Nadejście nocy

Trzecia część przygód Johna Coreya. Tym razem detektyw zostaje poproszony przez swoją żonę o ponowne zbadanie tajemniczego wypadku samolotu. Wersja oficjalna głosiła usterkę techniczną, jednak istniały wyraźne przesłanki, że to mógł być atak terrorystyczny, a dwójka przypadkowych ludzi mogła niechcący nagrać zdarzenie. Główny bohater jak zwykle działa jako samotny wilk i przy pomocy swojej charyzmy, talentu detektywistycznego i braku poszanowania dla oficjalnych procedur stara się dojść do prawdy. Tradycyjnie u DeMille`a dużo czarnego humoru, amerykańskiej rubaszności i różnych aluzji. Po prostu dobra rozrywka i niewiele więcej.

Trzecia część przygód Johna Coreya. Tym razem detektyw zostaje poproszony przez swoją żonę o ponowne zbadanie tajemniczego wypadku samolotu. Wersja oficjalna głosiła usterkę techniczną, jednak istniały wyraźne przesłanki, że to mógł być atak terrorystyczny, a dwójka przypadkowych ludzi mogła niechcący nagrać zdarzenie. Główny bohater jak zwykle działa jako samotny wilk i...

To kolejna pozycja autora, przy której dobrze spędziłam czas, tym bardziej, że nie traci ona nic na aktualności. Może to żadna wielka literatura, ale za każdym razem, gdy sięgam po powieść Nelsona DeMille, świetnie się bawię. Bardzo podoba mi się postać głównego bohatera i jego szyderczy sposób bycia.

To kolejna pozycja autora, przy której dobrze spędziłam czas, tym bardziej, że nie traci ona nic na aktualności. Może to żadna wielka literatura, ale za każdym razem, gdy sięgam po powieść Nelsona DeMille, świetnie się bawię. Bardzo podoba mi się postać głównego bohatera i jego szyderczy sposób bycia.

Piekielnie dobrze napisana rzecz. Z szacunkiem dla inteligencji czytelnika.

Piekielnie dobrze napisana rzecz. Z szacunkiem dla inteligencji czytelnika.

Jak zwykle u Nelsona ...super

Jak zwykle u Nelsona ...super

W poprzednich recenzjach napisałem , że trochę mnie męczy głupkowata wesołkowatość głównego bohatera i zauważyłem , że autor trochę złagodził jego wizerunek . Moim zdaniem z pożytkiem dla powieści , bo trudno poruszać poważne sprawy przywdziewając maskę klauna . Ta książka różni się od poprzednich bo oparta jest na dwóch prawdziwych wydarzeniach , które autor połączył ze sobą . Nie wiem czy to dobry pomysł łączyć tragedię lotu linii TWA i ataku na wieże WTC , ale intryga związana z dochodzeniem w pierwszej sprawie jest moim zdaniem wystarczająco dramatyczna . Czasem mniej znaczy więcej , ale to tylko moje zdanie . Cieszy też odstąpienie pisarza od formy "przygodowej" powieści . "Nadejście nocy" to porządny kryminał i gdyby nie zakończenie i kilka zbyt rozbudowanych opisów dostałby przynajmniej jedną gwiazdkę więcej.
Mimo wytkniętych wad mogę ze spokojnym sumieniem polecić tę książkę .

W poprzednich recenzjach napisałem , że trochę mnie męczy głupkowata wesołkowatość głównego bohatera i zauważyłem , że autor trochę złagodził jego wizerunek . Moim zdaniem z pożytkiem dla powieści , bo trudno poruszać poważne sprawy przywdziewając maskę klauna . Ta książka różni się od poprzednich bo oparta jest na dwóch prawdziwych wydarzeniach , które autor połączył ze...

uzasadnienie oceny:
https://klub-aa.blogspot.com/2019/05/nieopodal-brzozy-smolenskiej-czyli.html

uzasadnienie oceny:
https://klub-aa.blogspot.com/2019/05/nieopodal-brzozy-smolenskiej-czyli.html

Książka pochłonęła mnie bez reszty. Naprawdę, dawno nie znalazłam tak ciekawej lektury.

Fabuła opiera się na katastrofie lotniczej, której śledztwo zakończone 5 lat temu, wciąż nie dawało spokoju wielu ludziom. Aż pewnego dnia, dokładnie w 5 rocznicę katastrofy, małżeństwo: detektyw Jonh Corey i Kate Mayfield z FBI, nieswiadomie zagłebiają się w śledztwo i na nowo otwierają tę sprawę, w tajemnicy przed wyższymi instancjami.

