Dzieje Polski. Tom 2. 1203-1340 Od rozbicia do nowej Polski

Najbardziej przekonujący wywód o przyczynach ponownego zjednoczenia Polski pod berłem Piasta i najpiękniejszy opis panowania Bolesława Śmiałego.

Cała reszta w recenzji tomu pierwszego, więc nie będę się powtarzał:
https://lubimyczytac.pl/ksiazka/225645/dzieje-polski-tom-1-do-1202-skad-nas...

Najbardziej przekonujący wywód o przyczynach ponownego zjednoczenia Polski pod berłem Piasta i najpiękniejszy opis panowania Bolesława Śmiałego.

Cała reszta w recenzji tomu pierwszego, więc nie będę się powtarzał:
https://lubimyczytac.pl/ksiazka/225645/dzieje-polski-tom-1-do-1202-skad-nas...

Dopiero dzięki tej książce zrozumiałem, jaką rolę miał okres rozbicia dzielnicowego jako łącznika pomiędzy Polską pierwszych Piastów a Zjednoczoną Polską Łokietka, czyli tego jak powstało i czym naprawdę jest Korona Królestwa Polskiego. Największą zasługą autora jest to jak zbudował szacunek dla trudu, znoju i ambicji Łokietka, który nie tyle złączył nasze ziemie, ale odrodził je jako suwerenne państwo, a nie jako część monarchii Luksemburgów lub Andegawenów.

Dopiero dzięki tej książce zrozumiałem, jaką rolę miał okres rozbicia dzielnicowego jako łącznika pomiędzy Polską pierwszych Piastów a Zjednoczoną Polską Łokietka, czyli tego jak powstało i czym naprawdę jest Korona Królestwa Polskiego. Największą zasługą autora jest to jak zbudował szacunek dla trudu, znoju i ambicji Łokietka, który nie tyle złączył nasze ziemie, ale...

Po raz kolejny nie zawiodłam się. Czytam wolniej, niż normalne książki, bo jednak potrzebna jest większa analiza, żeby się nie pogubić kto z kim, kiedy, po co, mnóstwo postaci i tych nowych i wspomnienia z poprzedniego tomu. Autor w bardzo przyjemny sposób prowadzi nas przez kolejne lata.

Po raz kolejny nie zawiodłam się. Czytam wolniej, niż normalne książki, bo jednak potrzebna jest większa analiza, żeby się nie pogubić kto z kim, kiedy, po co, mnóstwo postaci i tych nowych i wspomnienia z poprzedniego tomu. Autor w bardzo przyjemny sposób prowadzi nas przez kolejne lata.

Poleca gen. Rajmund Andrzejczak, GROUND ZERO #14

Poleca gen. Rajmund Andrzejczak, GROUND ZERO #14

Andrzej Nowak – Dzieje Polski (2014-2023) (8.4)

Andrzej Nowak – Dzieje Polski (2014-2023) (8.4)

Niby wszystko znane ale czyta się z zapartym tchem o losach Polski i jej bohaterach.

Niby wszystko znane ale czyta się z zapartym tchem o losach Polski i jej bohaterach.

Drugi tom Dziejów Polski w całości poświęcony jest dzielnicowemu rozbiciu Polski. Przyznaję, że nie była to łatwa lektura, głównie ze względu na mnogość postaci i zawiłości związane z pokrewieństwem poszczególnych rodów piastowskich. Ilość wydarzeń również była niebagatelna. Dlatego tym większy szacunek dla autora, że w tak umiejętny i ,na ile się dało, przejrzysty sposób przedstawił ten niewątpliwie niełatwy okres naszych dziejów. Z postaci, które zrobiły na mnie największe wrażenie król Łokietek wysuwa się na pierwsze miejsce. Nie sądziłem, że tyle trudu musiał włożyć żeby zjednoczyć naszą ojczyznę.

