Wciągający thriller, dzięki któremu możemy się wczuć w skórę ofiary jak i oprawcy.

Ciężko mi było przez nią przebrnąć, akcja była ciekawa ale trochę za długo się ciągnęła. Ostatnie sto stron przeczytałam na raz ale wszystko co przedtem trochę ciężej szło. Myśle że nie przeczytam następnych części

Ciężko mi było przez nią przebrnąć, akcja była ciekawa ale trochę za długo się ciągnęła. Ostatnie sto stron przeczytałam na raz ale wszystko co przedtem trochę ciężej szło. Myśle że nie przeczytam następnych części

Ładnych kilka lat temu czytałam książki Becketta ale od przypadku do przypadku. Teraz postanowiłam przeczytać je chronologicznie. Mam min. medyczne wykształcenie zatem procesy zachodzące po śmierci nie są dla mnie tajemnicą i nie były to nowe informacje. Ale to pokazuje w jaki sposób można określić czas śmierci denata. Polubiłam Davida Huntera takiego jakim jest, było mi go żal gdy zginęły jego żona i córeczka. I kibicowałam mu kiedy wreszcie porzucił głęboką żałobę i próbował związać się z inną kobietą. Ale trafił do małego miasteczka i musiał nauczyć się żyć między jego mieszkańcami. Sytuacja zmusiła go do przyznania się, że kiedyś pracował jako antropolog i wbrew sobie ale zaoferował swoja pomoc w dochodzeniu w sprawie morderstwa. Do czego go to doprowadziło? Czy jego śledcze doświadczenie na coś się przydało? Czy uda mu się uratować kolejną bliska osobę i jak bardzo pomylił się w ocenie tzw. przyjaciół? Polecam.

Ładnych kilka lat temu czytałam książki Becketta ale od przypadku do przypadku. Teraz postanowiłam przeczytać je chronologicznie. Mam min. medyczne wykształcenie zatem procesy zachodzące po śmierci nie są dla mnie tajemnicą i nie były to nowe informacje. Ale to pokazuje w jaki sposób można określić czas śmierci denata. Polubiłam Davida Huntera takiego jakim jest, było mi go...

Wow, po prostu sztos! Polecam

Wow, po prostu sztos! Polecam

Jeżeli lubisz kryminały to ta książka będzie dla Ciebie. Sympatyczny główny bohater, tragedia, morderstwa, zagadka i miasteczko, w którym ludzie są tak zżyci, że nie wydadzą swojego, choćby widzieli, że zabija. Ciekawa i trzymająca w napięciu opowieść aż do ostatnich stron.

Jeżeli lubisz kryminały to ta książka będzie dla Ciebie. Sympatyczny główny bohater, tragedia, morderstwa, zagadka i miasteczko, w którym ludzie są tak zżyci, że nie wydadzą swojego, choćby widzieli, że zabija. Ciekawa i trzymająca w napięciu opowieść aż do ostatnich stron.

Książka "Chemia śmierci" autorstwa Siomn Beckett, światowy bestseller?. Myślę że tak, ma coś w sobie, a na pewno obudziła we mnie znów chęć czytania. Dawno nic tak nie wchłonęłam. Pewnie nie jedna osoba się zdziwi, ale dla mnie nie była makabryczna/ drastyczna, może już jestem przyzwyczajona?. Ale na pewno nie można jej odmówić że czytało się bardzo przyjemnie, strony same przeskakiwały. Na tyle że po kilku stronach zamówiłam kolejne 5 tomów.
Polecam.

Książka "Chemia śmierci" autorstwa Siomn Beckett, światowy bestseller?. Myślę że tak, ma coś w sobie, a na pewno obudziła we mnie znów chęć czytania. Dawno nic tak nie wchłonęłam. Pewnie nie jedna osoba się zdziwi, ale dla mnie nie była makabryczna/ drastyczna, może już jestem przyzwyczajona?. Ale na pewno nie można jej odmówić że czytało się bardzo przyjemnie, strony same...

Beckett nie zawodzi. Bardzo dobra książka. Kolejna.

Beckett nie zawodzi. Bardzo dobra książka. Kolejna.

Bardzo dobry kryminał. Senne, leniwe, zastałe miasteczko. Każdy każdego zna a osoby z zewnątrz przez całe dekady są uznawane za obce. Mamy lekarza, który szuka ucieczki po traumatycznej stracie. Zmienia dziedzinę całkowicie i pełni teraz rolę lekarza rodzinnego. Nagle senność przerywa znalezienie na mokradłach przez dzieci ciała w posuniętym rozkładzie i to powoduje lawinę zdarzeń.
Płynie się jednym ciągiem przez książkę, miałam swoje typy, kto to robi, ale cóż nie zgadłam. Wątek jest usnuty dobrze, budzi ciekawość i napięcie w odpowiednich momentach, i bardzo dobrze oddaje wizję zamkniętych społeczności.

Bardzo dobry kryminał. Senne, leniwe, zastałe miasteczko. Każdy każdego zna a osoby z zewnątrz przez całe dekady są uznawane za obce. Mamy lekarza, który szuka ucieczki po traumatycznej stracie. Zmienia dziedzinę całkowicie i pełni teraz rolę lekarza rodzinnego. Nagle senność przerywa znalezienie na mokradłach przez dzieci ciała w posuniętym rozkładzie i to powoduje lawinę...

Świetna. Jest zagadka, tajemnica, tempo, wszystko jak trzeba. Sympatyczny bohater, zapracowany detektyw, napięcie do ostatniej strony książki. W stu procentach gatunkowy kryminał. Tylko czytać.

Świetna. Jest zagadka, tajemnica, tempo, wszystko jak trzeba. Sympatyczny bohater, zapracowany detektyw, napięcie do ostatniej strony książki. W stu procentach gatunkowy kryminał. Tylko czytać.