Czytając książkę, a szczególnie momenty opisu samolotu i katastrofy, miałam wrażenie jakby była napisana przez pilota. Autor zdobył potrzebną wiedzę z tego zakresu, dzięki czemu dokładnie oddał każdy szczegół i czytany tekst jest wiarygodny, a jednocześnie zrozumiały dla laika.
Język utworu jest lekki, gdyż narratorem jest detektyw Jonh Corey- osoba o nietuzinkowej osobowości i z poczuciem humoru, (nie raz jego spostrzeżenia wywołały u mnie uśmiech na twarzy).

Cóż więcej dodać- polecam!
Ja z pewnością sięgnę po tę książkę kolejny raz.

Książka pochłonęła mnie bez reszty. Naprawdę, dawno nie znalazłam tak ciekawej lektury.

Fabuła opiera się na katastrofie lotniczej, której śledztwo zakończone 5 lat temu, wciąż nie dawało spokoju wielu ludziom. Aż pewnego dnia, dokładnie w 5 rocznicę katastrofy, małżeństwo: detektyw Jonh Corey i Kate Mayfield z FBI, nieswiadomie zagłebiają się w śledztwo i na nowo...

Na przeczytanie książki zdecydowałem się z dwóch powodów.Interesuje się trochę tematyką lotnictwa, a po drugie zakupiłem ją za 9.99 zł
Na początku nie mogłem przyzwyczaić się do stylu autora, ale po jakiś 20, może 30 stronach czytało się znacznie lepiej.
Już od pierwszych stron poznajemy głównego bohatera, jego osobowość, to czym zajmuje się na codzień.
Akcja powieści rozwija się dość dynamicznie.Jest kilku pobocznych postaci, jednak nie mają one ukształtowanego charakteru.
Jak dla mnie dużym minusem jest to, że nie ma akcji mrożących krew w żyłach.
Spodziewałem się zupełnie innego zakończenia, ale i tak jest ok.
Mogę śmiało polecić tę książkę nie tylko miłośnikom lotnictwa, ponieważ zawarte są w niej także sprawy detektywistyczne, osobiste bohatera i jego żony.

Na przeczytanie książki zdecydowałem się z dwóch powodów.Interesuje się trochę tematyką lotnictwa, a po drugie zakupiłem ją za 9.99 zł
Na początku nie mogłem przyzwyczaić się do stylu autora, ale po jakiś 20, może 30 stronach czytało się znacznie lepiej.
Już od pierwszych stron poznajemy głównego bohatera, jego osobowość, to czym zajmuje się na codzień.
Akcja powieści...

No i co ja mam napisać Panie Demille. Chyba tylko to, że już się z Pana literaturą nie spotkam. Książkę mi polecono, ze stwierdzeniem, że na tej pozycji i z tym autorem jeszcze nikt się nie zawiódł. Tak stwierdziła Pani z biblioteki. No i niestety ja jestem pierwszy. Miałem jeszcze przebłyski na początku, że książka mnie chwyci i wciągnie w wir akcji. Jednak czym dalej brnąłem, tym było coraz bardziej ciężko, nudno i przewidywalnie. W pewnym momencie powiedziałem stop. Nie dasz rady. Szkoda czasu.
Narracja książki przedstawiona przez autora też do mnie nie przemawia.
Książka trzyma w napięciu?? Ha, ha, ha. No, chyba, że się podłączy człowiek do gniazdka. Dla mnie książka jest nudna i nie warto na nią marnować czasu. Wszystkie najważniejsze rozwiązanie śledztwa są podane na talerzu już na początku książki, dalej brniemy tylko w wyjaśnienia i potwierdzenia założeń. To nie dla mnie. Ja potrzebuję choć odrobiny, akcji, tajemnicy, wielotorowej fabuły - tu tego nie znalazłem.

No i co ja mam napisać Panie Demille. Chyba tylko to, że już się z Pana literaturą nie spotkam. Książkę mi polecono, ze stwierdzeniem, że na tej pozycji i z tym autorem jeszcze nikt się nie zawiódł. Tak stwierdziła Pani z biblioteki. No i niestety ja jestem pierwszy. Miałem jeszcze przebłyski na początku, że książka mnie chwyci i wciągnie w wir akcji. Jednak czym dalej...

Trochę taki czarny kryminał. Świetnie poprowadzone śledztwo, znakomite dialogi, opowieść napisana z nerwem. Wreszcie naprawdę niebywałe zakończenie... No, no, autorowi należy się naprawdę duuuży plus. Polecam, że tak powiem, całym sobą.

Trochę taki czarny kryminał. Świetnie poprowadzone śledztwo, znakomite dialogi, opowieść napisana z nerwem. Wreszcie naprawdę niebywałe zakończenie... No, no, autorowi należy się naprawdę duuuży plus. Polecam, że tak powiem, całym sobą.