Drugi tom Dziejów Polski w całości poświęcony jest dzielnicowemu rozbiciu Polski. Przyznaję, że nie była to łatwa lektura, głównie ze względu na mnogość postaci i zawiłości związane z pokrewieństwem poszczególnych rodów piastowskich. Ilość wydarzeń również była niebagatelna. Dlatego tym większy szacunek dla autora, że w tak umiejętny i ,na ile się dało, przejrzysty sposób...

Książka jest - generalnie - dobra. Podoba mi się to, że autor w zdecydowanie mniej ordynarny sposób przekazuje swoje poglądy (na temat partii rządzącej, młodzieży) niż w poprzednim tomie. Co do wiedzy merytorycznej i sposobu jej przekazania - nie mam żadnych zastrzeżeń. Jedynie strony o kulturze wydają mi się bez sensu, autor podaje szczątkowe informacje, które nic nie mówią./

Książka jest - generalnie - dobra. Podoba mi się to, że autor w zdecydowanie mniej ordynarny sposób przekazuje swoje poglądy (na temat partii rządzącej, młodzieży) niż w poprzednim tomie. Co do wiedzy merytorycznej i sposobu jej przekazania - nie mam żadnych zastrzeżeń. Jedynie strony o kulturze wydają mi się bez sensu, autor podaje szczątkowe informacje, które nic nie mówią./

Pierwszy tom bardzo mi się podobał, choć już tam, trochę męczące i zawiłe powiązania rodzinne utrudniały czytanie i trochę psuły przyjemność. No, ale w końcu to historia, więc nie ma co narzekać. Na tom II bardzo się cieszyłam, jednak tutaj to już prawdziwa jazda bez trzymanki! Im więcej kawałków tortu (w tym wypadku Polski) tym więcej władców, ich rodzin, zagmatwanych koligacji - wszystko może się kompletnie pomieszać. Szczególnie, że zagłębiając się w te wszystkie detale autor serwuje nam (co jest logiczne) oprócz naszej, polskiej, kawał historii powszechnej , dotyczącej wszystkich naszych sąsiadów, przyjaciół i wrogów.
Książka jest na pewno wspaniała, bardzo dokładnie i wyczerpująco omawia fakty z naszej historii, często dotychczas mało znane, jednak bardzo mi się przez nią ciężko "przebijało"...Tom III jest w drodze, więc zgłębianie dalszych dziejów będę za chwilkę kontynuować, lecz gdy tylko się z nimi "rozprawię" natychmiast sięgnę po starego, kochanego Pawła Jasienicę - w ramach relaksu i odpoczynku.

Duży minus za ilustracje. Pomimo możliwości brakuje najważniejszych z opisywanych przez profesora obiektów. A te, które są, umieszczono w zupełnie przypadkowych miejscach. Jakaż to wielka różnica na niekorzyść w porównaniu z inną książka tego autora pt. "Polska i Rosja. Sąsiedztwo wolności i despotyzmu X-XXI w"..

Pierwszy tom bardzo mi się podobał, choć już tam, trochę męczące i zawiłe powiązania rodzinne utrudniały czytanie i trochę psuły przyjemność. No, ale w końcu to historia, więc nie ma co narzekać. Na tom II bardzo się cieszyłam, jednak tutaj to już prawdziwa jazda bez trzymanki! Im więcej kawałków tortu (w tym wypadku Polski) tym więcej władców, ich rodzin, zagmatwanych...

Nakreślenie dziejów w tym tomie jest duże, bogate, dzieje się naprawdę sporo. Tom naprawdę wymagający ale szacunek dla autora, że potrafił przedstawić to umiejętnie.
Minus ale może i czepialstwo chociaż do wybaczenia, że czasem wtrąca swój konserwatywny i proreligijny-kościelny punkt widzenia.

Nakreślenie dziejów w tym tomie jest duże, bogate, dzieje się naprawdę sporo. Tom naprawdę wymagający ale szacunek dla autora, że potrafił przedstawić to umiejętnie.
Minus ale może i czepialstwo chociaż do wybaczenia, że czasem wtrąca swój konserwatywny i proreligijny-kościelny punkt widzenia.